Κατερίνα Παπουτσάκη, τι σημαίνουν για σένα οι Pulp και η Χαρούλα Αλεξίου;

Τι είναι αυτό που μας κάνει να συνδεόμαστε με ορισμένα τραγούδια; Πέρα από το ακαδημαϊκό ή το τεχνικό του όλου πράγματος, είναι οπωσδήποτε οι αναμνήσεις: περισσότερο ίσως από κάθε άλλη τέχνη, η μουσική μπορεί να μας ταξιδεύει σε συγκεκριμένες στιγμές και μέρη, να θυμίζει πρόσωπα, καταστάσεις, ένα ολόκληρο τοπίο συναισθημάτων.

Γι’αυτό όταν μάθαμε πως η Κατερίνα Παπουτσάκη επιστρέφει στον Σταυρό του Νότου για τρεις ακόμα εμφανίσεις, με ένα πρόγραμμα γεμάτο από τραγούδια που σημαίνουν πολλά για εκείνη, η φυσική μας ερώτηση ήταν αυτή. Ποια είναι τα τραγούδια και ποια είναι η σύνδεσή της με αυτά;

Η γνωστή ηθοποιός πάντα αγαπούσε το τραγούδι και μετά την πρόσφατή πρεμιέρα της, επιστρέφει στη σκηνή του Σταυρού του Νότου ερμηνεύοντας και πάλι τραγούδια τόσο δικά της, όσο και άλλα, αγαπημένα, που φέρνουν στο μυαλό αισθήσεις από τα παλιά– πειραγμένα όμως με αγάπη και μερακλίδικη διάθεση.

Ποια είναι όμως κάποια από τα τραγούδια που αγαπά η ίδια περισσότερο, και που έχουν παίξει μεγάλο ρόλο σε αυτή την νέα της καλλιτεχνική περιπέτεια;

Ξεκινάμε ταξιδεύοντας πίσω στα ‘80s, στην Κρήτη, και στις διαδρομές στο αυτοκίνητο με τον πατέρα της.

Όλα Σε Θυμίζουν (Χαρούλα Αλεξίου)

Ένα από τα πιο αγαπητά και πολυτραγουδισμένα κομμάτια της σύγχρονης ελληνικής μουσικής, σε μουσική Μάνου Λοϊζου και στίχους Μανώλη Ρασούλη, το οποίο ερμήνευσε μοναδικά η Χάρις Αλεξίου το 1979. Το κομμάτι γνώρισε τεράστια επιτυχία στα χρόνια που ακολούθησαν, σημαδεύοντας έτσι γενιές ανθρώπων.

«Το άκουγα με τον μπαμπά μου όταν ήμουν μικρή στις διαδρομές με το αυτοκίνητο στην Κρήτη», θυμάται η Κατερίνα Παπουτσάκη. «Μας συγκινούσε και τους δύο και κλαίγαμε μαζί». Είναι αλήθεια πως ελάχιστες μουσικές αναμνήσεις μπορεί να είναι πιο ισχυρές από τα κομμάτια που έχουμε συνδέσει με τις διαδρομές μας με αυτοκίνητο όταν ήμασταν μικροί.

Για την Παπουτσάκη υπάρχει λοιπόν μία μεγάλη σύνδεση με τον πατέρα της, την Χαρούλα Αλεξίου και τα τραγούδια της στις εκδρομές και στις διαδρομές στην Κρήτη.

Common People (Pulp)

Μεταφερόμαστε τώρα στα ‘90s, στην εφηβεία πια και στο κομμάτι το οποίο σημάδεψε μια ολόκληρη γενιά. Το 1995 οι Pulp κυκλοφορούν το εμβληματικό πια Common People, ένα μανιφέστο ενάντια στο gentrification, τραγούδι-συνώνυμο της Britpop και για πολλούς το κορυφαίο όλης της δεκαετίας.

Σημαντικότερο ίσως από όλα αυτά, αυτό το συλλογικό συναίσθημα έκστασης που μοιραστήκαμε όσοι το χορεύαμε και το ουρλιάζαμε με όλη μας τη δύναμη σε όποιο μπαρ το ακούσαμε ποτέ. Αλλά και το πώς αποτέλεσε μια ουσιαστική εισαγωγή σε έναν νέο, θαυμαστό μουσικό κόσμο.

«Σηματοδότησε την εποχή που ξεκίνησα να μπαίνω στον κόσμο της βρετανικής pop και της alternative μουσικής», μας λέει η Κατερίνα Παπουτσάκη. «Τότε με την φίλη μου τη Βίκυ πηγαίναμε στα υπόγεια δισκάδικα στο Μοναστηράκι και ψάχναμε τα πιο σπάνια βινύλια για τη συλλογή μας», λέει.

Τότε ήταν 17. Γίνεται να ακούσεις αυτό το τραγούδι στα 17 και να μη σε σημαδέψει για πάντα; «Το έχω ταυτίσει με τα βράδια που χορεύαμε στο Avant Garde στη Συγγρού μέχρι το πρωί», θυμάται.

Unfinished Sympathy (Massive Attack)

Άλλο ένα εμβληματικό ‘90s κομμάτι, με τεράστια διάρκεια στο χρόνο και απόλυτα συνδεδεμένο με μερικές από τις πιο αξέχαστες συναυλιακές βραδιές των τελευταίων χρόνων. Το 1991 το αγγλικό trip hop γκρουπ των Massive Attack κυκλοφορεί το κομμάτι που έμελλε να ντύσει μουσικά αμέτρητες μελλοντικές στιγμές.

«Είναι από τα αγαπημένα μου συγκροτήματα και τους έχω δει live πολλές φορές», λέει με ενθουσιασμό, τονίζοντας πως της αρέσει ιδιαίτερα ο ήχος και η αισθητική τους. Αν λοιπόν δύο από τους βασικούς πυλώνες στην προσωπική σχέση του καθενός μας με την μουσική είναι κατά πρώτον κάποια θεμελιώδης παιδική ανάμνηση (όπως οι διαδρομές με αυτοκίνητο) και έπειτα η εφηβική διασκέδαση και μια πρώτη αίσθηση ανακάλυψης κι ενός νέου, προσωπικού κόσμου, ένα τρίτος είναι αυτό ακριβώς το βίωμα της ζωντανής μουσικής σε κάποιο αξέχαστο live– σαν αυτά ακριβώς των Massive Attack. Τίποτα δεν είναι τυχαίο.

Μουσικοί

Δημήτρης Κουλεντιανός- Κοντραμπάσο/Δημήτρης Καλαμαράς – Κιθάρα/Βασίλης Παναγιωτόπουλος – Τρομπόνι, ακορντεόν, πιάνο/Γιώργος Γληνός- Κρουστά/Γιάννης Παπαδούλης – Τύμπανα

Info

Σταυρός του Νότου– Σταυρός του Νότου – Club τις Πέμπτες 8 και 15 Δεκεμβρίου.