Ζωγραφίζοντας τα όνειρα που αφηγούμαστε στον ψυχαναλυτή για να μπει φως στο σκοτεινό δωμάτιο του εαυτού μας

Τον χώρο που «γεννιούνται» τα έργα του, το ατελιέ του, ανοίγει στο κοινό ο εικαστικός Μπάμπης Πυλαρινός και εκθέτει το σύνολο της νέας του δουλειάς υπό τον τίτλο «Σημεία ονείρων». Πρόκειται για μια συλλογή 22 έργων ζωγραφικής εμπνευσμένα από τα όνειρα που αφηγούμαστε στον ψυχαναλυτή για να μπει φως στο σκοτεινό δωμάτιο του εαυτού μας.

«Σημεία» στη γλώσσα της καινής διαθήκης σημαίνει θαύματα. Ο Μπάμπης Πυλαρινός μας οδηγεί στον αθέατο κόσμο του ασυνείδητου, μέσα από τα όνειρα: Όνειρα που είδαμε αλλά, όταν ξυπνήσαμε τα είχαμε ξεχάσει και χάθηκαν μέσα στη βουή της καθημερινότητας. Κι ύστερα, κάποια στιγμή, ανασύρθηκαν, όταν είδαμε κάτι στον πραγματικό κόσμο.

Τα έργα έχουν ζωγραφιστεί ψηφιακά, σε υπολογιστή με γραφίδα, όπου, με μολύβι αντί για πινέλο, το αποτέλεσμα της κίνησης αποτυπώνεται στην οθόνη.

Με αφορμή κάθε έργο, η ποιήτρια Νόνη Σταματέλου εμπνέεται και γράφει ένα πεζό ή ένα ποίημα το οποίο το συνοδεύει. Εξαίρεση αποτελεί το έργο «Είν΄ ο πατέρας μου γιατρέ» όπου έγινε το αντίθετο, το ποίημα αποτέλεσε την αφορμή να δημιουργηθεί το ζωγραφικό έργο.

“Η αλήθεια είναι ίσως, ότι δεν πολύ αλλάζουν οι εμπνεύσεις, τουλάχιστον οι δικές μου. Οπότε ίσως καλύτερα να μιλήσουμε για εμμονές. Αυτό όμως που αλλάζει είναι ο τρόπος που προσεγγίζονται κάθε φορά. Αλλάζει αυτό νομίζω, όσο μεγαλώνει κανείς, ο τρόπος που βλέπει κανείς τις εμπνεύσεις – εμμονές του. Παραδείγματος χάριν την ατμόσφαιρα που έχει ένα δάσος δούλεψα πολύ και το 2014 στη συλλογή έργων «Ξέφωτο», τώρα όμως με το έργο Πρώτη Αγκαλιά είναι μια καινούρια ανάγνωση της φορτισμένης ατμόσφαιρας σε ένα δάσος. Τρυφερότητα, οι ελαιώνες των Επτανήσων, μοναχικά σπίτια στην ύπαιθρο, μια κλεφτή ματιά στο εσωτερικό ενός νεοκλασικού στην Αθήνα από τον ακάλυπτο, ένα ζευγάρι που η γυναίκα πλένεται στο μπάνιο και ο σύντροφος κοιμάται ακόμα, μια βόλτα με τη βέσπα για μπάνιο στη θάλασσα. Αυτές είναι μερικές διηγήσεις με αυτή τη συλλογή των έργων. Απλές ιστορίες και τοπία που αγαπώ πολύ. Το έλεγε και Γιάννης Τσαρούχης : ζωγράφιζε ότι αγαπάς” αναφέρει ο Μπάμπης Πυλαρινός στο NEWS 24/7.

«Σημεία ονείρων»; Ποια είναι αυτά τα… σημεία και πόσο σημαντικά είναι;

Ο τίτλος της σειράς αυτής των έργων βγήκε, όταν είδε τα έργα ο φίλος μου, ο Πλάτων, και του φάνηκαν σαν τα όνειρα που αφηγούμαστε στον ψυχαναλυτή για να μας τα ερμηνεύσει. Πρώτα ολοκληρώνω μια καινούρια σειρά έργων ζωγραφικής και μετά προσπαθώ να καταλάβω τι συνδέει τα έργα μεταξύ τους. Γενικά ακολουθώ αυτή την τακτική, από το να βρω κάποια ιδέα και να κάνω έργα πάνω σε αυτή, νομίζω ότι έτσι είσαι περισσότερο ανοικτός στο απροσδόκητο και ίσως και πιο τίμιος θα έλεγα, επειδή δεν καθοδηγείς το αποτέλεσμα απλά το αποδέχεσαι όποιο και αν είναι. Εξάλλου η ζωγραφική είναι διάλογος με το σκοτάδι, με το ασυνείδητο, οπότε όταν αποφασίζεις πριν ζωγραφίσεις τι θα ζωγραφίσεις, νομίζω χάνεται πολύ η περιπέτεια στο σκοτεινό δωμάτιο του εαυτού σου. Ο Πικάσο έλεγε: αν ξέρω από πριν τι θα κάνω ποιος ο λόγος να το κάνω.

Στα έργα υπάρχουν συμβολισμοί, όπως ακριβώς και στα όνειρα, με αυτό το τρόπο νομίζω μιλάω για κάποια πράγματα που δεν συνδέονται με μια πρώτη ανάγνωση, αλλά μέσα μου είναι συνδεδεμένα. Τώρα, όλα αυτά τα σκηνικά των έργων είναι λίγο σαν ένα θαύμα, σαν μια αποκάλυψη. Δεν ξέρω να σας τα ονομάσω τα σημεία των ονείρων. Τα ζωγράφισα, να τα περιγράψω λεκτικά δεν μπορώ, θα ήταν κάτι άλλο”.

Πώς έχουν δημιουργηθεί τα έργα αυτά;

Τα έργα της ενότητας σημεία ονείρων έχουν ζωγραφιστεί ψηφιακά, ζωγραφική δηλαδή σε υπολογιστή με γραφίδα, σαν ένα μολύβι αντί για πινέλο, όπου το αποτέλεσμα της κίνησης του φαίνεται στην οθόνη. Ο τρόπος της ζωγραφικής δεν άλλαξε, άλλαξε το υλικό. Έχουν τυπωθεί σε βαμβακερή επιφάνεια fine art αρχειακού τύπου με εγγύηση χρωμάτων τουλάχιστον 250 χρόνων. Ξεκίνησα να ζωγραφίζω ψηφιακά στην πρώτη καραντίνα. Βόλευε κιόλας, με τη δυσκολία των μετακινήσεων. Τεχνικά ψαξίματα για τη καινούρια μέθοδο, δοκιμές κτλ. Μου άρεσε, έχει και κάποια πλεονεκτήματα που δεν έχει η συμβατική ζωγραφική όπως να δοκιμάζεις κάτι και να το ακυρώνεις μετά, αν δεν σου αρέσει, χωρίς να χαλάς ότι είχες κάνει μέχρι εκείνη τη στιγμή ή να ζωγραφίζεις σε διάφορα διάφανα επίπεδα (layers) το ένα ανεξάρτητο από το άλλο σαν να ζωγραφίζεις σε διάφανα χαρτιά το ένα επάνω στο άλλο, είναι ενδιαφέρον.

Τα ζωγραφικά έργα είναι σαν τους ανθρώπους που γνωρίζουμε, γοητευτικότεροι είναι αυτοί που από την αρχή εκθέτουν τις αδυναμίες τους.

Από την άλλη εξαρτάται και πως την χρησιμοποιείς, προσωπικά δεν χρησιμοποιώ ας το πω έτσι κάποιους αυτοματισμούς που έχει. Όλα τα κάνω στο χέρι, όπως και στο συμβατικό τρόπο. Πιστεύω πολύ στη στραβή γραμμή αυτή που τρέμει, στον ατελή κύκλο, γιατί αυτός περιέχει την ατέλειά μας και αυτό είναι όλο το κάλλος ενός έργου, το θαύμα που υποκλίνομαι. Αγαπώ τα ατελή έργα που βρίσκεις αδυναμίες και λάθη. Τα τέλεια, άψογα (τι θα πει και αυτό;) με πνίγουν στην τόση αυταρέσκεια τους. Τα ζωγραφικά έργα είναι σαν τους ανθρώπους που γνωρίζουμε, γοητευτικότεροι είναι αυτοί που από την αρχή εκθέτουν τις αδυναμίες τους.

Πάντως μη δίνετε και τόση σημασία στο τρόπο που έγιναν τα έργα, ένα εργαλείο είναι και η ψηφιακή ζωγραφική δεν είναι ουσία. Ο κόσμος βέβαια ρωτάει τι είναι αυτό και πώς δουλεύει. Πώς να το πω, δείτε τη ζωγραφική αν λέει κάτι, αν συγκινεί. Είναι σαν να ρωτάει κάποιος τον ποιητή, αν έγραψε το ποίημα σε χειρόγραφο ή στον υπολογιστή ή στο τηλέφωνο του ακόμα. Έχει καμιά σημασία;

Πιστεύω πολύ στη στραβή γραμμή αυτή που τρέμει, στον ατελή κύκλο, γιατί αυτός περιέχει την ατέλειά μας και αυτό είναι όλο το κάλλος ενός έργου, το θαύμα που υποκλίνομαι.

Πώς επικοινωνούν τα έργα σας με την ποίηση της Νόνης Σταματέλου;

Η ζωγραφική είναι μια γλώσσα επικοινωνίας ασαφής. Είναι η μαγεία της αυτή. Βλέπει κάποιος ένα έργο και λέει πράγματα που του ξυπνούν που ούτε πέρασαν από το μυαλό του δημιουργού του έργου. Έτσι ένα ζωγραφικό έργο μπορεί να ξυπνήσει πολλά και πολύ διαφορετικά αισθήματα στον καθένα. Ο λόγος είναι περισσότερο ακριβής, είναι η υψηλότερη τεχνολογία ανθρώπινης έκφρασης. Ο λόγος λοιπόν εκθέτει μία από τις πολλές ερμηνείες ενός ζωγραφικού έργου. Στη περίπτωση μας είναι η προσωπική ερμηνεία για το έργο μιας σπουδαίας σύγχρονης ποιήτριας της Νόνης Σταματέλου. Είναι δηλαδή μια εκδοχή. Η εκδοχή βέβαια ενός ποιητή που ιδιαίτερα αγαπώ τα έργα του. Εξαίρεση είναι ένα έργο που εγώ ζωγράφισα με αφορμή το ποίημα που είχε ήδη γράψει. Έτσι ξεκίνησε η γνωριμία και η συνεργασία. Δείτε πρώτα τη ζωγραφική και μετά το βλέμμα της Νόνης Σταματέλου στο ζωγραφικό έργο. Νομίζω είναι ένα πολύ ενδιαφέρον και δημιουργικό ταξίδι.

«Σημεία ονείρων» /Διάρκεια: 14-28 Μαϊου /Mέρες και ώρες λειτουργίας: Δευτέρα, Τετάρτη, Σάββατο 10:30-20:30/ Τρίτη, Πέμπτη, Παρασκευή, 10:30-14:30,Atelier Pilarinos: Πλατεία Μητροπόλεως 11 (Πίσω από το ιερό της Μητρόπολης Αθηνών), 105 56 Αθήνα, 211 4076675