Μελίνα Μερκούρη: Τα αλησμόνητα καρέ της “τελευταίας Ελληνίδας Θεάς”
Διαβάζεται σε 12'
Πριν ακριβώς έναν αιώνα, γεννήθηκε η Μελίνα Μερκούρη η “τελευταία Ελληνίδα θεά”. Το NEWS 24/7 κάνει μια αναδρομή στις εικόνες της ζωής μιας προσωπικότητας, με παγκόσμια λάμψη.
- 18 Οκτωβρίου 2020 07:08
Ηθοποιός, περσόνα διεθνούς ακτινοβολίας, πολιτικός και ακτιβίστρια. Το 2020 είναι αφιερωμένο στη Μελίνα Μερκούρη, την “τελευταία Ελληνίδα θεά”, την γενναία που δεν φοβήθηκε τις συνεχόμενες απόπειρες δολοφονίας εναντίον της από την χούντα και την αστή που όταν κατέβηκε υποψήφια με τον Ανδρέα Παπανδρέου, στην Β΄ Πειραιώς, αρνούνταν να υποδυθεί κάποια άλλη. Πήγαινε καλοντυμένη στις λαϊκές και έπαιζε τάβλι στα καφενεία με την ίδια αυθεντική άνεση που συναναστρεφόταν τους σταρ του Χόλυγουντ και τα μεγάλα ονόματα της ευρωπαϊκής και αμερικανικής πολιτικής.
Οραματίστρια και ταυτόχρονα πρακτική, η μακροβιότερη Υπουργός Πολιτισμού πέτυχε την διεθνοποίηση του αιτήματος επιστροφής των Γλυπτών του Παρθενώνα, σφραγίζοντας με το όνομά της την ελληνική πολιτισμική διπλωματία. Ως υπουργός δημιούργησε ισχυρούς θεσμούς που θωράκισαν πνευματικά τον λαό της χώρας, καθιερώνοντας την “Πολιτιστική Πρωτεύουσα Ευρώπης” και τα ΔΗΠΕΘΕ που εξακολουθούν να υφίστανται έως σήμερα με την μορφή της αρχικής τους σύλληψης.
Ως άνθρωπος με διεθνή εμβέλεια και με τεράστιο επικοινωνιακό χάρισμα πέτυχε την εξωστρέφεια του Υπουργείου της, παρά το γεγονός ότι οι γυναίκες μειοψηφούσαν στην πολιτική ζωή της χώρας και παρά το ότι η διεκδίκηση των Γλυπτών του Παρθενώνα – που απαγόρευσε να αποκαλούνται “Ελγίνεια” – δεν ήταν ένα αίτημα που εύκολα θα έβρισκε έρεισμα στο εξωτερικό. Αν αυτό θεωρείται πλέον μία δίκαιη και λογική διεκδίκηση, αυτό οφείλεται στην Αθηναία, Μελίνα Μερκούρη, εγγονή ενός από τους πιο αγαπητούς δημάρχους Αθηνών, του Σπύρου Μερκούρη που την έμαθε να αγαπάει από την παιδική της ηλικία αυτή την πόλη.
Η μεγάλη σταρ Μελίνα Μερκούρη
Ταλαντούχα και δυναμική, κυνήγησε την καριέρα της και έφτασε να γεμίζει τα θέατρα του Μπρόντγουεϊ, ενώ πρωταγωνιστούσε σε μιούζικαλ. Οι γνωριμίες που έκανε με σκηνοθέτες και ηθοποιούς παγκόσμιας κλίμακας την καθιστούν την μοναδική Ελληνίδα που πλησίασε τόσο κοντά σε αυτόν τον φανταχτερό κόσμο του Χόλυγουντ, καθώς και την μοναδική υποψήφια για Όσκαρ Α΄ γυναικείου ρόλου.
Την εξουσία δεν την αισθάνθηκα σαν υπουργός, την αισθάνθηκα σαν σταρ στο Μπρόντγουεϊ και στο Χόλυγουντ
“Δεν μου άρεσε μόνο όταν ήμουν μικρή να ζω τη νύχτα, μου άρεσε μέχρι που γνώρισα τον Ντασέν, μέχρι που άρχισε ο διαβολοκινηματογράφος…”, θα πει σε μια συνέντευξή της.
«Γιατί μια θεατρίνα ζει τη νύχτα, γιατί εμείς δουλεύαμε 15 ώρες την ημέρα και περιμέναμε να ξεσκάσουμε το βράδυ. Πηγαίναμε και χορεύαμε στην Αρζεντίνα με ζωντανές ορχήστρες και μετά πηγαίναμε τα χαράματα και τρώγαμε πατσά. Τρελαινόμουν για τη νύχτα. Γιατί πίστευα ότι η ζωή είναι να δουλεύεις τη μέρα και να γλεντάς τη νύχτα. Μην ξεχνάς ότι είμαι και παιδί της Κατοχής. Και έτσι είχαμε μια δίψα απίστευτη για γλέντι με όλα αυτά που είχαμε ζήσει, κάθε στιγμή είχε τη δική της πολυτέλεια ή τη δική της αγωνία».
Η Μελίνα της μέρας και της νύχτας παρέμενε η ίδια πολυσχιδής προσωπικότητα. “Πρέπει να δίνεσαι ολοκληρωτικά στον έρωτα, στο θέατρο και στην πολιτική. Δεν αντέχει να τα κάνει κανείς και τα τρία μαζί…”, θα παραδεχθεί αργότερα η δακρυσμένη Μελίνα, κάνοντας τον απολογισμό της ζωής της σε παλαιότερη συνέντευξη. Πάντως, ακόμα κι αν πίστευε το αντίθετο, η ίδια κατάφερε να δοθεί σε όλα αυτά αλλά όχι ταυτόχρονα. Γι΄ αυτό εξάλλου έπαιξε στην Επίδαυρο μόνο μία φορά στην ζωή της.
Στην ίδια συνέντευξη είχε προηγουμένως μιλήσει για τον ρόλο της Μήδειας που ενσαρκώνει σε αυτή την φωτογραφία, “τον μεγαλύτερο ρόλο που φτιάχτηκε ποτέ για γυναίκα” γιατί ο ρόλος αυτός “έχει ιδεολογία”. Όπως και η Μελίνα Μερκούρη. Ο αντιδικτατορικός της αγώνας σε Παρίσι, Λονδίνο, Άμστερνταμ, Βερολίνο όσο ήταν εξόριστη είναι αυταπόδεικτος της ιδεολογίας αυτής. “Εγώ γεννήθηκα Ελληνίδα και Ελληνίδα θα πεθάνω. Αυτοί φασίστες γεννήθηκαν, φασίστες θα πεθάνουν”, θα πει μόλις πληροφορεί ότι η χούντα της αφαίρεσε την ελληνική ιθαγένεια.
“Έπαιζα, δούλευα, έβγαινα με το μπικίνι και όταν έπεφτε η αυλαία, είχαμε έναν υπέροχο παραγωγό ο οποίος µε άφηνε να µιλάω στο κοινό. Eίχα 1.200 ανθρώπους κάθε βράδυ. Καταλαβαίνεις τι σημαίνει αυτό; Μιλούσα και κατήγγειλα κάθε βράδυ, και αυτό ήταν πολύ σημαντικό για την Ελλάδα, εκείνης της εποχής, γιατί δεν υπήρχε κανείς έξω. Ήμουν κάποιος, οι σωφέρ των ταξί φώναζαν ‘Μελίνα, πώς πάμε σήμερα, τι κάνουν οι συνταγματάρχες;’ Και συνέχιζα τον διπλό ρόλο, να παίζω και να ’χω τις επαφές μου στην Ουάσιγκτον”.
Η πολιτικός και ακτιβίστρια Μελίνα Μερκούρη
Υπάρχει μία λεπτή διαχωριστική χρονική γραμμή που διαχωρίζει την ηθοποιό από την πολιτικό και την “πολιτιστική ακτιβίστρια” και αυτή είναι η αποκατάσταση της δημοκρατίας μετά την πτώση της Χούντας. Από την άλλη, η πολυσχιδής της προσωπικότητα δεν διαχωρίζεται ποτέ, αφού η ίδια, ενώ ακολουθούσε την καριέρα της στην άκρη του κόσμου, πάντα είχε στο πίσω μέρος του μυαλού της τα κοινά, την πολιτική οικογένεια από την οποία κατάγεται και την τραυματισμένη τότε Ελλάδα.
Η συναναστροφή της με μεγάλα ονόματα εκείνης της εποχής ήταν δεδομένη τόσο πριν όσο και μετά την υπουργοποίησή της.
Ελπίζω να δω τα Μάρμαρα πίσω στην Αθήνα προτού πεθάνω. Αν όμως έρθουν αργότερα εγώ θα ξαναγεννηθώ
Η φεμινίστρια ερωτευμένη Μελίνα
Σε συζήτησή της με τον Σαλβαδόρ Νταλί εκφράζεται με το έντονο ταπεραμέντο της υπέρ των φεμινιστικών διεκδικήσεων. “Η κοινωνία που δημιουργήσατε εσείς οι άνδρες απέκλειε τις γυναίκες από τις τέχνες μέχρι σήμερα. Ούτε εκατό χρόνια δεν πέρασαν από τότε που έσπασε το απαγορευτικό των τεχνών και των επιστημών για τις γυναίκες. Έχουμε σημειώσει εκπληκτική πρόοδο σε εκατό χρόνια. Στα επόμενα εκατό χρόνια, όχι µόνο θα έχουμε ισοφαρίσει αλλά θα σας ξεπεράσουμε γιατί έχουμε να πούμε όλα αυτά για τα οποία εσείς σιωπήσατε μέχρι τώρα. Κι έπειτα, οι άνδρες έχουν κουραστεί, εκφυλίζονται. Οι γυναίκες είναι σαν μια νέα χώρα που τίποτε δεν τη σταματά”.
Η Μελίνα ήταν ερωτευμένη με τον μακροχρόνια σύντροφό και ύστερα σύζυγό της Ζυλ Ντασέν, ο οποίος ήταν σκηνοθέτης σπουδαίων ταινιών όπως το “Ποτέ την Κυριακή” αλλά και ηθοποιός που πρωταγωνίστησε μαζί της σε εκείνη την ταινία. Η Μελίνα, ως μούσα του Ζυλ, δεν ντρεπόταν να δηλώσει δημόσια την ζήλια της όπως προκύπτει και από την συνομιλία της με τον Σαλβαδόρ Νταλί.
“Αν ο άνδρας µου εμπνέεται, θέλω να εμπνέεται από μένα. Αν αυτό προέρχεται από την άλλη γυναίκα, θα τον μισούσα! Δεν θα σε μισούσα αν είχες μια ιστοριούλα µε ένα ωραίο κορίτσι. Κοιμήσου μαζί της, αν είναι ανάγκη. Αλλά θα σε μισούσα αν δημιουργούσες για χάρη της”.
Η Μελίνα Μερκούρη είναι η πρώτη Ελληνίδα που κηδεύεται με τιμές αρχηγού κράτους. Ενδεικτικό είναι πως ο διεθνής Τύπος κάνει δεκάδες αφιερώματα για τη ζωή και την καριέρα της ενώ στο Μπρόντγουεϊ τα θέατρα παρέμειναν κλειστά την ώρα της κηδείας της στο Α’ Νεκροταφείο Αθηνών. Η σορός της τέθηκε σε διήμερο λαϊκό προσκύνημα στο παρεκκλήσι της Μητρόπολης Αθηνών, ενώ είχε κηρυχθεί τριήμερο εθνικό πένθος.
Με απόφαση του Υπουργείου Πολιτισμού το 2020 είναι αφιερωμένο στη μνήμη της καθώς σήμερα 18 Οκτωβρίου 2020 συμπληρώνονται 100 χρόνια από τη γέννησή της και γι αυτό τον σκοπό είχαν προγραμματιστεί επετειακές εκδηλώσεις σε συνεργασία με το Ίδρυμα Μελίνα Μερκούρη, κάποιες από τις οποίες αναβλήθηκαν λόγω υγειονομικών συνθηκών.
Διαβάστε τις Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον κόσμο, με την αξιοπιστία και την εγκυρότητα του News247.gr.
