O ‘Έλληνας’ Λέοναρντ Κοέν

Τον Λέοναρντ Κοέν που έφυγε από την ζωή στα 82 του μπορούμε να τον θεωρούμε σε ένα βαθμό και δικό μας άνθρωπο. Δικός μας, αφού έχει ζήσει για πολλά χρόνια στην Ύδρα όπου είχε αγοράσει σπίτι είχε ζήσει μια μεγάλη περίοδο της ζωής εκεί και είχε γράψει ένα επίσης μεγάλο μέρος από το έργο του.

Στις 27 Σεπτεμβρίου του 1960, έξι ημέρες μετά τα 26α γενέθλιά, του ο Κοέν έριξε την άγκυρά του στο λιμάνι του πανέμορφου νησιού. Εκεί αγόρασε ένα σπίτι χωρίς ρεύμα και νερό αντί 1.500 δολαρίων και ανακάλυψε τον ελληνικό τρόπο ζωής. Το σπίτι του Κοέν στην Ύδρα, ήταν τριώροφο με πέντε δωμάτια, αλλά χωρίς ηλεκτρικό ρεύμα ή τρεχούμενο νερό.

Στα γράμματα που έστελνε στην μητέρα του έγραφε «Πρέπει να είναι πάνω από 200 ετών και πολλές γενιές ψαράδων να έζησαν εδώ», ενώ στην αδερφή περιέγραφε την ζωή του σε εκείνο το παλαιό σπίτι «Τριγυρνάω μες στα δωμάτια με ένα κερί στο χέρι σαν την οικονόμο της “Ρεβέκκας” πάνω κάτω στο τρομαχτικό υπόγειο. Ο ήχος των κουδουνιών από τα μουλάρια καθώς σκύβουν να φάνε σου σκίζει την καρδιά έτσι όπως μπλέκεται με τις μουσικές της ταβέρνας δύο η ώρα το πρωί της Δευτέρας».

Δεν τον πείραζε καθόλου η ζέστη, αφού είχε «το Αιγαίο μόλις δέκα λεπτά από την πόρτα του», όπως το περιέγραψε στη μητέρα του. Από τότε η καρδιά του βρίσκεται στην Ύδρα, την οποία επισκέπτεται συχνά τα καλοκαίρια. Μάλιστα, ο ίδιος λένε οι ντόπιοι είχε εξομολογηθεί ότι θα μπορούσε να μείνει μόνιμα στην Ύδρα με 1.000 δολάρια τον χρόνο, να ταξιδεύει στον Καναδά για να βγάζει χρήματα και να επιστρέφει πάλι πίσω στο νησί για να «γράφει, να κολυμπά και να σαλπάρει». Στην Ύδρα έγραψε αρκετά από τα τραγούδια και τα ποιήματά του, όπως το περίφημο «Bird On The Wire», την εποχή που στο νησί άρχισαν να εμφανίζονται καλώδια ηλεκτρικού ρεύματος στα τέλη της δεκαετίας του ’60. Όπως είχε πει κάποτε ο ίδιος, δεν θα μπορούσε να βρει καλύτερο μέρος για το «δικό του» καταφύγιο. Οι ντόπιοι που τον έζησαν, ακόμη τον θυμούνται με σεβασμό. Όμως όσο και να τους ρωτήσεις, δεν θα αποσπάσεις πολλές πληροφορίες για τον Υδραίο κύριο Κοέν…

Την εποχή που έφτασε ο Κοέν στην Ύδρα, υπήρχαν μόνο τέσσερα καφενεία. Τουλάχιστον τα μισά σπίτια ήταν ακατοίκητα ενώ στα υπόλοιπα φως και τηλέφωνο ήταν σχεδόν ανύπαρκτα. Η θρυλική «Λαγουδέρα» του Μπάμπη Μωρές, είχε ανοίξει μόλις ένα χρόνο πριν την έλευση του Κοέν στο νησί και χρησιμοποιούσε δίσκους και γραμμόφωνο, μιας και η μοναδική μονάδα παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας έδινε ρεύμα μόνο από το πρωί ως τα μεσάνυχτα.
Στην Ύδρα γνώρισε την Νορβηγίδα Μάριαν. Ένα πανέμορφο μοντέλο που του έκλεψε από την πρώτη στιγμή την καρδιά.
Η Μάριαν τότε ζούσε με τον Νορβηγό συγγραφέα σύζυγο της Άξελ Γιένσεν, και το παιδί τους. Όταν όμως αυτός την εγκατέλειψε για μια Αμερικανίδα ζωγράφο, ο Κοέν πήρε υπό την προστασία του αυτήν και το παιδί της.

Η μέρες και οι νύχτες του Κοέν στην Ύδρα, απαθανατίστηκαν από το φωτογράφο του περιοδικού «Life», James Burke, με ημερομηνία 16 Οκτώβρη 1960.

Εμπνευσμένος από το τοπίο και τη ζωή του εκεί το 1963 εκδίδει το πρώτο του μυθιστόρημα, «The Favourite Game», και το 1966 το δεύτερο με τίτλο «Beautiful Losers».
Το 1967 ο Κοένεπέστρεψε στην Αμερική όπου και κυκλοφόρησε τον πρώτο του δίσκο, «Songs Of Leonard Cohen», στον οποίο συμπεριλαμβάνονται μερικά από τα πιο κλασσικά του κομμάτια («Suzanne», «Sisters Of Mercy», «So Long, Marianne»).

Όταν πήγε για πρώτη φορά τα τραγούδια του στη Νέα Υόρκη, αυτά που ηχογραφήθηκαν στο άλμπουμ «Songs of Leonard Coen», οι ατζέντηδες του είπαν: «Δεν είσαι λίγο μεγάλος γι’ αυτό το παιχνίδι;». Τότε είχε ήδη συναντήσει τον Τζακ Κέρουακ, είχε ζήσει το μποέμικο ειδύλλιο στην Ύδρα, είχε επισκεφθεί την Κούβα στη διάρκεια της εισβολής στον Κόλπο των Χοίρων και είχε δημοσιεύσει δύο μυθιστορήματα και τέσσερις ποιητικές συλλογές.
Αποτέλεσμα εκείνης της λογοτεχνικής περιόδου υπήρξαν δύο μυθιστορήματα. Το Αγαπημένο παιχνίδι (στα ελληνικά από τις Εκδόσεις Μελάνι).

Πριν από μερικά χρόνια ο γιος του, Άνταμ, επέστρεψε στο σπίτι στην Ύδρα.

Πηγή: Neoskosmos.com