Gus G: Ο Έλληνας κιθαρίστας του Ozzy – “Εκτός σκηνής είναι ένας μεγάλος πλακατζής”

Μετά τις τρεις sold out εμφανίσεις της στο Μέγαρο Μουσικής Αθηνών, η Καμεράτα Ορχήστρα των Φίλων της Μουσικής και ο Γιώργος Πέτρου επιστρέφουν στην Αίθουσα Χρήστος Λαμπράκης την Τετάρτη 19 Φεβρουαρίου στις 8:30 το βράδυ, με μια συναρπαστική συναυλία που συνδυάζει την progressive rock των 70s και τον συμφωνικό ήχο.

Αυτή την πολύ ξεχωριστή βραδιά, το αγαπημένο αθηναϊκό σύνολο συναντά επί σκηνής τον διεθνώς αναγνωρισμένο και πολυβραβευμένο Έλληνα ροκ κιθαρίστα Gus G, ο οποίος για πολλά χρόνια ήταν ο κιθαρίστας της μπάντας του θρυλικού Ozzy Osbourne, αλλά και δύο κορυφαίους Έλληνες μουσικούς: τον μπασίστα Γιώργο Φακανά, που ακροβατεί με μεγάλη ευκολία ανάμεσα σε διαφορετικά μουσικά στιλ, και τον ντράμερ Στέφανο Δημητρίου.

Ειδικά σε αυτή τη συναυλία, ρόλο σολίστ αναλαμβάνει επίσης ο πολυδιάστατος Γιώργος Πέτρου που θα παίζει επίσης πιάνο και Hammond organ. Το πρόγραμμα περιλαμβάνει το έργο Sarabande για συμφωνική ορχήστρα και ροκ μπάντα του Jon Lord (Τζον Λορντ) και τη Συμφωνία αρ. 4, “Ήρωες” του Philip Glass (Φίλιπ Γκλας), που βασίζεται στο άλμπουμ Heroes των David Bowie και Brian Eno.

Gus G – “Ο Ozzy έχει φοβερό αυτί και ξέρει ακριβώς τι θέλει μουσικά”

Η συνάντηση της μέταλ με τη συμφωνική μουσική δεν είναι κάτι καινούργιο ωστόσο στην Ελλάδα δεν είναι κάτι που έχουμε την ευκαιρία να ακούσουμε και τόσο συχνά. Λίγο πριν από τη συναυλία στο Μέγαρο Μουσικής μοιραζόμαστε μερικές σκέψεις με τον Gus G, που θα συμμετέχει με την κιθάρα του στο θρυλικό “Sarabande”.

Ο Θεσσαλονικιός Gus G (Κωνσταντίνος Καραμητρούδης) είναι ένας από τους σημαντικότερους κιθαρίστες της γενιάς του και δεν μιλάμε μόνο για τη χώρα μας. Γεννήθηκε στη Θεσσαλονίκη στις 12 Σεπτεμβρίου του 1980. Πήρε υποτροφία από το Berklee College της Βοστόνης και πριν κλείσει τα δεκαεπτά, ταξίδεψε στις ΗΠΑ, όπου παρακολούθησε το θερινό πρόγραμμα του περίβλεπτου κολεγίου. Στην πορεία δημιούργησε τους Firewind, και ο πρώτος δίσκος ήρθε το 2002.

Τέσσερα χρόνια αργότερα το 2009 τον εντόπισαν συνεργάτες του Ozzy Osbourne και μετά από ακρόαση έγινε ο βασικός κιθαρίστας στο συγκρότημα του τραγουδιστή των Black Sabbath, συνοδεύοντας τον στις περιοδείες του για μια επταετία. Αν και όταν μιλήσαμε με τον Gus G δεν είχε ανακοινωθεί η τελευταία συναυλία του Ozzy με τους Black Sabbath στο Μπέρμινχαμ, για να τον ρωτήσουμε γι αυτό… μας είπε πώς τον επέλεξε ο Ozzy και τι θυμάται από εκείνον πιο έντονα στις περιοδείες.

Gus G: “Του έδειξαν ένα βίντεό μου και είπε “αυτός είναι!”. Στη συνέχεια, πέρασα από ακρόαση και γνωριστήκαμε πριν μου γίνει η πρόταση να μπω στην μπάντα του. Ο Ozzy, παρόλο που δεν παίζει κάποιο όργανο, έχει φοβερό αυτί και ξέρει ακριβώς τι θέλει μουσικά, γι’ αυτό οι επιλογές του σε κιθαρίστες ήταν πάντα στοχευμένες. Στη σκηνή έχει τεράστια αύρα που συγκινεί τεράστια πλήθη. Εκτός σκηνής είναι ένας μεγάλος πλακατζής, δεν παίρνει τίποτα σοβαρά, αλλά είναι και ένας μεγαλόκαρδος άνθρωπος. Έχω πολύ ωραίες αναμνήσεις από τα χρόνια που έπαιζα και ταξίδευα μαζί του.”

“Η ηλεκτρική κιθάρα ταιριάζει σε όλα τα είδη μουσικής και μεταμορφώνεται ανάλογα”

Μέταλ με συμφωνική ορχήστρα. Δεν είναι κάτι συνηθισμένο. Ποιες είναι οι μεγαλύτερες προκλήσεις όταν η ηλεκτρική κιθάρα συναντά την κλασική μουσική;
Gus G: Θα διαφωνήσω εν μέρει, γιατί υπάρχουν πολλές συμπράξεις στον κόσμο του μέταλ με συμφωνικές ορχήστρες. Από παραδείγματα όπως των Scorpions και Metallica, σε κιθαρίστες όπως ο Yngwie Malmsteen, ο Marty Friedman, ο Steve Vai, μέχρι πιο ακραίους ήχους στο extreme metal, όπως οι Dimmu Borgir και οι δικοί μας Septicflesh. Η ηλεκτρική κιθάρα είναι ένα όργανο που μπορεί να ταιριάξει σε όλα τα είδη μουσικής και μεταμορφώνεται ανάλογα. Είναι μοναδικό και ίσως το μόνο έγχορδο που μπορείς να σηκώσεις τις χορδές και αυτό την κάνει πολύ εκφραστική. Για μένα, αυτή θα είναι η πρώτη φορά που θα συνεργαστώ με συμφωνική ορχήστρα, οπότε θα ανακαλύψω τις προκλήσεις στην πορεία και είναι κάτι που ανυπομονώ να ζήσω.

Η “Sarabande” του Τζον Λορντ περιέχει ροκ ήχους και ρυθμούς, αλλά συγχρόνως απαιτεί κλασική ερμηνεία. Πόσο δύσκολο είναι να συνδυαστεί η ελευθερία της ροκ με την πειθαρχία της συμφωνικής μουσικής;
Gus G: Είναι σίγουρα απαιτητικό, και αυτό ακριβώς είναι που με τράβηξε στο έργο του Jon Lord! Το πώς κατάφερε να παντρέψει όλους αυτούς τους κόσμους, το ύφος και τα παιξίματα. Μιλάμε για ένα αρκετά πειραματικό αλλά και απόλυτα αυθεντικό έργο, αν αναλογιστούμε ότι προέρχεται από τη δεκαετία του ’70, όταν το hard rock ήταν ακόμη μια νέα σχετικά μουσική. Πιστεύω ότι η ροκ έχει επηρεαστεί αρκετά από την κλασική μουσική και έχουν πολλά κοινά σημεία.

Πώς προέκυψε η συνεργασία με την Καμεράτα και τον μαέστρο Γιώργο Πέτρου και πώς νιώθετε φέρνοντας τη μέταλ μουσική πιο κοντά στο συμφωνικό κοινό στο Μέγαρο Μουσικής;
Gus G: Η αλήθεια είναι ότι με προσέγγισε ο Γιώργος Πέτρου για το συγκεκριμένο πρότζεκτ. Μου είπε ότι με παρακολουθεί εδώ και χρόνια και πίστευε ότι θα ταίριαζα πολύ για αυτό που ετοίμαζε με την Καμεράτα. Για μένα είναι μια νέα πρόκληση, καθώς, όπως ανέφερα, είναι η πρώτη μου φορά όχι μόνο στο Μέγαρο, αλλά και που θα συνυπάρξω με συμφωνική ορχήστρα. Ήταν κάτι που πάντα ήθελα να κάνω και χαίρομαι που θα γίνει πραγματικότητα μέσω αυτού του πρότζεκτ. Οπότε, νιώθω ενθουσιασμένος!

Το crossover της μέταλ με τη συμφωνική μουσική είναι μία καλή ευκαιρία και για τη νέα γενιά να ανακαλύψει τα κλασικά έργα της ροκ ή/και της συμφωνικής μουσικής;
Gus G: Αυτό το crossover υπάρχει ήδη εδώ και δεκαετίες. Οι πρωτοπόροι ήταν οι Deep Purple, αλλά και αργότερα στον σκληρό ήχο, ο Yngwie Malmsteen με το neoclassical Metal, δημιουργώντας τον σύγχρονο ήχο. Στη συνέχεια, μπάντες όπως οι Nightwish, με τον τεράστιο αντίκτυπό τους, δημιούργησαν το είδος του symphonic metal. Οπότε, είμαι σίγουρος ότι οι νέες γενιές γνωρίζουν, αλλά πάντα ελπίζω να κάνουν αναδρομές στα παλαιότερα έργα, όσο είναι δυνατόν.

Υπάρχουν ιστορικές «συναντήσεις» της ροκ και της κλασικής μουσικής που ξεχωρίζεις; (πχ οι Deep Purple στο Royal Albert Hall με τη Βασιλική Φιλαρμονική Ορχήστρα του Λονδίνου. Είσαι φαν των Deep Purple;)
Gus G: Σίγουρα άλμπουμς όπως το Moment of Glory των Scorpions με τη Φιλαρμονική του Βερολίνου, το S&M των Metallica, αλλά και το Concerto Suite for Electric Guitar and Orchestra in E-flat minor, Op. 1 του Yngwie Malmsteen είναι μερικά από αυτά. Όσο για τους Deep Purple, είναι ένας από τους θρύλους της ροκ και έχουν επηρεάσει αμέτρητους μουσικούς, οπότε ναι, είναι μια μπάντα που εκτιμώ πολύ.

Πώς βλέπεις την εξέλιξη της μέταλ σκηνής στην Ελλάδα, αλλά και σε διεθνή κοινά; Τι στοιχεία θα έχει το “μέταλ του μέλλοντός μας” ειδικά στην εποχή της Τεχνητής Νοημοσύνης;
Gus G: Η ελληνική μέταλ σκηνή έχει εξελιχθεί πολύ τα τελευταία χρόνια, αλλά έχει ακόμα δρόμο. Τα πράγματα αλλάζουν γρήγορα και η μουσική βιομηχανία κυρίως. Παρόλο που έχουμε πολλά εργαλεία στα χέρια μας (social media, κλπ.), είναι αρκετά δύσκολο να ξεχωρίσει κάποιος σε ένα περιβάλλον τόσο fast food και viral. Παρ’ όλα αυτά, η καλή μουσική πάντα βρίσκει τρόπο και θα συνεχίσει να υπάρχει, παρά το γεγονός ότι το AI έρχεται με τρομακτικούς ρυθμούς στη ζωή μας. Το AI πάντα θα δημιουργεί αντιγραφές βάσει αυτών που δημιουργεί ο άνθρωπος, οπότε η αυθεντικότητα θα συνεχίσει να έχει σημασία.

Έτοιμοι λοιπόν να ακούσουμε τον Gus G στο “Sarabande”. Εμπνευσμένος από τις σουίτες του Μπαχ, o Τζον Λορντ, θρυλικός οργανίστας του συγκροτήματος των Deep Purple, έγραψε ένα από τα ωραιότερα crossover έργα στην ιστορία της μουσικής: η Sarabande ακροβατεί ανάμεσα στην ομώνυμη, αργή και λυρική φόρμα της μπαρόκ σουίτας και στο δυναμισμό του rock groove  της δεκαετίας του ’70.

Περισσότερα: megaron.gr/event/symfonikes-rok-metamorfoseis/