Λάικ και ντισλάικ της εβδομάδας: Από τον Ξαρχάκο έως τον Light και την Μπόμπα

Πολλές οι εμπειρίες που βιώσαμε και που αφορούν τον πολιτισμό την εβδομάδα που μας πέρασε. Σε αυτήν την στήλη, θα προσπαθήσουμε να καταγράφουμε σε τακτική βάση τι μας άρεσε και τι δε μας άρεσε, τα λάικ και τα ντισλάικ, τι μας έκανε εντύπωση και τι μας ξάφνιασε. Όχι, τόσο σε επίπεδο κριτικής, όσο σε επίπεδο ελεύθερου συνειρμού.

Από τα μεγάλα πολιτιστικά γεγονότα μέχρι τα μικρότερα, αλλά και τα σχεδόν αόρατα, αυτά που υπάρχουν παντού μέσα στη ζωή μας. Όσα παρατηρήσαμε στις βόλτες μας στην πόλη και στα θεάματα που βλέπουμε κάθε εβδομάδα και που συνήθως τα συζητάμε μόνο μεταξύ μας. Αυτή τη βδομάδα σχολιάζουμε από τον Σταύρο Ξαρχάκο έως τον Light και την Χριστίνα Μπόμπα. 

Λάικ

Η έκπληξη της Μπιενάλε και του ΕΜΣΤ, ο Αποτυχημένος και ένα Μικρό Ταρανδάκι για τη Γεωργία Οικονόμου 

Ένα μεγάλο λάικ στο ΕΜΣΤ και στην καλλιτεχνική του διευύθυντρια Κατερίνα Γρέγου που μας σύστησε την καταπληκτική Ισραηλινή καλλιτέχνιδα Yael Bartana πολύ πριν μας συγκλονίσει με το έργο της στο Γερμανικό Περίπτερο στην Μπιενάλε Βενετίας. Το έργο της “ What if Women Ruled the World” [Τι και αν οι γυναίκες κυβερνούσαν τον κόσμο] (2016) το βλέπουν καθημερινά όσοι διέρχονται από τη Συγγρού στη βόρεια και νότια πρόσοψη του κτιρίου Φιξ και θέτει το πλέον κρίσιμο ερώτημα.

«Υπάρχουμε· οφείλουμε να το αντέξουμε», μονολογεί ο αφηγητής στον “Αποτυχημένο” του Τόμας Μπέρνχαρντ και η φράση του αυτή ακούγεται πιο δυνατά από ποτέ. Ο Έκτορας Λυγίζος με την αρωγή τριών εκπληκτικών ηθοποιών (Αμαλία Μουτούση, Γιάννης Νιάρρος, Άρης Μπαλής) καταφέρνει κάτι μοναδικό. Δημιουργεί μία μουσική θεατρική παρτιτούρα στο μυαλό των θεατών. Και το λέω αυτό γιατί επί της ουσίας, δεν υπάρχει παρά ελάχιστη μουσική στην παράσταση.

Έκπληξη η σειρά «Μικρό ταρανδάκι» στο Netflix, καθώς ο γλυκερός της τίτλος δεν προμηνύει με τίποτα πως θα είναι μία τραγική και συγκινησιακά φορτισμένη ιστορία ακραίας παρενόχλησης και ανδρικής κακοποίησης. Ένιωσα πως έφαγα γροθιά στο στομάχι όταν διάβασα πως πρόκειται για την πραγματική ιστορία του κωμικού Ρίτσαρντ Γκαντ -που είναι πρωταγωνιστής, σεναριογράφος και παραγωγός της σειράς.

Αυτήν την περίοδο διαβάζω το εξαιρετικότατο “Μέσα στο Δίχτυ”, το πρώτο μυθιστόρημα της Iris Murdoch (εκδ. Διόπτρα) και σκεφτόμουν πως διαβάζοντάς το άλλοι πρωτοεμφανιζόμενοι θα κοκκίνιζαν. H επιδέξια περιγραφή των χαρακτήρων της αναμειγνύονται με φιλοσοφικές εξερευνήσεις της γλώσσας και της πραγματικότητας και καταλήγουν σε ένα ανάγνωσμα που είναι τόσο συναρπαστικό όσο και προκλητικό.
Σήμερα το πρωί, ωστόσο, έπεσε στα χέρια του το βιβλίο του Δημήτρη Αγγελή “Σκίτσα δρόμων κι έναστρης νύχτας” (εκδ. Πόλις) και με μεγάλη δυσκολία το άφησα στην άκρη. Με συνεπήρε από την πρώτη κιόλας σελίδα. Σίγουρα θα είναι το επόμενο μου ανάγνωσμα (ναι, δεν είμαι από αυτούς που διαβάζουν πολλά βιβλία ταυτόχρονα).

