Λάικ – ντισλάικ: Από τη Γουλιώτη και τη Βίσση έως τον Diddy

Πολλές οι εμπειρίες που βιώσαμε και που αφορούν τον πολιτισμό την εβδομάδα που μας πέρασε. Σε αυτήν την στήλη, θα προσπαθήσουμε να καταγράφουμε σε τακτική βάση τι μας άρεσε και τι δε μας άρεσε, τα λάικ και τα ντισλάικ, τι μας έκανε εντύπωση και τι μας ξάφνιασε. Όχι, τόσο σε επίπεδο κριτικής, όσο σε επίπεδο ελεύθερου συνειρμού.

Από τα μεγάλα πολιτιστικά γεγονότα μέχρι τα μικρότερα, αλλά και τα σχεδόν αόρατα, αυτά που υπάρχουν παντού μέσα στη ζωή μας. Όσα παρατηρούμε στις βόλτες μας στην πόλη και στα θεάματα που βλέπουμε κάθε εβδομάδα και που συνήθως τα συζητάμε μόνο μεταξύ μας. Αυτή την εβδομάδα στα λάικ σχολιάζουμε τη Στεφανία Γουλιώτη και την Άννα Βίσση και πετάμε “απέναντι” τον Diddy.

ΛΑΪΚ

Η μοναδική Στεφανία Γουλιώτη, η απόλυτη… Βίσση και ένα αδελφικό έγκλημα στα λάικ της Γεωργίας Οικονόμου

Το Σαββατοκύριακο που μας πέρασε ήταν από τα πιο δυνατά των τελευταίων μηνών. Καταρχάς απολαύσαμε τη μοναδική Στεφανία Γουλιώτη να χωρίζει 100 άνδρες στην Κεντρική Σκηνή της Στέγης του Ιδρύματος Ωνάση και να επιτυγχάνει έναν κανονικό θεατρικό άθλο. Μία 24ωρη παράσταση που αποτέλεσε έργο τέχνης και πείραμα ταυτόχρονα τόσο για το κοινό όσο και για την μοναδική αυτή Ελληνική ηθοποιό, καθώς “δοκίμασε” στο έπακρο τα όρια της υποκριτικής, της αντοχής και της επικοινωνίας.

Τι να πει κανείς για το λαϊκό προσκύνημα στη μοναδική και απόλυτη Άννα Βίσση το βράδυ του Σαββάτου. Πανέμορφη, με αστείρευτη ενέργεια και φωνή…καμπάνα άλωσε τη σκηνή και κατάφερε να δημιουργήσει έναν ιδιαίτερα ηλεκτρισμένο δεσμό με τους 65.000 ανθρώπους που είχαν συρρεύσει στο Καλλιμάρμαρο, το οποίο τραγουδούσε μαζί της αγαπημένα τραγούδια της δισκογραφίας της και φώναζε ακούραστα το “Άννα ζούμε για να σ΄ ακούμε”.

Μεγάλη η προσμονή για τη συναυλία των Τεμπών που θα λάβει χώρα απόψε – το βράδυ της Παρασκευής δηλαδή 11/10- στο Καλλιμάρμαρο. Όλοι οι γονείς μία γροθιά θα τραγουδήσουν για τις αδικοχαμένες ψυχές των παιδιών τους μαζί με τον Φοίβο Δεληβοριά, τους Κοινούς Θνητούς, τον Σωκράτη Μάλαμα και τον Θανάση Παπακωνσταντίνου. Θα είμαστε όλοι εκεί.

Ένα από πιο σκοτεινά και αμφιλεγόμενα εγκλήματα της Αμερικής, αυτό των αδελφών Μενέντεζ, ήλθε εκ νέου στην επικαιρότητα χάρη στην εξαιρετικά ενδιαφέρουσα σειρά “Monsters: The Lyle and Erik Menendez Story” που ήδη γνωρίζει μεγάλη επιτυχία στην ψηφιακή πλατφόρμα του NETFLIX. Με αφορμή τη σειρά αυτή ο εισαγγελέας της κομητείας του Λος Άντζελες Τζορτζ Γκάσκον δήλωσε ότι υπάρχει «ηθική και δεοντολογική υποχρέωση» να επανεξεταστούν τα στοιχεία που υπέβαλαν τα αδέρφια Μενέντεζ πέρυσι. Εξαιρετικά ενδιαφέρουσα η δύναμη και η επιδραστικότητα της on demand οικιακής ψυχαγωγίας έτσι;

Το αστέρι του Πλέσσα, ο κιθαρίστας της Βίσση και ‘είδαμε τους πρώην μας στη Γουλιώτη’ στα λάικ της Χριστίνας Τσατσαράγκου

Έφυγε από τη ζωή ο σπουδαίος Μίμης Πλέσσας που έλαμψε σ’αυτή τη ζωή με το ταλέντο, την εξυπνάδα, τη δίψα του για ζωή και τη φυσική ευγένειά του. Το βιογραφικό του πολύ πλούσιο αλλά κάτι που δεν ξέραμε το διαβάσαμε σε μία ανάρτηση που έκανε το Ευγενίδειο Πλανητάριο. Ο Πλέσσας συνέθεσε μουσική για δύο πλανηταριακές φαντασμαγορικές παραστάσεις, τον «Χορό των Πλανητών» το 2006 και το «Μυστήριο της Ζωής» το 2012. Στα μονοπάτια των «σφαιρών» που αποτελούν το Ηλιακό μας Σύστημα» με τον Μίμη Πλέσσα.

Πέρα από τα τραγούδια, τον απάλευτο κόσμο και τα πολύ εντυπωσιακά λέιζερ που “άλλαξαν τον ουρανό” στο Καλλιμάρμαρο εμείς στη Βίσση λατρέψαμε και τον κιθαρίστα Κάρλος Πέρεζ, ο οποίος τη συνοδεύει τα τελευταία χρόνια στις εμφανίσεις της. Είναι Έλληνας, με ρουμάνικες και αργεντίνικες ρίζες… καλά να είναι το αγόρι αυτό, να φοράει τα δερμάτινα και να ροκάρει με την κιθάρα του. Μας πλήγωσε η Απόλυτη που ανέφερε τον Φρέντι Μέρκιουρι, τον οποίο είδε λέει στην ιστορική συναυλία στο Wembley. Ας είναι … Θα παρηγορηθούμε με τον κούκλο τον Πέρεζ…

Πολλά λάικ για τον 24ωρο άθλο της Γουλιώτη στη Στέγη… γελάσαμε πολύ, προβληματιστήκαμε και θυμηθήκαμε τις σχέσεις μας σε λούπα. Μέσα στους 100 άντρες είδαμε – που λέει ο λόγος – και τους πρώην μας. Αυτό το “δεν σ’αγάπησα ποτέ” ήταν βαρύ και ασήκωτο…

Παρασκευή η συναυλία για τα Τέμπη και θα είμαστε εκεί να ενώσουμε τις φωνές μας, ειδικά όταν ο Θανάσης θα τραγουδήσει την Κοιλάδα των Τεμπών… 

Εκρίθηκε και η μετάδοσή της σε live streaming, θα τη δεις στη διαδικτυακή πλατφόρμα estage.gr

Ένα αθηναϊκό Prince Charles στην Πατησίων και brat σε remix στα λάικ του Θοδωρή Δημητρόπουλου

Μου αρέσει πάρα πολύ η νέα μορφή που παίρνει το σινεμά Αλεξάνδρα στην Πατησίων, με νέο όνομα Cinobo Πατησίων και curation επιμέλεια του Άκη Καπράνου, του ανθρώπου πίσω από το Midnight Express. Το σινεμά δε θα κινείται αποκλειστικά στην τροχιά των νέων κυκλοφοριών, αλλά θα παίζει με θεματικές ενότητες που θα διατρέχουν κάθε μήνα, από παρελθοντικά αριστουργήματα του Μιγιαζάκι μέχρι πρώιμο Αλμοδόβαρ, κι από ‘80s/’90s περιπέτειες τύπου Φονικό Όπλο μέχρι αδικημένο ελληνικό σινεμά. Ένα αθηναϊκό Prince Charles; Ε ναι, επιτέλους. Μακάρι να αγκαλιαστεί από το κοινό.

Μιλώντας για όμορφα πράγματα που συμβαίνουν στα σινεμά, γράφαμε την περασμένη εβδομάδα για το Athens Palestine φεστιβάλ που ξεκινά στις 17 του μήνα στο Ανδόρα, σήμερα να θυμίσουμε κι άλλο ένα αξιοσημείωτο event που ξεκινά επίσης την ίδια μέρα, στο Τριανόν: Το Untold, ένα φεστιβάλ με ελληνικές ταινίες της πρόσφατης παραγωγής που δεν έχουν κυκλοφορήσει σε ευρεία διανομή. Το επόμενο ΣΚ ειδικά, οι ταινίες Tack και Timekeepers of Eternity δεν χάνονται. Πάρα πολύ θετικά όλα αυτά – πραγματάκια να γίνονται, είναι ένας πολύ ζωντανός τρόπος να αλληλεπιδρά το κοινό με το σινεμά.

