Baby Lasagna για Μαρίνα Σάττι στη Eurovision – “Γαμώτο γιατί δεν έγραψα εγώ το Zari”

Είναι 29 ετών κατάγεται από μία μικρή παραθαλάσσια πόλη της Κροατίας και στα μάτια των φανς της Eurovision είναι ένας “θεούλης”.  Ο Marko Purišić είναι ο γιουροβιζιονικός Baby Lasagna, που εκπροσώπησε την Κροατία στον Διαγωνισμό Τραγουδιού της Eurovision 2024 με το τραγούδι «Rim Tim Tagi Dim». Θυμίζουμε ότι – από το πουθενά – πήρε τη δεύτερη θέση, συγκέντρωσε 547 βαθμούς και βγήκε πρώτος στην ψηφοφορία του κοινού, δίνοντας στην Κροατία την υψηλότερη βαθμολογία στη Eurovision από το ντεμπούτο της ως ανεξάρτητη χώρα, το 1993.

Εντυπωσιακά όλα ετούτα, με δεδομένο ότι το αγόρι αυτό, μόλις που κυκλοφόρησε τον πρώτο του δίσκο, “DMNS & Mosquitoes”. Ο Baby Lasagna μας έχει υποσχεθεί μια εκρηκτική εμφάνιση στις 26 Απριλίου στο Fuzz και τώρα είναι η απόλυτα σωστή στιγμή να μιλήσουμε μαζί του και να μάθουμε λίγα πράγματα για την πορεία του μέχρι σήμερα.

Φυσικά δεν θα μπορούσαμε να μην τον ρωτήσουμε για τη Μαρίνα Σάττι, το τραγούδι μας στη Eurovision 2024, και όλα όσα έγιναν με το Ισραήλ την περσινή χρονιά στο Μάλμε.

Baby Lasagna – “Αν έπρεπε να ξεχωρίσω έναν μουσικό μου ήρωα, θα έλεγα τους Rammstein”

Ο Baby Lasagna σπούδασε δημόσιες σχέσεις, τουρισμό και ηχοληψία, αλλά η μουσική κέρδισε την απόλυτη προσοχή του. Από το 2011 έως το 2016 και από το 2018 έως το 2022, ο Purišić ήταν κιθαρίστας του κροατικού ροκ συγκροτήματος Manntra. Μάλιστα, το 2019 συμμετείχε στον επίσημο διαγωνισμό επιλογής του τραγουδιού για την εκπροσώπηση της χώρας του στη Eurovision εξασφαλίζοντας την τέταρτη θέση με το τραγούδι “In the Shadows”.

Στη σόλο πορεία του το 2023, κυκλοφόρησε το ντεμπούτο του single “IG Boy” και το “Don’t Hate Yourself, But Don’t Love Yourself Too Much”. Ήταν όμως η εμφάνισή του στη Eurovision του 2024 που πραγματικά του άλλαξε τη ζωή.

Όταν ανοίγει το zoom, ο Marko ήρεμος και ομιλητικός μας εξηγεί πώς μπήκε η μουσική στη ζωή του. Αν και οι γονείς του είναι δάσκαλοι και ήθελε να τους “ακολουθήσει” ο Μάρκο (όπως προτιμάει να τον λέμε) τράβηξε άλλο δρόμο.

Marko: Μεγάλωσα μέσα σε ένα περιβάλλον γεμάτο δασκάλους, και φλέρταρα για καιρό με την ιδέα να γίνω κι εγώ. Αλλά όταν ήμουν εννέα χρόνων, ο πατέρας μου μου πήρε μια κιθάρα για τα γενέθλιά μου. Είναι και ο ίδιος μουσικός, οπότε η ενασχόλησή μου με τη μουσική προέκυψε με φυσικότητα. Θυμάμαι την παιδική μου ηλικία γεμάτη μουσική — παίζαμε με τον αδερφό μου, εκείνος ντραμς, εγώ κιθάρα. Ερωτευτήκαμε τη μέταλ και τη ροκ και απλά κάναμε πρόβες, χωρίς καν να το πολυσκεφτούμε. Θυμάμαι έγραψα το πρώτο μου τραγούδι στα εννιά ή δέκα. Το έχω ακόμα. Μου είχε φανεί τόσο ωραίο τότε… είπα «Ουάου, αυτό με γεμίζει. Θέλω να το κάνω για πάντα». Οπότε ναι, η μετάβαση στη μουσική έγινε εντελώς φυσικά.

Υπήρξε κάποιος σημαντικός άνθρωπος που στάθηκε δίπλα σου και σε στήριξε πραγματικά για να κυνηγήσεις το όνειρό σου;

Marko: Ναι, οι γονείς μου ήταν δίπλα μου πάντα. Βέβαια ήταν αυστηροί, δεν σήκωναν πολλά-πολλά. Έπρεπε να είμαι συνεπής στο σχολείο. Αλλά μου έλεγαν: «Ό,τι θες να δοκιμάσεις, θα σε στηρίξουμε. Αρκεί να προσπαθήσεις». Κάλυπταν τα έξοδα για τα μαθήματα κιθάρας, με πήγαιναν στις πρόβες… πάντα εκεί. Και είμαι πολύ ευγνώμον που εξελίχθηκαν έτσι τα πράγματα. Τώρα τους έχω κάνει περήφανους, και αυτό είναι κάτι που χρωστάω για πάντα. Θέλω να είμαι κι εγώ έτσι για τα δικά μου παιδιά. Τα τελευταία πέντε χρόνια, η πιο μεγάλη μου στήριξη είναι η γυναίκα μου. Όταν «απογειώθηκε» ο Baby Lasagna, αν δεν με στήριζε η γυναίκα μου, ίσως και να τα παρατούσα. Με βοήθησε να σηκώσω όλο το βάρος και το άγχος αυτού του project.

Πες μου κάποιους μουσικούς σου ήρωες, συγκροτήματα που σε επηρέασαν, ακόμα και στον τρόπο που ντύνεσαι ή εκφράζεσαι.

Marko: Έχω μια τοπ τετράδα να σου πω: System of a Down, Korn, Slipknot και Rammstein – είναι οι απόλυτοι για μένα. Αλλά ακούω πχ και Taylor Swift. Προσπαθώ να δω τι κάνει και πώς μπορούμε να το “μεταφράσουμε” στη δική μας μουσική. Αν έπρεπε να ξεχωρίσω έναν ήρωα, θα έλεγα τους Rammstein. Νομίζω ακούγονται οι επιρροές τους στη μουσική μου. Είναι διασκεδαστικοί, δεν μιλάνε πολύ, απλά παίζουν. Πολύ γερμανικό στυλ. Ψυχρό, άμεσο, τέλειο για μένα.

Πώς νιώθεις με τη δημοσιότητα μετά την Eurovision 2024; Την περίμενες αυτή την απότομη απήχηση;

Marko: Δεν ξέρω αν ξέρεις την ιστορία, αλλά αρχικά δεν με είχαν δεχτεί καν στο Dora (τον κροατικό διαγωνισμό για την Eurovision). Ήμουν αναπληρωματικός. Μπήκα επειδή αποχώρησε κάποιος άλλος και δεν ήξερα καν πότε ανακοίνωσαν τους συμμετέχοντες! Δυο-τρεις μέρες μετά το έμαθα. Οπότε καταλαβαίνεις το σοκ μου όταν άρχισε η δημοτικότητά μου να “εκτοξεύεται” στην Κροατία. Και μετά κερδίσαμε τον κροατικό διαγωνισμό, και μετά πρώτοι στα στοιχήματα… και δεύτερη θέση. Δεν το περίμενα, καθόλου. Ακόμα δεν το πιστεύω. Δεν νιώθω “φαινόμενο”. Είμαι απλά ο Μάρκο από ένα μικρό χωριό στην Κροατία που παίζει κιθάρα, κι εντελώς ξαφνικά έχουμε συναυλίες στην Αθήνα με sold out. Είναι τρελό. Αλλά προσπαθώ να μη σκέφτομαι πως είμαι “ροκ σταρ”, γιατί δεν είμαι. Είμαι απλά ένας τύπος.

Συνάντησες τη Μαρίνα Σάττι στον διαγωνισμό;

Marko: Φυσικά! Νομίζω μάλιστα τη γνώρισα περισσότερο απ’ ό,τι άλλους συμμετέχοντες. Κάναμε μαζί συνέντευξη, κάναμε και Tik Tok. Ήταν εκπληκτική, από τις πιο εντυπωσιακές φωνές τεχνικά. Θυμάμαι όταν άκουσα για πρώτη φορά το τραγούδι σας, σκέφτηκα: “Γαμώτο, γιατί δεν το έγραψα εγώ αυτό;”. Ήταν τέλειο. Στεναχωρήθηκα που δεν πήγε ψηλότερα — άξιζε καλύτερη θέση.

Και αμέσως μετά εσύ έκανες μια δήλωση κατά των ενεργειών της κυβέρνησης του Ισραήλ. Πιστεύεις ότι οι καλλιτέχνες πρέπει να χρησιμοποιούν την πλατφόρμα τους για πολιτικές τοποθετήσεις;

Marko: Κοίτα, έκανα μια ανάρτηση επειδή άρχισαν να με ρωτάνε όλοι «είσαι υπέρ αυτού, κατά εκείνου;». Οπότε ήθελα να το ξεκαθαρίσω. Δεν εκφράζω δημόσια πολιτικές απόψεις, κυρίως γιατί δεν έχω – δεν ασχολούμαι με την πολιτική, όποτε τι να πω; Δεν με νοιάζει και τι λένε οι άλλοι καλλιτέχνες. Πιστεύω ότι πρέπει να εστιάζουμε στην τέχνη μας. Ναι, η τέχνη μπορεί να συνδεθεί με τα κοινωνικά γεγονότα, αλλά η δική μου μουσική αφορά περισσότερο το συναισθηματικό τοπίο της κοινωνίας. Δεν θα κρίνω κανέναν αν μιλά ή δεν μιλά. Ίσως δεν είμαι και τόσο έξυπνος για όλα αυτά!

Πώς θα περιέγραφες τον ήχο σου και το μουσικό σου όραμα;

Marko: Θέλω να φτιάχνω έναν βιομηχανικό ήχο, αλλά σε νέα εκδοχή. Όπως έγινε η στροφή στη μέταλ με το πιο pop άλμπουμ των Bring Me the Horizon, έτσι θέλω να κάνω εγώ με το industrial. Τα τραγούδια όπως το “Rim Tim”, το “IG BOY”, το “Biggie Boom Boom”, είναι αυτό που φαντάζομαι για το μέλλον του Baby Lasagna. Πολύ synths, πολλή μέταλ, αλλά με pop προσέγγιση: απλά, γρήγορα. Κι είναι πιο δύσκολο να γράψεις ένα τραγούδι δύο λεπτών απ’ ό,τι ένα επτάλεπτο — έχεις ελάχιστο χρόνο για να κρατήσεις την προσοχή. Αλλά μου αρέσει αυτή η πρόκληση.

Μίλησέ μου για το άλμπουμ σου “DMNS & Mosquitoes” και ποια τραγούδια είναι τα αγαπημένα σου;

Marko: Το πρώτο μου βινύλιο… όταν το κράτησα στα χέρια μου, σχεδόν έκλαψα. Ήταν κάτι ξεχωριστό. Το άλμπουμ έχει 14 τραγούδια, και είναι εντελώς χαοτικό: έχει techno, disco, metal, ακόμα και cheesy pop! Ακούγεται σαν να μην βγάζει νόημα, αλλά τελικά δένει. Ο κόσμος το κατάλαβε αυτό. Και ναι, είμαι περήφανος — αλλά περιμένω με ανυπομονησία το επόμενο. Θα είναι ακόμα καλύτερο. Τα αγαπημένα μου είναι το Iggy Boy και το Biggie Boom. Αν έπρεπε να διαλέξω μόνο ένα, θα έλεγα τοBiggie Boom Boom — γιατί στις συναυλίες γίνεται πανικός, όλοι χοροπηδάνε και τραγουδάνε. Είναι το πιο δυνατό μας.

Έχεις παλέψει ποτέ με σκέψεις του τύπου “δεν είμαι αρκετός”, με την κατάθλιψη ή να νιώσεις πολλή πίεση από τα social media;

Marko: Κάθε μέρα. Παίζουμε σε γεμάτες αίθουσες και αναρωτιέμαι για όλο αυτόν τον κόσμο: «Γιατί ήρθαν; Δεν πρέπει να είναι εδώ. Δεν το αξίζω». Νιώθω σαν απατεώνας. Σαν να έχουν ξεγελαστεί όλοι και νομίζουν ότι είμαι καλός, ενώ στην πραγματικότητα δεν είμαι. Σκέφτομαι «την επόμενη φορά δεν θα έρθουν». Κι αυτό είναι το μόνο που μπορεί να με κάνει να τα παρατήσω. Η αίσθηση ότι δεν είμαι αρκετός.

Σε βοηθάνε οι άνθρωποί σου; Κάνεις κάτι, διαλογισμό ίσως;

Marko: Κυρίως προσεύχομαι. Και μιλάω με τη γυναίκα μου — με βοηθά να ηρεμήσω και να δω τα πράγματα πιο καθαρά. Τώρα άρχισα να μιλάω και με τα παιδιά της μπάντας. Να ρωτάω: «Εσύ πώς νιώθεις; Το νιώθεις κι εσύ αυτό;». Και με βοηθάει να δω την ευρύτερη εικόνα. Μπορεί το μέλλον να είναι άγνωστο, αλλά πρέπει να χαρούμε ό,τι έχουμε τώρα. Γιατί αυτές οι στιγμές ίσως δεν ξανάρθουν.

Ποια είναι τα σχέδιά σου από εδώ και πέρα;

Marko: Δεν θα βγάλω άλμπουμ φέτος, αλλά θα κυκλοφορήσω μερικά singles. Ίσως κάποια στα κροατικά — θέλω να δω πώς θα αντιδράσει το διεθνές κοινό. Έχουμε πολλά live, θα παίξουμε στο Nova Rock, πριν τους Linkin Park και τους Korn. Τρελό. Έχουμε φεστιβάλ και συναυλίες. Τα συνηθισμένα ενός

Και ένα μήνυμα για το ελληνικό κοινό;

Marko: Ελάτε να μας δείτε στην Αθήνα, τον Απρίλιο. Θα είναι από τα καλύτερα live που έχετε ζήσει. Θα δώσω ό,τι έχω για να το πετύχω. Ευχαριστώ για την αγάπη, τη στήριξη και τις ψήφους σας. Έχουμε πολλά ακόμα να σας δείξουμε. Ευχαριστώ. Ειλικρινά.