Οι Placebo επιστρέφουν στον Λυκαβηττό – “Every you and every me ” την κατάλληλη στιγμή

Όσοι βρέθηκαν εκεί, εκείνη τη μαγική βραδιά του Σεπτεμβρίου του 2003, ξέρουν πολύ καλά τι σημαίνει Placebo στον Λυκαβηττό. “It’s in the water, baby” δεν εξηγείται αλλιώς, γιατί μάλλον το Placebo Effect γιγαντώνεται με την ενέργεια του βράχου, πάνω από τον ορίζοντα της Αθήνας.

Μέσα στο καυτό αθηναϊκό καλοκαίρι, οι μεγαλύτεροι θα θυμηθούμε τις άγριες νύχτες τους κι οι μικρότεροι θα δουν πώς είναι να χορεύεις κάτω από τα αστέρια σαν να μην υπάρχει αύριο, σαν να είναι όλος ο κόσμος μια αγκαλιά.

Στην Ελλάδα τους είδαμε πρώτη φορά στο επικό Rockwave του 1999 στον Άγιο Κοσμά και 25 χρόνια μετά η ανάμνηση εκείνης της βραδιάς κάνει τους φανς του Μόλκο να χαμογελούν. Έκτοτε έχουν επισκεφθεί τη χώρα πάνω από 10 φορές – με τελευταία την περσινή στην Τεχνόπολη – και δεν ξέρουμε αν φταίνε οι κιθάρες, o εκρηκτικός Olsdal,  η φωνή του Brian ή η λυτρωτική μαυρίλα των στίχων και το πώς αναμιγνύονται όλα αυτά… αλλά κάθε φορά η εμπειρία είναι τελείως διαφορετική.

Placebo – Τα παιδιά “του πίσω θρανίου”

Οι Placebo είναι οι Brian Molko και Stefan Olsdal, που σαν συμμαθητές στο Αμερικανικό Διεθνές Σχολείο του Λουξεμβούργου δεν έκαναν παρέα, αλλά ευτυχώς το ξανασκέφτηκαν λίγα χρόνια μετά, το 1994, όταν συναντήθηκαν τυχαία στο Λονδίνο.

Μέσα στα επόμενα 30 χρόνια, έβγαλαν 8 studio albums, 9 compilation albums, 1 MTV Unplugged και 1 live box set, πούλησαν περισσότερους από 14 εκατομμύρια δίσκους, έκαναν αμέτρητες συναυλίες σε όλο τον κόσμο και συνεργάστηκαν με μερικούς από τους ήρωές τους, όπως ο David Bowie, οι Pixies, ο Robert Smith, o Michael Stipe και η PJ Harvey.

Οι ίδιοι ισχυρίζονται ότι είναι τα παιδιά «του πίσω θρανίου» (One of A Kind) ή ότι είναι μια μπάντα «για αουτσάιντερ από αουτσάιντερ». Για τους Έλληνες, οι Placebo είναι απλά μια μεγάλη λατρεία, ό,τι κι αν γίνεται στον κόσμο, όσο κι αλλάζουν οι καιροί.

10 πράγματα για να ξαναθυμηθείς τι εστί Placebo

1. Molko και Olsdal είναι φίλοι αμέτρητα χρόνια. Από τότε που πρωτογνωρίστηκαν ταίριαξαν απόλυτα, αγαπούσαν την ίδια μουσική, τους ίδιους ροκ σταρς και έψαχναν να δημιουργήσουν μαζί τον δικό τους κόσμο.

2. Το ομότιτλο πρώτο άλμπουμ του συγκροτήματος έφερε μια ισχυρή αλλαγή στη βρετανική μουσική, επιδρώντας αντιθετικά με την Britpop.
Δώδεκα μήνες μετά το πρώτο τους single (“Bruise Pristine”) κυκλοφόρησαν το “Nancy Boy” που έγινε πλατινένιο, δέχτηκε διθυραμβικές κριτικές και σημάδεψε την μετέπειτα πορεία τους.

3. Το “Without You I’m Nothing” πούλησε πάνω από ένα εκατομμύριο αντίτυπα και οι Placebo ερμήνευσαν ζωντανά με τον David Bowie, το “20th Century Boy” στα BRIT Awards το 1999.

4. Το τραγούδι “Every You Every Me” έγινε μεγάλη επιτυχία και συμπεριλήφθηκε στο soundtrack της ταινίας “Cruel Intentions” το 1999, κάτι που ενίσχυσε τη φήμη τους διεθνώς.

5. Στο τέταρτο άλμπουμ τους με τίτλο “Sleeping With Ghosts”, που κυκλοφόρησε το 2003, το single “The Bitter End” έγινε μία από τις κορυφαίες επιτυχίες της καριέρας των Placebo.

6. Το “Meds”, το πέμπτο άλμπουμ ήρθε το 2006. Πούλησε πάνω από 1,1 εκατομμύρια αντίτυπα σε ολόκληρο τον κόσμο και έγινε πλατινένιο σε Γερμανία και Γαλλία και χρυσό στο Ηνωμένο Βασίλειο.

7. Οι Placebo γιόρτασαν την επέτειο των 20 χρόνων τους με την κυκλοφορία του retrospective album τους, “A Place For Us To Dream” στις 7 Οκτωβρίου 2016.

8. Τον Σεπτέμβριο του 2021 οι Placebo μοιράστηκαν με τους χιλιάδες φίλους τους το πρώτο νέο τους single “Beautiful James”, από το νέο άλμπουμ “Never Let Me Go”.

9. Για τον Molko που πάσχει όπως είχαμε διαβάσει στο Rolling Stone από “κλιματική κατάθλιψη” οι θολές εικόνες των Placebo για την προώθηση του άλμπουμ τους “Never Let Me Go” (2022) αντιπροσωπεύει το πώς αισθάνεται για την ανθρωπότητα. ”Η εμμονή μας να συγκεντρώνουμε πλούτο, αυτή η φιλοσοφική αντίληψη ότι πραγματικά είναι κάτι σημαντικό, είναι και αυτό που κάποια στιγμή θα μας κάνει να εκλείψουμε. Δεν μπορώ να φανταστώ κανένα άλλο είδος πάνω στον πλανήτη που να το αξίζει περισσότερο από τον άνθρωπο.”

10. Ψάχνουν για το νόημα. Οι Placebo ανακοίνωσαν την κυκλοφορία του δεύτερου μεγάλου μήκους ντοκιμαντέρ τους με τίτλο “This Search For Meaning”. Αυτή η οικεία και διαφωτιστική ταινία εξερευνά τις ιδέες που κατοικούν στους στίχους και το θέμα των τραγουδιών των Placebo, ενώ παράλληλα καταγράφει την εξέλιξή τους ως γκρουπ και ως ανθρώπινα όντα. “Είναι μια ατρόμητη, ειλικρινής και ειλικρινής εξερεύνηση της δημιουργικής διαδικασίας και του τρόπου ζωής του rock ‘n’ roll, μαζί με τις αναπόφευκτες συνέπειές του” όπως διαβάζουμε στο δελτίο Τύπου.

 

Μαζί με τους Placebo, οι BIG SPECIAL

Οι λέξεις δεν πρέπει να θεωρούνται δεδομένες. Οι λέξεις έχουν σημασία. Η ιστορία έχει σημασία. Οι άνθρωποι έχουν σημασία. Και αυτό πρεσβεύουν οι Big Special, ένα δίδυμο-βόμβα, που γράφει για την απόγνωση και τον αγώνα, για μια Βρετανία σε παρακμή, για το να βρίσκεις περηφάνια στις πιο σκοτεινές σου στιγμές, για το πώς ο πραγματικός ταξικός πόλεμος στο Ηνωμένο Βασίλειο κατεβαίνει πάντα προς τα κάτω.

Τα τραγούδια τους είναι ελπίδα, απόγνωση και ακόμη περισσότερη ελπίδα, γιατί τελικά οι καλοί άνθρωποι κερδίζουν. Είναι τραγούδια με τη φωνή που ακούς όταν κοιτάζεσαι στον καθρέφτη και βλέπεις τον αληθινό σου εαυτό, τραγούδια που μάχονται για έναν κόσμο που έχει πάει στραβά.

Οι Big Special αποτελούνται από τους Joe Hicklin στο τραγούδι και τον Callum Moloney στα ντραμς, οι οποίοι συναντήθηκαν σε μια σχολική τάξη στο Birmingham όταν ήταν 17 ετών. Ο Joe έγινε αρκετά γνωστός λόγω των συχνών του εμφανίσεων σε τοπικά venues και ο Callum απέκτησε εμπειρία κυρίως παίζοντας σε συγκροτήματα για γάμους.

Όντας πολυγραφότατος ποιητής, ο Joe μετέτρεψε τα ποιήματά του σε τραγούδια κατά τη διάρκεια του lockdown και σκέφτηκε ότι ιδανικά θα ήθελε να τα παίξει με τον Callum στα ντραμς, παρόλο που είχαν χάσει επαφή. Εκείνος αρνήθηκε λόγω των γενικότερων υποχρεώσεων της ζωής, αλλά τελικά με την προτροπή των συντρόφων τους, επανασυνδέθηκαν και μπόρεσαν να δημιουργήσουν κάτι πραγματικά ξεχωριστό με τους Big Special.

Μέσα από αμέτρητες διαφορετικές δουλειές, αλλαγές σταδιοδρομίας και γνωρίζοντας την επιβίωση από μισθό σε μισθό, οι Big Special έχουν τις ρίζες τους σταθερά στους αγώνες της εργατικής τάξης και στο πώς αντιμετωπίζονται οι λιγότερο τυχεροί σε αυτόν τον κόσμο.