20 άλμπουμ από τα 90s που μας θυμίζουν ότι το ελληνόφωνο ροκ υπήρξε
Αυτό ήταν το ελληνόφωνο ροκ της δεκαετίας του 90 σε 20 άλμπουμ-σταθμούς. Από τις Τρύπες στα Ξύλινα Σπαθιά και από τα Διάφανα Κρίνα στους Ψόφιους Κοριούς (Vids)
- 14 Δεκεμβρίου 2016 13:26
Η “αλητεία” των punk rock και κυρίως, αγγλόφωνων, 80s χρόνων, πέρασε σταδιακά στον ελληνικό στίχο κατά τη δεκαετία του ’90, όταν οι εγχώριες μπάντες αποφάσισαν να μιλήσουν περισσότερο στη γλώσσα τους, όπως έπραττε λίγα χρόνια πριν ο Παύλος Σιδηρόπουλος, ο Δημήτρης Πουλικάκος, οι Σπυριδούλα, τα Μωρά στη Φωτιά στο ξεκίνημά τους, και οι εμβληματικοί Εν Πλω.
Η Λευκή Συμφωνία, η μπάντα που άνοιγε τους Metallica στο γήπεδο του Πανιωνίου το 1993, ήταν το πρώτο ελληνόφωνο συγκρότημα που εμφανίστηκε στο MTV με το “Κοιτάζοντας Πίσω”, το 1989.
Οι Τρύπες ένωναν στις συναυλίες τους ολόκληρη την ελληνική ροκ σκηνή, αγγλόφωνη και ελληνόφωνη, punk και πιο “εναλλακτική”, με έναν τρόπο που δεν έχει ξαναγίνει στον τόπο. Το “9 Πληρωμένα Τραγούδια” ήταν ορόσημο και σημείο αναφοράς για όλους τους πιτσιρικάδες που τότε έπιαναν μια κιθάρα, ένα μπάσο ή μπαγκέτες των ντραμς στα χέρια. Τα Ξύλινα Σπαθιά, οι Μάσκες, τα Διάφανα Κρίνα, τα Υπόγεια Ρεύματα, οι Ενδελέχεια, οι Αχαιοί, οι Ελληνιστάν, η Μαύρη Μαγιονέζα, τα Πράσσειν Άλογα, οι Αντίδραση, οι Ψόφιοι Κοριοί και πολλοί άλλοι γέμιζαν μαγαζιά και στάδια και βρίσκονταν στις πρώτες επιλογές ραδιοφωνικών σταθμών της εποχής όπως ο Ατλαντίς. Για λίγα χρόνια η “ροκ βιομηχανία” – παραγωγή στην Ελλάδα γνώρισε στιγμές μεγαλειώδεις, με τις πολυεθνικές να ρίχνουν το βλέμμα τους στον ελληνόφωνο στίχο.
Η άνθηση της ελληνόφωνης σκηνής τελείωσε μαζί με τη δεκαετία του ’90, σαν να έκλεισε ξαφνικά ένας κύκλος. Έμειναν punk rock μπάντες να “μιλούν ελληνικά” και καλλιτέχνες που ξεχώριζαν από τη διαχρονικότητα και την ιδιαιτερότητα των στίχων τους, όπως τα Διάφανα Κρίνα, ο Παύλος Παυλίδης και ο Γιάννης Αγγελάκας. Στο παρόν άρθρο θα απαριθμήσουμε 20 ροκ άλμπουμ ελληνικού στίχου που άφησαν το δικό τους στίγμα στο χρόνο και λειτούργησαν με τρόπο επιδραστικό για άλλους καλλιτέχνες. Η παρουσίασή τους εδώ γίνεται με τρόπο υποκειμενικό βάσει αναμνήσεων και προτιμήσεων του συντάκτη, άρα οι δικές σας προτάσεις είναι παραπάνω από ευπρόσδεκτες στα σχόλιά σας κάτω από το κείμενο.
Πριν φτάσουμε στη λίστα, παραθέτουμε δύο κομμάτια που ξεχώρισαν στην εν λόγω δεκαετία, τη “Συνωμοσία των Μετρίων” των Thirty Ντέρτι και το “Στα Ξαφνικά” από τους σπουδαίους Xaxakes:
Επίσης, ιδιαίτερη μνεία πρέπει να γίνει στους Στέρεο Νόβα που δεν περιλαμβάνονται στην παρακάτω λίστα, η οποία ακολουθεί τα μονοπάτια των ροκ ιδιωμάτων, σε ό,τι αφορά τουλάχιστον τη μουσική δομή-μέτρο. Το όνομά τους συνδέθηκε αρχικά εντελώς άστοχα με τα πρώτα rave party στην Ελλάδα. Οι Στέρεο Νόβα μπορεί να έπαιζαν “electro” ωστόσο καθιερώθηκαν στη συνείδηση των ακροατών ως ένα σχήμα με “ροκ νοοτροπία”. Μέσα από τα κομμάτια τους έντυσαν το αστικό χάος της Αθήνας, με κομμάτια – ποιήματα που παραμένουν επίκαιρα μέχρι σήμερα. Το “ηλίθια αστεία” μέσα από τον ομώνυμο πρώτο δίσκο τους, είναι ένα τέτοιο παράδειγμα. Η ποίηση του Κωνσταντίνου Βήτα έδωσε δύναμη στους έφηβους και νέους που πολεμούσαν να βρουν το δίκιο και την ταυτότητά τους, μέσα στη μεταπολιτευτική κοινωνία που είχε ήδη αρχίσει να παρακμάζει.
Βουτιά στο χρόνο λοιπόν, με μπάντες που μεγάλωσαν εμάς τους σημερινούς τριαντάρηδες και θα αποτελούν σημείο αναφοράς για το μέλλον της ελληνικής ροκ παραγωγής. Θα ακολουθήσει και επόμενο κείμενο με ελληνικές, αγγλόφωνες μπάντες από τη δεκαετία του ’80.