Μεγάλη συναυλία στην Εθνική Πινακοθήκη: Η “Λαϊκή Αγορά” του Τέτση “συνομιλεί” με τον Θεοδωράκη

Η Εθνική Πινακοθήκη – Μουσείο Αλεξάνδρου Σούτσου, ενθαρρύνοντας τον διάλογο μεταξύ όλων των τεχνών, συνεχίζει τη συνεργασία της με τους μουσικούς σταθμούς και τα Μουσικά Σύνολα της ΕΡΤ και την Τετάρτη 22 Μαρτίου 2023, στις 20.00, φιλοξενεί στο Φουαγέ της μια μεγάλη συναυλία υπό τη μουσική διεύθυνση του Μιχάλη Παπαπέτρου.

Σε ένα νέο δημόσιο πρόγραμμα με διατομεακές εκδηλώσεις λόγου και τέχνης, η Εθνική Πινακοθήκη καλεί τη Χορωδία της ΕΡΤ να συνομιλήσει με τη “Λαϊκή Αγορά” του Παναγιώτη Τέτση, ερμηνεύοντας λαϊκά και άλλα τραγούδια του Μίκη Θεοδωράκη.

Δύο σημαντικοί καλλιτέχνες της ίδιας γενιάς συνδιαλέγονται μέσα από έργα αφιερωμένα στην πόλη και τους ανθρώπους της. Οι χαρές και οι αγωνίες της καθημερινότητας σκιαγραφούνται ανάγλυφα, ανανοηματοδοτώντας τις σύγχρονες μεταλλάξεις του αστικού ιστού.

Αποσπάσματα από τους κύκλους τραγουδιών “Τα Λυρικά”, “Πολιτεία” και “Λιποτάκτες” θα πλημμυρίσουν το φουαγέ της Πινακοθήκης σε νέες εναρμονίσεις του Μαέστρου της Χορωδίας της ΕΡΤ Μιχάλη Παπαπέτρου.

Είσοδος με προσκλήσεις από το Δεύτερο Πρόγραμμα της Ελληνικής Ραδιοφωνίας στους 103,7. Η συναυλία αυτή θα μεταδοθεί αποκλειστικά και απευθείας από το Δεύτερο Πρόγραμμα 103,7.

Η Λαϊκή Αγορά του Παναγιώτη Τέτση

Η “Λαϊκή Αγορά” είναι ένα από τα δημοφιλέστερα έργα του Παναγιώτη Τέτση και αποτελεί εξαιρετικό δείγμα της πλούσιας ζωγραφικής γλώσσας αλλά και των πλαστικών αναζητήσεων του καλλιτέχνη.

Ο Τέτσης, γοητευμένος από την πρόκληση να ζωγραφίσει τη λαϊκή αγορά που λαμβάνει χώρα κάθε Παρασκευή έξω από το εργαστήριό του στην οδό Ξενοκράτους, θα ξεκινήσει μια μελέτη, μέσα από σχέδια και προσχέδια, η οποία μετά από σχεδόν τέσσερα χρόνια, το 1982, θα οδηγήσει τον ζωγράφο στην ολοκλήρωση μιας μνημειώδους σειράς έργων, συνολικού μήκους 58 μέτρων.

Σε αυτή την ολοζώντανη ζωοφόρο, ο Τέτσης, με μεγάλη σκηνοθετική μαεστρία, καταφέρνει να αποδώσει το χάος της κοσμοσυρροής μέσα από μια πραγματική χρωματική πανδαισία, ενώ οι σχεδόν φυσικών διαστάσεων φιγούρες αναδεικνύονται σε κεντρικούς πρωταγωνιστές, που μας προσκαλούν να λάβουμε και εμείς μέρος σε αυτό το κοινωνικό δρώμενο.

Ο Παναγιώτης Τέτσης γεννήθηκε το 1925 στην Ύδρα, όπου πέρασε τα παιδικά του χρόνια πριν μετακομίσει με την οικογένειά του στον Πειραιά το 1937. Στην Ύδρα περνά τα καλοκαίρια του ζωγραφίζοντας και, μόλις 14 ετών, αιφνιδιάζει με τη ζωγραφική του κερδίζοντας τους πρώτους θαυμαστές του, τον Δημήτρη Πικιώνη, τον Νίκο Χατζηκυριάκο-Γκίκα, καθώς και τον Γερμανό ζωγράφο Klaus Frieslander, οι οποίοι έπαιξαν σημαντικό ρόλο στην εξέλιξη της πορείας του ως καλλιτέχνη. Φοιτά στην ΑΣΚΤ με δάσκαλο τον Παρθένη και, με υποτροφία, συνεχίζει σπουδές στο Παρίσι.

Ο Τέτσης από πολύ μικρός έχει κατακτήσει τη λιτότητα του σχεδίου, την οργανωμένη σύνθεση και τη γεωμετρία, όμως δεν σταματά ποτέ να γυμνάζει το βλέμμα του, ώστε να μπορέσει να αποδώσει μέσα από την τέχνη του αυτό που βλέπει. Ό,τι δεν είναι ορατό δεν τον ενδιαφέρει.

Αναζητά τον προσωπικό του δρόμο μέσα από μια ζωγραφική παράδοση που ξεκινάει από τους Βενετούς του 16ου αιώνα, περνάει από τον El Greco, τον Rubens, τον Delacroix και φτάνει στον Matisse, στον Bonnard, μέχρι και στον Rothko. Δεν αγνοεί τα ρεύματα που επικρατούν εκείνη την περίοδο σε Ευρώπη και Αμερική, αλλά ο ίδιος επιμένει να υπηρετεί μια ζωγραφική του βλέμματος.

Το 1956 επιστρέφει στην Ελλάδα και έρχεται πάλι αντιμέτωπος με το ελληνικό φως, για το οποίο θα διαπιστώσει ότι “δημοκρατικά ισοπεδώνει” τους τόνους που τόσο θαύμαζε στους Γάλλους ιμπρεσιονιστές και μεταϊμπρεσιονιστές ζωγράφους. Όμως δεν το βάζει κάτω και, με το πείσμα που τον διακρίνει, καταφέρνει να μεταφράσει το διάχυτο ελληνικό φως σε μια μοναδική παλέτα, τόσο δυναμική που δικαιώνει τον ζωγράφο.

Ακολουθήστε το News 24/7 στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις