Γιάννης Κότσιρας: “Είναι καιρός στα ξενοδοχεία να ακούμε Χατζιδάκι και όχι κακοποιημένο Φρανκ Σινάτρα”

Ο Γιάννης Κότσιρας μετά τις πολύ πετυχημένες εμφανίσεις του στον Σταυρό Του Νότου και με ένα ολοκαίνουργιο άλμπουμ στις αποσκευές του, μας προσκαλεί σε δύο μοναδικές καλοκαιρινές βραδιές τη Δευτέρα 17 και την Τρίτη 18 Ιουνίου στο Βεάκειο Θέατρο Πειραιά.

Το φετινό καλοκαίρι ο Γιάννης Κότσιρας, έχοντας στο πλάι του για δεύτερη χρονιά την ξεχωριστή ερμηνεύτρια της νέας γενιάς Μυρτώ Βασιλείου αλλά και τη Δήμητρα Μπουλούζου, σταθερή συνεργάτιδα του τα τελευταία χρόνια, μας έχει ετοιμάσει ένα πρόγραμμα γεμάτο εκπλήξεις. Παλιά και αγαπημένα, αλλά και ολοκαίνουρια τραγούδια από τον νέο του κύκλο τραγουδιών «Παράθυρο στο άπειρο», σε μουσική Μανώλη Ανδρουλιδάκη, πάνω σε στίχους και ποιήματα του Άλκη Αλκαίου.

Ο Γιάννης Κότσιρας και ένα “Παράθυρο στο άπειρο”

Πώς αισθάνεστε πριν την πρώτη μεγάλη καλοκαιρινή σας συναυλία; Τι θα ακούσουμε σε αυτή;

Η αλήθεια είναι ότι έχω πάρα πολύ μεγάλη αγωνία για το φετινό καλοκαίρι. Μου θυμίζει τα πρώτα μου χρόνια που δεν ήξερα τι ακριβώς να περιμένω. Έτσι και φέτος το καλοκαίρι, αισθάνομαι σαν να πρωτοβγαίνω στη σκηνή.Θα ακούσετε καινούργια τραγούδια, παλιά κι αγαπημένα, ετοιμάζουμε διασκευές όπως πάντα αλλά και φυσικά, λαϊκά τραγούδια μέσα από τα οποία γεννήθηκα άλλωστε.

Πριν λίγο καιρό κυκλοφόρησε η νέα σας δουλειά «Παράθυρο στο άπειρο». Πώς αισθάνεστε; Πώς νιώθετε πως την υποδέχτηκε ο κόσμος;

Το “Παράθυρο στο άπειρο” για μένα είναι η απόλυτα βιωματική δουλειά μου. Νιώθω εξαιρετικά υπερήφανος για αυτό το άλμπουμ και πολύ περισσότερο γιατί όσοι την έχουν ακούσει έχουν μείνει πραγματικά με το στόμα ανοιχτό. Χαίρομαι πολύ για αυτό γιατί νομίζω ότι έχει έρθει η εποχή που μπορούμε να παρουσιάσουμε πολύ διαφορετικά πράγματα.

Πώς προέκυψε ο δίσκος αυτός; Νιώθω πως δε θελήσατε να υποκύψετε σε εμπορικές σειρήνες με αυτή τη δουλειά. Στην παρουσίασή του είπατε πως «αυτός είναι ο δίσκος της ζωής μου»…

Η συγκεκριμένη δουλειά είναι καρμική. Είναι στίχοι του Άλκη Αλκαίου οι περισσότεροι εκ των οποίων ήταν χωμένοι σε κάποιο συρτάρι και βρέθηκαν στα χέρια της οικογένειας του Αλκαίου και του Μανόλη Ανδρουλιδάκη. Από ό,τι έμαθα στη συνέχεια ήταν μία επιθυμία του Αλκαίου να τα πω αυτά τα τραγούδια όπως επίσης και του Ανδρουλιδάκη που έχει κάνει όλες τις μουσικές. Με αυτή τη δουλειά αισθάνομαι ότι έκανα το καθήκον μου.

Έκανα το καθήκον μου απέναντι στην μουσική και απέναντι στην πορεία που έχω χαράξει όλα αυτά τα χρόνια. Χωρίς κανένα άγχος για σουξέ καθώς έχω αρκετές επιτυχίες στην πορεία μου το μόνο που με ενδιέφερε είναι ένα δικαιωθεί αυτή η δουλειά και να έχει την αντιμετώπιση που της αξίζει. Είναι καιρός να αρχίσουμε και σκεφτόμαστε τι αφήνουμε πίσω μας.

Ο Άλκης Αλκαίος και ο Γιάννης Κότσιρας

Πόσο σας έχει σημαδέψει ο Άλκης Αλκαίος;

Προσωπικά δεν τον γνώρισα τον Άλκη Αλκαίο. Τον γνώρισα μέσα από τα τραγούδια του, από τις αφηγήσεις του Θάνου Μικρούτσικου, του Μίλτου Πασχαλίδη, του Μανόλη Ανδρουλιδάκη του Ηλία Γεράκη. Αυτό όμως που μπορώ να πω για τον Αλκαίο είναι ότι πρώτη φορά άκουσα τραγούδι του, όταν ήμουνα σχετικά μικρός.

Τη δεκαετία του ’80. Ήταν το “Ερωτικό, ή “η πιρόγα” όπως την ξέρει καλύτερα ο κόσμος και είναι η πρώτη φορά στη ζωή μου που ακούγοντας έναν στίχο, ένιωσα την ανάγκη να μάθω περισσότερα για έναν στιχουργό. Αυτό και μόνο με έκανε να λατρέψω στα χρόνια, τον Άλκη Αλκαίο.

Άλλες συνεργασίες που αποτέλεσαν για εσάς ορόσημο και λείπουν σήμερα από το μουσικό μας τοπίο;

Έχω την τύχη και την τιμή να έχω κάνει πολύ σπουδαίες συνεργασίες. Με τον Μίκη Θεοδωράκη, τον Θάνο Μικρούτσικο, τον Γιάννη Μαρκόπουλο, τον Σταύρο Ξαρχάκο, τον Μίμη Πλέσσα, τον Χρήστο Λεοντή, τον Trevor Horn…

Δεν ξέρω αν λείπουν τέτοιου είδους συνεργασίες αλλά σίγουρα υπάρχουν πολύ σπουδαίοι νέοι συνθέτες και τραγουδιστές που στο μέλλον θα δημιουργήσουν πολύ σημαντικά πράγματα.

Ποια η γνώμη σας για τη νεότερη γενιά τραγουδιστών; Μπορεί να ακουστεί η φωνή τους σήμερα αν δεν παίξουν το παιχνίδι των social media και του tik tok;

Έχουμε πολύ σπουδαίους νέους τραγουδιστές. Αναγκαστικά προσπαθούν μέσα από τις δυνατότητες που τους δίνει η εποχή τους. Εμείς είχαμε τους παραγωγούς, τους κυνηγούς ταλέντων. Τα παιδιά σήμερα έχουν την τεχνολογία. Social media, YouTube, Tik Tok, οποιαδήποτε πλατφόρμα για να δημοσιοποιήσουν την δουλειά τους. Αυτά έχουν, με αυτά προσπαθούν.

Τι είναι αυτό που σας προβληματίζει περισσότερο γύρω σας; Είστε πατέρας δύο μικρών παιδιών που μεγαλώνουν μέσα στη βία, τις καταστροφές και τον ανερχόμενο ολοκληρωτισμό…

Με προβληματίζουν πάρα πολλά. Το μεγαλύτερο πρόβλημα είναι ότι σε μία εποχή όπου η ανυπαρξία πολιτικών ηγετών και ιδεολογιών, ιδιαίτερα την ώρα που αυτό προκαλεί την πιθανότητα φασιστικών ολοκληρωτισμών, στην Ελλάδα έχουμε πολύ σοβαρό έλλειμμα δημοκρατίας.

Μας σκοτώνουν τα παιδιά μας και κρύβονται πίσω από ασυλίες και μπαζώματα. Δυστυχώς το μέλλον μοιάζει αρκετά δυσοίωνο.

Οι επικείμενες ευρωεκλογές είναι μία λύση; Μία αχτίδα ελπίδας πως ίσως κάτι αλλάξει;

Κατά την ταπεινή μου άποψη, ο μόνος τρόπος να παίξουν ρόλο οι οποιεσδήποτε εκλογές είναι ο κόσμος να μην απέχει και να ψηφίσει μαζικά πρόσωπα και κόμματα που έχουν ιδεολογία ρήξης με το ευρωπαϊκό κατεστημένο. Είναι η μοναδική πιθανότητα να αλλάξει κάτι.

Πόσο πολιτική είναι η θέση της μουσικής σήμερα;

Για μένα τα πάντα είναι πολιτική. Ακόμα και τα ερωτικά τραγούδια. Η ραπ πάντα είχε καταγγελτικο χαρακτήρα και οι νεότεροι καλλιτέχνες της ραπ έχουν εξελιχθεί σε σύγχρονους ποιητές. Χαίρομαι για αυτή την σκηνή και μπορεί να μην είναι στα απόλυτα ακούσματα μου, όμως τους στηρίζω όσο μπορώ.

Πρέπει να στηριχθεί το ελληνόφωνο τραγούδι; Ποια η γνώμη σας για το πρόσφατο νομοσχέδιο του υπουργείου Πολιτισμού που προβλέπει υποστήριξη του ελληνόφωνου τραγουδιού με ποσοστώσεις;

Είμαι πολύ θετικός απέναντι στην συγκεκριμένη προσπάθεια. Σίγουρα χρειάζεται διαβούλευση και βελτιώσεις όμως επιτέλους είναι καιρός στα ξενοδοχεία πχ να ακούμε Χατζιδάκι και όχι μονίμως κακοποιημένο Φράνκ Σινάτρα. Στα αεροδρόμια Ρεμπούτσικα και όχι James Last. Με μια ψύχραιμη και σοβαρή συζήτηση πιστεύω ότι θα είναι πολύ καλό για την ελληνική μουσική.

Να τελειώσουμε με μία σκηνή από συναυλία σας που σας έχει μείνει ανεξίτηλη…

Έχω ζήσει πάρα πολλές και πολύ ωραίες στιγμές στις συναυλίες μου. Όμως ποτέ δεν θα ξεχάσω όταν κατέβηκα πρώτη φορά μόνος μου στο Ηράκλειο το 2001 και έπαιξα στο κηποθέατρο Νίκος Καζαντζάκης που όταν βγήκα στην σκηνή και τραγούδησα το “Θα σπάσω 7 ποτήρια”, στις παρυφές του θεάτρου είχαν μαζευτεί χιλιάδες παιδιά που δεν κατάφεραν να βρουν εισιτήρια, άναψαν βεγγαλικά και δημιούργησαν μία μαγική και κατανυκτική ατμόσφαιρα. Αυτή την σκηνή δεν θα την ξεχάσω ποτέ.