Λάικ και ντισλάικ της εβδομάδας: Από Αγγελάκα μέχρι Καρβέλα και Γιώργο Μαρίνο
Διαβάζεται σε 12'Τα λάικ και τα ντισλάικ σε όσα παρατηρήσαμε στις βόλτες μας στην πόλη και στα θεάματα που βλέπουμε κάθε εβδομάδα και που συνήθως τα συζητάμε μόνο μεταξύ μας. Αυτή τη βδομάδα σχολιάζουμε από τον Γιάννη Αγγελάκα και τον Νίκο Καρβέλα μέχρι τον Γιώργο Μαρίνο.
- 05 Απριλίου 2024 06:26
Πολλές οι εμπειρίες που βιώσαμε και που αφορούν τον πολιτισμό την εβδομάδα που μας πέρασε. Σε αυτήν την στήλη, θα προσπαθήσουμε να καταγράφουμε σε τακτική βάση τι μας άρεσε και τι δε μας άρεσε, τα λάικ και τα ντισλάικ, τι μας έκανε εντύπωση και τι μας ξάφνιασε. Όχι, τόσο σε επίπεδο κριτικής, όσο σε επίπεδο ελεύθερου συνειρμού.
Από τα μεγάλα πολιτιστικά γεγονότα μέχρι τα μικρότερα, αλλά και τα σχεδόν αόρατα, αυτά που υπάρχουν παντού μέσα στη ζωή μας. Όσα παρατηρήσαμε στις βόλτες μας στην πόλη και στα θεάματα που βλέπουμε κάθε εβδομάδα και που συνήθως τα συζητάμε μόνο μεταξύ μας. Αυτή τη βδομάδα σχολιάζουμε από τον Γιάννη Αγγελάκα και τον Νίκο Καρβέλα μέχρι τον Γιώργο Μαρίνο…
Λάικ
Η απάντηση της Τσανακλίδου και η άνοιξη με τις νεραντζιές για την Παναγιώτα Κλεάνθους
Η Τάνια Τσανακλίδου, κυρία όπως πάντα, αρνήθηκε να μιλήσει στην εκπομπή “Super Katerina” και το αιτιολόγησε. Μ’ άρεσε η απάντησή της, γιατί ήταν ειλικρινής, χωρίς να είναι προσβλητική. Και όντως, η απάντησή της σχολιάστηκε από την παρουσιάστρια με θετικό τρόπο, αναφέροντας πως την σέβεται. “Όχι δεν έχει να κάνει με το περιεχόμενο της εκπομπής. Δεν είναι ότι δεν μου αρέσει η κυρία Καινούργιου. Την εκτιμώ. Δεν μου αρέσουν τα πάνελ που κουτσομπολεύουν διαρκώς. Και σοβαρός να είσαι και να βγάζεις κάτι από την ψυχή σου το επόμενο θέμα σε ακυρώνει. Γιατί έχουμε δει και διάφορες χυδαιότητες να διαπράττονται σε αυτές τις εκπομπές. Σας θυμίζω φρικτές αηδίες του παρελθόντος και γι’ αυτό τις αποφεύγω” είπε η Τσανακλίδου, η οποία τηρεί με την στάση ζωής της τα λεγόμενά της.
Η ώρα άλλαξε, η μέρα μεγάλωσε, η άνοιξη ήρθε! Πλέον το καταλαβαίνεις, όχι μόνο από το γεγονός ότι νυχτώνει πιο αργά ή ότι έχει ζεσταθεί ο καιρός και πλέον – ξαφνικά – κυκλοφορούμε με τα κοντομάνικα, αλλά και από τις μυρωδιές των ανθών των νερατζιών, χαρακτηριστικών δέντρων στις γειτονιές της Αθήνας. (Κι ας νομίζουν οι περισσότεροι τουρίστες ότι είναι πορτοκαλιές!). Κατεβαίνοντας από το σπίτι, που έρχεται κατευθείαν αυτή η μεθυστική ευωδία και μου φτιάχνει κατευθείαν τη μέρα. Αν κόψετε ένα κλαράκι με ανθάκια και το βάλετε σε ένα ποτηράκι με νερό στο σπίτι σας, η άνοιξη θα φωλιάσει για μερικές μέρες στο σαλόνι σας και ξεκινάτε το πρωινό σας με άλλη διάθεση!
Νέο άλμπουμ Εθισμού και “γεια σας πουλάκια” για τον Κώστα Μανιάτη
Δεν είναι όλα τα δεύτερα άλμπουμ “δύσκολα”, μόνο όσα έχουν να διαδεχθούν κάτι πραγματικά σπουδαίο, μόνο όσα βρίσκουν μπροστά τους έναν πήχη επιβλητικό, που ο ίδιος δημιουργός τους είχε φροντίσει να τον σηκώσει πρώτος στον Θεό. Και Εθισμέ, για όνομα της Παναγίας, πώς τον έφτασες τον πήχη του Made in Athens;
Από την προηγούμενη Πέμπτη που βγήκε το Millennials και στρογγυλοκάθισε στην κορυφή του Spotify, κάθομαι εμμονικά και ψάχνω το κάθε δίστιχο, να δω τι πιάνω και τι δεν πιάνω, και κυρίως να δω το aftermath. Δηλαδή, ναι, είχα μάθει ποια ήταν η ζωή του μέχρι τη μέρα που έβγαλε το πρώτο άλμπουμ (την αποτύπωσε με τόση ειλικρίνεια που ο χαρακτηρισμός “γενναία” είναι φτωχός) αλλά τώρα ήθελα να δω το μετά, το τι συνέβη στη ζωή του αφού το πρώτο άλμπουμ τον καθιέρωσε.
Και αυτό έκανε, δεν είπε ξανά τα ίδια, είπε πού χάθηκε αυτά τα δύο χρόνια, με τι ασχολήθηκε, τι νέο έζησε και τι εμπνεύσεις του ‘φερε. Και μάθαμε κι ότι ευτυχώς όλα πηγαίνουν καλά -και έτσι πάνε και για μας καλά.
“Η Ευκαιρία μου”, το “Fck Em All” και το “Era” είναι στο repeat. Πιο πολιτικός από πριν, το ίδιο αβίαστα ειλικρινής, μακριά απ’ τη λούπα της εύκολης επανάληψης και κυρίως “Μωρό μου δεν θέλω να μεγαλώσω, ένα παιδί μετράει τα αστέρια, να πα να γαμηθούν οι ρυτίδες και η μιζέρια”.
Το δεύτερο λάικ πάει σε κάτι που έχω δει διακόσιες φορές, δεν μπορώ να το χορτάσω, μιλάω σε άκυρους ανθρώπους και τους λέω “γεια σας, πουλάκια”, σκέφτομαι το ξαφνικό “ΑΑΑΑ” του “είμαι ο Μάλαμας με κρυμμένη κοτσίδα” και γελάω μόνος μου.
Ο Μάριος Δημητρόπουλος και ο Γιώργος Αλεβίζος, δυο κωμικοί που χαρίζουν κάθε τόσο βιντεάκια στον λαό τους, εδώ κλείνουν το μάτι στους φασαίους, μπλέκουν Αρβανίτσα και πειρατικές σημαίες, και παρωδούν Μάλαμα και Παπακωνσταντίνου τόσο επιτυχημένα που καταντά παράλογο να είναι τόσο καλό.
Επίδαυρος, Καταποντισμός, ντίλιες και Καρβέλας για τη Γεωργία Οικονόμου
Το μεγαλύτερο λάικ της εβδομάδας πάει σε κάτι νεανικές μπάντες που γεμίζουν τους δρόμους και τα σοκάκια της Αθήνας με μελωδίες. Επιτέλους μετά από χρόνια που υπέφεραν τα αυτιά μας από φάλτσα βιολιά και ακορντεον, ήρθε φρέσκια πνοή στους μουσικούς του δρόμου. Ε ναι, αυτοί αξίζουν και τον οβολό μας.
Πολύ ισχυρό το στίγμα του φετινού προγράμματος της Επιδαύρου με Θεόδωρο Τερζόπουλο και δύο ισχυρές ξένες μετακλήσεις, αυτή του Ρώσου Τιμοφέι Κουλιάμπιν που θα ανεβάσει την “Ιφιγένεια εν Αυλίδι” με Έλληνες ηθοποιούς και αυτή της Κομεντί Φρανσέζ που έρχεται ξανά αργολικό θέατρο με την Εκάβη, συμπράττοντας αυτή τη φορά με τον πολυσυζητημένο Πορτογάλο σκηνοθέτη Τιάγκο Ροντρίγκες, νέο διευθυντή του Φεστιβάλ της Αβινιόν.
Εξαιρετικός ο “Καταποντισμός” που λαμβάνει χώρα στην Πειραματική Σκηνή του Εθνικού Θεάτρου. Μέσα από πραγματικές – και πρωτοπρόσωπες- επιστολές προς το περιοδικό “Αμφί” -το πρώτο μέσο που άρθρωσε δημόσιο λόγο στην Ελλάδα για την queer εμπειρία- οι Βασίλης Βηλαράς, Ανδρέας Λαζαράκος, Kristof, Niko Rupllem και Dolly Vara μεταφέρουν στο τώρα τις επιθυμίες και τις αγωνίες των ΛΟΑΤΚΙ ατόμων του τότε.
Για άλλη μια φορά ο Νίκος Καρβέλας απέδειξε πόσο genius είναι. Τώρα το αν ήταν προσβλητικός, ισοπεδωτικός και οτιδήποτε άλλο αρνητικό, περισσεύει. Και μου άρεσε και η Νίκη Λυμπεράκη που σε ζωντανή μετάδοση κατάφερε να διατηρήσει τις ισορροπίες.
Πολύ ωραίες οι μουσικές ντίλιες του Bloody Hawk με τους Dani Gambino & Wang. Αμιγώς πολιτικό τραγούδι το The Deal. Ας το τραγουδήσουν οι νεώτεροι μπας και αυτοί ξυπνήσουν και δεν μπουν όλοι μέσα στο ίδιο τσουβάλι.
Σογκούν αναμνήσεις με Τσάμπερλεϊν, Αγγελάκας και “καυτός” Sting για τη Χριστίνα Τσατσαράγκου
Το Shōgun του Disney+ ήταν ακριβώς όπως το περίμενα, αν και για τον ρόλο του Blackthorn θα μπορούσαν να είχαν βρει και κάποιον καλύτερο από τον Cosmo Jarvis (να μην χρειαζόταν να του βάλουν και γαλάζιους φακούς επαφής ίσως). Κάποιες σκηνές έφεραν στη μνήμη το παλιό Shōgun το ορθόδοξο με τον μουσάτο γοητευτικό Ρίτσαρντ Τσάμπερλεϊν και τα κιμονό του, που βλέπαμε λαθραία το ’80 στην ΕΡΤ γιατί την άλλη μέρα είχαμε νηπιαγωγείο! Και έπεφταν τα wakarimasu βροχή.
Κυριακάτικη βόλτα στο κέντρο με το μετρό και δεν μπορώ παρά να θαυμάσω την καμπάνια με θέμα την έμφυλη βία που κοσμεί τα βαγόνια. Ωραίο το εικαστικό, ωραία τα “συνθήματα”. Δυστυχώς όσο συζητάμε, γυναίκες δολοφονούνται και στην αυλή αστυνομικών τμημάτων. Η καμπάνια τρέχει παράλληλα με το φεστιβάλ WOW που περιμένουμε αυτό το σαββατοκύριακο στο ΚΠΙΣΝ, όπου θα συγκεντρωθούμε για να συζητήσουμε όλα όσα αφορούν τις θηλυκότητες, αλλά και όλη την κοινωνία.
Ο Αγγελάκας επιλέγει να ανέβει στη σκηνή με τρεις νεότερους καλλιτέχνες και να “πειράξει” τα τραγούδια του και η ιδέα μας αρέσει. Είδαμε και τον Ξαρχάκο να προτείνει στο κοινό μέσα από δύο συναυλίες, τέσσερις νεότερους δημιουργούς. Με το καλό να βλέπουμε να αναδύονται συνεχώς νέοι ή νεότεροι καλλιτέχνες και συνεργασίες.
