Δέκα πολιτικοί πανκ ύμνοι που χάραξαν την ιστορία

“Τον Ιανουάριο του 1977, λίγους μήνες αφότου φτιάχτηκαν οι Adverts, βρέθηκα στη σκηνή του Roxy Club στο Λονδίνο παρέα με άλλα παιδιά – τόσο στη σκηνή όσο και κάτω από αυτή – τα οποία επιζητούσαν απεγνωσμένα, μουσική φτιαγμένη από ανθρώπους σαν κι αυτά – “κανονικούς” ανθρώπους που μιλούσαν για “κανονικές ζωές” – όχι από μια απρόσιτη και αυτάρεσκη ροκ εν ρολ ελίτ που ζούσε μια ζωή παραλογισμού και υπερβολής για την οποία πλήρωνε το κοινό της” (TV Smith στον πρόλογο του βιβλίου “Λόγος και σημασία στο πανκ ροκ” του Dave Laing).

“I don’t want a holiday in the sun

I wanna go to the new Belsen

I wanna see some history

Cos now I gotta reasonable economy”

Στα τέλη της δεκαετίας του ’70 οι πανκ μπάντες τραγουδούσαν για τα “κανονικά παιδιά” που λέγαν και οι δικές μας Τρύπες, για την εργατική τάξη, για την τέχνη που έρχεται από κάτω προς τα πάνω, για τη δύναμη της ανατροπής των συστημικών συσχετισμών. Οι “φτωχοί” βγήκαν στο προσκήνιο, οι αυτοδίδακτοι των δύο ακόρντων ανέβηκαν στις σκηνές και ο κόσμος τους αγκάλιασε. Η λάμψη του sex, drugs and rock’n’roll ξεθώριαζε και έδινε τη θέση της σταδιακά στον ωμό ρεαλισμό του punk, το οποίο μιλούσε για την κρίση, τις αγωνίες των νέων και τα προβλήματά τους.

Το πανκ, από τη γέννησή του σχεδόν σαράντα χρόνια πριν,  συνδέθηκε με την αμφισβήτηση και φυσικά με την πολιτική. Η επαναστατικότητα του πανκ άλλαξε τη ροή της παγκόσμιας ροκ και ανέδειξε μια νέα αισθητική, πριν “καεί” και αφομοιωθεί από το “χωνευτήρι” των μεγάλων δισκογραφικών εταιρειών.

Παρακάτω πάμε να θυμηθούμε δέκα σημαδιακά πανκ πολιτικά τραγούδια από θρύλους της ανατρεπτικής μουσικής, τους οποίους μπορείς να ακούσεις στον Legend 88.6, τον νέο ραδιοφωνικό σταθμό της πόλης που αγαπά τη ροκ και όλη τη “μυθολογία” γύρω από τους πιο εμβληματικούς εκπρόσωπούς της.

Άλλες μπάντες που μπορεί να αναζητήσει όποιος ψάχνει διαμάντια του πολιτικού πανκ ροκ στα τέλη των 70s και της δεκαετίας του 80 είναι φυσικά οι Zounds, Stranglers, Crass, Adverts, Stiff Little Fingers, Sham 69, Bad Brains, Undertones, Black Flag, Gang Of Four, Damned, Buzzcocks, Husker Du, X-Ray Spex, MC5 και πολλοί άλλοι για τους οποίους θα μπορούσαμε να γράψουμε τόμους ολόκληρους.

Sex Pistols: God Save The Queen (1977)

Η αρχή έγινε με τους Sex Pistols που αποθεώθηκαν ουρλιάζοντας “Anarchy in the U.K” και τραγουδώντας εναντίον της Βασίλισσας και ο,τι εκείνη πρέσβευε. Ο πρώτος δίσκος των Pistols ήταν μια φθηνή παραγωγή που όμως μπήκε σε όλα τα σπίτια των νέων της εποχής και ανάγκασε τα στελέχη των πολυεθνικών της μουσικής βιομηχανίας να αναρωτιούνται αν βρίσκονται μπροστά σε μια νέα εποχή. Και πράγματι, βρίσκονταν.

Για την ιστορία, το BBC είχε αποκλείσει από τις μεταδόσεις του το “God Save The Queen”, κάτι που φυσικά το απογείωσε.

The Clash: Tommy Gun (1978)

Οι Clash ήταν μια από τις μπάντες τις οποίες καλοδέχθηκαν τελικά οι μεγάλες δισκογραφικές και εταιρείες παραγωγής, παίρνοντας το ρίσκο να επενδύσουν στη νέα σκηνή της αμφισβήτησης. Το πανκ ήταν παιδί μιας παρακμάζουσας εποχής για τη Βρετανία, την εποχή που η οικονομία κατέρρεε, η ανεργία αυξανόταν και μαζί επεκτείνονταν ο ρατσισμός και η επιρροή του ακροδεξιού Εθνικού Μετώπου. Για αυτά τα θέματα μιλούσε ο Joe Strummer και η παρέα του.

Ο πρώτος δίσκος των Clash κυκλοφόρησε από τη Columbia ενώ με τον τρίτο τους δίσκο οι Βρετανοί κατάφεραν να κατακτήσουν και τις ΗΠΑ.

Dead Kennedys: California Über Alles (1978)

Οι Dead Kennedys κατέκτησαν το Σαν Φρανσίσκο το 1978. Πρώτο τους single ήταν το California Über Alles, ένα από τα πλέον επαναστατικά τραγούδια που έχουν γραφτεί στην ιστορία της μουσικής. Μια σατιρική επίθεση στον κυβερνήτη της Καλιφόρνια Jerry Brown με τον Jello Biafra να αφηγείται μια δική του δυστοπία, στην οποία Αμερικανοί hippie-φασίστες έχουν εγκαθιδρύσει ένα νέο απολυταρχικό σύστημα στα πρότυπα του George Orwell και του εμβληματικού 1984.

Killing Joke: War Dance (1980)

Οι Λονδρέζοι Killing Joke εντάσσονται στο ιδίωμα του post-punk, το πιο “εγκεφαλικό” και πειραματικό πανκ.

Το “War Dance” είναι το δεύτερο κατά σειρά single τους, από το ομότιτλο ντεμπούτο τους, ένας αντιπολεμικός ύμνος γραμμένος για τον Ψυχρό Πόλεμο που βρισκόταν στο απόγειό του το 1980 και με την πυρηνική απειλή να κυριαρχεί στο “φόντο”.

Sonic Youth: Youth Against Fascism (1992)

Αν δεν είναι πολιτικός πανκ ύμνος το “Youth Against Fascism” των Sonic Youth, τότε ποιος είναι; Το κομμάτι μπήκε στον δίσκο Dirty του 1992.

Καυτηριάζει τον σεξισμό, τον φασισμό, το τυφλό μίσος, ενώ είναι γραμμένο για την Anita Hill.

Το 1991 η Anita Hill κατέθεσε για 8 ώρες μπροστά από τη Δικαστική Επιτροπή της Γερουσίας, η οποία τότε αποτελείτο αποκλειστικά από 14 άντρες, ενώ η ίδια ήταν μία αφροαμερικανίδα γυναίκα. Κατηγορούσε τον Clarence Thomas για σεξουαλική παρενόχληση στο χώρο εργασίας πολλά χρόνια πριν το κίνημα του Me Too. O Thomas ήταν υποψήφιος για δικαστής στο Ανώτατο Δικαστήριο των Η.Π.Α. και ο διορισμός του προχώρησε κανονικά παρά τις κατηγορίες εναντίον του.

Όλοι οι ρεπουμπλικάνοι υποστήριζαν τον Thomas καθ’όλη τη διάρκεια της ανάκρισης, κάνοντας στην Hill εξευτελιστικές ερωτήσεις. Το 1991, μόνο δύο γυναίκες υπηρετούσαν σε ολόκληρη τη Γερουσία. Και οι Sonic Youth έβαζαν “πλάτη” κόντρα για τις γυναίκες της εποχής και τα δικαιώματά τους.

Fugazi: Suggestion (1988)

Οι Fugazi θεωρούνται ιδρυτές του “σκληρού ήχου” της Washington και θεμελιωτές της Do It Yourself, πανκ φιλοσοφίας η οποία αρνήθηκε να βασιστεί σε θεσμούς της κατεστημένης μουσικής βιομηχανίας άσχετα αν επρόκειτο για μουσικές βιομηχανίες ή τον μουσικό Τύπο.

Κυκλοφόρησαν τα άλμπουμ τους από το δικό τους label, τη Dischord και έδωσαν δεκάδες συναυλίες δωρεάν. Με το 13 Songs του 1989 στο οποίο εντάσσεται το Suggestion, αγκάλιασαν τον φεμινισμό, μίλησαν για τα δικαιώματα των γυναικών αλλά και των αποκλεισμένων κοινωνικών ομάδων.

“Why can’t I walk down a street free of suggestion?

Is my body the only trait in the eye’s of men?

I’ve got some skin

You want to look in there?”

Bad Religion: American Jesus (1993)

Το American Jesus είναι το πρώτο single που κυκλοφόρησαν οι Bad Religion και γράφτηκε με αφορμή το περίφημο “We’ll win, because God is on our side!” που είχε πει ο Τζορτζ Μπους για τον πόλεμο του Κόλπου.

Καυτηριάζεται το δόγμα “ανωτερότητας” των ΗΠΑ, αυτό το δόγμα που έχει επαναφέρει ο Ντόναλντ Τραμπ, κάτι που έφερε το κομμάτι και πάλι στο επίκεντρο στις διαδηλώσεις εναντίον του νυν προέδρου των Ηνωμένων Πολιτειών.

Ramones: My Brain Is Hanging Upside Down (1985)

Ο έτερος τίτλος του κομματιού είναι το “Bonzo Goes to Bitburg”. Κυκλοφόρησε τον Ιούνιο του 1985 και είναι ένα από τα λίγα πολιτικά κομμάτια που έγραψαν οι Ramones.

Αναφέρεται στην αμφιλεγόμενη απόφαση του Ronald Reagan να επισκεφθεί νεκροταφείο στη Γερμανία όπου είχαν θαφτεί δεκάδες στρατιώτες των SS. Το τραγούδι δεν κυκλοφόρησε επίσημα στις ΗΠΑ αλλά παίχτηκε κατά κόρον από τους ραδιοφωνικούς σταθμούς των Κολεγίων και έγινε ένας αντιεξουσιαστικός πανκ ύμνος της εποχής.

Τελικά δισκογραφήθηκε στο Animal Boy του 1986.

The Saints: Know Your Product (1977)

Φυσικά το πανκ δεν ανδρώθηκε μόνο στη Βρετανία και στις ΗΠΑ αλλά και στην Αυστραλία. Οι Saints κυκλοφόρησαν το δικό τους πολιτικό μανιφέστο τη “χρονιά της ενθρόνισης” του πανκ ιδιώματος, το 1977 δηλαδή. Ο δίσκος τους (I’m) Stranded κυκλοφόρησε από την EMI και έτυχε θερμής υποδοχής από τους κριτικούς.

Το Know Your Product κυκλοφόρησε στον δεύτερο δίσκο τους, το Eternally Yours.

“Said advertising, you’re lying

You’re never gonna give me what I want

I said smooth talking, brain washing

You’re never gonna get me what I need”

UK Subs-Warhead (1980)

Οι U.K. Subs εντάσσονται στο “πρώτο κύμα” του βρετανικού πανκ και έγιναν γνωστοί μέσα από τα θρυλικά John Peel sessions του BBC Radio.

Το Warhead είναι ένα από τα πλέον αντιπολεμικά – αντιιμπεριαλιστικά κομμάτια που έχουν γραφτεί ποτέ μιλώντας ωμά για τη φρίκη του πολέμου σε κάθε γωνιά του πλανήτη. Από τη Μέση Ανατολή μέχρι την Αφρική.

“There’s a nation in fear another nation crying

One nation killing and another nation dying

Talk about guns and escalation bye bye planet let alone a nation”