“Ψηφιακός” Ξαρχάκος, το χταπόδι του Παπαϊωάννου και ο ύμνος του Tinder για τη Χριστίνα Τσατσαράγκου 

Στο ΙΝΚ του Δημήτρη Παπαϊωάννου στο Μέγαρο δεν έπεφτε καρφίτσα. Μετά τα όσα διάβασα για το “ποτιστικό” στο ελληνικό περίπτερο της Βενετίας, όταν ξεκίνησε ο πίδακας νερού στη σκηνή έκανα ένα αχρείαστο νοητικό άλμα… στο ελληνικό περίπτερο στη Βενετία. Κατά λάθος. Πίσω στο Μέγαρο και στην τελευταία σκηνή ο Παπαϊωάννου χτυπάει με μανία το χταπόδι για να μαλακώσει.

Πέραν του ότι έφερε αθώες μνήμες από τα παιδικά μου χρόνια στην Άνδρο – στην οποία πλέον τα χταπόδια είναι είδος προς εξαφάνιση – κάπως έτσι νιώθω τα τελευταία χρόνια στην Ελλάδα. Σαν αυτό το χταπόδι που το χτυπάει ένα χέρι ξανά-και-ξανά-και-ξανά.

Τέλειο πρώτο επεισόδιο με τη ζωή του Σταύρου Ξαρχάκου στο YouTube. Πώς είναι να είσαι παιδί στην Ελλάδα σε εποχή πολέμου; Πώς σε επηρεάζει και σε διαμορφώνει αυτή η εμπειρία; Και κυρίως πώς μέσα από την καταστροφή και το τραύμα γεννιέται η δύναμη της ζωής και της δημιουργίας. Στην εκφώνηση ο εκφραστικός Ξενοφών Ραράκος.

Στο ρυθμό της Eurovision ένα από τα φαβορί, που μας αρέσει κιόλας, είναι το Νέμο της Ελβετίας με το “The Code”, ένα τραγούδι που μιλά για την προσωπική αναζήτηση μέχρι να βρεις το ποιος/ποια/ποιο είσαι.

Φρεσκότατο σαν ζεστό ψωμάκι από τον φούρνο το νέο τραγούδι “Το Tinder”, με τον Παντελή Κυραμαργιό, σε στίχους του Θοδωρή Τσάτσου και μουσική του Γρηγόρη Πολύζου. Η δημοφιλής εφαρμογή γνωριμιών μόλις απέκτησε το δικό της τραγούδι στην Ελλάδα… χιουμοριστικά πάντα.  Στο στίχο ο Θανάσης συναντά τον Πίντερ και τελικά…“Πώς άλλοι βρίσκουν ταίρια, και εγώ κοιτώ τα αστέρια;”

Στα των αλλοεθνών, ωραίο το νέο άλμπουμ των Pearl Jam αν και τα πρώτα singles που είχαν κυκλοφορήσει ήταν λίγο “χλιαρά”. Φίλος είδε τον Μόρισεϊ έξω στα Λονδίνα και είπε ότι ήταν σαρωτικός (παρά τα “παραστρατήματα” των τελευταίων χρόνων). Ποιος θα τον φέρει Ελλάδα, οέο; 

“Baby Reindeer” και ERTFLIX για την Παναγιώτα Κλεάνθους

Δικαίως γίνεται χαμός με το “Baby Reindeer”. Είδα όλα τα επεισόδια σχεδόν απνευστί, με έναν κόμπο στο στομάχι, καθότι πρόκειται για την αληθινή ιστορία του Ρίτσαρντ Γκαντ. Εκτός από την τρομακτική εμπειρία του stalking, η σειρά καταπιάνεται και με άλλα θέματα, όπως η σεξουαλική κακοποίηση, η διαχείριση του τραύματος, η αναζήτηση της ταυτότητας. Είναι φοβερό ή μάλλον είναι θαρραλέο το πώς ο δημιουργός της αποφάσισε να μοιραστεί με αφοπλιστική ειλικρίνεια τα τραυματικά γεγονότα που τον σημάδεψαν με εκατομμύρια ανθρώπους.

Αποφάσισα να δω λίγο πιο προσεκτικά το περιεχόμενο του ERTFLIX – που μόλις έκλεισε τα 4 χρόνια του – και εντυπωσιάστηκα, όχι μόνο από την μεγάλη ποικιλία που διαθέτει σε σειρές και ταινίες, αλλά και από την ποιότητά τους. Ο θεατής έχει πραγματικά πολλές και ενδιαφέρουσες επιλογές, ενώ στην πλατφόρμα γίνεται εξαιρετική δουλειά από τους ιθύνοντες. Ξεκίνησα το “The night manager” με Χιου Λόρι, Τομ Χίντλστον, Ολίβια Κόμαν και είναι πάρα πολύ καλό, ενώ έχω ήδη «σταμπάρει» τα επόμενα που θα δω.

Σαμπρίνα Κάρπεντερ, Ζεντάγια και εσπρεσάκι εν μέσω δυστοπίας για τον Θοδωρή Δημητρόπουλο

Το “Baby Reindeer” στο Netflix είναι από τα πιο σκληρά πράγματα που έχω δει εδώ και καιρό, αλλά πέρα από αυτό θέλω να πω ότι με χαροποιεί που έγινε οργανική επιτυχία κάτι τόσο μακριά από την οποιαδήποτε μηχανική, αλγοριθμική λογική παραγωγής. Μία στο τόσο, συμβαίνει.

Σε εντελώς άλλο κλίμα, “Οι Αντίπαλοι” (Challengers) είναι η καλύτερη διασκέδαση που μπορείτε να έχετε σε σινεμά αυτή την περίοδο. Δροσερό, σέξι, δραματικό, ανατρεπτικό, γυρισμένο σαν anime, ιδρώτας, slow-motion, ένα ερωτικό τρίγωνο που απλώνεται σε μια ολόκληρη δεκαετία ξετυλίγεται μπροστά στα μάτια μας κατά τη διάρκεια ενός δραματικού αγώνα τένις. Στο φινάλε ήθελα να με εκτοξεύσουν στο διάστημα από τον ενθουσιασμό μου. Το είδα στη δημοσιογραφική προβολή και έκτοτε ανυπομονώ να το ξαναδώ.

Μιλώντας για σέξι και φαν, μου είναι αδύνατον να να σταματήσω να ακούω το Espresso της Σαμπρίνα Κάρπεντερ. Μας αξίζει, όλα εκεί έξω είναι φρικτά, ας ακούμε τουλάχιστον κεφάτη ποπ.

Πάρα πολύ hype: Το “Trap” του Μ. Νάιτ Σιάμαλαν μοιάζει φανταστικό, κι ο σκηνοθέτης έτσι κι αλλιώς είναι σε δυνατό σερί μετά το σπουδαίο “Old” και τον επίσης πολύ καλό “Χτύπο στην Καλύβα”.

Κι επειδή λέμε για κινηματογραφικά, να πούμε και ένα μπράβο στο “Mad Max: Fury Road” και στο “Interstellar” του Κρίστοφερ Νόλαν, όχι μόνο επειδή είναι αριστουργήματα αλλά επειδή προέβλεψαν και με ανατριχιαστική ακρίβεια την κλιματική δυστοπία και ερήμωση στην οποία θα οδηγηθεί νομοτελειακά ο πλανήτης μας στα χέρια του καπιταλισμού. Αδύνατο να μην φέρνω στο μυαλό μου όσο μασάγαμε χώμα με κάθε μας ανάσα αυτές τις μέρες.

Η ταινία του Μίλερ ήταν πιο συγκεκριμένη σε αυτό, καθώς είδε με καθαρότητα και την αναπόφευκτη μετακύλιση προς τον ολοκληρωτισμό και την σταδιακή μετατροπή του πληθυσμού σε αγέλη που ευχαριστεί τους ουρανούς όταν λαμβάνει λίγο νεράκι –ή κανένα market pass– την ώρα που οι σωματικά δυνατοί ξεχύνονται στο κυνηγητό μιας ματσό δόξας (στην επόμενη ζωή φυσικά, γιατί σε αυτήν τα resources δεν φτάνουν για τους πληβείους).

Όλα αυτά βεβαίως είναι στο μέλλον και στο σινεμά και δεν έχουν καμία απολύτως σχέση με το παρόν μας, ουδεμία απολύτως. Συνεχίζουμε κανονικά τις ζωές μας! Μας περιμένει η Βαλχάλα!

Ντισλάικ

Ακροπόλ, ξυλίκι και Καλλιάνος για τη Γεωργία Οικονόμου

Τι γίνεται με το πολύπαθο Ακροπόλ που περιμένει πανέτοιμο και ολοκαίνουριο να ανοίξει; Νομοσχέδια συζητιούνται στη Βουλή, αλλά αναλώνονται στους μισθούς του διοικητικού συμβουλίου του. Το πιο εντυπωσιακό δε είναι ότι κανείς από τους ιθύνοντες υπουργούς δεν αισθάνεται κάποια υποχρέωση να εξηγήσει τι πήγε στραβά και αυτό το κτίριο-κόσμημα παραμένει κλειστό.

Η αλήθεια είναι πως αργήσαμε πολύ να δούμε ξύλο στη δική μας Βουλή. Και μπορεί η επίθεση του Κωνσταντίνου Φλώρου στον Βασίλη Γραμμένο να έκανε τους ιθύνοντες να αναζητήσουν προβλέψεις ποινών για φαινόμενα ξυλοδαρμού στο κοινοβούλιο, κάτι μου λέει όμως πως ο ασκός του Αιόλου άνοιξε.

Γελάω τόσο με κάτι τύπους σαν τον Γιάννη Καλλιάνο που πρώτα ψηφίζουν νομοσχέδια για την Υγεία και μετά ωρύονται γιατί το πρόβλημα χτύπησε και τη δική τους πόρτα. Τώρα λοιπόν που νοσηλεύτηκε – και δυστυχώς “έφυγε” από τη ζωή- ο πατέρας του και είδε τα χάλια της δημόσιας υγείας, ο βουλευτής της ΝΔ βγήκε στην πρώτη γραμμή και κάνει σταυροφορία. Βρε άνθρωπε μου, εσύ τα ψήφισες όλα αυτά. Και πήγες εμπιστεύτηκες τον πατέρα σου στο Δημόσιο; Άσε αυτές τις εμπιστοσύνες για εμάς τους πλεμπαίους.

H Χριστίνα Μπόμπα πέρασε το απόγευμα κάνοντας στις κόρες της μανικιούρ και μασάζ και έριξε το instagram. Αυτή είναι μία είδηση που τρέχει σε όλα τα μεγάλα δημοσιογραφικά σάιτ, Και στα μικρότερα βέβαια. Σοβαρά τώρα; Μπράβο στη Χριστίνα Μπόμπα που ασχολείται με τα παιδιά της, ας αποτελέσει και παράδειγμα για τους followers της αυτός ο παραγωγικός χρόνος που τους αφιερώνει με τόση… ανιδιοτέλεια. Γιατί όμως να αποτελέσει είδηση;

Ριάλιτι με τράπερς, απιστίες και Swifties για την Χριστίνα Τσατσαράγκου

Όλα τα είχαμε, μας βρήκε κάτι ακόμα! Νέο ριάλιτι με τράπερς που αναζητούν τη δόξα. Light, FY και Trannos, λέει, θα είναι στην κριτική επιτροπή και παρουσιάστρια η σύντροφος του Light, Άννα Θεοδωρίδη. Στο τέλος θα βγει ο “τράπερ της χρονιάς” και τρέμε κόσμε με τα νέα είδωλα που θα “κυνηγήσουν” το (αμερικανικό) όνειρο…

Ωχ βρε Τζον Μπον Τζόβι τι το ήθελες τώρα να πεις αναλυτικά σε όλον τον πλανήτη ότι έχεις απατήσει τη σύζυγο τη Δωροθέα κάτι εκατοντάδες φορές και εκείνη σε συγχωρούσε και προστάτευε τον γάμο της; Πώς να νιώθει άραγε η Ντόροθι και τα τέσσερα παιδιά του;

Η είδηση ότι κλείνει το Σινέ Αλεξάνδρα στην Καλλιθέα μας αναστάτωσε όλους – θεωρητικά! Σκέψου όμως πότε ήταν η τελευταία φορά που πήγες να στηρίξεις οικονομικά το σινεμά της περιοχής σου;

Taylor Swift, νέο άλμπουμ και 31 (!) νέα τραγούδια. Επιτέλους συνειδητοποιούμε τι σημαίνει “Swiftie”. Είναι αυτός άνθρωπος αυτός, που θα κάτσει να τα ακούσει όλα αναλυτικά, θα ποτίσει δάκρυα το μαντήλι του, και θα μάθει απ’ έξω τα λόγια σε 2 βράδια μάξιμουμ. Κουράγιο!

Οι υπόλοιποι σηκώνουμε τα χέρια ψηλά και περιμένουμε το άλλο αριστούργημα που έπεται να ταράξει τον πλανήτη. Kanye West και Ty Dolla $ign μας απειλούν ότι θα κυκλοφορήσουν το “Vultures 2” την επόμενη εβδομάδα. Η μόνη μας παρηγοριά σε αυτή τη Γη είναι ότι η Beyonce κάτω από τις περούκες και τα καουμπόικα καπέλα έχει κανονικά μαλλιά, μακριά και σγουρά …  και μας τα έδειξε τρίχα-τρίχα για να μην μας τρώει το μαράζι της αμφιβολίας.

Παγκράτι και ιδιοκτήτες σκύλων για την Παναγιώτα Κλεάνθους

Βρέθηκα πρόσφατα, Σαββατόβραδο, στο Παγκράτι και έπαθα ένα μικρό σοκ. Τα τελευταία χρόνια θεωρείτο μια cool αθηναϊκή γειτονιά που αγαπούσαν οι χίπστερς, με καφετέριες, μπαράκια και φαγάδικα να ανοίγουν το ένα μετά το άλλο και να δίνουν νέα πνοή στην περιοχή, καθιστώντας το μια τέλεια επιλογή για έξοδο. Όμως, μου φαίνεται πως έχει ξεφύγει λίγο η κατάσταση και κατέληξε να γίνει ένα νέο Κολωνάκι. Οι κρατήσεις έχουν γίνει απαραίτητες, οι managers σε περιμένουν στην υποδοχή των μαγαζιών, ο κόσμος που μαζεύεται εκεί δεν είναι πια και τόσο cool. Αν είχα μόνο μια λέξη για να περιγράψω την όλη ατμόσφαιρα, θα έλεγα δηθενιά.

Δεν γνωρίζω τι γίνεται σε άλλες περιοχές, πάντως στου Ζωγράφου, οι ιδιοκτήτες δεσποζόμενων ζώων «ξεχνούν» να μαζέψουν τις ακαθαρσίες των σκύλων τους, με αποτέλεσμα σε πολλά πεζοδρόμια γειτονιών να θέλει τέχνη για να περπατήσεις χωρίς να πατήσεις κάτι – μην πούμε και για την μυρωδιά. Υπενθυμίζεται ότι είναι υποχρέωση των ιδιοκτητών να μαζεύουν τις ακαθαρσίες των σκύλων τους, διαφορετικά τους επιβάλλεται πρόστιμο 100 ευρώ. Συν αυτού, τα περιττώματα σκύλων είναι και δυνητικά μολυσματικά. Αν θέλουμε να είμαστε φιλόζωοι, να το κάνουμε all the way.

Τέιλορ Σουίφτ, αινίγματα και συμβολισμοί για τον Θοδωρή Δημητρόπουλο

Η διεθνής κριτική υποδέχθηκε το νέο άλμπουμ της Τέιλορ Σουίφτ με διθυράμβους τύπου «η Σουίφτ δίνει στους φανς 31 τραγούδια γεμάτα γρίφους να αποκωδικοποιήσουν». Ναι, δε θα ξεχάσω, αυτή ακριβώς είναι η διασκέδαση που φαντάζομαι, να ακούω μια τραγουδίστρια να διαβάζει κωδικοποιημένα το ημερολόγιό της και να κάθομαι να ενώνω τις τελείες. Ας ξαναβάλω το Espresso.

Περπατούσα στα Εξάρχεια (κάτι όλο και πιο δυσάρεστο, και έρχεται και καλοκαίρι τώρα – καλύτερα σε νησί) και πέτυχα σε ένα από τα πιο κεντρικά και φορτισμένα σημεία της περιοχής να έχει στηθεί ένα καινούριο από αυτά τα άθλια, πανομοιότυπα κτίρια του κουτιού που φτιάχνονται απευθείας για τουρίστες, το οποίο γύρω γύρω είχε συρματόπλεγμα. Όχι άλλους συμβολισμούς, δεν αντέχουμε πια!