Στα των συναυλιακών, έτσουξε το εισιτήριο για Sting πάνω-πάνω-πάνω στο Ηρώδειο (60 ευρώ), για να έχω την ευκαιρία να δω τον θεό των Police στο βάθος σαν μυρμηγκάκι του Αμαζονίου να κρούει την κιθάρα του. Επανένωση Raining Pleasure στο Λυκαβηττό και αναμένεται χαμός με την προπώληση της Anohni (που εμείς τον ξέραμε ως Antony Hegarty όταν λιώναμε το “Blind” των Hercules and Love Afair) που έρχεται στο Ηρώδειο.
Καλό το καινούργιο τραγούδι της Kid Moxie, “Close to You” που “ντύνει” το θρίλερ “Μην Ανοίγεις Τη Πόρτα” – δηλ. το κινηματογραφικό ντεμπούτο των πολυμήχανων αδελφών Σάκη και Αλέξανδρου Καρπά, των Unboxholics.
ΝΤΙΣΛΑΪΚ
Το “ρεπορτάζ” για τον Μαρίνο και η περιέργεια της Καινούργιου για την Παναγιώτα Κλεάνθους
“Για πρώτη φορά ο Γιώργος Μαρίνος αποκλειστικά στην κάμερα του “Ακόμα δεν είδες τίποτα” με τον Κώστα Τσουρό”. Έτσι ακριβώς διαφημίστηκε στο teaser του MEGA το ρεπορτάζ για τον Γιώργο Μαρίνο, μία μέρα πριν την προβολή. Εσείς τι καταλαβαίνετε ακούγοντας αυτήν ακριβώς την έκφραση; Ότι θα δούμε δηλώσεις του; Ότι θα μιλήσει στην εκπομπή; Όχι μόνο επρόκειτο για ένα τεράστιο φιάσκο, αλλά ήταν και εντελώς άβολο, τελικά, αυτό που έδειξε η εκπομπή. Φωτογραφίες του Γιώργου Μαρίνου, ενός ανθρώπου που έχει επιλέξει να αποστασιοποιηθεί από τα φώτα της δημοσιότητας, σχεδόν ανήμπορου πάνω σε μία καρέκλα. Πλάνα στα οποία χορεύει και τραγουδάει την Τσικνοπέμπτη. Στεναχωρέθηκα, ένιωσα άβολα και αισθάνθηκα ετεροντροπή για αυτούς που παρουσίαζαν το “ρεπορτάζ”. Δεν το χρειαζόμασταν. Μέχρι πού φτάνει, τελικά, η περιέργειά μας και η δίψα μας για κουτσομπολιό;
Με έχει κουράσει πολύ η Κατερίνα Καινούργιου και το συνεχές γκρινιάρικο στυλ της. Είτε τσακώνεται με τον Ανδρέα Μικρούτσικο on air, είτε ρίχνει “σπόντες” για τον πρώην, για την Δανάη Μπάρκα και για την προσωπική της ζωή, είτε ενδιαφέρεται να μάθει για τα ωάρια που είχε η Αλεξάνδρα Παναγιώταρου στην κρυοσυντήρηση που έκανε, έτσι ώστε να τα συγκρίνει με τα δικά της στην αντίστοιχη διαδικασία: “Για να δω πόσα ωάρια έβγαλε κι αν έβγαλε πολλά… Εγώ δυστυχώς δεν ήμουν τόσο τυχερή”. Μα είναι δυνατόν; Για να έρθει πάλι η αυτοπροβολή: “Εγώ είμαι από τις πρώτες, την έχω κάνει εδώ και δύο χρόνια”. Οκ. Μπράβο που το επικοινωνείς, γιατί είναι σημαντικό να παίρνουν θάρρος και άλλες γυναίκες για να προχωρήσουν σε μια τέτοια διαδικασία, εάν το επιθυμούν, αλλά δεν γυρίζει όλος ο κόσμος γύρω από εσένα.
Όρη και άγρια φεστιβάλ, πάνες, κβαντική και Γιώργος Μαρίνος για τη Γεωργία Οικονόμου
Ωραία τα μουσικά φεστιβάλ, αλλά καλό θα ήταν να καταλάβουν οι υπεύθυνοι πως δεν είναι τυχερά παιχνίδια. Ανακοινώθηκε το πολυαναμενόμενο φετινό φεστιβάλ, ξεκίνησε και η προπώληση, αλλά ακόμη δεν έχει ανακοινωθεί το line up. Σοβαρά τώρα;
Στα 5 μεγάλα μουσεία της χώρας που έχουν γίνει ΝΠΔΔ δεν έχουν γίνει προσλήψεις φυλακτικού προσωπικού. Αποτέλεσμα; Στα περισσότερα οι επισκέπτες πληρώνουν κανονικό εισιτήριο και βλέπουν είτε το μισό μουσείο είτε το 1/3, καθώς φύλακες δεν υπάρχουν για το υπόλοιπο. Χαρακτηριστικό παράδειγμα το Εθνικό Αρχαιολογικό Μουσείο που με το θερινό εισιτήριο των 12 ευρώ μπορείς να δεις μόνο το 1/3 των αιθουσών του! Α και το κερασάκι στην τούρτα, τα περισσότερα κατεβάζουν ρολά στις 15.30! Μήπως, λέω μήπως κάτι πάει λάθος;
Πραγματικά έχω σκυλοβαρεθεί τα instagram των ηθοποιών- Influencers που αντί να λένε έναν λόγο ουσίας, διαφημίζουν ενυδατικές και αντιγηραντικές κρέμες, πάνες, καροτσάκια μωρών και πολλά πολλά είδη ποτών σε τρισευτυχισμένα ενσταντανέ. Κάπου σώνει με όλο αυτό.
Εξαιρετικά εμετική η “δημοσιογραφική” έρευνα που αφορά τον Γιώργο Μαρίνο στην εκπομπή «Ακόμα δεν είδες τίποτα!» του Κώστας Τσουρού στο MEGA. Τουλάχιστον η εκπομπή έχει έναν απόλυτα κυριολεκτικό τίτλο. Τίποτα δεν έχουμε δει από την κατάντια μας όντως.
Mπορεί να είναι η Νο1 σειρά στο Netflix, αλλά εμένα δε με κρατά με τίποτα. Ο λόγος για το “Πρόβλημα των τριών σωμάτων”, τη σειρά επιστημονικής φαντασίας -από τον σεναριογράφο Αλεξάντερ Γου και τους καθοδηγητές του Game of Thrones Ντέιβιντ Μπενιόφ και Ντι Μπ. Βάις- που μας δείχνει πώς μπορεί να μοιάζει η κβαντική μηχανική σε πραγματικό χρόνο. Εγώ απλώς χάθηκα στον χρόνο…
Κάντρι καπελαδούρες, δρομολόγια ανά 20 λεπτά και Καρβέλας- Λυμπεράκη οέο για τη Χριστίνα Τσατσαράγκου
Όχι άλλο κάντρι και Beyonce και Jolene. Πόσοι πια θα πιάσουν στο στόμα τους το Jolene, κάπου έλεος (και dislike στην αλλαγή των lyrics, για να ξανασχοληθούμε με τις απιστίες του Jay-Z και περσινά ξινά σταφύλια). Η queen Bey κυκλοφορεί πλέον τελείως μεταμφιεσμένη σαν δισεκατομμυριούχος γελαδάρισσα με αγροτικό και πάει για το 100ο Grammy.
Τραμ και μετρό την Κυριακή, με την Αθήνα γεμάτη τουρίστες, “διαδήλωση” στη στάση Ακρόπολη στις 19.00 το βραδάκι και δρομολόγια κάθε 18-20 λεπτά. Όπως καταλαβαίνουμε θέλουν να το κόψουμε με τα πόδια για γυμναστική.
Άβολη η συνέντευξη Καρβέλα στην Λυμπεράκη. Αν θέλουμε να συγχυστούμε, να νιώσουμε περίεργα, κρυφο-επιθετικά, θυμωμένα και νιχιλιστικά, βλέπουμε και το δελτίο ειδήσεων, δεν χρειάζεται να δούμε μια τηλεοπτική συνέντευξη. Πόσο δύσκολο μπορεί να είναι δύο ώριμοι μορφωμένοι άνθρωποι να κάνουν μια ενδιαφέρουσα πολιτισμένη συζήτηση στην ελληνική τηλεόραση του 2024;
Ας έβγαιναν για μια πορτοκαλάδα, βρε αδερφέ, πριν από τη συνέντευξη, να τεστάρουν τα ύδατα. Ταιριάζουν;