“Το Τραίνο”: Ακούστε το άγνωστο διαμάντι του Θάνου Μικρούτσικου

Το «Το Τραίνο», που έγραψε ο Θάνος Μικρούτσικος για τη θεατρική παράσταση «Η Κυρία του Τραίνου», κυκλοφορεί για πρώτη φορά σε ηχογράφηση με τη χαρακτηριστική φωνή του Κώστα Θωμαΐδη. Σήμερα Παρασκευή 27 Δεκεμβρίου, μία μέρα δηλαδή πριν συμπληρωθούν τα πέντε χρόνια από τον θάνατό του στις 28 Δεκεμβρίου του 2019, μπορείτε να ακούσετε το τραγούδι αυτό στο επίσημο κανάλι του Θάνου Μικρούτσικου στο YouTube και σε όλες τις ψηφιακές μουσικές πλατφόρμες.

Για την ηχογράφηση του τραγουδιού, δύο σημαντικοί συνεργάτες και συνοδοιπόροι του Θάνου Μικρούτσικου ένωσαν τις δυνάμεις τους. Ο Θύμιος Παπαδόπουλος, τον οποίο ο συνθέτης αποκαλούσε «το alter ego του», ανέλαβε τη νέα ενορχήστρωση και είχε την επιμέλεια παραγωγής, διατηρώντας αναλλοίωτο το μουσικό αποτύπωμα και τη δυναμική του δημιουργού.

Το «Τραίνο» παρουσιάστηκε αρχικά ζωντανά από τον Κώστα Θωμαΐδη το καλοκαίρι του 1991, στο πλαίσιο των πολιτιστικών εκδηλώσεων του Δήμου Πειραιά. Ήταν μια εμπνευσμένη ιδέα του Θάνου Μικρούτσικου, βασισμένη σε κείμενα του Γιάννη Σκαρίμπα, του ποιητή που αιχμαλώτισε τη φαντασία με τα «ταξίδια» του σε σιδηροδρομικούς σταθμούς.

ΠΟΙΗΤΗΣ+ΣΤΑΘΜΟΣ= ΤΑΞΙΔΙ

Ο σταθμός του Πειραιά ένωσε το πρώτο λιμάνι της χώρας με την Θήβα και την Χαλκίδα. Η Χαλκίδα είναι όμως η πόλη του ποιητή Γιάννη Σκαρίμπα. Κι ο Σκαρίμπας είναι ο κατεξοχήν ποιητής των φαντασιακών ταξιδιών.
Στον σταθμό του ΟΣΕ συναντιούνται λοιπόν ο ποιητής, η πόλη του και τα φαντάσματά του. Τα μαγικά ταξίδια με το τραίνο του ποιητή που αποτυπώνονται στους διαλόγους των έργων του και στα διηγήματά του αποτελούν το θέαμα «Η Κυρία του Τραίνου».

Ο χώρος του σταθμού γίνεται χώρος ταξιδιού και ο χώρος του ταξιδιού με τη σειρά του μετατρέπεται σε ένα παιχνίδι με το χρόνο. Ας μπούμε στον πειρασμό των εξισώσεων: χώρος+χρόνος= τόπος. Ας μην ξεχάσουμε και μιαν άλλη εξίσωση που προέρχεται από τη φύση του θεάτρου: τόπος=τρόπος

Από το πρόγραμμα της παράστασης

Ο Γιάννης Σκαρίμπας ένας από τους πρωτοπόρους της ελληνικής λογοτεχνίας, θεατρικός συγγραφέας ποιητής και πεζογράφος γεννήθηκε στο 1893 και πέθανε στην Χαλκίδα το 1984.

Ο Θάνος Μικρούτσικος αγαπούσε από μικρό παιδί την ποίηση και τη λογοτεχνία. «Η συναρμογή στίχου και μουσικής στο τραγούδι είναι που παράγει το ενιαίο αισθητικό και ιδεολογικό αποτέλεσμα. Πρόκειται λοιπόν για μια νέα ανάγνωση του ποιήματος που εγκαθιδρύεται μετά τη μελοποίηση. Η ανάγνωση αυτή άλλοτε συμπληρώνει, άλλοτε καταργεί τις αναγνώσεις του ποιήματος πριν από τη μελοποίησή του, αποκαλύπτοντας τις κρυμμένες πλευρές, το αθέατο, τα μυστικά που ένα σπουδαίο κείμενο κρύβει εντός του. Γι’ αυτό, το ποίημα απαιτεί και επιβάλλει στον συνθέτη τον τρόπο με τον οποίο θα μελοποιηθεί» (σε συζήτηση με την Τιτίκα Δημητρούλια).

Σημείωμα του Κώστα Θωμαΐδη

Κρατούσα στα χέρια μου την κασέτα που μόλις μου είχε δώσει ο Θάνος για να μελετήσω, λέγοντάς μου:
«Είναι τρία ποιήματα του Γιάννη Σκαρίμπα που μελοποίησα για να τα τραγουδήσεις στο θεατρικό Η Κυρία του Τραίνου». Από την πρώτη στιγμή ξεχώρισα το «Τραίνο». Η παράσταση δόθηκε στον παλιό Σιδηροδρομικό Σταθμό του Πειραιά, ανάμεσα στις γραμμές του τραίνου, με σκηνικό μια παλιά ατμομηχανή και ένα βαγόνι ανοιχτό.

Περπατώντας στην πλατφόρμα με τον Τάκη Φαραζή, με το ακορντεόν του και παίζοντας μαντολίνο, το τραγουδούσα. Μνήμη από το 1991.
Τα χρόνια πέρασαν και, δουλεύοντας το αρχείο του Θάνου, έπεσα πάνω στην κασέτα που μου είχε δώσει.
Τον Ιούνιο του 2020 το «Τραίνο» ξανακούστηκε, τόσα χρόνια μετά, ενορχηστρωμένο από τον Θύμιο Παπαδόπουλο, στο Ηρώδειο, σε συναυλία με τα θεατρικά τραγούδια του Θάνου Μικρούτσικου. Ο ίδιος δεν πρόλαβε να το ακούσει. Όμως όλοι οι μουσικοί το δουλέψαμε με αγάπη, νιώθοντας την παρουσία του ανάμεσά μας. Ήταν εκεί, μας διηύθυνε, όπως πάντα.
Παντοτινή ευγνωμοσύνη, αγαπημένε μου Θάνο, αγαπημένε μου Μαέστρο!

Το Τραίνο

Πως ήταν έτσι,  πως μου εφάνη
τόσο μελαγχολικό αυτό το τραίνο,
σχεδόν όλο πηγαίνω και δε φτάνει,
σχεδόν ούτε δε φτάνει ούδε πηγαίνω.
Ούτε θυμάμαι πρωί αν ήταν,
ή νύχτα κι έλαμπε ο δίσκος της Εκάτης
έτσι του μελαγχολικό όπως εκείταν,
όπως εγώ είμαι χαύνος του επιβάτης.
Όπως σχεδόν παιδί – ωραίον όπως
δεν ξέρω τι με πήρε εντός του – μόνο
καιρός αν ήταν, ή ήταν δρόμος, ή ήταν τόπος
που ταξιδεύει, σκέφτομαι, στον χρόνο …
Κι όπως βροντάν εντός του οι κρότοι
πότε στατό και πότε χωρίς φρένο
με αναφτούς τους φάρους του στα σκότη
άπιαστο, σερπετό και νυχτωμένο…
Κι όλο κυλάει στου νου τη ρόδα
(σε τέρμα ή σ’επιστροφή; ή αιωνιότη;)
κι είναι σαν ανθοστολισμένο με τα ρόδα
τραίνο που μεταφέρνει μου τη νιότη.

Στην ηχογράφηση έπαιξαν:
Μίμης Ντούτσουλης: Κοντραμπάσο
Σωτήρης Παπαδόπουλος: Κρουστά
Μανώλης Ανδρουλιδάκης: Κλασική και ακουστική κιθάρα
Νεοκλής Νεοφυτίδης: Πιάνο
Θύμιος Παπαδόπουλος: Μπάσο κλαρινέτο, σοπράνο και τενόρο σαξόφωνο

Ηχογράφηση – μίξη – mastering: Σωτήρης Παπαδόπουλος (ΣΤΕΝΤΩΡ Στούντιο)
Ενορχήστρωση- επιμέλεια παραγωγής: Θύμιος Παπαδόπουλος
Φωτογραφία- σκηνοθεσία βίντεο: Άκης Χρήστου
Απο τις 27/12 στις 12 το μεσημέρι στο επίσημο κανάλι του Θάνου στο youtube και σε όλες τις μουσικές πλατφόρμες

Το τραγούδι μπορείτε να το ακούσετε και παρακάτω:

Spotify: https://spoti.fi/3ZWNoxA
Apple Music/ iTunes: https://apple.co/4gCzzvp
Deezer: https://bit.ly/4gSwUNT
Amazon Music: https://amzn.to/4a22B59