Συναυλία Ειρήνης: Αντιδράσεις για κάτι το αυτονόητα ωραίο

Είναι μερικές φορές που ρε παιδί μου αναρωτιέσαι γιατί βλέπεις τόσους πολλούς ανθρώπους να πηγαίνουν στην αντίθετη κατεύθυνση από εσένα, τη στιγμή που κάτι εσύ το θεωρείς αυτονόητο. Ας πούμε μία συναυλία ειρήνης είναι κατι αυτονόητα ωραίο. Όταν δε σε αυτή συμμετέχουν δεκάδες δημοφιλείς καλλιτέχνες από όλους τους χώρους είναι και αυτό πάλι κάτι θετικό.

Γι΄αυτό και μου είναι ασύλληπτος όλος αυτός ο χαμός – κάτι αντίστοιχο συνέβη με άλλη αντιπολεμική συναυλία που συμμετείχε η Νατάσα Μποφίλιου– που έχει προκληθεί από τη στιγμή που ανακοινώθηκε η συναυλία για την ειρήνη με τη συμμετοχή δεκάδων καλλιτεχνών οργανώνει την επόμενη Τρίτη στα Προπύλαια, στις 8 μ.μ., η πρωτοβουλία «Αλληλεγγύη για όλους». Στην αφίσα της συναυλίας είναι γραμμένο το σύνθημα “Ειρήνη είναι η απάντηση, όποια κι αν είναι η ερώτηση”, σκηνοθέτης είναι ο Νίκος Σούλης, ενώ τη μουσική διεύθυνση υπογράφουν οι “Μουσικοί σε Δράση”.

“Όταν κερδίζει ο πόλεμος, χάνει η ζωή, τραγουδάμε όλοι μαζί για την ειρήνη, να σταματήσει η ρωσική εισβολή στην Ουκρανία και να σιγήσουν τα όπλα”. Μ’ αυτή τη φράση ως κεντρικό σύνθημα, διοργανωτές και συμμετέχοντες καλλιτέχνες προτάσσουν την τέχνη και τον πολιτισμό απέναντι στη φρίκη του πολέμου.

Είναι πολλοί οι συμμετέχοντες στη συναυλία αυτή: Ανάμεσά τους οι Μάριος Αθανασίου, Πάνος Βλάχος, Δημήτρης Γκοτσόπουλος, Γλυκερία, Φοίβος Δεληβοριάς, Πάνος Δρακόπουλος, Εισβολέας, Πέγκυ Ζήνα, Θανάσιμος, Κώστας Θωμαΐδης, Κώστας Καλδάρας, Μυρτώ Καμβυσίδη, Μαρία Κανελλοπούλου, Ελένη Καρακάση, Κώστας Λειβαδάς, Μίλτος Λογιάδης, Μανώλης Μητσιάς, Δημήτρης Μητσοτάκης, Νατάσα Μποφίλιου, Γιώτα Νέγκα, Λίνα Νικολακοπούλου, Γιώργος Νταλάρας, Πάνος Παπαϊωάννου, Μάνια Παπαδημητρίου, Νίκος Πλατύραχος, Μαριάννα Τουμασάτου, Κώστας Τριανταφυλλίδης, Ελένη Τσαλιγοπούλου, Τάνια Τσανακλίδου, Νεφέλη Φασούλη, Idra Kayne, Magic de Spell, Sugahspank.

Τι είναι αυτό που πείραξε πολλούς; Το γεγονός ότι δεν γίνεται στην αφίσα καμία αναφορά στον πόλεμο της Ουκρανίας, και κυρίως τα αναμεμειγμένα χρώματα των δύο χωρών, της Ουκρανίας και της Ρωσίας. Αυτό ήταν που εξόργισε τους περισσότερους και τους έκανε να μιλούν για εξίσωση θύτη και θύματος. Κάποιους επίσης τους ενόχλησε και το γεγονός πως στη συναυλία αυτή συμμετέχει και ο ράπερ Εισβολέας, προφανώς γιατί με το όνομά του και μόνο “τάσσεται” υπέρ του Πούτιν.

Τι να πει τώρα κανείς όταν λίγο πιο πέρα σφαγιάζονται αδέλφια, φίλοι και γνωστοί, τη στιγμή που θρηνούμε καθημερινά τόσα αθώα θύματα αυτού του παράλογου πολέμου και κάποιοι επιμένουν να διυλίζουν των κώνωπα και κοιτώντας το δέντρο χάνουν την ουσία και το δάσος; Αλλά στην Ελλάδα μάς αρέσει να μοιραζόμαστε σε στρατόπεδα ακόμη και για το αυτονόητο της ειρήνης. Τώρα μόλις άκουσα στο ραδιόφωνο τον Γιώργο Νταλάρα να προαναγγέλει ένα Μουσικό Κουτί στην ΕΡΤ με τον ίδιο, τον Διονύση Σαββόπουλο και τον Στάθη Δρογώση για την Ουκρανία. Να υποθέσω πως αυτή η ιστορία του διχασμού θα έχει και συνέχεια;

Παρακάτω μερικές αντιδράσεις γνωστών και αγνώστων Ελλήνων…

Έλενα Ακρίτα- δημοσιογράφος/συγγραφέας

O θρασύτατος γιος του εν ενέργεια πρωθυπουργού της Ελλάδας, στα 20 του χρόνια χλευάζει και απαξιώνει τεράστιες καριέρες όπως του Νταλάρα, της Τσανακλίδου, του Μητσιά, του Δεληβοριά, της Λίνας Νικολακοπούλου, της Γλυκερίας, της Τσαλιγοπούλου, Πουλικάκου, και άλλων. Προφανώς μέχρι Ρουβά και Μόνικα φτάνει ο νεαρός. Τόσος είναι.

Γιώργος Νταλάρας- τραγουδιστής

Είναι τόσο σκληρά κι απάνθρωπα αυτά που γίνονται γύρω μας για να σκεφτόμαστε οπαδικά. Εγώ, λοιπόν, είμαι με τους άμαχους. Με τους ανθρώπους που αφανίζονται που βλέπουν να καταστρέφονται οι πόλεις τους. Με τα παιδιά που θάβονται κάτω από τα ερείπια. Με τις στρατιές προσφύγων που φεύγουν κυνηγημένοι από τον τόπο τους. Είμαι με τα θύματα του πολέμου και δεν θα συμμετέχω σε κανένα πολιτικό παιχνίδι.

Αυτή τη στιγμή δεν είναι η δουλειά μου να κάνω πολιτική. Το μόνο που με ενδιαφέρει είναι να σταθώ δίπλα στην απόγνωση, στον εφιάλτη που ζουν οι άμαχοι αυτού του κόσμου. Οι άνθρωποι που τρέχουν να σωθούν χωρίς να φταίνε. Με ενδιαφέρουν τα ανώνυμα θύματα κι όχι οι ανταγωνισμοί της εξουσίας.

Σκέφτομαι ένα παιδί κλεισμένο σε ένα υπόγειο, σε μια τρύπα, σε μια σκηνή, χωρίς όνειρα, χωρίς αύριο, στη Σερβία, στη Συρία, στnν Υεμένη ,στη Μαριούπολη, στο Χάρκοβο, παλιότερα στην Κύπρο και τρελαίνομαι!

Αυτούς σκέφτομαι. Αυτούς που το μόνο αίτημά τους είναι μια πιο δίκαιη ζωή. Γι αυτό θα συμμετέχω σε κάθε προσπάθεια που θα βοηθήσει να στείλουμε τα αναγκαία για τη ζωή των αμάχων του πολέμου. Για τη φαρμακευτική περίθαλψη, την υλική βοήθεια, την ασφάλειά τους.

Είμαι πλάι σε κάθε αθώο παιδί, κάθε άνθρωπο που ξυπνάει το πρωί χωρίς σπίτι, χωρίς φαγητό, χωρίς πατρίδα και με τους σταυρούς των δικών του στα χέρια.

Αυτή την ώρα Η ΠΑΡΑΤΑΞΗ ΜΟΥ είναι τα αθώα θύματα αυτού του πολέμου. Γι αυτούς τραγουδάω τώρα για να μαζέψουμε ό,τι μπορούμε, ό,τι τους είναι αναγκαίο να το στείλουμε ώστε να αντέξουν τον εφιάλτη που ζουν.

Είμαι με όποιον σηκώνεται από το ζεστό καναπέ της άνεσής του και κάνει κάτι για τα αθώα θύματα του πολέμου.

Γεννήθηκα σε μια προσφυγική γειτονιά κι από τότε που θυμάμαι τον εαυτό μου ακούω τη μάνα μου να λέει ‘’όποιος κάνει τον πόλεμο είναι ένοχος ‘’

Γιάννης Αγγελάκας- τραγουδιστής

Αγαπητέ Κωστάκη Μητσοτάκη, αν δεν σου αρέσουν τα ονόματα των καλλιτεχνών μας να τα αλλάξουμε, δεν κάνει να χαλάμε το χατήρι των μελλοντικών μας πρωθυπουργών. Εύχομαι, όταν με το καλό αναλάβεις τα ηνία αυτου του λαού που έμαθες από μικρός να ειρωνεύεσαι και να υποτιμάς, να σε διασκεδάζουν όσοι νέοι κλόουν και αυλικοί προκύψουν ως τότε. Μη ξεχάσεις να πεις στον μπαμπά να στείλει και άλλα όπλα για την ειρήνη.

Πέτρος Τατσόπουλος- συγγραφέας

Οι καλλιτέχνες θα κάνουν συναυλία για την ειρήνη, Γιάγκο.
Την ειρήνη, Βίρνα; Μίλα καθαρά. Είπες για την ειρήνη;
Για την ειρήνη, Γιάγκο.
Στο στάδιο ειρήνης και φιλίας;
Όχι, Γιάγκο. Για την ειρήνη. Σκέτο.
Είναι υπέρ της ειρήνης οι καλλιτέχνες, Βίρνα;
Έτσι φαίνεται, Γιάγκο. Κάνουν συναυλία για την ειρήνη. Φαίνεται πως είναι υπέρ της ειρήνης.
Είσαι κι εσύ υπέρ της ειρήνης, Βίρνα;
Είμαι κι εγώ, Γιάγκο. Είσαι κι εσύ;
Είμαι κι εγώ, Βίρνα. Είμαστε πολλοί. Δεν θα χωρέσουμε.
Πού δεν θα χωρέσουμε, ηλίθιε;
Στο στάδιο Ειρήνης και Φιλίας.

Στάθης Καλύβας- πολιτικός επιστήμονας

Που’ ναι τα χρόνια, ωραία χρόνια

Γιατί ενοχλεί τόσο πολύ η συναυλία “για την ειρήνη”; Επειδή είμαστε εναντίον της ειρήνης; Ποιός όμως είναι υπέρ του πολέμου; Ισως μας ενοχλεί γιατί γίνεται με τρόπο που δεν κατονομάζει θύτες και θύματα, ουσιαστικά εξισώνοντας τους; Μήπως όμως οι καλλιτέχνες μας είναι ευαίσθητοι άνθρωποι που δεν θέλουν να ανακατευτούν με σύνθετα γεωπολιτικά προβλήματα. Μήπως αυτά είναι για τους “ειδικούς” και όχι για τους καλλιτέχνες;

Ας πάμε 23 χρόνια πίσω, σχεδόν μέρα τη μέρα, στις 30 Μαρτίου 1999. Διανοούμενοι και καλλιτέχνες πραγματοποιούν τότε καθιστική ολονύκτια διαμαρτυρία, διαμαρτυρόμενοι για την επίθεση στην Γιουγκοσλαβία. Συμμετέχουν οι Θάνος Μικρούτσικος, Μάρω Δούκα, Διονύσης Τσακνής, Παντελής Βούλγαρης, Ιωάννα Καρυστιάνη, Γιώργος Νταλάρας, Λάκης Λαζόπουλος, Σωκράτης Μάλαμας, Κυριάκος Κατζουράκης κ.ά.. Μάλιστα με ανακοίνωσή τους καλούν τους πολίτες της Αθήνας να αφήσουν τη «θαλπωρή της πολυθρόνας τους και να κατεβούν απόψε στην αμερικανική πρεσβεία, για να διαμαρτυρηθούν κατά των βομβαρδισμών του ΝΑΤΟ στη Σερβία».

Δεν είναι βέβαια αυτή η μόνη τους δράση. Γίνονται τότε πολλές συναυλίες, σχεδόν καθημερινά. Για παράδειγμα, στις 26 Απριλίου πραγματοποιείται μεγάλη συναυλία στο Σύνταγμα με τον Μίκη Θεοδωράκη που εκφωνεί και τον κεντρικό λόγο: «…Δεν είναι υπερβολή να πούμε ότι μπαίνουμε σε έναν νέο Μεσαίωνα. Προμηθευτείτε ρουχαλάκια ζεστά, μας περιμένει ένας ιστορικός παγετός. Από την αρχή των βομβαρδισμών δήλωσα ότι όλα αυτά περί εθνοκάθαρσης είναι προσχήματα. Μοναδικός στόχος τους είναι να μεταβάλουν την αιρετική Γιουγκοσλαβία σε καμένη γη». Για να καταλήξει στο τέλος «Βελιγράδι, τραγουδάμε για σένα, είμαστε στο πλευρό σας, το δίκαιο είναι μαζί σας και το δίκαιο θριαμβεύει».

Ούτε όμως γίνονται συναυλίες μόνο στην Ελλάδα! Τον Απρίλιο κι ενώ μαίνονται οι βομβαρδισμοί στην Γιουγκοσλαβία, ταξιδεύει στο Βελιγράδι και πραγματοποιεί στην κεντρική πλατεία μια συναυλία συμπαράστασης ο Γιώργος Νταλάρας μαζί με τον Αλκίνοο Ιωαννίδη κι εθελοντές μουσικούς.

Εύκολα βρίσκουμε άπειρα τέτοια παραδείγματα για άπειρα θέματα. Οι έλληνες καλλιτέχνες δεν είναι ευαίσθητες απολίτικες φωνές. Το αντίθετο. Δεν διστάζουν να καταγγείλουν, να στηλιτεύσουν και να καταδικάσουν με καθαρό και άμεσο τρόπο, με στεντώρια φωνή. Θα μπορούσε να πει κανείς πως η “συναυλία συμπαράστασης” είναι ένα genre που αφθονεί στην χώρα μας.

Να ένα πρόσφατο παράδειγμα: πριν λίγες μέρες και ενώ έβρεχε βόμβες στην Ουκρανία, την Τετάρτη 16 Μαρτίου, πραγματοποιείται στη Μυτιλήνη μεγάλη συναυλία συμπαράστασης για τους Αμίρ και Ακίφ, πρόσφυγες από το Αφγανιστάν που έχουν καταδικαστεί σε 50 χρόνια φυλακής o καθένας, με την κατηγορία του διακινητή, ενώ δεν είναι, ισχυρίζονται οι καλλιτέχνες που εδώ δεν διστάζουν να πάρουν καθαρά θέση. Στη συναυλία συμμετέχουν οι Φ. Δεληβοριάς, Μ. Φριντζήλα, Μ. Παπαγεωργίου, Δ. Μητσοτάκης, Δ. Μυστακίδης, Φ. Σιώτας, Σπ. Γραμμένος, SaLia Balia Band, Ν. Φασουλή και ο Κ. Πλατανιάς.

Μιλάνε λοιπόν οι καλλιτέχνες με τρόπο ευθύ και άμεσο, έξω από τα δόντια. Εκτός και αν επιλέξουν να μιλήσουν μέσα από τα δόντια, όπως γίνεται στην προκείμενη περίπτωση. Επιστρέφω λοιπόν στο ερώτημα του γιατί ενοχλεί η συγκεκριμένη ενέργεια. Αφενός γιατί μας φλομώνουν στην υποκρισία ή για να το πω αλλιώς μας δουλεύουν κανονικά. Και αφετέρου γιατί δείχνει πως στην πραγματικότητα συντάσσονται με τους θύτες.

Εμένα πάντως το πρώτο με ενοχλεί περισσότερο από το δεύτερο. Και αυτό γιατί το δεύτερο μας δίνει το μέτρο τους και μας βοηθά να τους κρίνουμε. Γιατί όταν δεν μπορείς να καταλάβεις τι εστί Πούτιν, τι είναι μια στρατιωτική εισβολή, ποιός είναι ο θύτης και ποιός το θύμα, τότε γιατί να σε πάρω στα σοβαρά όταν μου λες για την αθωότητα του Αμίρ και του Ακίφ ή για οποιοδήποτε άλλο θέμα που ξεφεύγει από τον χώρο της καλλιτεχνικής δημιουργίας; Προφανώς θα σε αγνοήσω θυμίζοντας σου την Ουκρανία που δεν τολμάς καν να κατονομάσεις και αυτό είναι μια κατάκτηση νομίζω.

Και πολλές οι αντιδράσεις στο twitter

Ακολουθήστε το News247.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις