Είδαμε τους Puressence στο Floyd – Ένα συναυλιακό reunion που δεν έλειψε κανείς

Σάββατο 14 Δεκεμβρίου στους Puressence στο Floyd. Ήταν μία από εκείνες τις συναυλίες που σε έναν χώρο μαζεύονται όλοι οι 50+ και θυμούνται τα ροκ 90ς με μια διάθεση παλαίμαχων survivors. Το γεγονός ότι ο James Mudriczki πέρασε στις αρχές του έτους ένα σοβαρό εγκεφαλικό και βρίσκεται μπροστά μας στη σκηνή να ερμηνεύει όλες τις πάλαι ποτέ ροκ ιστορίες των Puressence είναι πραγματικά άξιο θαυμασμού.

Οι Puressence είναι μια από τις πιο αγαπημένες ξένες ροκ μπάντες του ελληνικού κοινού και οι ίδιοι το γνωρίζουν καλά. Στη συναυλία τους στο Floyd, κοιτάζοντας τα πρόσωπα των ανθρώπων γύρω σου, νιώθεις αμέσως τη σύνδεση. Καταλαβαίνεις πόσο βαθιά έχει αγγίξει αυτή η μπάντα τις φάσεις τους, πόσο σημαντική είναι για εκείνους. Δεν είναι απλώς μουσική – είναι ένας κόσμος που ζωντανεύει με κάθε νότα, με κάθε στίχο, κι έχει γίνει κομμάτι της δικής τους ιστορίας.

Τα “αγόρια” από το Μάντσεστερ που γνωρίστηκαν στο λεωφορείο πηγαίνοντας σε συναυλία των The Stone Roses το ‘90 στο Spike Island έχουν έρθει αρκετές φορές στη χώρα μας και έχουν χορτάσει την αγάπη του κοινού τους. Για άλλη μια φορά, οι φανς στάθηκαν πιστοί στο ραντεβού τους με την μπάντα, σε αυτό το δυνατό συναυλιακό comeback.

Oι πόρτες του Floyd Live Music Venue άνοιξαν στις 8 το βράδυ και ο Τάσος Χρηστίδης από τον 969 Rock FM, χορηγό επικοινωνίας της συναυλίας, ήταν ήδη on stage για να μας βάλει στο κλίμα της συναυλίας με ένα special “Warm Up” Session!

Puressence – Από το “Don’t Forget to Remember” μέχρι το “India”

Η βραδιά στο Floyd ήταν sold-out, αλλά όχι αποπνικτική. Σαν ένα reunion που δεν έλειψε κανείς. Μια ιεροτελεστία ανάμεσα σε μια αγαπημένη μπάντα και τους αφοσιωμένους οπαδούς της, που μαζεύτηκαν για να θυμηθούν τα παλιά. Στις 21:50 ακριβώς, οι Puressence ανέβηκαν στη σκηνή.

Ο James μας είπε ξεκάθαρα στο μικρόφωνο ότι είναι ευγνώμων που βρίσκεται σε… αυτό τον κόσμο – όσο μάταιος και αν φαίνεται καμιά φορά. Φώναξε στα ελληνικά τις “καλησπέρες” και τα “ευχαριστώ” του και ήταν εμφανές ότι πέρασε πολύ ωραία μπροστά σε ένα κοινό που τον έχει χειροκροτήσει πολλάκις στο παρελθόν και ξέρει κάθε λέξη από τα τραγούδια του.

Το setlist με τα περίπου 20 τραγούδια ακροπάτησε νοσταλγικά στα πέντε άλμπουμ της καριέρας των Puressence. Το αγαπημένο “I Suppose” ήρθε νωρίς και το ακούσαμε σχεδόν τριάντα χρόνια μετά την πρώτη κυκλοφορία του. Ακολούθησαν τα  “Palisades” και το “Bitter Pill” του 2007, το “Casting Lazy Shadows” και το “Burns Inside”, ενώ το αισθαντικό, αλλά μελαγχολικό “Make Time” από το “Planet Helpless” (2002) στοίχειωσε τον αέρα του Floyd.

Το κοινό ταυτίστηκε αυτόματα με το υπέροχο “Don’t Forget to Remember” ένα συναισθηματικό highlight της βραδιάς αφιερωμένο σε όσους έχουμε χάσει, με εκείνο το “τι θα μπορούσε να είχε γίνει αν”. Το υπερβατικό “Sharpen up the Knives” οδήγησε σε ένα εκρηκτικό πρώτο… φινάλε.

O James ανάμεσα στα τραγούδια ανέφερε με έμφαση τον Λουκάνικο, που δυσκολευτήκαμε να καταλάβουμε αρχικά τι εννοεί. Τελικά η αναφορά είχε σχέση με τον σκυλάκο τον Λουκάνικο, που πρωτοστατούσε στις πορείες του 2011, αλλά και των προηγούμενων ετών, στο κέντρο της Αθήνας, πάντα στο πλευρό των εξεγερμένων. Όταν ο James ήταν κλινήρης λόγω του εγκεφαλικού, μια εικόνα που τον έκανε να αντέξει ήταν η εικόνα του Λουκάνικου στις πορείες, να στέκεται ατρόμητος μπροστά από τους αστυνομικούς. Η αναφορά στον Λουκάνικο ήταν μια παρότρυνση να αντέξουμε με θάρρος “στις επάλξεις” όλα όσα φέρνει η ζωή.

Το φινάλε της βραδιάς για την πιο “υποτιμημένη μπάντα του Μάντσεστερ” μετά το “Don’t Know Any Better”, έγραψε το “India” από τον πρώτο δίσκο “Puressence” (1996), που ήρθε να κατευνάσει όλους όσοι το φώναζαν πίσω μας από την αρχή της συναυλίας.

“Σε τραγούδια σαν κι αυτό βάλαμε όλη μας την ψυχή, κι αυτό απ’ ό,τι φαίνεται θα γίνεται αντιληπτό όσα χρόνια κι αν περάσουν. Η δυναμική μερικών τραγουδιών είναι αμείωτη, έτσι δεν είναι; Εκτός κι αν έχει να κάνει με την Ελλάδα. Γιατί έχω καταλάβει καλά τι παίζει με την Ελλάδα. Όταν εσείς εκεί πέρα αγαπήσετε ένα τραγούδι, όταν βάλετε ένα συγκρότημα στην καρδιά σας, θα το κρατήσετε εκεί ο κόσμος να χαλάσει. Έχουν συμβεί τόσα πολλά από τότε που ξεκινήσαμε και πρωτοήρθαμε στη χώρα σας, έχουν γεννηθεί και σβήσει μόδες, ιδιώματα, συγκροτήματα, έχουμε επιβιώσει από μια πανδημία, κι ακόμη τα τραγούδια μας σας συγκινούν», είπε ο James στη συνέντευξή του στο NEWS 24/7, και το Floyd τραγούδησε πίνοντας την τελευταία μπίρα της βραδιάς: “I used to feel I had it all in my hands, It all came crashing down on me…”.