Και δεν έχουμε καν αγγίξει το γεγονός ότι την επόμενη εβδομάδα κυκλοφορεί μια από τις καλύτερες ταινίες της χρονιάς, το “Τέρας” με τη Λέα Σεϊντού. Αλλά για αυτό θα έχουμε πολλά περισσότερα να πούμε με τον σκηνοθέτη της ταινίας τις επόμενες μέρες.

Προς το παρόν εγώ τις επόμενες μέρες θα διαβάζω το Vegetarian της Χαν Κανγκ που κέρδισε το φετινό Νόμπελ Λογοτεχνίας, το οποίο κατά σύμπτωση μόλις πριν λίγες μέρες μου είχε προτείνει μια φίλη να διαβάσω οπωσδήποτε. Περνώντας από την Πολιτεία για το αγοράσω, είδα με χαρά το ράφι της Χαν Κανγκ να είναι μισοάδειο – να υποθέσω δεν ήμουν ο μόνος που σκέφτηκε να την διαβάσει λίγες ώρες μετά την ανακοίνωση του Νόμπελ!

Το άλμπουμ της χρονιάς απέκτησε φθινοπωρινό αδελφάκι. Το brat and it’s completely different but also still brat (για τους φίλους, brat remix album) της Charli xcx είναι ολόφρεσκη κυκλοφορία λιγοστών ωρών μόλις διαβάζετε αυτές τις γραμμές και ήδη το έχω στο ριπίτ. Με φοβερούς γκεστ (Lorde, Μπίλι Άιλις, Τζούλιαν Καζαμπλάνκας, Αριάνα Γκράντε, Shygirl, Κάρολαϊν Πόλατσεκ, bon iver, Robyn), ένα άλμπουμ γεμάτο διαμάντια μετασχηματίζεται σε κάτι άλλοτε ίδιο-αλλά-φρέσκο και άλλοτε παντελώς αναγεννημένο.

Σε μια εποχή που οι καλλιτέχνες βαφτίζονται ‘content creators’ και οι μεγάλες υπηρεσίες προσπαθούν απλά να γεμίζουν τα πίξελ και την προσοχή μας με κόπιες των ίδιων δύο πραγμάτων που μας αρέσει να χαζεύουμε, είναι σχεδόν συγκινητικό να βλέπεις ανθρώπους να φτιάχνουν κάτι τόσο ανεξάντλητα δημιουργικό, όπως αυτό το brat πρότζεκτ.

ΝΤΙΣΛΑΙΚ

Diddy και ελληνικές σειρές για τη Γεωργία Οικονόμου

Ο ράπερ Sean “Diddy” Combs βρίσκεται αντιμέτωπος με σοβαρές κατηγορίες για σεξουαλική κακοποίηση, που προέρχονται από πάνω από 120 άτομα, συμπεριλαμβανομένων ανδρών. Οι καταγγελίες αναφέρονται σε περιστατικά που διαδραματίστηκαν σε μια περίοδο 30 ετών. Αν και ο Diddy αρνείται τις κατηγορίες, οι αποκαλύψεις συνεχίζουν να προκαλούν αναταράξεις στον κόσμο του θεάματος, καθώς διάσημα πρόσωπα φέρονται να ήταν παρόντα σε πάρτι όπου σημειώθηκαν ορισμένα από τα περιστατικά. Xμμμ… αυτές οι καταγγελίες και τα πάρτυ δε θα σταματήσουν ποτέ από τους διάσημους ε; Σαν να ζούμε τη μέρα της ασύδοτης μαρμότας νιώθω…

Δεν ξέρω γιατί, αλλά όποια ελληνική σειρά και αν έχω ξεκινήσει φέτος να βλέπω, την κλείνω στο πρώτο μισάωρο. Είτε είναι ο Άγιος Έρωτας, είτε είναι ο Τιμωρός είτε το Grand Hotel είτε το οτιδήποτε… Κάτι μάλλον πηγαίνει πολύ λάθος με την ελληνική μυθοπλασία…

Μίλτον, ασανσέρ για πέταμα και σεξουαλικά αρπακτικά για την Χριστίνα Τσατσαράγκου

Απίστευτες οι εικόνες από τον Τυφώνα Μίλτον στην Φλόριντα. Το διαστημικό βίντεο που κυκλοφόρησε από τη Nasa μας φάνηκε σαν βγαλμένο από ταινία του Χόλιγουντ. Η Ρεπουμπλικανή βουλευτής Μάρτζορι Τέιλορ Γκριν πάντως θεωρεί ότι τον τυφώνα τον κατασκεύασε η κυβέρνηση Μπάιντεν, που ελέγχει διαπλανητικά τον καιρό. Εμείς λέμε οι εξωγήινοι…

Κάθε μέρα και κάτι καινούργιο συμβαίνει για να σκεφτείς ότι από τύχη ζούμε! Έπεσε ολόκληρο ασανσέρ στις φοιτητικές εστίες του ΑΠΘ και από θαύμα, δεν θρηνήσαμε θύματα. Φοιτητές καταγγέλλουν ότι δεν είναι η πρώτη φορά που ζητούν να  επιδιορθωθούν τα ασανσέρ της εστίας. Το συγκεκριμένο λειτουργούσε για δύο χρόνια χωρίς προβλεπόμενο ετήσιο πιστοποιητικό ελέγχου. Σοβαρά τώρα; Να μπει ένας φοιτητής μέσα και ξαφνικά να μείνει χωρίς πόδια;

Υπόθεση Diddy και αν βγουν στη φόρα τα ονόματα των celebrities που εμπλέκονται στα περίφημα Freaks Offs, θα καταλάβουμε γιατί κάποιοι stars εξακοντίστηκαν μέσα σε ένα βράδυ. Παράλληλα με τον Diddy – που κατηγορείται για εκβιασμό, σεξουαλική διακίνηση δια της βίας και μεταφορά ανθρώπων για σκοπό πορνείας – έχουμε και τις καταγγελίες για τον πρώην ιδιοκτήτη των Harrods, Μοχάμεντ Αλ-Φαγέντ με άλλες εξήντα πέντε γυναίκες να δηλώνουν στο BBC ότι κακοποιήθηκαν από εκείνον σεξουαλικά. Στο Rolling Stone διαβάζουμε ότι προέκυψαν νέα στοιχεία και για την υπόθεση του Marilyn Manson. 

Είδα «VIP-Καλά Γεράματα» για να γελάσω … όλο λάθος.

True crime και κρύο χιούμορ για τον Θοδωρή Δημητρόπουλο

Μεγάλο σουξέ στο Netflix το Monsters για την ιστορία των αδελφών Μενέντεζ, γυρισμένο με την γνωστή τραβηγμένη, εκμεταλλευτική, ταμπλόιντ αισθητική των πρόσφατων σειρών του Ράιαν Μέρφι. Ασταμάτητες οι παντός είδους και καιρού true crime ιστορίες, σταθερά το χειρότερο είδος της σύγχρονης κουλτούρας.

Τα σκέφτομαι αυτά την ίδια στιγμή που στα αυτιά μου φτάνει η τηλεοπτική, «ειδησεογραφική» κάλυψη των συνθηκών του θανάτου του ποδοσφαιριστή του Παναθηναϊκού, Τζορτζ Μπάλντοκ. Με έναν τρόπο εκκωφαντικό, απάνθρωπο, με δημοσιογράφους και θεατές να ξεψαχνίζουν τα στοιχεία μιας τραγωδίας σα να μην επρόκειτο για κάτι το αληθινό. Νομίζω πως έχει χαθεί η συναίσθηση του ορίου ανάμεσα στο φίξιον και την πραγματικότητα – αρκεί να έχουμε μυστήρια να λύσουμε, τελείες να ενώσουμε, «αλήθειες» να ξεσκεπάσουμε.

Έπεσε το μάτι μου σε ένα σκετσάκι Μπέζου και Δήμητρας Παπαδοπούλου, μια φοβερή κρυάδα με αντιδραστικό, παλιομοδίτικο χιούμορ περί σεξουαλικών ταυτοτήτων.

Ξεκαρδιστήκαμε.

Είδα το Deadpool & Wolverine γιατί είχα την τύχη να το χάσω στην αρχική προβολή του στα σινεμά. Δεν είναι η χειρότερη ταινία της χρονιάς, γιατί είναι ικανά κατασκευασμένη. Αλλά είναι η χειρότερη ταινία της χρονιάς, ακριβώς επειδή είναι ικανά κατασκευασμένη. Ένα κυνικό δημιούργημα του οποίου το θέμα είναι οι εταιρικές συγχωνεύσεις και η (ποπ) κουλτούρα ως αποστασιοποιημένο, μετα-ειρωνικό παρατηρητήριο του ντισνεϊκού brand.