The Pale Blue Eye: Πόση μακάβρια αλήθεια υπάρχει στην ταινία του Netflix για τον Έντγκαρ Άλαν Πόε

Στην κορυφή των ταινιών του Netflix συνεχίζει να βρίσκεται η ταινία “The Pale Blue Eye” του Scott Cooper, με πρωταγωνιστές τους Christian Bale, Harry Melling και Simon McBurney, η οποία βασίζεται στο ομώνυμο βιβλίο του Louis Bayard.

Το σενάριο είναι ένα βραδυφλεγές rollercoaster μυστηρίου, που διερευνά μια σειρά δολοφονιών, “ενσωματώνοντας” τον Αμερικανό ποιητή Έντγκαρ Άλαν Πόε. Ο Christian Bale πρωταγωνιστεί ως πρώην ντετέκτιβ ο οποίος επιστρατεύεται από τη Στρατιωτική Ακαδημία West Point το 1830, για να ερευνήσει τα εγκλήματα. Στην Ακαδημία συναντά έναν νεαρό δόκιμο (Harry Melling) το “μέλλον” του οποίου θα επηρεαστεί εμφατικά από τη γνωριμία τους και οι δυο τους θα “δεθούν”.

Ομολογουμένως η ταινία θα μπορούσε να είναι ελαφρώς μικρότερη σε διάρκεια, ωστόσο κρατά τον θεατή σε αγωνία μέχρι το ανατρεπτικό της τέλος.

Στην πραγματική Ιστορία, η ζωή του Πόε δεν επηρεάστηκε δραματικά από την πρακτική εμπλοκή του σε κάποια δολοφονία, παρότι το τέλος του παραμένει ένα διαχρονικά, ένα άλυτο μυστήριο. Ο Έντγκαρ Άλαν Πόε δεν ασχολήθηκε στην πραγματικότητα με την επίλυση σειράς φρικιαστικών εγκλημάτων, αν και αρεσκόταν στην καταγραφή σχετικών ιστοριών, όντας ένας εκ των πρώτων crime συγγραφέων. Παρόλα αυτά, κάποιες πτυχές του The Pale Blue Eye είχαν δόσεις αλήθειας, με αναφορές στην εργογραφία του.

Ο Πόε πράγματι πέρασε έξι μήνες στη Στρατιωτική Ακαδημία των Ηνωμένων Πολιτειών στο West Point της Νέας Υόρκης. Η παραμονή του διεκόπη καθώς ο ίδιος προτιμούσε να γράφει ποίηση και όχι να παρακολουθεί μαθήματα ή να μετέχει σε στρατιωτικές ασκήσεις. Αφού επέλεξε να παραμελήσει τα καθήκοντά του, οδηγήθηκε στο στρατοδικείο και εκδιώχθηκε. Από εκεί και πέρα ο Bayard “συμπλήρωσε” τα “κενά” σχετικά με το τι συνέβη αυτούς τους έξι μήνες στο West Point, χτίζοντας τη δική του μυθοπλασία. Πρακτικά συνέδεσε την γοητεία που ασκούσε το μακάβριο στον Πόε, με γεγονότα που θα μπορούσαν να είχαν διαδραματιστεί εκεί.

Άλλωστε, ο τίτλος της ταινίας εμπνέεται από το διήγημα του Πόε με τίτλο “The Tell-Tale Heart”. Στην ιστορία αυτή ο αφηγητής περιγράφει τη δολοφονία ενός ηλικιωμένου άνδρα με γαλάζια μάτια. Είναι ένα από τα πιο γνωστά διηγήματα του Πόε και θεωρείται κλασικό του είδους της “γοτθικής φαντασίας” (Gothic fiction). Μάλιστα, στο “The Tell-Tale Heart” ο αφηγητής δολοφονεί έναν ηλικιωμένο άνδρα ένα βράδυ, διαμελίζοντας το σώμα του, βγάζει την καρδιά του και κρύβει τα υπολείμματα (σαφής παραπομπή στις σεκάνς του Scott Cooper).

Επίσης το όνομα του ντέτεκτιβ, Augustus Landor, παραπέμπει στο διήγημα και τελευταίο έργο του Πόε, “Landor’s Cottage”. Σε αντίθεση με άλλες ιστορίες του, σε αυτή ο Πόε γράφει ανάλαφρα για έναν άνδρα που συναντά ένα εξοχικό στο δάσος, κατά τη διάρκεια μιας βόλτας του. Εκεί, τον υποδέχεται μια νεαρή γυναίκα που τον πηγαίνει για να συναντήσει τον ιδιοκτήτη του μικρού εξοχικού. Ο Πόε εμπνεύστηκε το σενάριο του κειμένου του από το τελευταίο του σπίτι στη Νέα Υόρκη, το οποίο πλέον είναι μουσείο. Στην ταινία “The Pale Blue Eye”, και συγκεκριμένα στην τελευταία σκηνή της, ο Augustus Landor “Christian Bale” λέει στον Πόε πως κάποια στιγμή θα γράψει ένα ποίημα για εκείνον.

Πέραν των παραπάνω, στην ιστορία του Πόε “The Gold-Bug”, ο William Legrand αναζητά έναν θαμμένο θησαυρό που ελπίζει πως θα αποκαταστήσει τη χαμένη οικογενειακή του περιουσία. Κάποια στιγμή, βρίσκει ένα κομμάτι περγαμηνής, για να ανακαλύψει ένα μυστικό μήνυμα γραμμένο με αόρατο μελάνι, το οποίο είναι το κλειδί για την εύρεση του χαμένου θησαυρού. Ανάλογη αποκρυπτογράφηση παρουσιάζεται και στο The Pale Blue Eye.

Ένα ακόμη “Easter Egg” των έργων του Πόε που βρίσκει κανείς στην ταινία του Netflix, είναι η “θυσία”. Στην ταινία, η Lea στρέφεται σε ασυνήθιστες μεθόδους για να ξεφύγει από τη θανάσιμη μοίρα της και επιλέγει τον Πόε ως την τελική της θυσία. Πριν προλάβει να ολοκληρώσει το τελετουργικό της, ο Landor φτάνει και σώζει τον νεαρό δόκιμο. Στο “The Pit and the Pendulum”, ένας κρατούμενος καταδικάζεται σε θάνατο και βρίσκεται δεμένος σε ένα ξύλινο πλαίσιο. Καταφέρνει να λύσει τα δεσμά του, αλλά πριν ξεφύγει από το μπουντρούμι, ξεσπά μια φωτιά που τον αναγκάζει να μπει σε έναν λάκκο στο κέντρο του δωματίου.

Τελικά σώζεται λίγο πριν τον συνθλίψει η οροφή, σε μια σκηνή που μοιάζει με εκείνη της ταινίας.

Σε άλλο στοιχείο που παραπέμπει στην αληθινή βιβλιογραφία του Πόε, έχουμε σαφή αναφορά στο ποίημα “Lenore”. Συγκεκριμένα, στην ταινία, την ώρα που ο Landor εργάζεται για την επίλυση των φονικών, ο Πόε αρχίζει να ερωτεύεται την όμορφη και ταλαντούχα Lea Marquis, την οποία υποδύεται η Lucy Boynton. Ο ποιητής δεν πτοείται από την ασθένεια που αντιμετωπίζει ο έρωτάς του, μένοντας στο πλάι της. Σε μια σκηνή μάλιστα, απαγγέλλει ένα ποίημα στη Λία που αναφέρεται σε μια γυναίκα που ονομάζεται Λενόρ.

Το ομότιτλο ποίημα του Πόε αφορά τον πρόωρο θάνατο μιας νεαρής γυναίκας που περιγράφεται ως μια όμορφη κοπέλα με ξανθά μαλλιά, η οποία είναι ιδιαιτέρως αγαπητή για τα πλούτη της αλλά μισητή για την “υπερηφάνειά” της. Οι μελετητές του ποιητή αναφέρουν πως το έργο αυτό είναι αφιερωμένο στη σύζυγό του, Βιρτζίνια, η οποία ήταν άρρωστη εκείνη την εποχή με φυματίωση. Ο Πόε παντρεύτηκε το 1836 τη δεκατετράχρονη εξαδέλφη του Βιρτζίνια, που πέθανε φυματική έντεκα χρόνια αργότερα. Ο ίδιος έφυγε από τη ζωή το 1849, αλκοολικός και οπιομανής, κυνηγώντας διαρκώς το όραμα της χαμένης Βιρτζίνια, και τάφηκε δίπλα της στη Βαλτιμόρη, όπως το επιθυμούσε (τα αίτια του θανάτου του δεν αποσαφηνίστηκαν ποτέ).

Τέλος, ο χαρακτήρας που εμφανίζεται στο The Pale Blue Eye και αποτελεί “μεταφορά” του Πόε, εμπνέεται από τον “C. Auguste Dupin”, τον πρωταγωνιστή της σειράς αστυνομικών ιστοριών του Αμερικανού δημιουργού ο οποίος είχε μια εξαιρετική ικανότητα σχετικά με το να σπάει κωδικούς και να λύνει γρίφους, μέσα από την ενδελεχή παρατήρηση και ανάλυση. Ο Landor έχει επίσης παρόμοια χαρακτηριστικά με τον Dupin, μιας και οι δυο τους αρέσκονται να ζουν μόνοι κατά τη διάρκεια της μέρας και να συναντούν ανθρώπους κατά τη διάρκεια της νύχτας.