Λεωνίδας Καβάκος: Το μπάχαλο με τη συναυλία για την Ουκρανία, οι “εμπρηστικές” δηλώσεις και η θέση της ΚΟΑ

Το πρόβλημα είναι το πρόσημο. Ανέκαθεν, δηλαδή, εκεί κολλούσαμε και δεν προχωρούσαμε στη βαθύτερη ουσία. Τώρα ποια είναι αυτή, ελέγχεται. Κάποιος ας πούμε θα έλεγε πως η ουσία είναι ότι πρόκειται να γίνει μία συναυλία για καλό και συμβολικό σκοπό. Και θα έπρεπε όλοι να είμαστε ενωμένοι, γιατί μία χώρα δίπλα μας, η Ουκρανία, δέχθηκε επίθεση από τη Ρωσία και ζει εφιαλτικές στιγμές. Εκατομμύρια είναι οι πρόσφυγες που καθημερινά εγκαταλείπουν τις εστίες τους, ενώ εμπόλεμοι στόχοι γίνονται ακόμη και νοσοκομεία, θέατρα και μαιευτήρια. Είναι αυτές οι απώλειες… αμάχων που οι πολιτικοί και τα κόμματα δε διστάζουν να καπηλευτούν με κάθε μέσο. Ακόμη και μέσω της Τέχνης.

Είναι αστείο και συνάμα τραγικό το γεγονός, πως μία τέτοια συμβολική κίνηση γίνεται εργαλείο κομματικοποίησης αντί να αποτελεί αφορμή να εκδηλώσουμε την ανθρωπιά μας. Το είδαμε και πρόσφατα στη μεγάλη συναυλία ειρήνης που έγινε με πλήθος καλλιτεχνών στα Προπύλαια. Η συναυλία αυτή δεν είχε στον τίτλο της αρχικά το “υπέρ του λαού της Ουκρανίας” και αυτό ενόχλησε πολλούς και πάλι έγινε ολόκληρος ντόρος.

Τώρα, ο Λεωνίδας Καβάκος και το Μέγαρο Μουσικής Αθηνών διοργανώνουν από κοινού μία μεγάλη συναυλία, την Πέμπτη 14 Απριλίου και ώρα 20:30 στην Αίθουσα Χρήστος Λαμπράκης, για την υποστήριξη των θυμάτων του πολέμου στην Ουκρανία. Τα έσοδα μάλιστα θα διατεθούν υπέρ της ανοικοδόμησης του μαιευτηρίου της Μαριούπολης. Σε επικοινωνία που είχαμε με το Μέγαρο Μουσικής Αθηνών, ενημερωθήκαμε πως η συναυλία της 14ης Απριλίου θα γίνει κανονικά και μάλιστα ήδη έχει αγοραστεί το μεγαλύτερο μέρος των εισιτηρίων και παρόντες θα δηλώσουν πλήθος επισήμων και πολιτικών.

Τι ενόχλησε στη συναυλία αυτή και τελικά αντί να ενωθούμε διχαστήκαμε;

Ενόχλησε το ότι στον τίτλο της έλεγε «Αντιπολεμική συναυλία υπέρ της Ουκρανίας»; Για τον λόγο αυτό και μόνο η Κρατική Ορχήστρα Αθηνών (ΚΟΑ), αρνήθηκε να λάβει μέρος; Και για τον λόγο αυτό τις τελευταίες ημέρες διαβάζουμε παντού ανθρωποφαγικά σχόλια εναντίον της και σε γελοιογραφία που κυκλοφόρησε σε εφημερίδα ευρείας κυκλοφορίας, εμφανίζεται να δίνει συναυλία και στην παρτιτούρα αντί για νότες βλέπουμε σφυροδρέπανα (!);

Ο λόγος, δηλαδή, είναι το πρόσημο και μόνο;

Καταρχάς να σημειωθεί πως η Κρατική Ορχήστρα Αθηνών είναι μία Ορχήστρα που οργανώνει φιλανθρωπικές συναυλίες πολλά χρόνια τώρα και που στέκεται με κάθε τρόπο στο πλευρό των αδυνάτων. Μην ξεχνάμε πως είναι η πρώτη που διοργάνωσε “Το Ροζ Κουτί (της Αλληλεγγύης)”, έναν ανοιχτό κουμπαρά για τους πρόσφυγες, έχει οργανώσει και άλλες δεκάδες φιλανθρωπικές συναυλίες, και πως ακόμη και σήμερα, 11 Απριλίου, θα λάβει στο Δημοτικό Θέατρο Πειραιά μία συναυλία τα έσοδα της οποίας θα διατεθούν στην ανοικοδόμηση του Μαιευτηρίου της Μαριούπολης.

Σε ανακοίνωση μάλιστα που μόλις εξέδωσε η ορχήστρα αναφέρει: Η Κρατική Ορχήστρα Αθηνών συναισθάνεται την ανησυχία και τον προβληματισμό του κοινού. Με σεβασμό στα θύματα της Ουκρανίας και τις ανάγκες των συνανθρώπων μας, αποδεχτήκαμε την πρόταση του καλλιτεχνικού διευθυντή του Δημοτικού Θεάτρου Πειραιά κυρίου Λευτέρη Γιοβανίδη, ώστε τα έσοδα της προγραμματισμένης για σήμερα συναυλίας μας, να διατεθούν για το σκοπό της ανέγερσης του Μαιευτηρίου της Μαριούπολης.

Η Κρατική Ορχήστρα Αθηνών, καταστατικά, αλλά και σε σταθερή βάση εδώ και δεκαετίες, φέρνει τη μουσική κοντά στους πολίτες όλης της Ελλάδας. Προσπαθεί, στο μέτρο των δυνατοτήτων της με την υποστήριξη θεσμικών φορέων και ανελλιπώς, να προσφέρει τη χαρά της ακρόασης σε όλους τους Έλληνες. Βρισκόμαστε με συνέπεια δίπλα στους πλέον αδύναμους των συμπολιτών μας με εκτενέστατα κοινωνικά προγράμματα όπως το «Σεμινάριο Χάλκινων Πνευστών» και το «Επιμένοντας Αιγαίο».

Έχουμε δώσει συναυλίες σε κέντρα απεξάρτησης, σε κέντρα κράτησης και σωφρονισμού, σε ιδρύματα για ΑΜΕΑ και νοσοκομεία, προσφέροντας αφιλοκερδώς μία μικρή έστω ανακούφιση. Τέλος, είμαστε ένας από τους ελάχιστους φορείς (και σίγουρα ο μοναδικός μουσικός φορέας) που έχει εκπονήσει ειδικό πρόγραμμα για τους πρόσφυγες, το «Ροζ Κουτί», και μάλιστα από την πρώτη στιγμή του προσφυγικού κύματος, θεωρώντας ότι ο άνθρωπος, ως κοινωνικό ον, δεν έχει μόνον ανάγκη από τροφή και στέγη. Μεταξύ των βαρυσήμαντων κοινωνικών μας δράσεων που απλώνονται σε όλη την Περιφέρεια είναι το «Δικαίωμα στη Μουσική» και βέβαια το «Προσφορά Μουσικής & Μουσική Προσφορά» υπό τον Λεωνίδα Καβάκο. Μια εξαιρετική πρωτοβουλία για την οποία τον έχουμε πολλάκις ευχαριστήσει δημοσίως.

Τι συνέβη λοιπόν ξαφνικά και η ΚΟΑ αρνήθηκε να συμμετέχει στη συναυλία του Λεωνίδα Καβάκου;

Μετά από μία μεγάλη συζήτηση που κάναμε με ανθρώπους της ΚΟΑ καταλάβαμε δύο πράγματα:

• Πρώτον, υπάρχει ένα καταστατικό και μία νομική δέσμευση πως ακόμη και μία έκτακτη συναυλία -όπως αυτή με τον Λεωνίδα Καβάκο- θα πρέπει να εγκριθεί από τη Γενική Συνέλευση. Ο σπουδαίος Έλληνας μουσικός στις 21 Μαρτίου ζήτησε από την ΚΟΑ τη συνδρομή της στη συναυλία απαιτώντας άμεση απάντηση χωρίς να αποσαφηνίζει πλήρως το πλαίσιο αυτής της συναυλίας. Στις 24 Μαρτίου, όπως προβλέπεται από τον νόμο, πραγματοποιήθηκε γενική συνέλευση και το αποτέλεσμα ήταν οριακά αρνητικό.
• Δεύτερον, οι μουσικοί της ΚΟΑ, όπως ισχύει και για το σύνολο της ελληνικής κοινωνίας, τους προβληματίζει μία πιθανή κομματικοποίηση τέτοιων πρωτοβουλιών και φαίνεται πως αυτός είναι ο λόγος που αρνήθηκαν. Και το ερώτημα που προκύπτει εδώ είναι. Μία ανησυχία ενδεχόμενης κομματικοποίησης τους βάζει το “σφυροδρέπανο” στο χέρι;

Η “συμφιλιωτική” αντίδραση του Λεωνίδα Καβάκου

Ο Λεωνίδας Καβάκος, σε συνέντευξή του στη ραδιοφωνική εκπομπή του Παύλου Τσίμα στο ραδιόφωνο του ΣΚΑΪ το πρωί της Δευτέρας 11/4 σχολίασε θετικά την είδηση ότι η ΚΟΑ, το βράδυ της Δευτέρας 11 Απριλίου, θα παίξει στο Δημοτικό Θέατρο Πειραιά – συναυλία τα έσοδα της οποίας θα διατεθούν στην ανοικοδόμηση του μαιευτηρίου της Μαριούπολης. Ο κ. Καβάκος εξήγησε πως το έμαθε τη χθεσινή νύχτα, υποθέτει, όπως είπε, πως ήταν μια προγραμματισμένη συναυλία, ότι αυτή η είδηση, αν είναι έτσι, τον χαροποιεί πάρα πολύ, και ότι οι άνθρωποι κάνουν λάθη αλλά σημασία έχει να τα διορθώνουν.

Το μεσημέρι της Δευτέρας έκανε και σχετική ανάρτηση στον λογαριασμό του στο Facebook αναφέροντας: “Πολύ καλά νέα! Αισθάνομαι πολύ ευτυχής για την εξέλιξη αυτή για την οποία πληροφορήθηκα εχθές το βράδυ αργά. Είναι μια πολύ σωστή κίνηση και από τον διοργανωτή, αλλά κυρίως από την Κρατική Ορχήστρα Αθηνών / Athens State Orchestra, που θεωρώ ότι με το βήμα αυτό διορθώνει την πολύ εσφαλμένη απόφαση που προκάλεσε δικαιολογημένη κοινωνική αντίδραση ένταση και κριτική αλλά και αδικαιολόγητες ύβρεις“.

Το χρονικό της αντιπαράθεσης με την ΚΟΑ

Αναφορικά με τα όσα είχαν γίνει τις προηγούμενες ημέρες, όπως δήλωσε ο ίδιος ο Λεωνίδας Καβάκος σε συνεντεύξεις του και επανέλαβε στο Facebook, ρώτησε και τις δύο ορχήστρες αν θα ήταν δυνατόν να συμμετάσχουν στη συναυλία του χωρίς να διαταραχτεί ο ήδη υπάρχων προγραμματισμός τους και αρχικά τον διαβεβαίωσαν ότι ήταν εφικτό. Στην συνέχεια, ωστόσο, τού ανακοινώθηκε η απόφασή τους να μην λάβουν μέρος τελικά. Όσο για τους λόγους που επικαλέστηκαν για την άρνησή τους, ο ίδιος τούς χαρακτήρισε “προσχηματικούς” και “απαράδεκτους”. «Για μένα είναι αδιανόητο να μη συμμετέχει κάποιος στην ανοικοδόμηση της Μαριούπολης», είχε δηλώσει στα ΝΕΑ.

“Πραγματικά είναι ντροπή τους, και ξέρετε γιατί είναι περισσότερο ντροπή; Γιατί υποτίθεται ότι αυτοί οι άνθρωποι είναι μουσικοί, είναι καλλιτέχνες, και είπαμε η ουσία της Τέχνης πριν από οτιδήποτε άλλο είναι ανθρωπιστική. Δεν μπορούν να συμπεριφέρονται με αυτό τον τρόπο και να δίνουνε αυτό το στίγμα, ότι δηλαδή τι, οι μουσικοί στην Ελλάδα είναι ανάλγητοι; Ότι δεν ενδιαφέρονται να στηρίξουν και να βοηθήσουν έμπρακτα ανθρώπους οι οποίοι καταστρέφεται η ζωή τους επειδή βρίσκονται σε πόλεμο; Δεν το καταλαβαίνω αυτό, πραγματικά με ξεπερνάει” είπε σε συνέντευξή του στην Athens Voice.

Μετά τη βροχή δημοσιευμάτων για τις δηλώσεις του ο Λεωνίδας Καβάκος έκανε μια ανάρτηση στο facebook, τονίζοντας μεταξύ άλλων ότι: “Η συναυλία είναι ανθρωπιστικού χαρακτήρα όπως ακριβώς ήταν όλα αυτά τα χρόνια η ουσία της συνεργασίας μου με την ΚΟΑ το οποίο και τόνισα στην αλληλογραφία μου με την ορχήστρα. Αρνούμενοι να συμμετάσχουν οι μουσικοί ουσιαστικά ακύρωσαν την ουσία της συνεργασίας μας. Γι αυτό ακριβώς δήλωσα ότι δεν μπορώ να συνεργαστώ ξανά με την ορχήστρα εκτός εάν δηλώσει δημόσια ότι ήταν μια λανθασμένη απόφαση”.

Αναλυτικά η ανάρτηση του Λεωνίδα Καβάκου

“Αγαπητές φίλες, Αγαπητοί φίλοι,

Οι διαστάσεις που έχει πάρει το θέμα της άρνησης των δύο Ελληνικών ορχηστρών να συμμετάσχουν στη συναυλία ανθρωπιστικού χαρακτήρα που θα κάνω στο ΜΜΑ στις 14/4 καθώς και η δημόσια σημερινή απάντηση στον τύπου με αναγκάζουν να μοιραστώ κάποιες σκέψεις που ίσως ξεκαθαρίσουν κάπως τα πράγματα.

1) Λέγεται ότι συμπεριφέρθηκα στις ορχήστρες ως τσιφλίκι μου και ότι δεν είχαν υποχρέωση να με ακολουθήσουν. Ποτέ δεν συνέβη κάτι τέτοιο. Η πρόθεσή μου ήταν να συμμετάσχουν είτε η ΚΟΑ είτε η ορχήστρα της ΕΡΤ στη συναυλία ΥΠΟ ΤΗΝ ΠΡΟΫΠΌΘΕΣΗ ότι θα μπορούσαν να εντάξουν τις 2 συν τη γενική πρόβες που ζήτησα συν τη συναυλία στο ήδη υπάρχον πρόγραμμά τους. Προσέγγισα αμφότερες με σεβασμό και ποτέ δεν έλαβα απάντηση ότι δεν μπορούσαν να εντάξουν τις δοκιμές που ζήτησα και τη συναυλία στο ήδη προκαθορισμένο πρόγραμμά τους. Όσο για το ότι δεν είχαν υποχρέωση να με ακολουθήσουν, είναι νομίζω αυτονόητο.

Όμως σήμερα γνωστοποιούν, μέσω του προέδρου του συλλόγου ότι αρνήθηκαν να συμμετάσχουν επειδή κλήθηκαν να λάβουν μέρος σε μια αντιπολεμική συναυλία κατά της Ουκρανίας. Καλώ λοιπόν όποιον από τις ορχήστρες έχει κάποιο έγγραφο από πλευράς μου με τέτοια ορολογία να το δημοσιεύσει. Από πλευράς μου δε, επιφυλάσσομαι να δημοσιεύσω το μήνυμα που έστειλα στην ορχήστρα και από ότι ξέρω διαβάστηκε στη διάρκεια της συνέλευσης και επιμένω ότι για την αρνητική απόφαση “μεγαλύτερη αγωνία της ορχήστρας ήταν η πιθανότητα κακής μιντιακής χρήσης της συμμετοχής της”.

2) Ακούγεται και γράφεται ότι δεν ήταν δυνατόν να ετοιμαστεί σωστά ένα τόσο δύσκολο έργο όπως η 4η συμφωνία του Μπραμς… Διαβεβαιώ τους πάντες ότι αυτό δεν ισχύει. Μόνο ερασιτεχνική ορχήστρα δεν μπορεί να καταφέρει κάτι τέτοιο. Είμαι σίγουρος ότι και οι δύο ορχήστρες θα παρουσίαζαν ένα αξιόλογο αποτέλεσμα, αντάξιο του σκοπού της συναυλίας. Άλλωστε, στα πλαίσια του project Μουσική προσφορά και προσφορά Μουσικής είχα παρουσιάσει τη συμφωνία αυτή με την ΚΟΑ στην Κομοτηνή πριν από 3 χρόνια περίπου.

3) Η απόφαση των ορχηστρών να μην λάβουν μέρος στη συναυλία ήταν, από όσο γνωρίζω, τουλάχιστον στην περίπτωση της ΚΟΑ μια απόφαση που ελήφθη κατόπιν ψηφοφορίας. Όπως προκύπτει από την σημερινή επίσημη απάντηση της ορχήστρας υπήρξαν και μουσικοί οι οποίοι ήθελαν να συμμετάσχουν. Η δημοκρατία λειτουργεί (ευτυχώς) μέσω της πλειοψηφίας ενω συγχρόνως, ο σεβασμός της μειοψηφίας είναι δομικό της στοιχείο. Γι αυτό με λυπεί ιδιαίτερα η “επίθεση” εναντίον όλων των μουσικών και των ορχηστρών που λαμβάνει χώρα. Οι ορχήστρες ειναι θεσμοί οι οποίοι υπάρχουν πριν και μετά από τον καθένα μας και τους οποίους έχει απόλυτη ανάγκη η Ελλάδα. Οι Ελληνικές ορχήστρες προσφέρουν στη μουσική ζωή της Ελλάδας παρόλο που οι συνθηκες δεν είναι οι αρμόζουσες. Οι πορείες τους, όπως και όλων μας, κρίνονται απο την ιστορία. Είναι ύψιστη ανάγκη ο εκατέρωθεν σεβασμός της διαφορετικής γνώμης.

Από πλευράς μου εξέφρασα ανοικτά και ειλικρινά την άποψή μου καθώς και τα συναισθήματα που μου δημιούργησε η απάντηση των ορχηστρών. Ξαναλέω ξεκάθαρα, θεωρώ απαράδεκτο το ότι, ενώ δεν μου αναφέρθηκε οποιοδήποτε λειτουργικό προβλημα (με τις δοκιμές, τον υπάρχοντα προγραμματισμό και τη συναυλία-σφήνα εννοώ), η απόφαση ήταν αρνητική.

Η συναυλία είναι ανθρωπιστικού χαρακτήρα όπως ακριβώς ήταν όλα αυτά τα χρόνια η ουσία της συνεργασίας μου με την ΚΟΑ το οποίο και τόνισα στην αλληλογραφία μου με την ορχήστρα. Αρνούμενοι να συμμετάσχουν οι μουσικοί ουσιαστικά ακύρωσαν την ουσία της συνεργασίας μας. Γι αυτό ακριβώς δήλωσα ότι δεν μπορώ να συνεργαστώ ξανά με την ορχήστρα εκτός εάν δηλώσει δημόσια ότι ήταν μια λανθασμένη απόφαση. Ούτε απειλές ούτε τίποτε από τις ανοησίες που κυκλοφορούν και εννοειται ότι ουτε ζήτησα ούτε ζητώ από κανέναν να παρέμβει σε δημοκρατικά ειλημμένη απόφαση. Απλά, όπως όταν με προσέγγισαν οι μουσικοί πριν από 7 χρόνια για να συνεργαστούμε έτσι και τώρα οι προϋποθέσεις συνεργασίας για μένα είναι πολύ συγκεκριμένες. Δεν υπάρχει ούτε οργή, ούτε οτιδήποτε άλλο αναφέρεται. Για όσους δεν γνωρίζουν, και στις δύο ορχήστρες έχω πολλούς φίλους, συμμαθητές αλλά και συναδέλφους που γνώριζαν τον πατέρα μου (μέλος και των 2 ορχηστρών) τους οποίους αγαπώ πολύ.

4) Λέγεται ότι με τη χρηματοδότηση της ανοικοδόμησης του μαιευτηρίου της Μαριουπολης συντάσσομαι με την κυβέρνηση και αλλά τέτοια. Λοιπόν, ΟΥΔΕΜΙΑ ΠΟΛΙΤΙΚΗ(ΠΟΛΙΤΙΚΑΝΤΙΚΗ) ΧΡΟΙΑ ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΣΕ ΟΛΑ ΑΥΤΑ! Δήλωσα και δηλώνω ξανά: Ο συμβολισμός του μαιευτηρίου σε εποχή πολέμου είναι για μένα συγκλονιστικός. Το ότι ο πρωθυπουργός ανακοίνωσε τη επιθυμία της κυβέρνησης να χρηματοδοτήσει την ανοικοδόμηση του μαιευτηρίου της Μαριούπολης θεωρείται μια προσωπική πρωτοβουλία; ή μία που αντιπροσωπεύει όλους μας ως έθνος με ανθρωπισμό, ευαισθησία κλπ; Αυτοί που προτρέχουν να με “εντάξουν” εδώ ή εκεί, επιδιώκουν να φύγουμε από την ανθρωπιστική φύση της ιδέας για συναυλία και να το κάνουμε πολιτικό ζήτημα. Τους βολεύει αλλά συγχρόνως τους εκθέτει. Ο ΠΜΣ δηλώνει οτι επιστρατεύτηκα από την κυβέρνηση για τη συναυλία… Πόση ανευθυνότητα μπορεί να υπάρχει για να πουν κάτι τέτοιο δημόσια; δεν σκέφτηκαν να με ρωτήσουν; αλλά βέβαια δεν βολεύει. Επίσης διαφορά έντυπα, προσπαθούν να δημιουργήσουν εντυπώσεις εναντίον μου με ψεύδη ή κομματικοποίηση. (Τελεσίγραφα στις ορχήστρες, ντρέπομαι για τη χώρα στην οποία εξελέγην τακτικο μέλος της Ακαδημίας, μεταξύ Ρώσων Μπραμς και…Σύριζα κλπ) Δεν θα τους ακολουθήσω γιατί λόγω της κομματικοποίησης των πάντων και με την ποδοσφαιρική λογική που χειριζόμαστε τα πολιτικά διεγείρονται μίση και διχόνοια, μια ασθένεια της οποίας τη θεραπεία δεν έχουμε ακόμη βρει στην Ελλάδα… Αντίθετα ερωτώ: Εχει σημασία η κομματικοποίηση όταν άνθρωποι μάχονται για τη ζωή τους, την οικογένειά τους, την πατρίδα τους κατόπιν ένοπλης εισβολής ΚΑΙ ΕΜΕΙΣ ΕΙΜΑΣΤΕ ΣΕ ΘΕΣΗ ΝΑ ΤΟΥΣ ΒΟΗΘΗΣΟΥΜΕ;

5) Δήλωσα ότι ντρέπομαι για τη χώρα μου στο θέμα αυτό διότι δεν μπορώ να συλλάβω πώς είναι δυνατόν σε μία πρόταση για ένα τόσο ευαίσθητο και ανθρωπιστικό θέμα, να μην υπάρχει η ομόφωνη και ενθουσιώδης διάθεση συμμετοχής. Εξηγώ: στην περιοδεία μου στις ΗΠΑ τον Μάρτιο πριν από κάθε συναυλία μίλησα στο ακροατήριο τονίζοντας την αντίθεση της χαράς για τις γεμάτες κόσμο αίθουσες μετά από δύο χρόνια με το ότι η σκέψη μου και των συναδέλφων μου ήταν με τα θύματα του πολέμου. Στη Ζυρίχη έλαβα μέρος σε συναυλία της οποίας τα έσοδα και οι αμοιβές των συντελεστών θα διατεθούν για τη στήριξη των θυμάτων του πολέμου. Στο Μόναχο ΟΛΕΣ οι ορχήστρες ενώθηκαν σε μια συναυλία υπό τη διεύθυνση του Lahav Shani και με την Anne Sophie Mutter για να μαζέψουν χρήματα για τα θύματα του πολέμου. Διάφορες μεγάλες αίθουσες στη Γερμανία χρηματοδοτούν περιοδεία της φιλαρμονικής ορχήστρας του Κιέβου για να σώσουν την ορχήστρα. Το Κάρνεγκι της Νέας Υόρκης ετοιμάζει ανάλογη συναυλία το Μάιο. Και πολλές άλλες παρόμοιες συναυλίες ανά τον κόσμο. Σε απόλυτη αντίθεση, στην Ελλάδα, παρακολουθήσαμε τα ευτράπελα στο Νιάρχος, στη Δημοτική ορχήστρα, και τώρα έρχεται και η άρνηση των 2 σημαντικότερων ορχηστρών της Ελλάδας. Άποψή μου είναι ότι στη χώρα που γεννήθηκε η Δημοκρατία τέτοιες τοποθετήσεις αποτελούν τεράστια, ιστορική παραφωνία, για την οποία ντρέπομαι. Είναι μια προσωπική άποψη την οποία εξέφρασα δημόσια και απολύτως ανοιχτά.

Παρ’ όλη την απογοήτευση που μου προκάλεσε η απόφαση των ορχηστρών πρόθεσή μου ούτε ήταν, ούτε είναι να ξεσηκωθεί ο κόσμος εναντίον των και των μουσικών με αφορισμούς και ύβρεις. Το “επάγγελμα” του μουσικού σε μια ορχήστρα είναι πολύ δύσκολο. Η Ελλάδα είναι δυστυχώς πολύ πίσω σε ότι αφορά τη μουσική σε σχέση με τις υπόλοιπες χώρες της Ευρώπης (και όχι μόνο) καθιστώντας το έργο των ωδείου και των ορχηστρών πολύ δύσκολο. Γι αυτό και οφείλουμε να το στηρίζουμε. Αυτό προσπάθησα να κάνω τα χρόνια της συνεργασίας μου με την ΚΟΑ προσφέροντας την αμοιβή μου για να καλύπτονται πάγιες ανάγκες της ορχήστρας που κανονικά θα έπρεπε να καλύπτονται από τους κρατικούς προϋπολογισμούς.

Η προσπάθεια αυτή θα συνεχιστεί από πλευράς μου (όχι με συναυλίες προφανώς), χωρίς να επηρεάζεται από την κατάσταση που έχει δημιουργηθεί. Η άτυχη κατά τη γνώμη μου ιστορική συγκυρία για τις ορχήστρες δεν επιτρέπεται να είναι εμπόδιο για την εξέλιξη και πρόοδο της μουσικής ζωής και των θεσμών της στην Ελλάδα του σήμερα και του αύριο. Εύχομαι κάποια στιγμή, σε εύλογο πάντα χρονικό διάστημα, οι μουσικοί της ΚΟΑ να κατανοήσουν την ατυχή απόφασή τους. Όταν το πράξουν θα είμαι κοντά τους ξανά.

Για τώρα, ας συγκεντρωθούμε λοιπόν σε αυτά που μας ενώνουν όπως ο ανθρωπισμός και ο σεβασμός στη Δημοκρατία και τα ανθρώπινα δικαιώματα, τιμώντας τα θύματα του πολέμου με τη συναυλία στις 14 Απριλίου”.

Παλαιότερες “εμπρηστικές” δηλώσεις

Τη γενικότερη δυσαρέσκειά του για τη χώρα που τον έχρισε Ακαδημαϊκό στην έδρα της Μουσικής (με 21 ψήφους σε σύνολο 34 ψηφισάντων) είχε εκφράσει και σε άλλη του δήλωση στην Athens Voice είχε πει: “Εγώ ντρέπομαι για τη χώρα μου, ντρέπομαι για τους ανθρώπους που θέλουν να λέγονται μουσικοί και να εκπροσωπούν τον χώρο της τέχνης.”

Τον Νοέμβριο του 2019 εξηγώντας σε συνέντευξή του στην “Καθημερινή” γιατί επέλεξε να εγκατασταθεί μονίμως στην Ελβετία είχε πει: “Έμενα στη χώρα μας όσο διατηρούσα την ελπίδα και την απατηλή προσδοκία ότι θα μπορούσα να φανώ χρήσιμος, να βοηθήσω τα παιδιά που μαθαίνουν μουσική ή θέλουν να ασχοληθούν γενικότερα με τις τέχνες. […] Κανένας υπουργός Πολιτισμού δεν με κάλεσε ποτέ ν’ ακούσει, έστω, τις απόψεις μου, για το πώς η ελληνική πραγματικότητα θα έρθει πιο κοντά στη διεθνή και πώς θα αποδείξουμε ότι είμαστε κράτος ανεπτυγμένο πολιτιστικά. […] Με κούρασε αυτή η αδιαφορία. Ποτέ δεν επεδίωξα θέσεις και αξιώματα. Ομως βαρέθηκα να είμαι άχρηστος στην πατρίδα μου. Ο δεύτερος λόγος που έφυγα –και δεν φοβάμαι να το πω– ήταν ο ΣΥΡΙΖΑ. Μου δημιουργούσε τεράστια δυστυχία αυτή η αισθητική με αρνητικό πρόσημο…”.

Από την άλλη σε συνέντευξή του τον Ιούνιο του 2020 στο Liberal είχε σχολιάσει θετικά τα πρώτα δείγματα της διακυβέρνησής του Κυριάκου Μητσοτάκη και δη στο θέμα του χειρισμού της πανδημίας. “Το γεγονός ότι έθεσε την προστασία της ανθρώπινης ζωής ως μόνη προτεραιότητα είναι, αναμφίβολα, προς τιμήν του. Και μάλιστα ένας άνθρωπος της αγοράς που είχε το θάρρος να το κάνει σε μια οικονομία πολλά χρόνια ταλαιπωρημένη. Η παρτιτούρα, όμως, είναι πολύ δύσκολη για τον πρωθυπουργό. Εχει ακόμη πολλές σελίδες”, είχε πει τότε.

Σε άλλη συνέντευξή του στη LIFO είχε πει πως αν αναλάμβανε ο ίδιος μία θέση ευθύνης “θα κοιτούσα να απαλλάξω τους πιο πλούσιους από φόρους και θα τους υποχρέωνα, αντ’ αυτών, να κάνουν μεγάλες χορηγίες στους πιο νευραλγικούς για τη λειτουργία της κοινωνίας τομείς, όπως η παιδεία, ο πολιτισμός, η υγεία”.

Ακολουθήστε το News247.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις