Απλή Μετάβαση: Το πρώτο ελληνικό μιούζικαλ για τους ανθρώπους του σήμερα επέστρεψε στο Ακροπόλ

Πριν από τέσσερα χρόνια οκτώ άνθρωποι είχαν έναν κοινό προορισμό στην αίθουσα αναχωρήσεων του αεροδρομίου «Ελ. Βενιζέλος». Ήταν αποφασισμένοι να εγκαταλείψουν την Ελλάδα για ένα αβέβαιο μέλλον στην Αγγλία. Οι οκτώ διαφορετικές προσωπικές ιστορίες τους, που είχαν κοινό παρονομαστή την ελπίδα ενός καλύτερου αύριο και τη νοσταλγία του χαμένου ονείρου, είχαν αποτελέσει θεατρικό πόλο έλξης και είχαν σημειώσει το απόλυτο sold out στο Εθνικό Θέατρο.

Ο λόγος για τους οκτώ ήρωες της “Απλής Μετάβασης” του μιούζικαλ του Γεράσιμου Ευαγγελάτου και του Θέμη Καραμουρατίδη, που τώρα, από τις επάλξεις του Θεάτρου Ακροπόλ και υπό τη σκηνοθετική οπτική του Μίνωα Θεοχάρη, είναι ξανά έτοιμοι να συναντήσουν επί σκηνής τα όνειρά μας, τα πιο ανομολόγητα συναισθήματά και όλα αυτά που μας δημιουργούν τάσεις φυγής.

 

Πώς ξεκίνησαν όλα…

Το -όχι και τόσο μακρινό- 2016, ο Κωνσταντίνος Ασπιώτης και η Μαρίζα Ρίζου, είχαν την ιδέα να συναντηθούν με καλλιτέχνες του σήμερα, με σκοπό να δημιουργηθεί ένα σύγχρονο ελληνικό μιούζικαλ για τη γενιά τους. Ο Γεράσιμος Ευαγγελάτος, ένας από τους πιο χαρισματικούς σύγχρονους δημιουργούς, ήταν ο πιο κατάλληλος για να διαμορφώσει και να τελειοποιήσει αυτό το όραμα δίνοντας του “φωνή” – κείμενο και στίχους, ενώ ο Θέμης Καραμουρατίδης, ο πιο πετυχημένος συνθέτης της γενιάς του, ήταν ιδανικός για να συνθέσει τη μουσική του πρωτότυπου μιούζικαλ. Τη σκηνοθεσία ανέλαβε ο Μίνως Θεοχάρης, που με την υψηλή αισθητική του και την σύγχρονη θεατρική του ματιά, συντόνισε την υπόλοιπη ομάδα και τελικά κατάφεραν να στήσουν μια πρωτότυπη παράσταση που ανέβηκε το 2019 στο Εθνικό Θέατρο, σημειώνοντας απανωτά sold out και εξαιρετικές κριτικές.

Και η επιστροφή…

«Η “Απλή Μετάβαση” επιστρέφει επειδή αγαπήθηκε από εμάς βαθιά αρχικά, αγαπήθηκε από το κοινό, όμως υπήρξε μία μεγάλη μερίδα κόσμου που δεν είχε προλάβει να παρακολουθήσει την παράσταση λόγω προγραμματισμού στο Εθνικό. Αυτό, ναι μεν μας έδωσε απανωτά sold out τις τελευταίες εβδομάδες που παίχτηκε τότε, αλλά έμοιαζε σαν να μην είχε κλείσει ο κύκλος. Είχαμε ανοιχτούς λογαριασμούς -που λέμε. Το θέλαμε πολύ να ξαναγίνει. Δεν ήταν εύκολο να συντονιστούμε. Τελικά τα καταφέραμε φέτος!» αναφέρει στο NEWS 24/7 o Μίνως Θεοχάρης που σκηνοθετεί την παράσταση.

Και συνεχίζει μιλώντας για το τι συμβολίζει αυτή η “Απλή Μετάβαση”: “Η Απλή Μετάβαση για τον καθέναν από εμάς που συναντηθήκαμε με αυτό το έργο, συμβολίζει κάτι άλλο. Για εμένα συμβολίζει τη μετάβασή μου από την ανεμελιά στην ενηλικίωση, από την ανευθυνότητα, στην ευθύνη μιας σκηνοθεσίας τόσο απαιτητικού υλικού, συμβολίζει την ωριμότητά μου. Αλλά και για τους ήρωες του έργου κάπως έτσι είναι. Όλοι σε κάποιες στιγμές της ζωής μας νιώθουμε με το ένα πόδι σε μια «πατρίδα» και το άλλο σε έναν προορισμό που δεν ξέρουμε που θα μας βγάλει. Αυτό δεν είναι εύκολη υπόθεση. Αν λίγο ρίξεις το βάρος πίσω, έχεις επιστρέψει εκεί που ήσουν. Αν φύγεις προς τα μπρος, δεν ξέρεις αν θα βρεις τοίχο στη συνέχεια. Δεν είναι απλή η μετάβαση- σίγουρα”.

Τι εξακολουθεί να σε γοητεύει στο έργο αυτό; Γιατί μας αφορά; “Με γοητεύει το έργο γιατί με έχει «μεγαλώσει». Έχω συνδεθεί με τον πυρήνα του. Έχω αγαπήσει την καρδιά του. Ο Γεράσιμος που έχει γράψει το κείμενο και τους στίχους έχει έναν τρόπο να σε φέρνει μπροστά στον εαυτό σου τον ίδιο σε άλλα σημεία του έργου την κάθε φορά. Είναι γραμμένο έτσι, ώστε να σε ανακαλύπτει το έργο. Όχι εσύ εκείνο. Να μεταμορφώνεται ανάλογα με τη στιγμή που το βλέπεις. Όπως και η μουσική που έχει γράψει ο Θέμης με παρασύρει κάθε φορά. Με συγκινεί. Με γεμίζει. Με λυτρώνει. Τέλος, το να μπορέσεις να ξανακάνεις μια διαδρομή σε δεύτερο χρόνο λίγο πιο υποψιασμένος, είναι μια ευκαιρία που δεν ήθελα να χάσω. Είναι μια αναμέτρηση προκλητική. Δεν ξέρω αν απάντησα γιατί αφορά κάποιον άλλον, εμένα πάντως όλα αυτά μου αρκούν για να με αφορά ένα έργο” απαντά ο Μ. Θεοχάρης.

Τι είναι, όμως, αυτό που συνδέει τους ήρωες μεταξύ τους σε μία αίθουσα αναμονής;
“Η ελπίδα; Η απελπισία; Ο έρωτας; Η αγάπη; Η απάντηση βρίσκεται κάθε Δευτέρα και Τρίτη στο θέατρο Ακροπόλ και θα τη δίνουν οχτώ συγκλονιστικοί ηθοποιοί, μέχρι να σταματήσετε να ρωτάτε! (Μη σταματήσετε όμως)” λέει χαμογελώντας…

Η Ελλάδα του σήμερα μάς κρατάει στην αγκαλιά της; Τι σε πληγώνει σήμερα σε αυτή;
“Την Ελλάδα του σήμερα προσπαθούμε εμείς να την κρατήσουμε στην αγκαλιά μας, αλλά μας πέφτει. Αυτό με πληγώνει. Ότι δεν τα καταφέρνουμε”.

Εν έτει 2023 υπάρχει ελληνικό μιούζικαλ; Θεωρείς πως η Απλή Μετάβαση άνοιξε έναν δρόμο;
“Σε καμία περίπτωση δε θα έλεγα ότι άνοιξε δρόμο. Μουσικό θέατρο υπάρχει και υπήρχε πάντα στην Ελλάδα. Πρώτα μουσικό υπήρχε. Εγώ προσωπικά τα μιούζικαλ τα αγαπώ από όπου και να κατάγονται. Χωρίς διακρίσεις. Ότι η «Απλή μετάβαση» όμως, είναι όντως ένα μιούζικαλ που μιλάει τη γλώσσα μας σε παρόντα χρόνο, το ότι δεν είναι «δανεικό», το ότι οι ήρωες του ξεκινούν να φύγουν από την Αθήνα, ναι. Αυτό είναι κάτι που μόνο περήφανους μας κάνει”.

Σημειώστε πως η “Απλή Μετάβαση” μάς χάρισε τραγούδια που αγαπήθηκαν αμέσως – από το ‘’Κάποιος να με Σύρει’’ με τη φωνή της Μαρίζας Ρίζου μέχρι την ‘’Παράβαση’’ που κυκλοφόρησε πρόσφατα και με τη φωνή της Νατάσσας Μποφίλιου – αλλά και δυνατές ερμηνείες από έναν ξεχωριστό θίασο ηθοποιών και ερμηνευτών. Μάλιστα, η μουσική της παράστασης κέρδισε το Βραβείο Μουσικής Σύνθεσης στα Θεατρικά Βραβεία Αθηνοράματος του 2019.