Ένας αιώνας Μίμης Πλέσσας στο Ηρώδειο: 3 γενιές Ελλήνων λένε ακόμα τον πόνο τους στο “Άγαλμα”
Διαβάζεται σε 8'Οι συντελεστές της μουσικής παράστασης “Ένας αιώνας Μίμης Πλέσσας” που θα λάβει χώρα στο Ωδείο Ηρώδου του Αττικου, τη Δευτέρα 17 Ιουνίου επιλέξουν το αγαπημένο τους τραγούδι από την πλούσια δισκογραφία του μοναδικού Μίμη Πλέσσα.
- 06 Ιουνίου 2024 06:31
Το Φεστιβάλ Αθηνών και Επιδαύρου τιμά τον Μίμη Πλέσσα με μία μεγάλη συναυλία – αφιέρωμα, με τίτλο “Ένας αιώνας Μίμης Πλέσσας”, στο Ωδείο Ηρώδου του Αττικού, τη Δευτέρα 17 Ιουνίου.
Σε μια μυθική καριέρα που εκτείνεται σε επτά δεκαετίες, ο Μίμης Πλέσσας, πολυσχιδής συνθέτης, βιρτουόζος πιανίστας και μαέστρος, έχει συνθέσει μελωδίες και τραγούδια που άφησαν εποχή, μουσική για τον κινηματογράφο και το θέατρο, τζαζ, όπερα αλλά και κλασική μουσική.
Γεννήθηκε στις 12 Οκτωβρίου του 1924 στην Αθήνα. Φοίτησε στο Λεόντειο Λύκειο και στη συνέχεια σπούδασε Χημεία στη Φυσικομαθηματική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών. Πήγε στις ΗΠΑ για συνέχιση των σπουδών του. Σε μικρή ηλικία έγινε ο πρώτος σολίστ πιάνου στο Εθνικό Ίδρυμα Ραδιοφωνίας. Το 1952, σε ηλικία 28 ετών, τιμήθηκε με το πρώτο βραβείο μουσικής του Πανεπιστημίου της Μινεσότα και την επόμενη χρονιά κατετάγη πέμπτος πιανίστας στις ΗΠΑ. Το 1952 άρχισε την ενασχόληση του με τη σύνθεση και από το 1956 ως μαέστρος και συνθέτης.
Η καλλιτεχνική και συνθετική του δραστηριότητα καλύπτει όλους τους τομείς της μουσικής, στο θέατρο, τον κινηματογράφο, το ραδιόφωνο και την τηλεόραση. Έχει συνεργαστεί με πληθώρα κορυφαίων τραγουδιστών, πολλούς από τους οποίους ανέδειξε με τα τραγούδια του. Ασχολήθηκε επίσης με τη σύνθεση μουσικής για ταινίες και θεατρικές παραστάσεις, έχοντας στο ενεργητικό του 104 ταινίες και 70 παραστάσεις.
Δημιουργός γενναιόδωρος και δοτικός, ανέδειξε πολλούς μεγάλους τραγουδιστές (Νάνα Μούσχουρη, Τζένη Βάνου, Γιάννης Πουλόπουλος, Στράτος Διονυσίου, Ρένα Κουμιώτη κ.ά.) και καθόρισε το έντεχνο και λαϊκό τραγούδι με την πλούσια συμβολή του στη δισκογραφία, η οποία του οφείλει επίσης τον πιο εμπορικό ελληνικό δίσκο που κυκλοφόρησε ποτέ: ο Δρόμος, σε στίχους του Λευτέρη Παπαδόπουλου, έχει 4.000.000 πωλήσεις από το 1969.
Στον κινηματογράφο, τα τραγούδια του Πλέσσα, από τις “Θαλασσιές τις χάντρες” μέχρι το “Βρέχει φωτιά στη στράτα μου”, ταυτίστηκαν με τις πιο λαμπερές στιγμές του ελληνικού σινεμά και τραγουδιούνται ακόμα.
Τον σπουδαίο μουσικοσυνθέτη, που φέτος συμπληρώνει 100 χρόνια ζωής, θα τιμήσουν στη συναυλία του Ηρωδείου πλειάδα αγαπημένων καλλιτεχνών, μαζί με την Ορχήστρα Μίμης Πλέσσας και την Ορχήστρα Σύγχρονης Μουσικής της ΕΡΤ.
Την καλλιτεχνική επιμέλεια της εκδήλωσης έχει η σύζυγός του Λουκίλα Καρρέρ Πλέσσα, τη σκηνοθετική επιμέλεια η κόρη του Ελεάνα Πλέσσα. Προσκεκλημένοι σολίστ της βραδιάς είναι ο Γιώργος Χατζηνάσιος και ο Στέφανος Κορκολής. Την Ορχήστρα Σύγχρονης Μουσικής της ΕΡΤ διευθύνει ο μαέστρος Γιώργος Αραβίδης.
Λουκίλα Καρρέρ Πλέσσα: “Τα τραγούδια του Μίμη Πλέσσα ένωσαν τους Έλληνες”
Η Λουκίλα Καρρέρ Πλέσσα αναφέρει για τον Μίμη Πλέσσα: “Λάτρεψε την ελευθερία της έκφρασης και τον κινηματογράφο, δε συμβιβάστηκε ποτέ υπογράφοντας συμβόλαιο με δισκογραφική εταιρεία γράφοντας “κατά παραγγελία” κυνηγώντας την επιτυχία….
Μέσα από αυτό το “άναρχο πνεύμα” και το πηγαίο ταλέντο του ο Μίμης Πλέσσας έγραψε την δική του Ιστορία στον “Αιώνα του”…
Γιατί σε αυτόν τον “Αιώνα του Μίμη Πλέσσα” χώρεσαν τα πιο ερωτικά και λαϊκά θέματα στον Κινηματογράφο – από το “Ένας Μεγάλος Έρωτας” μέχρι το “Βρέχει φωτιά στη στράτα μου” στην ταινία “Ορατότης Μηδέν”.
Ένας Αιώνας με βραβευμένα σε Ελληνικά και Διεθνή Φεστιβάλ τραγούδια από το “Αστέρι Αστεράκι” που έλαμψε χλωμό και ταπεινό το 1959 και μετά φώτισε ολόκληρο τον Ουρανό μας μέχρι το “Θα κλέψω τα τριαντάφυλλα” και το “Ποιος το ξέρει” που απέσπασαν διεθνή βραβεία και τραγουδήθηκαν σε τόσες γλώσσες…..
Τραγούδια που ένωσαν τους Έλληνες και δεν τους δίχασαν ποτέ….. Τρεις γενιές Ελλήνων λένε ακόμα τον πόνο τους στο “Άγαλμα”, ερωτεύονται με το “Θα πιω απόψε το φεγγάρι” και το “Ένας Ουρανός μ ‘αστέρια” , νοσταλγούν τα καλοκαίρια μιας άλλης εποχής ακούγοντας το “Τόσα καλοκαίρια” και ελπίζουν ακόμα ακούγοντας το “Ξημερώνει Κυριακή”
Ποιο είναι το αγαπημένο τραγούδι των συντελεστών της βραδιάς;
Ο Γιώργος Χατζηνάσιος επέλεξε το “Ποια νύχτα σε έκλεψε”, το οποίο μάλιστα έχει διασκευάσει και θα παίξει την ημέρα της συναυλίας. “Δεν υπάρχει κάποιος λόγος που μου αρέσει. Η Τέχνη χτυπά στην καρδιά ή δε χτυπά καθόλου. Εγώ επειδή διαβάζω και μουσικά τα τραγούδια, είναι ένα μικρό μουσικό διαμαντάκι για μένα το Ποια νύχτα σε έκλεψε. Και γι αυτό είπα αμέσως πως θα παίξω αυτό το κομμάτι. Η διασκευή που θα ακούσουμε θα μπορούσε να είναι μικρό κονσέρτο για πιάνο”.
Ο έτερος σολίστ της βραδιάς, Στέφανος Κορκολής, ανέφερε: “Πολύ δύσκολο να διαλέξω ένα τραγούδι από τον μουσικό ωκεανό του Μίμη Πλέσσα. Αυτό που πάντα με συγκινεί βαθύτατα είναι το τραγούδι «Ποια νύχτα σ’ έκλεψε» σε στίχους του Λευτέρη Παπαδόπουλου, το οποίο ο αγαπημένος μου Μίμης το μετέτρεψε σε ένα κοντσέρτο για πιάνο και ορχήστρα, όπου είχα και την ευτυχία να το ερμηνεύσω στο Ηρώδειο στο Ιωβηλαίο του. Επίσης ένα κομμάτι το οποίο με συγκινεί βαθύτατα, είναι αυτό που έχει γράψει για την κόρη του Ελεάνα την οποία έχω βαφτίσει και θα έχω την χαρά και την συγκίνηση να το ερμηνεύσω στο πιάνο, σε αυτήν την τόσο για τον πολιτισμό μας σημαντική συναυλία στις 17 Ιουνίου στο Ηρώδειο”.
Αγαπημένο τραγούδι του μαέστρου Γιώργου Αραβίδη είναι το “Ένας μεγάλος έρωτας”. “Έχει τεράστια ιστορία το τραγούδι αυτό, έχει γίνει κινηματογραφική επιτυχία, είναι καταπληκτικό το μουσικό του θέμα. Είναι από τα συγκλονιστικότερα ορχηστρικά θέματα του Μίμη Πλέσσα. Είναι ορχηστρική μουσική που δεν εμπνέει μόνο κινηματογραφικά, αλλά και συναισθηματικά, καθώς ακούς αυτό το τραγούδι και καταλαβαίνεις την έμπνευση που είχε ο δημιουργός όταν το συνέθεσε. Το θεωρώ από τα χαρακτηριστικότερα και εμβληματικότερα έργα του Μίμη”.
Η Βασιλική Καραγιάννη επιλέγει το «Σταμάτησε του ρολογιού τους δείκτες» και αναφέρει πως “το τραγούδι αυτό, ενώ είναι ένα ερωτικό λυρικό τραγούδι, δίνει την αίσθηση πως πρέπει να ζούμε το τώρα, χωρίς να το αμαυρώνουμε με αυτά που κουβαλάμε, τις στενοχώριες και τα προβλήματα που μας απασχολούν. Ακούγοντας τη μουσική του Πλέσσα είναι σαν να διαβάζεις τους στίχους. Σου “δίνει” το νόημα πριν καν ακούσεις τα λόγια”.
Ξεχωρίζω επίσης την “Αθήνα τη Νύχτα”. Το έχει πει η μεγάλη Ρένα Βλαχοπούλου, μία απίστευτη φωνή των μιούζικαλ. Λατρεύω την Αθήνα και ιδιαίτερα τη νύχτα. Μπορεί το καλοκαίρι πολλοί να τη θεωρούν ανυπόφορη, αλλά εγώ περιμένω τα βράδια να κάνω βόλτες στην Πλάκα και στο κέντρο της Αθήνας. Η ενέργεια που παίρνω είναι απίστευτη. Όταν ακούω το τραγούδι αυτό του Μίμη Πλέσσα αισθάνομαι πως φυσάει ελαφρύ αεράκι και βλέπω την Ακρόπολη”.
Ο Σπύρος Κλείσσας επέλεξε το “Ποιος το ξέρει”, το οποίο και θα τραγουδήσει με τον Τάση Χριστογιαννόπουλο το βράδυ της συναυλίας. “Είναι ένα από τα τραγούδια του που συνδυάζει με τον καλύτερο τρόπο όλη τη μαγεία της μουσικής του Μίμη Πλέσσα. Έχει κλασικές αναφορές, μία πολύ έξυπνη σύνθεση, ευαισθησία, έχει ανατρεπτικότητα, έχει μία γέφυρα μουσική που δημιουργεί μία απίθανη έκπληξη. Είναι όλα αυτά που ο ίδιος ο Μίμης έχει χαρίσει στη μουσική και στην Ελλάδα” ανέφερε.
Η Σοφία Μανουσάκη μάς είπε πως “ένα από τα αγαπημένα μου τραγούδια του σπουδαίου σύνθετη μας Μίμη Πλέσσα είναι το «Σταμάτησε του ρολογιού τους δείκτες» σε στίχους του Λευτέρη Παπαδόπουλου και πέραν του ότι είναι ένα υπέροχο τραγούδι ένας επιπλέον λόγος είναι ότι όταν τον γνώρισα κάθισε στο πιάνο και του το τραγούδησα λέγοντας μου υπέροχα λόγια τα οποία κρατάω για πάντα στην ψυχή μου”.
Η Πέννυ Μπαλτατζή επιλέγει από τον “Δρόμο” το “Ξημερώνει Κυριακή”. “Σε αυτόν τον δίσκο που είναι τόσο πολυακουσμένος, το Ξημερώνει Κυριακή εμένα προσωπικά μου δίνει μια ανάσα ξεκούρασης. Η μουσική και ο στίχος αποπνέουν μία νοσταλγία, μία ζεστασιά και μία γλυκύτητα. Είναι περιττό να μιλήσω για το δεξιοτεχνικό κομμάτι του Μίμη Πλέσσα που πάντα κάθεται σαν παιδί στο πιάνο και παίζει. Αυτό με συγκινεί αφάνταστα. Αν κάτι πάντως αντιπροσωπεύει για μένα την Ελλάδα, είναι αυτός ο δίσκος”.
Ο Δημήτρης Μπάσης μάς είπε πως “Αγαπώ σχεδόν όλα τα τραγούδια του Μίμη Πλέσσα και δε θα μπορούσα να σταθώ μόνο σε ένα τραγούδι. Στην προκειμένη περίπτωση όμως θα επιλέξω το Βρέχει φωτιά στη στράτα μου, γιατί θεωρώ ότι είναι το πιο εμβληματικό και το πιο μεγάλο ζεϊμπέκικο που έχει γραφτεί στην ελληνική δισκογραφία”
Ο βαρύτονος Tάσης Χριστογιαννόπουλος με δυσκολία επέλεξε επίσης το “Βρέχει φωτιά στη στράτα μου”, αλλά και το “Του αγοριού απέναντι”. “Όλα τα τραγούδια του Μίμη Πλέσσα έχουν ένα χαρακτηριστικό. Πέρα από την ωραία μουσική τους που είναι εμφανές πως είναι γραμμένη από έναν συνθέτη, έχουν την αμεσότητα μιας λαϊκής χειρονομίας” είπε χαρακτηριστικά.