Σοφία Χιλλ – Κωνσταντίνος Χατζής: Τραγούδια στην Αναδίπλωση της νέας Εποχής

Η Σοφία Χιλλ και ο Κωνσταντίνος Χατζής ξαναδιαβάζουν τραγούδια από το ελληνικό και ξένο ρεπερτόριο σαν μια «θεατρική» παρτιτούρα στη μουσική παράσταση “Στην Αναδίπλωση της Νέας Εποχής” που θα φιλοξενηθεί στη σκηνή του Faust από 16 Δεκεμβρίου.

Τραγούδια που αγγίζουν θεμελιώδη ζητήματα της ανθρώπινης ύπαρξης: ζωή-θάνατος, έρωτας-απώλεια, αγάπη-πόλεμος στο πλαίσιο μιας νέας εποχής που είναι “Άγνωστη, ύποπτη και ανοίκεια” .

Σοφία Χιλλ: “Αυτά που ο άνθρωπος δεν μπορεί να ορίσει, μπορεί όμως να τα τραγουδήσει”

Η ηθοποιός Σοφία Χιλλ μ;aς λέει με αφορμή την εν λόγω μουσική παράσταση: “Με τον Κωσταντίνο είχαμε την ανάγκη να ασχοληθούμε αυτή την φορά μόνο με τα τραγούδια. Εξάλλου το τραγούδι ήταν ένα βασικό στοιχείο στις παραστάσεις που είχαμε κάνει μαζί. Η ιδέα ήταν να παίξουμε τραγούδια που θα θέλαμε κι εμείς ως ακροατές να ακούσουμε. Βάση αυτής της ανάγκης διαμορφώθηκε το ρεπερτόριο.  Θα παίξουμε λοιπόν τραγούδια παλαιότερων αλλά και πιο νέων συνθετών. Υπάρχει για παράδειγμα κι ένα τραγούδι που δεν έχει ακόμα ηχογραφηθεί. Και είναι του Δημήτρη Χιλλ που είναι αδερφός μου.

Τα τραγούδια της Αναδίπλωσης της Νέας Εποχής, μιλούν για αυτό που φεύγει, αλλά και για αυτό που έρχεται, αυτό που μένει πίσω, αυτό που αποχαιρετάς, αυτό που καλωσορίζεις. Το τραγούδι μιλάει κατευθείαν στην ψυχή. Ο άνθρωπος τραγουδάει στην χαρά, τραγουδάει όμως και στην λύπη. Τραγουδάει την νίκη αλλά και την ήττα. Οι λαοί τραγουδούν την καταστροφή, τον ξεριζωμό, αλλά και την άνοιξη. Το “μαζί” αλλά και την μοναξιά. Τραγουδούν όλα τα σημαντικά γεγονότα. Η εποχή που ζούμε είναι μια πολύ άγρια και θολή εποχή και το τραγούδι είναι ένας τρόπος να διαχειριστεί ο άνθρωπος αυτά που τον ξεπερνούν. Αυτά που δεν μπορεί να ορίσει μπορεί όμως να τα τραγουδήσει.”

Όπως μας λέει ο Κωνσταντίνος Χατζής: “Η ιδέα να ανεβάσουμε μια μουσική παράσταση, που θα αποτελείται αποκλειστικά μόνο με τραγούδια γεννήθηκε πριν δύο χρόνια”.  Και συνεχίζει ξεδιπλώνοντας το κόνσεπτ πίσω από την παράσταση στο Faust: “Μιας και προερχόμαστε από τον χώρο του θεάτρου, μας ενδιάφερε όχι να ακολουθήσουμε τον δρόμο μιας θεατρικής ερμηνείας πάνω στα τραγούδια -αλλά να χρησιμοποιήσουμε αυτήν την ιδιότητα μας, ώστε να φτιάξουμε μια θεατρική μουσική ιστορία. Έτσι επιλέξαμε τραγούδια ελλήνων και ξένων συνθετών και αναζητήσαμε το νοηματικό νήμα που τα συνδέει, κυρίως μέσο του λόγου, των στίχων τους, ώστε να αφηγηθούμε μια ιστορία. Ένα θεατρικό, λοιπόν, μουσικό μονόπρακτο.”

Κωνσταντίνος Χατζής: “Η πραγματική αντίσταση γίνεται πάντα στον εσωτερικό μας κόσμο”

Τι τραγούδια θα ακούσουμε στην “Στην Αναδίπλωση της Νέας Εποχής”; Ο Κ. Χατζής μας λέει: “Τα τραγούδια είναι από διάφορα είδη μουσικών ρευμάτων και εποχών. Προτιμώ να μη αναφέρω κάποια γιατί αναγκαστικά θα αφήσω κάποια άλλα απέξω ή θα χρειαστεί να πω όλο το πρόγραμμα. Η επιλογή να ειπωθούν με πιάνο και φωνή- παρόλο τις δυσκολίες που συναντήσαμε- δημιουργήθηκε από την ανάγκη μας, και ευχόμαστε να το καταφέρουμε να φτάσουμε στην μέγιστη λιτότητα.

Τα τραγούδια λοιπόν της Αναδίπλωσης της Νέας Εποχής μιλούν για αυτό που εδώ και χρόνια έχει αρχίσει να χάνεται, να φεύγει, να απομακρύνεται, να γλιστρά μέσα από την μνήμη μας. Μια εποχή που στέκεται θλιμμένη, μελαγχολική, που δε μας μιλά, που κρύβεται σε μια ερημική περιοχή του εσωτερικού μας κόσμου. Η αναδίπλωση της νέας εποχής είναι το τέλος του μύθου, ένα απομεινάρι μιας άλλοτε πνευματικής και ψυχικής διάπλασης ενός ελεύθερου ανθρώπου με ονειρικές ανάγκες, με αγωνία απελευθέρωσης, με διαθέσεις μια ιπτάμενης φυγής προς καθετί ανοιχτό. Και η νέα εποχή; Άγνωστη, που δεν μας εμπεριέχει, ύποπτη και ανοίκεια.  

Η πρόθεση μας και είναι κάτι που εύχομαι να καταφέρουμε είναι η αντίσταση, η αφύπνιση της μνήμης, η επιστροφή στην ρίζα μας, στον έρωτα, στα βλέμματα, σε ανθρώπους που κρατούν ο ένας το χέρι του άλλου και πηγαίνουν σε μια αλήθεια. Ίσως να ακούγονται αυτά τα λόγια μεγαλόστομα ή ρομαντικά αλλά η πραγματική αντίσταση γίνεται πάντα στον εσωτερικό μας κόσμο και τα υλικά είναι πάντα κοντά στο άνθρωπο και στην ανθρωπιά του.

Μέσα από τα τραγούδια ας ζήσουμε έστω για μια στιγμή, εκείνες τις λίγες, τις μοναδικές στιγμές που ζει ένας άνθρωπος. Στιγμές που ο άνθρωπος είναι σκέτα άνθρωπος, χωρίς τη βία του Χρόνου, χωρίς την αγωνία του Χώρου, χωρίς τη φθορά του εαυτού του.”