“Άργησα στη γιορτή”: Το τραγούδι των Active Member για τον Μάνο Ελευθερίου

Ο Μιχάλης Μυτακίδης συμμετείχε στη μεγάλη συναυλία που πραγματοποιήθηκε την Τετάρτη 29 Αυγούστου 2018 στο Ηρώδειο, στη μνήμη του Μάνου Ελευθερίου.

Εκεί παρουσίασε και το νέο του κομμάτι, το “Άργησα στη γιορτή” που τώρα ηχογραφήθηκε και κυκλοφόρησε στο διαδίκτυο στο επίσημο κανάλι των Active Member στο YouTube.

Όπως αναφέρει ο B.D.Foxmoor στη λεζάντα που συνοδεύει το βίντεο στο YouTube:

“Αυτό το τραγούδι φτιάχτηκε γιατί δεν πρόλαβα ν’ απαντήσω στο Μάνο όταν με ρώτησε γιατί άργησα στη γιορτή.

Γράφτηκε στις 28/8/18 και παίχτηκε πριν ηχογραφηθεί στο Ηρώδειο στις 29/8 (στη συναυλία αφιέρωμα που έγινε για το Μάνο).

Αφιερωμένο επίσης στον αδερφό μου Χάρη Λίθο μιας και σ’ εκείνον χρωστάω τη γνωριμία με το Μάνο πριν λίγα χρόνια”.

Μουσική, στίχοι, παρουσίαση, μίξη: B.D.Foxmoor

Kιθάρα: Razo

Studio: Πέρασμα

Talkback

Sept. 2018

Οι στίχοι:

Όσες φορές δεν άκουσα τη ζωή

που μου φώναζε,

ήταν απ’ το θόρυβο που κάνανε

τα πάρε-δώσε  γύρω μου.

Πάντα κρεμόμουν απ’ τα χείλη

αυτού που γιόρταζε

κι ήλπιζα ότι η αφήγηση του

θα διώξει τον ίσκιο μου.

Όμως η άρνηση είναι για μένα

μια έντιμη παρέκκλιση

όταν το αιώνιο χαμογελαστός

κρυφοδιαβάζω.

Η μανιασμένη σκέψη μου

δε βρίσκει θέληση

γι’ ανάπαυλα και με τη μνήμη μου

αλλιώτικα γιορτάζω.

Βλέπεις δάσκαλε, έχω φιλιώσει με τη βιάση μου

με τους αθάνατους    δεν απέκτησα οικειότητα.

Έχω ακόμα αδειανό το εικονοστάσι μου

και το γιορτάσι μου «η γλυκιά μας περατότητα».

Σ’ ένα όνειρο είχα σκαρφαλώσει σ’ ένα γίγαντα

κι αυτός έσκυψε χαμηλά για να μη νοιώθω άβολα.

Τότε τριγύρω μου ανθίσανε  τα σύμπαντα

και ξεμύτισαν μυριάδες τ’ άστρα άθολα.

Έτσι από τότε δεν ανέχομαι να χάσω

ούτε στάλα από το φως που μου αναλογεί.

Προτιμώ τους ζωντανούς να θρηνώ απ’ το να γιορτάσω

παρά να ξεδιψάω φόβους απ’ της οδύνης τη πηγή.

Άργησα στη γιορτή

Συγχώρα με δεν ήξερα καν τι να φορέσω

σε ποιον να είμαι ευγενικός, σε ποιον ν’ αρέσω.

Άργησα στη γιορτή

Δεν ήξερα με ποιον να μιλάω, σε ποιον να γελάω,

είμαι ανήμπορος το ξέρουν όλοι να με πουλάω.

Κι άργησα στη γιορτή 

Για όσους γεννηθήκαμε στο βόρβορο

απαγορεύεται η είσοδος απ’ το μεσόθυρο

Άργησα στη γιορτή

Ντρεπόμουν είχα μόνο στίχους μου στο χέρι,

Μια Ζίνια, λίγο χώμα κι ένα σπασμένο αγιοκέρι.

Άργησα στη γιορτή

Το να’ σαι μόνος δεν είναι σίγουρα χειρότερο

απ’ το να ‘σαι κάτι από άνθρωπος λιγότερο

Άργησα στη γιορτή

Απ’ τους συγκαιρινούς μου Μάνο μου κανένας δε με πείθει

πάνω σε στίχους ανθίζει η λήθη

κι άργησα στη γιορτή.