Σταμάτης Κόκοτας: Έφυγε ο bon viveur του ελληνικού τραγουδιού με σήμα κατατεθέν τις φαβορίτες του

Ξεχωριστό σημείο αναφοράς στο ελληνικό τραγούδι υπήρξε ο Σταμάτης Κόκοτας, που έφυγε απο τη ζωή το πρωί του Σαββάτου 1/10 σε ηλικία 85 ετών. Με σήμα κατατεθέν τις πλούσιες φαβορίτες του ο Σταμάτης Κόκοτας, ο αγαπημένος τραγουδιστής του Αριστοτέλη Ωνάση, υπήρξε ένα ταλέντο που θα μπορούσε να κάνει καριέρα εκτός Ελλάδας, αν δεν είχε βρεθεί στο δρόμο του ο άνθρωπος που του άλλαξε τη ζωή. Κι αυτός ήταν ο Σταύρος Ξαρχάκος.

“Prend la vie comme elle vient”, ή στα ελληνικά “πάρε την ζωή όπως έρχεται” ήταν το μότο της ζωής του. Μία φράση από τις ημέρες που έζησε στο Παρίσι. Γιατί, ναι, ο Σταμάτης Κόκοτας – για όσους δεν γνωρίζουν την ιστορία του – πέρασε τα νεανικά του χρόνια στο Παρίσι, δίπλα σε σημαντικές προσωπικότητες της εποχής, όπως τον σπουδαίο Σαρλ Αζναβούρ. Στη ζωή είχε πει αρκετά “ναι” και πολλά “όχι” και την έζησε όλη στα “κόκκινα”.

Ακριβά αμάξια, βραδινά μαγαζιά, ταξίδια, έρωτες και κατακτήσεις. Ο Σταμάτης Κόκοτας ήταν ένας ροκ σταρ, χωρίς καν να το προσπαθήσει!

Το ξεκίνημα στο Παρίσι και η καταξίωση

Ο Σταμάτης Κόκοτας γεννήθηκε στην Αθήνα, στου Ζωγράφου, στις 23 Μαρτίου του 1937 και ήταν ένα από τα έξι παιδιά ενός γιατρού και μιας τραπεζικού. Το “οικογενειακό σχέδιο” ήταν να να γίνει γιατρός, παίρνοντας τη σκυτάλη από τον πατέρα του. Σε ηλικία 14 ετών η μητέρα του, μία “χρυσή μάνα” όπως την αποκαλούσε και το κομβικό πρόσωπο στη ζωή του, τού έκανε δώρο μια κιθάρα. Και τότε ήταν που ξεκίνησε ο δρόμος της μουσικής εξερεύνησης.

Στις σπουδές του στο Παρίσι γνωρίζει το πρόσωπο-κλειδί. Όπως είχε πει και ο ίδιος: “Εκεί έκανα και πολλή τηλεόραση. Δίπλα σε μεγάλους σαν τον Αζναβούρ, τον Ζιλμπέρ Μπεκό κ.ά. Αλλά και στην Ιταλία με τον Τζιάνι Μοράντι. Έλειψα οκτώ χρόνια. Η δουλειά πήγαινε πολύ καλά, ήμουν πανευτυχής, ήθελα να μείνω”. Η συνάντηση με τον Σταύρο Ξαρχάκο, αλλάζει τα σχέδια καθώς ο σπουδαίος συνθέτης τον πείθει να γυρίσει στην Ελλάδα. “Χρωστάω πάρα πολλά στον Ξαρχάκο, διότι εκείνος ανακάλυψε ‘τον Κόκοτα’, εκείνος με παρουσίασε στο ελληνικό κοινό”.

Στην Ελλάδα η φωνή του Κόκοτα, η ιδιοσυγκρασία και το στιλ του αμέσως ξεχωρίζουν. Και εκείνος δεν έχει παρά να διαλέξει τα “κατάλληλα” τραγούδια. Και τα διάλεξε με βάση το ένστικτό του, ερμηνεύοντα μόνο ότι μιλούσε στην καρδιά του.

Υπήρχαν σεζόν που ο κόσμος στεκόταν ουρές, 300 και 500 μέτρα μέσα στο κρύο, για να μπει στο μαγαζί όπου τραγουδούσε, στο κέντρο της Αθήνας και να ακούσει το ‘Όνειρο απατηλό’.

Ο Κόκοτας είχε μία σημαντική δισκογραφική παρουσία κατά τη διάρκεια των δεκαετιών του 1960 και 1970. Συνεργάστηκε με ορισμένους από τους σημαντικότερους Έλληνες συνθέτες της εποχής, όπως ο Σταύρος Ξαρχάκος, ο Δήμος Μούτσης, ο Απόστολος Καλδάρας, ο Γιώργος Χατζηνάσιος, ο Γιάννης Σπανός, ο Γιώργος Ζαμπέτας, ο Αντώνης Κατινάρης, ο Χάρης Λυμπερόπουλος, ο Βαγγέλης Πιτσιλαδής, ο Λυκούργος Μαρκέας, ο Ανδρέας Καραγιαννόπουλος κ.ά.

“Κανέναν από αυτούς δεν κακοκάρδισα, με όλους είχα αγαθές σχέσεις και όλοι τους μ’ αγαπούσαν” είχε πει ο τραγουδιστής, αναφέροντας ότι μία από τις σπουδαιότερες προσωπικότητες που γνώρισε ήταν ο Νίκος Γκάτσος, ενώ υπήρξε και η μεγάλη αδυναμία του Ζαμπέτα.

Πολύ μελάνι όμως χύθηκε για τη φιλία του με τον Αριστοτέλη Ωνάση, την Κάλλας αλλά και τη Τζάκι Κένεντι-Ωνάση.

Ο Αριστοτέλης Ωνάσης και το τραγούδι “Γιε μου”

Ο Κόκοτας ήταν από τους αγαπημένους τραγουδιστές του Αριστοτέλη Ωνάση και είχαν μία πολύ φιλική σχέση.

“Ο Ωνάσης ήταν πάντα το παλικάρι από το λιμάνι, ο βαρκάρης με το μαντήλι στην κωλότσεπη, η προσωποποίηση της λεβεντιάς, ένας άντρας που ποτέ δεν είχε υπολογίσει τα λεφτά, ποιος ήταν, τι έκανε και τι δεν έκανε. Γινόταν πάντα ό,τι ήθελε η παρέα”, είχε πει ο τραγουδιστής. Στα τέλη των 70s, γνωρίζει επιτυχία με το τραγούδι “Γιε μου”.

Κάποιοι θεωρούσαν ότι το τραγούδι σε στίχους Λευτέρη Παπαδόπουλου ήταν γραμμένο, για τον Αλέξανδρο, υιό του Ωνάση. Ο Κόκοτας έζησε μυθικές στιγμές πλάι στον Αρίστο.

“Χωρίζαμε, για παράδειγμα, στις 7:30 το πρωί, πήγαινα να κοιμηθώ και χτυπούσε το τηλέφωνο μετά από μισή ώρα: «Ξυπνήστε τον, είναι το αυτοκίνητο από κάτω, πρέπει να έρθει γιατί έχουμε καλεσμένους στον Σκορπιό“. […]

“Είναι γνωστό ότι την ώρα που τραγουδούσα κι εκείνος καθόταν στο πρώτο τραπέζι απέναντι μου ή ενόσω βρισκόμασταν στον Σκορπιό, σε κάτι λουκούλλεια γεύματα με 50 τραπέζια από κάτω, είχαν υπογραφεί συμβόλαια δισεκατομμυρίων δολαρίων.”

Στις αρχές της δεκαετίας του ’70, ο Κόκοτας πήρε ένα ιδιαίτερο δώρο από τον Αριστοτέλη Ωνάση. Ήταν μια μεταλλικού καφέ χρώματος Lamborghini Miura 400 ίππων, του 1969.

Η Μαρία Κάλλας άκουγε… Κόκοτα;

Όταν πριν κάποια χρόνια είχαν δημοπρατηθεί προσωπικά αντικείμενα της Μαρίας Κάλλας, ανάμεσα τους βρέθηκαν 6 άλμπουμ του Σταμάτη Κόκοτα! “Την Μαρία την Κάλλας τη γνώρισα στο τραπέζι ενός μαγαζιού που τραγουδούσα, την έφερε ο Αρίστος να μου τη γνωρίσει. Την αγάπησα πολύ, γίναμε καλοί φίλοι. Μου έλεγε: que dulce chanteur. Κι επειδή μου άρεσε εμένα αυτό που μου έλεγε της χάρισα έξι long play που ηχογράφησα. ‘Τις ελεύθερες ώρες που δεν έχεις να ασχοληθείς με κάτι, βάλε αν θες να ακούσεις αυτά’, έχει δηλώσει σε συνέντευξή του ο τραγουδιστής.

“Οι φαβορίτες είναι το σήμα κατατεθέν μου”

Λάτρης των αγωνιστικών αυτοκινήτων είχε υιοθετήσει και όλο το στιλ του “πιλότου”. Ήταν ένας πολύ ικανός οδηγός αγώνων ταχύτητας (με συμμετοχές στο θρυλικό Τατόϊ) και ενθουσιώδης για τα γρήγορα αυτοκίνητα, κατέχοντας –εκείνη την εποχή- μια μεγάλη συλλογή.

Το χαρακτηριστικό του, όμως, και κάτι που δεν αποχωρίστηκε ποτέ ήταν οι φαβορίτες του. Κανείς δεν αποπειράθηκε να αντιγράψει το στυλ του, αλλά και κάποτε του έδωσαν πολλά χρήματα για να τις… ξυρίσει.

Ο ίδιος είχε δηλώσει σχετικά: “Οι φαβορίτες μου είναι το σήμα κατατεθέν μου. Υπήρξε κάποιος που ήθελε να κάνει διαφήμιση για ένα ξυραφάκι. Μου έδωσε 50 εκατ. για να ξυρίσω τις φαβορίτες μου, αλλά εμένα δεν με ενδιαφέρει. Τον έστειλα από εκεί που ήρθε”.

Αναφορικά με τον θάνατο είχε πει: “Τον θάνατο δεν τον φοβάμαι. Πολλές φορές τον ξεπέρασα και πλέον δεν με φοβίζει – έχω “πληρωθεί” στη ζωή μου απ’ όλας και καθ’ όλας τας απόψεις.”

Ακολουθήστε το News247.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις