Γιώργος Ανδρέου και Παρασκευάς Καρασούλος μιλούν για τη δική τους “Μικρή Πατρίδα”
Φέτος, συμπληρώνοντας 25 χρόνια από την έκδοση της "Μικρής Πατρίδας" ο Παρασκευάς Καρασούλος και ο Γιώργος Ανδρέου αποφάσισαν να γιορτάσουν το επιτυχές αυτό ταξίδι με την παρουσίαση στο κοινό των τραγουδιών του δίσκου.
- 20 Σεπτεμβρίου 2021 19:12
25 χρόνια συμπληρώνονται φέτος από την έκδοση και κυκλοφορία του κύκλου τραγουδιών «Μικρή πατρίδα», που συνυπέγραψαν ως στιχουργός ο Παρασκευάς Καρασούλος και ως συνθέτης ο Γιώργος Ανδρέου. Από το 1996 έως σήμερα, τα τραγούδια του δίσκου αυτού εξασφάλισαν τη διαχρονική αξία και παρουσία τους στη συνείδηση και στην αγάπη των φίλων του καλού ελληνικού τραγουδιού.
Αν φανταστεί κανείς πως το ομότιτλο τραγούδι «Μικρή πατρίδα» έχει ερμηνευθεί ξανά και ξανά από όλους σχεδόν τους σημαντικούς Έλληνες ερμηνευτές και έχει τις περισσότερες ηχογραφημένες εκδοχές από κάθε άλλο τραγούδι τις τελευταίες δεκαετίες (Π. Θεοχαρίδης, Γ. Νταλάρας, Χ. Αλεξίου, Μ. Φραγκούλης, Γ. Κότσιρας, Χ. Θηβαίος, Ε. Βιτάλη κ.α.), καταλαβαίνει γιατί ο δίσκος πλέον καταγράφεται ως ιστορικός σταθμός στην ελληνική δισκογραφία.
Μια γιορτή για την επέτειο
Παρ’ όλα αυτά, ο συγκεκριμένος κύκλος τραγουδιών δεν παρουσιάστηκε ποτέ σε συναυλίες από τους δημιουργούς του, παρότι μεμονωμένα τραγούδια του γνώρισαν τόσο μεγάλη επιτυχία.
Φέτος, συμπληρώνοντας 25 χρόνια από την έκδοσή του ο Π. Καρασούλος και ο Γ. Ανδρέου αποφάσισαν να γιορτάσουν το επιτυχές αυτό ταξίδι με την παρουσίαση στο κοινό των τραγουδιών του δίσκου.
Με τίτλο «Η Μικρή πατρίδα του Π. Καρασούλου και του Γ. Ανδρέου» παρουσιάζονται με πέντε εξαιρετικούς μουσικούς και σε ενορχήστρωση του ίδιου του συνθέτη όλα τα τραγούδια του κύκλου, ενώ στο δεύτερο μέρος της προγραμματισμένης συναυλίας οι συμμετέχοντες ερμηνευτές τραγουδούν μεγάλες επιτυχίες των δύο δημιουργών (από το Αν και το Δυο μέρες μόνο, τον Εαυτό του παιδί και τις Εφτά ζωές έως το Γράμμα στο Νίκο Γκάτσο και το Να μ’ αγαπάς). Στο Τεχνολογικό Πάρκο Λαυρίου λοιπόν πρόκειται να γιορτάσει τα γενέθλιά της για πρώτη φορά, η Μικρή πατρίδα-ένας ιστορικός δίσκος σε μια αξιομνημόνευτη βραδιά-αφιέρωμα.
Εμείς μιλήσαμε με τον Παρασκευά Καρασούλο και τον Γιώργο Ανδρέου για αυτή τη Μικρή τους Πατρίδα με αφορμή τη συναυλία τους την Τρίτη 21 Σεπτεμβρίου στο Τεχνολογικό Πάρκο Λαυρίου.
Τι είναι για εσάς η Μικρή Πατρίδα; Τι συμβολίζει;
Παρασκευάς Καρασούλος: Νομίζω πως είναι στο σύνολό του, το πιο αυτοβιογραφικό έργο μου. Εννοώ πως ξεκίνησε ως ένας κύκλος τραγουδιών αφιερωμένων στους και εμπνευσμένων από τους φίλους μου και κατέληξε να είναι η αποτύπωση της προσωπικής μου μυθολογίας: οι άνθρωποι που με σημάδεψαν, οι ιδέες μας, οι στιγμές μας, τα κίνητρα και η πυξίδα του προσωπικού μου ταξιδιού στο χρόνο και στον τόπο – όλα τα σημεία στίξης της ζωής μου, εκείνη την περίοδο. Χωρίς όμως να το συνειδητοποιώ, κατέγραφα παράλληλα και την ανθρωπογεωγραφία μιας εποχής στα βαθύτερα και πιο σταθερά τοπία της, στα βασικά της διακυβεύματα. Οπότε πάντα θα έχει μεγάλο μερίδιο συγκίνησης και αγάπης στη ζωή μου. Έπειτα η έκδοση του δίσκου ταυτίστηκε με την γέννηση της Μικρής Άρκτου. Έχουν δίδυμη υπόσταση και πορεία, άρα και ειδικό βάρος στην καρδιά και στη μνήμη μου.
Γιώργος Ανδρέου: Την απόφαση την δική μου και του Παρασκευά Καρασούλου να ενηλικιωθούμε δημιουργικά μέσα από μια έκδοση “χειροποίητη” σε όλα τα επίπεδα.
Πώς εμπνευστήκατε το τραγούδι αυτό;
Γιώργος Ανδρέου: Διάβασα τους έξοχους στίχους του Παρασκευά Καρασούλου. Η μουσική ήρθε αβίαστα, σχεδόν αυτονόητα. Κι αθώα.
Παρασκευάς Καρασούλος: Ξέρετε, όταν εκδόθηκε κι έγινε επιτυχία το τραγούδι «Μικρή πατρίδα», κάθε φορά που επέστρεφα από ένα ταξίδι, υπήρχαν άνθρωποι που με ρωτούσαν « Μα εσύ λες στα τραγούδια σου πως δεν έκανες ταξίδια μακρινά, όμως όλο κι από κάποιο ταξίδι επιστρέφεις». Διασκέδαζα πολύ με αυτή την ερμηνεία των στίχων του τραγουδιού, γιατί η πρόθεση μου όταν το έγραφα δεν ήταν να πω πόσο αταξίδευτος, κυριολεκτικά, ήμουν αλλά πόσο βάρος είχαν στη δική μου ζωή τα σταθερά σημεία αναφοράς μου: το να ζεις τις σχέσεις σου στο βάθος και το βάρος που περιέχουν, να εξαντλείς την επαφή σου με έναν άνθρωπο, να δημιουργείς την εσωτερική σου πατρίδα στην οποία νιώθεις πολίτης της, να διατυπώνεις εσύ τα όρια και τα σύνορά σου. Κι αυτό νομίζω συγκίνησε και συγκινεί –συνειδητά ή όχι- τους περισσότερους ανθρώπους: το ότι σ’ ένα τραγούδι διατυπώθηκε αυτό το αίτημα ή η στάση ζωής σε μια εποχή που απαιτεί να καταναλώνουμε, σύνορα, σχέσεις, έρωτες, την ίδια την ψυχή μας. Ποια δηλαδή είναι η εσωτερική πατρίδα του καθένα μας, ποιοι την κατοικούν, που βρίσκονται τα σύνορά της, τα χρώματά της, τα λιμάνια και η πρωτεύουσα της. Πάσχουμε ως εποχή αλλά και ως λαός από μια διαρκή και διογκούμενη τάση φυγής. Φεύγουμε μακριά από ανθρώπους, προβλήματα, ιδέες, αξίες ,από εμάς τους ίδιους. Το τραγούδι αυτό αντίθετα, η «Μικρή πατρίδα», αναδεικνύει μια άλλη στάση, που νομίζω όλοι μας θα θέλαμε να την επιλέξουμε, όσο δύσκολο κι αν είναι: να διασχίζεις τις ζωές – και τη δική σου φυσικά- κατά το βάθος που μπορεί να έχουν και να διαμορφώνεις και να ορίζεις τη δική σου πατρίδα. Να είσαι κι όχι απλώς να έχεις.
Η Μικρή Πατρίδα έχει τις περισσότερες ηχογραφημένες εκδοχές από κάθε άλλο τραγούδι τις τελευταίες δεκαετίες. Ποια εκδοχή του τραγουδιού αυτού ξεχωρίζετε και αγαπάτε περισσότερο;
Παρασκευάς Καρασούλος: Σίγουρα η πρώτη, αυτή του Παντελή Θεοχαρίδη, γιατί περιέχει στον ακέραιο βαθμό την καλλιτεχνική μας πρόθεση, τη δική μου και του Γιώργου Ανδρέου, είναι συνδεδεμένη με μνήμες και συγκίνηση της πρώτης φοράς. Με όλη την αθωότητα και την ειλικρίνεια που περιείχε αυτό το δύσκολο και δικαιωμένο εκ των υστέρων εγχείρημα. Όμως θα σας πω κάτι: Περιμένω ακόμη την ερμηνεία εκείνη, που θα δικαιώσει το αισιόδοξο και ελπιδοφόρο μήνυμα των στίχων κι όχι απλώς την δραματική εκδοχή τους.
Γιώργος Ανδρέου: Για μένα το τραγούδι αυτό ανήκει εδώ και πολύ καιρό στους ερμηνευτές και τους ακροατές του. Το έχουν όλοι τους αγαπήσει και τιμήσει τόσο πολύ…
Γιατί ο συγκεκριμένος κύκλος τραγουδιών δεν παρουσιάστηκε ποτέ σε συναυλίες από τους δημιουργούς του; Και γιατί επιλέξατε τώρα να τον παρουσιάσετε;
Γιώργος Ανδρέου: Ίσως επειδή κάποια τραγούδια του δίσκου είναι διαρκώς παρόντα στο μουσικό τοπίο από την μέρα που πρωτοδημοσιεύθηκαν. Ίσως επειδή τώρα αισθανθήκαμε την ανάγκη να επιστρέψουμε στο έργο ως ενιαίο σύνολο. Ίσως…
Παρασκευάς Καρασούλος: «Αργά αλλά στην ώρα του» έλεγε ο Λόρκα. Νομίζω πως τώρα νιώσαμε την ανάγκη να συναντηθούμε ξανά με τον Γιώργο. Να συνταξιδέψουμε. Την εποχή που εκδόθηκε η Μικρή πατρίδα δεν είχαμε ούτε τον τρόπο, ούτε τα μέσα να το κάνουμε. Και είχαμε και πάρα πολλά άλλα όνειρα να κυνηγήσουμε. Τώρα μπορούμε να διαλέξουμε ήσυχα τόπους που θα θέλαμε να πάμε μαζί, όντας πια και ενήλικο το έργο μας.
Πώς επιλέξατε τους τέσσερις καλλιτέχνες που θα τον παρουσιάσουν στις 21 Σεπτεμβρίου;
Παρασκευάς Καρασούλος: Και η Κορίνα Λεγάκη και ο Θοδωρής Νικολάου και ο Απόστολος Κίτσος αλλά και η Ελένη Τσαλιγοπούλου, είναι όλοι τους συνεργάτες που συμπράττουμε σε πολλές και παράλληλες διαδρομές. Ταλαντούχοι, εξαιρετικοί, μιλάμε την ίδια γλώσσα, καταλαβαινόμαστε και μπορούμε να διασχίσουμε διαδρομές ήσυχα και δημιουργικά. Οι νέοι επίσης, φέρνουν τον άνεμο της εποχής τους που το χρειάζεται και το υλικό αλλά και εμείς οι ίδιοι.
Γιώργος Ανδρέου: Η Κορίνα Λεγάκη, ο Θοδωρής Νικολάου κι ο Απόστολος Κίτσος είναι αγαπημένοι μας ερμηνευτές και συνεργάτες. Έχουν ξεχωρίσει με το ήθος τους και τις δισκογραφικές τους επιλογές. Η Ελένη Τσαλιγοπούλου ήταν μαζί μας στον δίσκο και στην περιπέτεια της έκδοσης του. Με την παρουσία της στην συναυλία, αυτή η μεγάλη ερμηνεύτρια, μας συνδέει γλυκά με το παρελθόν μας και μας υπενθυμίζει πως έχουμε ακόμα δρόμο και μέλλον.
Γιατί πιστεύετε πως η δουλειά αυτή έχει τόσο μεγάλη ανταπόκριση στον κόσμο εδώ και 25 χρόνια; Πού αγγίζει το σήμερα;
Γιώργος Ανδρέου: Πιστεύω πως κάθε αληθινό έργο τέχνης καταξιώνεται ακριβώς από την αντοχή του στον χρόνο και την διαρκή “ανακάλυψη” του από τις νεώτερες γενιές.
Παρασκευάς Καρασούλος: Κατάφερε να εκφράσει το κοινό αίσθημα και αίτημα για μια ζωή αλλιώς και πρότεινε αυθεντικά και ειλικρινώς, το καλλιτεχνικό αίτημα και των δύο δημιουργών με τρόπο ανεπιτήδευτο- εκεί νομίζω πως βρίσκεται το μυστικό της. Είχε μια πρόθεση διάρκειας σε μια καταναλωτική εποχή κι εκεί έκανε την διαφορά, ώστε να προσεχθεί και να εκτιμηθεί από τον κόσμο. Είναι σαν τις χειροποίητες δημιουργίες στην εποχή του απόλυτα εφήμερου: όλοι μας τις θαυμάζουμε και τις αγαπάμε, γιατί κατά βάθος έτσι θα θέλαμε να είναι και η ζωή μας.
Πώς βλέπετε/ κρίνετε τη νέα γενιά μουσικών;
Παρασκευάς Καρασούλος: Χαίρομαι που το ελληνικό τραγούδι συνεχίζει και αντέχει στις καρδιές τους και επιλέγεται από τους νέους ως καλλιτεχνική τους έκφραση. Δεν είναι απλό ούτε αυτονόητο. Πολλές χώρες έχασαν το εθνικό τους τραγούδι, προσχώρησαν σε μια «εκδοχή Γιουροβίζιον», δηλαδή σε μια άρνηση της ταυτότητας, της γλώσσας και του καλλιτεχνικού αιτήματος που περιέχει το τραγούδι ως Τέχνη. Εδώ στην Ελλάδα βλέπεις νέους καλλιτέχνες να εργάζονται διπλά και τριπλά προκειμένου να εξασφαλίσουν τα χρήματα ώστε να ηχογραφήσουν μια εργασία τους κι αυτό είναι συγκινητικό. Κι είναι συγκινητικό γιατί η εποχή είναι αποθαρρυντική απέναντι σε κάθε αυθεντική καλλιτεχνική πρόθεση. Τους θαυμάζω, τους υποστηρίζω όσο μπορώ και προσπαθώ όσα ξέρω να τα μεταδώσω σε όσους τα χρειάζονται, για να κερδίσουν χρόνο και δύναμη.
Γιώργος Ανδρέου: Υπάρχουν πολλοί ταλαντούχοι δημιουργοί και ερμηνευτές ανάμεσα τους. Χρέος δικό μας είναι να τους στηρίξουμε και να τους ενθαρρύνουμε, μια κι η ιστορική στιγμή δεν είναι η ιδανική για την ανάδειξη του έργου τους – οικονομική κρίση, πανδημία, καταστροφή του πνευματικού δικαιώματος, πειρατεία κλπ. Ωστόσο η αληθινή Τέχνη ποτέ δεν εμποδίστηκε από δυσκολίες και αρνητικές συγκυρίες, πάντοτε επιβίωσε και δικαιώθηκε.
Τι θα αλλάζατε άμεσα στο σύγχρονο μουσικό τοπίο;
Παρασκευάς Καρασούλος: Το μουσικό τοπίο κάθε χώρας το καθορίζει ο τόπος και ο χρόνος που το γεννά και το μεγαλώνει άλλωστε. Στην εποχή μας, που χαρακτηρίζεται από τη μεταβατικότητα, τη σύγχυση, το χάος και την βαθιά αντιπνευματικότητα το πιο σημαντικό νομίζω είναι το τραγούδι να μην χάσει την αποστολή του ως Τέχνη , το καλλιτεχνικό αίτημα να παραμείνει κίνητρο δημιουργίας και οι δημιουργοί του να έχουν συνείδηση της ιστορικής βαρύτητας του ρόλου τους. Δεν πρέπει να γίνει το τραγούδι ένα εργαλείο αποκλειστικά στο πλαίσιο της βιομηχανίας διασκέδασης. Χρειαζόμαστε επειγόντως δυνατά και μεγάλης συγκίνησης τραγούδια. Τα τραγούδια είναι η δύναμη μας – τα υπόλοιπα είναι οι αδυναμίες μας.
Γιώργος Ανδρέου: Τα play lists των ραδιοφώνων. Την υπερβολική μίμηση μέτριων ξένων μουσικών. Την βαρετή αισθηματική φλυαρία. Την αυτοαναφορικότητα, τον ναρκισσισμό. Θα κρατούσα το ταλέντο, την δημιουργική πρωτογένεια, την διάθεση τολμηρής συνομιλίας με την ταυτότητα και την ζώσα Παράδοση του τόπου μας.
Μελλοντικά σχέδια…
Παρασκευάς Καρασούλος: Είναι μια γόνιμη περίοδος και σ’ αυτό συντέλεσε ίσως και η αναγκαστική απομόνωση της προηγούμενης περιόδου, που ζήσαμε όλοι μας. Επέτρεψε μια αγρανάπαυση από εξωστρεφείς δραστηριότητες και επέβαλε έναν εσωτερικό αναστοχασμό. Στο χρόνο που έρχεται πρόκειται να εκδοθούν δύο δισκογραφικές εργασίες και οι δύο με ερμηνευτή τους το Θοδωρή Νικολάου, μια ακόμη ιστορία από τις «Ιστορίες για να μην λείπεις όσο θα λείπεις», ένα θεατρικό έργο για ενήλικες και ένα για παιδιά. Είναι μια προσωπική περίοδος χαράς και δημιουργίας . Ευτυχώς, γιατί με στηρίζει (αποτελώντας αντίβαρο) σε μια εποχή πολύ χαοτική και απόλυτα συγκεχυμένη …
Γιώργος Ανδρέου: Πολλά. Νέες εκδόσεις (μουσικές και συγγραφικές), συναυλίες και θεατρικές μουσικές. Όλα αυτά υπό την αίρεση της υγειονομικής δυσκολίας. Εύχομαι ο φετινός χειμώνας να είναι καλύτερος από τον προηγούμενο – οι άνθρωποι της Τέχνης έχουμε πληρώσει πολύ μεγάλο τίμημα.
Ιnfo
Τίτλος : «Η Μικρή Πατρίδα του Παρασκευά Καρασούλου και του Γιώργου Ανδρέου»/Καλλιτεχνική επιμέλεια: Παρασκευάς Καρασούλος & Γιώργος Ανδρέου/Ενορχήστρωση, Διεύθυνση ορχήστρας: Γιώργος Ανδρέου/Ερμηνεύουν: Ελένη Τσαλιγοπούλου, Απόστολος Κίτσος, Κορίνα Λεγάκη,Θοδωρής Νικολάου/Παίζουν : Ορχήστρα πέντε σολίστ μουσικών/Διεύθυνση Παραγωγής : Melisma events σε συνεργασία με την Μικρή Άρκτο/
Τόπος : Τεχνολογικό Πάρκο Λαυρίου/Ημερομηνία : Τρίτη 21 Σεπτεμβρίου 2021/Ώρα έναρξης: 21:00/Είσοδος ελεύθερη
Η «Μικρή Πατρίδα» διεκδικεί και μια ακόμη πρωτιά: την οικολογική- χειροποίητη συσκευασία του ηχογραφήματος. Η συσκευασία του δίσκου και του CD σχεδιάστηκαν από τον Ανδρέα Γεωργιάδη, ενώ ο πίνακας του εξωφύλλου φιλοτεχνήθηκε ειδικά για την έκδοση από τον ζωγράφο Μηνά Καμπιτάκη.
Ακολουθήστε το News247.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις