Αννέτα Παπαθανασίου: Aπό τη σκηνή του Eliart, στο Αφγανιστάν, για να σώσει νεαρό κωμικό ηθοποιό

Η Αννέτα Παπαθανασίου δε χρειάζεται ιδιαίτερες συστάσεις, καθώς το ευρύ κοινό την έχει γνωρίσει μέσα από τις δουλειές της στο θέατρο, τον κινηματογράφο και την τηλεόραση. To 2010 Ιδρύει το θέατρο Εliart μαζί με τον Γιώργο Φρατζεσκάκη όπου έχει την καλλιτεχνική διεύθυνση μέχρι το 2017. Μέχρι σήμερα συνεχίζει να συνεργάζεται στο ίδιο θέατρο ως ηθοποιός. Τα τελευταία χρόνια γράφει και σκηνοθετεί ντοκιμαντέρ μεγάλου μήκους, που εστιάζουν σε ανθρώπινες ιστορίες.

Αυτή τη θεατρική σεζόν πρωταγωνιστεί στον “Απρόσκλητο επισκέπτη”, ένα κλασικό αστυνομικό έργο με πολλές ανατροπές, της αξεπέραστης μετρ του είδους Άγκαθα Κρίστι. Παράλληλα σκηνοθετεί μια ταινία μεγάλου μήκους ντοκιμαντέρ που ονομάζεται «Γελώντας στο Αφγανιστάν». Ωστόσο, η εισβολή των Ταλιμπάν έχει παγώσει τα πάντα και η ίδια τώρα προσπαθεί με κάθε τρόπο να σώσουν τον πρωταγωνιστή της, έναν νεαρό Αφγανό κωμικό ηθοποιό.

Το NEWS 24/7 μίλησε μαζί με τη Αννέτα Παπαθανασίου για τα δύο αυτά project.

Ποιος είναι αυτός ο Απρόσκλητος επισκέπτης και τι σας γοητεύει σ΄αυτόν;

Πάντα το περίεργο, το απροσδόκητο, με γοητεύει. Ο απρόσκλητος επισκέπτης, ο ήρωας του ομώνυμου θεατρικού έργου της Αγκάθα Κρίστι, εισβάλει ξαφνικά σε ένα σπίτι όπου μόλις έχει γίνει ένας φόνος. Είναι παράξενος, ανατρεπτικός και σίγουρα γοητευτικός γιατί εξαναγκάζει με τον τρόπο του όλους τους ένοικους του σπιτιού να του διηγηθούν τα μυστικά τους. Εχει χιούμορ, φλερτάρει και ταυτόχρονα είναι προστατευτικός και φιλικός, άνθρωπος που μπορείς να εμπιστευτείς. Τι άλλο χρειάζεται κάποιος για να είναι γοητευτικός;

Πόσο διαχρονική είναι η Άγκαθα Κρίστι και πού το οφείλει αυτό;

Η Αγκάθα Κρίστι είναι πράγματι διαχρονική. Τα στοιχεία που χρησιμοποιεί για να ξαφνιάσει και να συναρπάσει τον θεατή είναι κλασικά. Το έργο της έχει τρομερό σασπένς, είναι πρωτότυπο, χωρίς περιττό δράμα και βία με ενδιαφέροντες χαρακτήρες, εξαιρετικό διάλογο, μυστήριο και ίντριγκα και με μία χιουμοριστική νότα. Η γραφή της ξαφνιάζει, ξέρει να δημιουργεί αγωνία και το κυριότερο, πλέκει το δράμα με τέτοια δεξιοτεχνία ώστε ποτέ να μην μπορείς να φανταστείς ποιος είναι ο δολοφόνος. Όλα αυτά συμβάλλουν στην διαχρονικότητα του έργου της Αγκάθα Κρίστι.

Πώς επικοινωνεί το έργο αυτό με το σήμερα;

Κατ’ αρχάς όλα τα έργα της Αγκάθα Κρίστι επικοινωνούν με το σήμερα. Είναι τόσο καλοδουλεμένα. Όπως και σε άλλα έργα της έτσι και σε αυτό οι θεατές συνεχώς αναρωτιούνται για την πλοκή και ψάχνουν να καταλάβουν ποιος είναι ο δολοφόνος. Δεν έχει αλλάξει αυτό στην διάρκεια των ετών που πέρασαν από τότε που το έγραψε η Αγκάθα Κρίστι. Οι ανατροπές που βάζει και (ειδικά σε αυτό το έργο) οι υποψίες που έχει κανείς για το ποιος είναι ο δολοφόνος, συνεχώς εναλλάσσονται και μετατρέπονται μέχρι το τέλος. Πάντα στα έργα της το τέλος είναι ξαφνικό και απροσδόκητο. Ο θεατής φεύγει συζητώντας και προσπαθεί να θυμηθεί συμβάντα που δεν είχε παρατηρήσει στην αρχή και που αποδεικνύουν την ενοχή του δολοφόνου.

Ποια είναι τα στοιχεία/τρικς σε μια τέτοια παράσταση που διατηρούν το σασπένς; Τι ιδιαιτερότητες έχει ένα τέτοιο έργο στην παρουσίασή του;

Η Αγκάθα Κριστι διατηρεί το σασπένς με τις ανατροπές. Δηλ. παρακολουθεί κανείς την εξέλιξη και από τα λεγόμενα και τα στοιχεία που συλλέγει ο θεατής είναι σίγουρος ότι έχει καταλάβει ποιος είναι ο δολοφόνος. Ο θεατής γίνεται ασυναίσθητα ντεντέκτιβ ή αστυνομικός επιθεωρητής. Παρατηρεί τα ίχνη, την συμπεριφορά των ηρώων, τα λόγια που λέγονται και υποπτεύεται τον δολοφόνο. Όμως μία ανατροπή στην υπόθεση τον κάνει να αλλάξει γνώμη και να μετατοπίσει σε άλλον την υπόψία του. Αυτό συμβαίνει συνέχεια μέχρι το τέλος που γίνεται συνήθως η μεγάλη ανατροπή που πραγματικά αφήνει έκπληκτο τον θεατή.

Εσείς διαβάζετε αστυνομική λογοτεχνία; Αγαπημένη συγγραφέας και βιβλίο;

Εγώ δεν διάβαζα αστυνομική λογοτεχνία μέχρι που κάποια στιγμή εντόπισα τις εκδόσεις Λυχνάρι με το γνωστό το κίτρινο χρώμα στο εξώφυλλο και ανακάλυψα την Αγκάθι Κρίστι και τον Σαρλ Εσμπραγιά. Αρχισα τότε να διαβάζω με μανία και για χρόνια αγόραζα μόνο αυτούς τους δύο συγγραφείς. Πολλά ράφια στην βιβλιοθήκη μου είναι γεμάτα από τα βιβλία τους.

Πώς αισθάνεστε που επιστρέφετε στο “ζωντανό” θέατρο; Τι είναι αυτό που σας θύμωσε ιδιαίτερα την περίοδο του εγκλεισμού μας;

Χαίρομαι πολύ που επιστρέφουμε «ζωντανά» στο θέατρο. Μετά το καλοκαίρι νομίζω ότι θα ήταν πολύ δύσκολο να ξανακλειστούμε και να μην μπορούμε να έχουμε ζωντανή επαφή με τον κόσμο. Δεν θεωρώ ότι μπορεί το θέατρο να λειτουργήσει διαδικτυακά μέσω ζουμ ή ότι άλλο, είναι απρόσιτο. Εμείς οι ηθοποιοί ζητάμε την επαφή με το κοινό. Αυτή είναι η μαγεία του θεάτρου.

Στην αρχή της καραντίνας δεν μπορώ να πω ότι θύμωσα ιδιαίτερα. Κυρίως εκείνο που με κούρασε ήταν ότι δεν ξέραμε από την αρχή πόσο θα διαρκέσει. Πήρα τον εγκλεισμό κάπως μοιρολατρικά και προσπάθησα να εκμεταλλευτώ την ευκαιρία να μην δουλεύω και να περπατάω και να γνωρίσω την περιοχή μου, το προάστειο που μένω περπατώντας. Ανακάλυψα βέβαια τις επιπτώσεις της οικονομικής κρίσης. Είδα πόσα εγκαταλελειμμένα, παρατημένα σπίτια υπάρχουν, ακόμα και σε πλούσια προάστεια. Σκεφτόμουνα τι μπορεί να περνάει η κάθε οικογένεια ώστε να αναγκαστεί να εγκαταλείψει το σπίτι της. Το πιο δύσκολο για μένα ήταν πάντως ότι δεν μπορούσα να μετακινηθώ εκτός της περιοχής μου και κυρίως να πάω σε άλλο νομό για να συναντήσω τον σύντροφό μου.

Θεωρείτε πως ο κόσμος θα συρρεύσει στις δεκάδες παραστάσεις που ετοιμάζονται να κάνουν πρεμιέρα; Πώς βλέπετε τη φετινή σεζόν;

Αυτό είναι το στοίχημα. Εγώ νομίζω ότι ο κόσμος θα θέλει να δει θέατρο φέτος τον χειμώνα. Φυσικά θα επιλέξει. Εμείς εστιάζουμε στους λάτρεις του αστυνομικού και όχι μόνο. Η παράστασή μας θα έχει σίγουρα θεατές τους φαν τις Αγκάθα Κρίστι αλλά και όσους θέλουν να γνωρίσουν ένα κλασικό έργο από την βασίλισσα του εγκλήματος, όπως την λένε. «Ο Απρόσκλητος Επισκέπτης» στο θέατρο Ελιάρτ, είναι μια πολύ καλοδουλεμένη παράσταση όπου διατηρεί το ύφος και το στυλ του αστυνομικού έργου. Εχει σημασία η λεπτομέρεια και οι θεατές παρακολουθούν με προσοχή την κάθε μας κίνηση. Όλα είναι ρυθμισμένα και καλοδουλεμένα ώστε ο θεατής να παρακολουθεί με προσοχή και να απολαμβάνει την παράσταση.

Βέβαια υπάρχει το θέμα των εμβολίων. Εμείς για να ικανοποιήσουμε όλους τους θεατές έχουμε οργανώσει το εξής: κάθε Παρασκευή θα μπορούν να έρχονται όλοι (εμβολιασμένοι και μη) και το Σαββατοκύριακο θα είναι μόνο για εμβολιασμένους. Το θέατρο έχει λάβει όλα τα σωστά μέτρα για την αντιμετώπιση του ιού, απολύμανση, αερισμός και οργάνωση ώστε να υπάρχουν κενά ανάμεσα στα καθίσματα. Βέβαια ελπίζω ότι φέτος θα είναι η χρονιά όπου σιγά σιγά θα ξεπεραστεί η πανδημία και θα συνεχίσουμε κανονικά την ζωή μας.

Μελλοντικά σχέδια

Εχω ξεκινήσει μια ταινία μεγάλου μήκους ντοκιμαντέρ που ονομάζεται «Γελώντας στο Αφγανιστάν» όπου εκεί έχω την σκηνοθεσία. Δυστυχώς ενώ είχα βγάλει βίζα και είχε οργανωθεί το ταξίδι μας να γίνει αρχές Σεπτέμβρη όλα σταμάτησαν με την εισβολή των Ταλιμπάν στο Αφγανιστάν. Ο πρωταγωνιστής της ταινίας, ένας νεαρός Αφγανός κωμικός ηθοποιός, διώκεται τώρα από τους Ταλιμπάν οι οποίοι δεν δέχονται την τέχνη και ειδικά την τέχνη του ηθοποιού. Εχει λάβει απειλητικό γράμμα για την ζωή του και εμείς προσπαθούμε με κάθε τρόπο να τον σώσουμε και να τον βγάλουμε από την χώρα. Για μένα είναι πολύ σημαντικό αυτό που συμβαίνει στο Αφγανιστάν και κυρίως η συμπεριφορά των Ταλιμπάν απέναντι στις γυναίκες αλλά και απέναντι στην τέχνη. Κλείνει το τμήμα Καλών Τεχνών του Πανεπιστημίου της Καμπούλ και έχουν ήδη θανατωθεί μουσικοί και ηθοποιοί. Αυτή τη στιγμή έχω εστιάσει την προσοχή μου στο να μπορέσει να σωθεί ο Καρίμ με την οικογένειά του. Η ταινία είναι συμπαραγωγή με την ΕΡΤ το Ελληνικό Κέντρο Κινηματογράφου και το Al Jazeera.

Ακολουθήστε το News247.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις