Είδαμε τους Placebo: Tα τραγούδια που δεν είπαν, ο οξύθυμος θεατής και η λαρυγγίτιδα του Μolko σε μία άνιση βραδιά

Απογοήτευση για όσους από εμάς πήγαμε στην Τεχνόπολη το βράδυ της Πέμπτης (21/07) με όρεξη για να ακούσουμε τους Placebo και τον Brian Molko να ερμηνεύουν κομμάτια που σημάδεψαν μια ολόκληρη εποχή. Τελικά η βραδιά θα μπορούσε να έχει τίτλο “τα τραγούδια που δεν ακούσαμε από τους Placebo”, αφού στη 1 ώρα και 15 λεπτά δεν έπαιξαν κομμάτια που περίμενε με λαχτάρα το κοινό, όπως τα “Meds”, “Every You and Every me”, “Song to Say Goodbye” (τα οποία ούρλιαζαν οι φανς).

Η ακύρωση της συναυλίας στη Θεσσαλονίκη αναστάτωσε όλους όσοι είχαν εισιτήρια για την Αθήνα, αλλά τελικά η μπάντα, αν και είχε επικαλεστεί θέμα υγείας, εμφανίστηκε κανονικά. Από τις 7 το απόγευμα οι θαυμαστές των Placebo συγκεντρώθηκαν στην Τεχνόπολη, σχηματίζοντας ουρές που έφταναν μέχρι την Πειραιώς.

Η αναπάντεχη ανακοίνωση για τα κινητά

Η βραδιά ξεκίνησε με μια αναπάντεχη ανακοίνωση από το συγκρότημα για τη χρήση κινητών τηλεφώνων. Συγκεκριμένα μας παρακάλεσαν να μην χρησιμοποιήσουμε καθόλου τα τηλέφωνά μας, να μην μαγνητοσκοπήσουμε τη συναυλία – και την ανεβάσουμε στο YouTube – αλλά να δείξουμε σεβασμό και να ζήσουμε την παρούσα στιγμή, η οποία δεν επαναλαμβάνεται. “Ειρήνη, αγάπη, namaste”. Ως εδώ καλά.

Πολλές φορές έχουμε κι εμείς ενοχληθεί από κινητά που μένουν μόνιμα στον αέρα μπροστά στα μάτια μας και αποσπούν την προσοχή μας από τη χαρά της ίδιας της συναυλίας. “Σκοπός μας να δημιουργήσουμε επικοινωνία και υπέρβαση. Βοηθήστε μας στην αποστολή μας, με σεβασμό και αγάπη”. Το συγκρότημα έχει ουσιαστικές ανησυχίες για θέματα που αφορούν στην “εικόνα” – και πώς αυτή παρουσιάζεται “ψεύτικη” στα social media – και πολλά από τα κομμάτια στο νέο άλμπουμ τους αναφέρονται σε αυτό.

Η χαρακτηριστική ισχνή και ευάλωτη φιγούρα του Molko ανέβηκε στη σκηνή, με λευκό κοντομάνικο πουκάμισο και την πάλαι ποτέ χλωμάδα, που από πάντα ταίριαζε με το παράλληλο σύμπαν των κομματιών των Placebo. Δίπλα του ο ημίγυμνος Stefan, ενθάρρυνε το κοινό να χειροκροτήσει και φάνηκε από την πρώτη νότα ότι βρίσκεται σε καλύτερη βραδιά από τον Molko. Πολύ σύντομα καταλάβαμε το γιατί.

Η συναυλία ξεκίνησε με ένα ανόρεκτο “Forever Chemicals” από το νέο άλμπουμ “Never let Me Go”, που δεν είναι και πολύ γνωστό ακόμα στο ελληνικό κοινό. Ο Molko με τη χαρακτηριστική χροιά της φωνής του – που μας γύρισε πολλά χρόνια πίσω – είπε “ευχαριστώ” στα ελληνικά και ότι “χαίρεται που βρίσκεται εδώ”. Τα πράγματα φαίνονταν να κυλούν φυσιολογικά! Ακολούθησαν τα: “Beautiful James”, “Scene of the Crime” (από το “Loud Like Love”), τα “Hugz”, “Happy Birthday in the Sky” (πάλι από το νέο άλμπουμ) και το “Bionic” με το κοινό να “χτίζει” όρεξη με τα riffs και τα γνώριμα νεύματα του Brian.

Ο Molko εκνευρίστηκε με θεατή που τσακωνόταν και σταμάτησε τη συναυλία

Σε αυτό το σημείο, ο Molko φανερά εκνευρισμένος σταμάτησε τη συναυλία για να να κάνει παρατήρηση σε έναν θεατή που βρισκόταν πολύ κοντά στη σκηνή: “Σταμάτα επιτέλους να τσακώνεσαι με τον σεκιουριτά. Προσπαθώ να κάνω τη δουλειά μου. Πήγαινε κάπου αλλού αν δεν σου αρέσει εδώ. Σταμάτα να τσακώνεσαι. Έχω λαρυγγίτιδα και προσπαθώ πολύ να συγκεντρωθώ για να τραγουδήσω για εσάς απόψε. Κι αυτός δεν με αφήνει. Θέλω δύο χάρες. Η πρώτη είναι να σταματήσει αυτός εδώ να τσακώνεται και η δεύτερη να μην καταγράφετε με το κινητό σας γιατί απόψε η φωνή μου ακούγεται χάλια και δεν θέλω να υπάρχει στο διαδίκτυο. Σας ευχαριστώ πολύ, πολύ, πολύ”. Επαναλαμβάνοντας 2-3 φορές στον θεατή να μην τσακώνεται, επιτέλους συνέχισε να τραγουδάει. Ο κόσμος χειροκρότησε συναινετικά το… είδωλο και πραγματικά ελάχιστα κινητά σηκώθηκαν ψηλά (κατά τη διάρκεια όλης της συναυλίας).

Ο Molko φαινόταν ότι δεν τα δίνει όλα φωνητικά και ακολούθησαν τα “Surrounded by Spies”, “One of a Kind”, “Try Better Next Time”, με το πλήθος να ξεδίνει στο “Too Many Friends”, στο “The Bitter End” και στο “For What It’s Worth” φωνάζοντας “Got no friends got no lover” …και περιμένοντας με ανυπομονησία τα “φάρμακά του” και άλλα κομμάτια αγαπημένα που δεν ήρθαν ποτέ.

Όλοι στοιχηματίσαμε σε ένα χορταστικό encore. Τελικά έπαιξαν ένα μόνο κομμάτι και αυτό ήταν η διασκευή του “Running Up That Hill (A Deal With God)” της Kate Bush, που όμως πλέον το έχουμε ακούσει τόσες πολλές φορές από την ίδια λόγω “Stranger Things” που δεν ξεσήκωσε τον κόσμο (εκεί υπήρξαν κινητά).

Συμπέρασμα

Οι σταρ της συναυλίας τελικά δεν ήταν οι Placebo αλλά οι θαυμαστές των Placebo, που πλήρωσαν το εισιτήριό τους, στάθηκαν υπομονετικά στις ουρές- φέρνοντας μαζί ακόμα και τα παιδιά τους – για να δουν το αγαπημένο τους συγκρότημα. Μπράβο στο ελληνικό συναυλιακό κοινό που του “έκαναν μάθημα” για τα κινητά και δεν αντέδρασε, που προσπάθησε να χορέψει και να ανεβάσει την ενέργειά του όταν ο Molko “έκανε τη δουλειά του”. Μπράβο στους παρευρισκόμενους που άκουσαν ελάχιστα κομμάτια από αυτά που ήθελαν, αλλά επέμειναν να χειροκροτούν και να κρατούν ψηλά τη λίμπιντο της βραδιάς.

Όχι δεν ισχυριζόμαστε ότι ένας μουσικός οφείλει να δίνει το 100% όταν έχει λαρυγγίτιδα. Σεβασμός στα θέματα υγείας. Απλά μας κάνει εντύπωση που φτάσαμε σε μία εποχή στην οποία ακούμε τους ρόκερς να σταματούν τη συναυλία για να κάνουν παρατήρηση στο κοινό και να λένε ότι “κάνουν κι εκείνοι μια δουλειά” και πρέπει να τους αφήσουμε να συγκεντρωθούν πάνω στη σκηνή.

Σαν να μας έλεγε πχ ο Iggy Pop (που τραγούδησε βραχνιασμένος στο Release και είναι 75 ετών) “παιδιά μην πετάτε μπουκάλια γιατί συγκεντρώνομαι, κάνω κι εγώ μια δουλίτσα εδώ στη σκηνή”. Οι Bauhaus πετάνε τα μικρόφωνα, o Liam Gallagher ήρθε λίγο “pissed off”, ο Bruce Dickinson ενοχλήθηκε με το καπνογόνο (δεν μας αρέσουν τα καπνογόνα!) και δεν ακούσαμε το θρυλικό ‘Number of the Beast” όπως του άρμοζε (που κάποιοι από εμάς τους “σατανάδες” πήγαμε στο ΟΑΚΑ -και- για αυτό το κομμάτι). Σίγουρα οι καλλιτέχνες είναι άνθρωποι, απλά κάπου νιώθουμε ότι αυτός ο παλιός “άγραφος” αμοιβαίος σεβασμός ανάμεσα στο πάλαι ποτέ “είδωλο-σταρ” που στέκει εκεί ψηλά και στο συναυλιακό κοινό από κάτω… αλλάζει χαρακτήρα.

Ακολουθήστε το News247.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις