Μαρία Κάλλας: Ανήμερα των γενεθλίων της “μπαίνει” στον κατάλογο της Unesco

Σαν σήμερα, στις 2 Δεκεμβρίου του 1923 στη Νέα Υόρκη, γεννήθηκε η Μαρία Κάλλας, η κατά κόσμον Μαρία Σοφία Άννα Καικιλία Καλογεροπούλου, κόρη του φαρμακοποιού Γεωργίου Καλογερόπουλου από τον Μελιγαλά Μεσσηνίας και της Ευαγγελίας (Λίτσας) Δημητριάδη από τη Στυλίδα Φθιώτιδος.

Με τα μοναδικά φωνητικά και υποκριτικά της προσόντα η Μαρία Κάλλας ανανέωσε την όπερα και το ρεπερτόριό της (ιδιαίτερα το ιταλικό «μπελ-κάντο») και αποτελεί σημείο αναφοράς για κάθε τραγουδίστρια της όπερας, που φιλοδοξεί να κερδίσει από τους ειδικούς και το κοινό τον τίτλο της «νέας Κάλλας».

Ο εορτασμός των 100 ετών από τη γέννηση της στον ετήσιο κατάλογο της UNESCO

Ο εορτασμός των 100 ετών από τη γέννηση της Μαρίας Κάλλας εντάχθηκε στον κατάλογο συνεορτασμού επετείων της UNESCO για το 2023. Στον ετήσιο κατάλογο περιλαμβάνονται προσωπικότητες, τις οποίες η UNESCO τιμά για τη συμβολή στην ανάπτυξη της Επιστήμης, της Εκπαίδευσης, του Πολιτισμού και της Επικοινωνίας, με σκοπό την αναγνώριση και την προβολή της οικουμενικής διάστασης και σημασίας τους.

Όπως δήλωσε η Υπουργός Πολιτισμού και Αθλητισμού Λίνα Μενδώνη, «Η μαγική φωνή και, κυρίως, η συναρπαστική προσωπικότητα της Μαρίας Κάλλας τη μετέτρεψαν σε έναν ανυπέρβλητο μύθο, ο οποίος, όχι μόνο δεν έχει ξεθωριάσει στο ελάχιστο, ακόμη και 45 χρόνια μετά από τον θάνατό της, αλλά την έχει τοποθετήσει στο Πάνθεο των προσωπικοτήτων που επηρέασαν καθοριστικά τον κόσμο, την τέχνη, την αισθητική. Η συμβολή της Κάλλας στο παγκόσμιο λυρικό θέατρο υπήρξε επαναστατική, όχι απλώς εξαιτίας της φωνητικής της τελειότητας, αλλά επειδή ήταν εκείνη που έδωσε σημασία πέρα από την τραγουδιστική επάρκεια, στην ακρίβεια και στο πάθος της ερμηνείας. Για αυτόν τον λόγο τα ρεσιτάλ, οι παραστάσεις της, κάθε της εμφάνιση, έχουν μείνει ιστορικά.

Το Υπουργείο Πολιτισμού και Αθλητισμού, υπέβαλε στη Γενική Διάσκεψη της Επιτροπής της UNESCO στο Παρίσι, την ένταξη του εορτασμού των 100 ετών από τη γέννηση της Μαρίας Κάλλας στον κατάλογο συνεορτασμού επετείων της UNESCO για το 2023, πρόταση που είχε ιδιαίτερα θερμή υποδοχή. Το ΥΠΠΟΑ, με τις υπηρεσίες του και με τους εποπτευόμενους οργανισμούς του, σχεδιάζει ένα πρόγραμμα εκδηλώσεων για την επόμενη χρονιά, το οποίο θα τιμήσει το έργο και το παγκόσμιο αποτύπωμα αυτής της σπουδαίας Ελληνίδας στην παγκόσμια τέχνη».

Ο Υφυπουργός Πολιτισμού και Αθλητισμού Νικόλας Γιατρομανωλάκης έκανε την ακόλουθη δήλωση: «Η μαγεία της Κάλλας είναι μια ποιότητα που λίγοι καλλιτέχνες διαθέτουν, κάτι ξεχωριστό, κάτι διαφορετικό. Υπάρχουν πολλοί εξαιρετικοί καλλιτέχνες, αλλά ελάχιστοι που διαθέτουν αυτή την έκτη αίσθηση, το επιπλέον. Είναι κάτι που τους σηκώνει από το έδαφος: γίνονται σαν ημίθεοι. Εκείνη το είχε», είχε πει ο Φράνκο Τζεφιρέλι για τη Μαρία Κάλλας. Έναν αιώνα από τη γέννησή της, το 2023 θα γιορτάσουμε τη ζωή, το έργο και την παρακαταθήκη αυτής της μοναδικής γυναίκας, η οποία άφησε ανεξίτηλο το αποτύπωμά της όχι μόνο στο λυρικό θέατρο αλλά σε κάθε μορφή τέχνης, η οποία, όπως έχει πει η Μονσεράτ Καμπαγιέ, άνοιξε νέες πόρτες για την όπερα, και της οποίας ο μύθος έχει εμπνεύσει καλλιτέχνες από τον Άντι Γουόρχολ μέχρι τη Μαρίνα Αμπράμοβιτς.

Το Υπουργείο Πολιτισμού σε συνεργασία με τους εποπτευόμενους φορείς του θα σχεδιάσει πολιτιστικές δράσεις, εκδηλώσεις και άλλες δραστηριότητες που στόχο θα έχουν αφενός να τιμήσουν αυτήν την εμβληματική προσωπικότητα και αφετέρου να φωτίσουν άγνωστες ενδεχομένως πτυχές της ζωής και του έργου της».

Δράσεις για το επετειακό έτος UNESCO Μαρία Κάλλας 2023.

Το Υπουργείο Πολιτισμού και Αθλητισμού, σε συνεργασία με την Εθνική Επιτροπή UNESCO και την Μόνιμη Αντιπροσωπεία της Ελλάδος στην UNESCO, αναλαμβάνει να συντονίσει τις δράσεις για το επετειακό έτος UNESCO Μαρία Κάλλας 2023.

Στο εκτενές πρόγραμμα συμμετέχει το σύνολο των εποπτευόμενων οργανισμών του ΥΠΠΟΑ, με εκδηλώσεις, στις οποίες περιλαμβάνονται παραστάσεις, γκαλά όπερας, εκθέσεις, αφιερώματα, εκδόσεις, εκπαιδευτικά προγράμματα, τα οποία σύντομα πρόκειται να ανακοινωθούν λεπτομερώς. Στον προγραμματισμό των εκδηλώσεων συμμετέχουν, η Εθνική Λυρική Σκηνή, η Κρατική Ορχήστρα Αθηνών, το Μέγαρο Μουσικής Αθηνών, το Φεστιβάλ Αθηνών, το Ωδείο Αθηνών, το Μέγαρο Μουσικής Θεσσαλονίκης, η Κρατική Ορχήστρα Θεσσαλονίκης, το Κρατικό Ωδείο Θεσσαλονίκης, το Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης και το ΜΟΜus.

4 πράγματα που πρέπει να ξέρετε για την απόλυτη ντίβα της όπερας

• Ο πρώτος ρόλος της Μαρίας Κάλλας ήταν η «Σαντούτσα» στην όπερα του Μασκάνι «Καβαλερία Ρουστικάνα», σε μία παράσταση των μαθητών του ωδείου. Το 1939 εγγράφεται στο Ωδείο Αθηνών, στην τάξη της διάσημης Ελβίρα ντε Ιντάλγκο – σημαντική τραγουδίστρια της όπερας στις αρχές του 20ου αιώνα – κοντά στην οποία μαθητεύει και γνωρίζει τα μυστικά της υψηλής τεχνικής των ρόλων του ιταλικού ρομαντικού ρεπερτορίου.
  Η καριέρα της απογειώθηκε σε ρόλους δραματικής υψιφώνου και δραματικής κολορατούρα με τη βοήθεια του βιομήχανου Τζιανμπατίστα Μενεγκίνι, ο οποίος λάτρεψε την Μαρία Κάλλας, όχι μόνο ως καλλιτέχνιδα, αλλά και ως γυναίκα (στις 21 Απριλίου του 1949, η Κάλλας τον παντρεύεται). Το 1951 εκπόρθησε και τη «Σκάλα» του Μιλάνου, με τους Σικελικούς Εσπερινούς του Βέρντι. Μετά τη «Σκάλα» του Μιλάνου ήρθε η σειρά της Μητροπολιτικής Όπερας της Νέας Υόρκης (ΜΕΤ) να υποκλιθεί στην φαινομενική καλλιτέχνιδα Μαρία Κάλλας το 1956. Το καλοκαίρι του 1957 εμφανίζεται στο Ηρώδειο, στο πλαίσιο του Φεστιβάλ Αθηνών και κυριολεκτικά αποθεώνεται.

• Η μοναδική εμφάνιση της Κάλλας επί της μεγάλης οθόνης ήταν στην ταινία «Μήδεια» του σπουδαίου Ιταλού σκηνοθέτη Πιερ Πάολο Παζολίνι, η οποία βασίζεται στην ομώνυμη τραγωδία του Ευριπίδη. Το φιλμ γυρίστηκε στην Καππαδοκία, με τον Παζολίνι να μένει πιστός στον μύθο. Παράλληλα την πλαισιώνει μουσικά με ακούσματα κλασικής ιρανικής μουσικής, παραδοσιακής ιαπωνικής μουσικής και άλλα έθνικ παραδοσιακά κομμάτια τονίζοντας έτσι την πρωτόγονη φύση των ανθρώπων της Μήδειας μέσα από ιεροτελεστίες και ανθρωποθυσίες.
  Σκηνή από τη “Μήδεια”:

• Ο Ωνάσης και η Κάλλας γνωρίστηκαν το 1957, σε μια δεξίωση που διοργάνωσε η γνωστή κοσμικογράφος της εποχής, Έλσα Μάξγουελ. Το ειδύλλιο μεταξύ τους αναπτύχθηκε δύο χρόνια μετά, όταν ο Ωνάσης προσκάλεσε την Κάλλας και τον σύζυγό της σε κρουαζιέρα, με την πολυτελή θαλαμηγό του.
  Η παρουσία της συζύγου του, Τίνας Λιβανού, δεν απασχόλησε τον Ωνάση, που είχε επικεντρωθεί στον στόχο του: Στην Κάλλας. Τη φλέρταρε τόσο ανοικτά που που όταν κατά τη διάρκεια μιας στάσης στην Κωνσταντινούπολη ανέβηκε στη θαλαμηγό ο Πατριάρχης Αθηναγόρας, ευλόγησε την Κάλλας και τον Ωνάση, νομίζοντας ότι είναι σύζυγοι.
  Λέγεται ότι εκείνη τη νύχτα, Ωνάσης και Κάλλας εγκατέλειψαν τη θαλαμηγό με μια βάρκα, για να απομονωθούν σε μία ήσυχη παραλία. Από εκείνη τη στιγμή άρχισε η παθιασμένη σχέση τους.
  Το 1968, το ζευγάρι μετρούσε σχεδόν δέκα χρόνια σχέσης. Και ενώ η Κάλλας παρέμενε ερωτευμένη, ο Ωνάσης είχε ήδη προχωρήσει στην επόμενη κατάκτησή του: Την Τζάκι Κένεντι. Ο χωρισμός στοίχισε πολύ στην Κάλλας. Κατέβαλε μεγάλες προσπάθειες να ξεπεράσει τα προσωπικά της προβλήματα, επανακάμπτοντας στην λυρική σκηνή, δίχως αποτέλεσμα. Η τελευταία της εμφάνιση πραγματοποιείται στην πόλη Σαπόρο της Ιαπωνίας στις 11 Δεκεμβρίου του 1974.
• Σύμφωνα με την επίσημη ιατρική έκθεση, ο θάνατος της Κάλλας στις 16 Σεπτεμβρίου του 1977 οφειλόταν σε καρδιακή ανακοπή. Πολλοί θεωρούν ότι αυτή επήλθε μετά από υψηλή δόση βαρβιτουρικών που φέρεται να πήρε η σοπράνο, διότι της είχε στοιχίσει η επώδυνη σχέση της με τον Αριστοτέλη Ωνάση.
  Το 2010 ωστόσο μια ιταλική έρευνα έρχεται να ρίξει νέο φως στο μυστήριο που περιβάλλει το θάνατο της Κάλλας: Σύμφωνα με τους Ιταλούς φωνίατρους Φράνκο Φούσι και Νίκο Παολίλο, που παρουσίασαν τα αποτελέσματα της μελέτης τους στο Πανεπιστήμιο της Μπολόνια, η τραγουδίστρια υπέφερε από δερματομυοσίτιδα, μία εκφυλιστική νόσο που φθείρει τους μυς και τους ιστούς, συμπεριλαμβανομένου του λάρυγγα. Έτσι, μοιάζει να εξηγείται και η συνεχής παρακμή του μεγαλείου της φωνής της, που είχε αρχίσει να γίνεται αισθητή από τις αρχές της δεκαετίας του ’60. Όπως εξηγούν οι δύο Ιταλοί επιστήμονες, η θεραπεία για τη δερματομυοσίτιδα βασίζεται σε κορτιζονούχα και ανοσοκατασταλτικά σκευάσματα, τα οποία είναι πιθανό να επιφέρουν σταδιακά καρδιακή ανεπάρκεια. Επομένως, ο Φούσι και ο Παολίλο συμφωνούν με την επίσημη ιατρική έκθεση, μόνο που διευκρινίζουν ότι η ανακοπή δεν ήταν τυχαίο γεγονός, αλλά το αποτέλεσμα της εκφυλιστικής μυασθένειας.

Ακολουθήστε το News247.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις