Μπορούμε να γίνουμε εμείς οι ίδιοι θεοί και να φυτεύσουμε τον… παράδεισο;

Η αγαπημένη θεατρική ομάδα των C. for Circus (παρέα με νέους και παλαιότερους συνεργάτες) για πρώτη φορά στα δεκαπέντε χρόνια της συμπόρευσής τους, καταπιάνονται με ένα πρωτότυπο θεατρικό έργο, γραμμένο από μέλος της ομάδας.

Ο λόγος για το «Καὶ ἐφύτευσεν ὁ Θεὸς παράδεισον» σε κείμενο και σκηνοθεσία της Βαλέριας Δημητριάδου που θα παρουσιάζεται από τη Δευτέρα 24 Απριλίου στο Σύγχρονο Θέατρο.

Το έργο πραγματεύεται ένα τρομακτικά επίκαιρο θέμα, μία από τις ισχυρότερες μορφές έμφυλης βίας, το sex trafficking. Υπερεξουσία ανθρώπων στις ζωές άλλων με μόνο κίνητρο το κέρδος, σωματική και ψυχολογική βία, κυκλώματα, οργανωμένο έγκλημα που επεκτείνει διαρκώς τη δράση του και ζωές που χάνονται, είτε κυριολεκτικά, είτε μεταφορικά – με το να ζουν υπό τη σκιά και τον φόβο του θύτη.

Η συγγραφέας του έργου και σκηνοθέτιδα Βαλέρια Δημητριάδου αναφέρει χαρακτηριστικά: “Δεν ξέρω ποια ήταν η αφορμή για να ξεκινήσω να γράφω αυτό το έργο. Ίσως ήταν η ανάγκη μου να μιλήσω για κάτι που νιώθω πως αποσιωπάται μεθοδευμένα και συστηματικά από τους «από πάνω». Ή ίσως η ανάγκη μου να ερευνήσω όσο μπορώ περισσότερο αυτό το άγνωστο μέχρι τώρα για μένα πεδίο. Αυτή η βιαιότητα, με την πλήρη αντικειμενοποίηση του ανθρώπινου σώματος – κατά κύριο λόγο του γυναικείου – είναι κάτι που δεν μπορεί να συλλάβει ο νους μου. Είναι φορές που νιώθω σαν να υπάρχουν παράλληλοι κόσμοι με αυτόν που ζει ένας μέσος άνθρωπος, με μια σχετικά φυσιολογική ζωή. Οι traffickers, οι μαφίες και τα κυκλώματα, είναι σαν να μην υπάρχουν φαινομενικά. Σαν να μην κυκλοφορούν ανάμεσά μας και να ξετρυπώνουν μόνο τη νύχτα… Κι όμως, χιλιάδες άνθρωποι πέφτουν καθημερινά θύματα του οργανωμένου εγκλήματος της σωματεμπορίας. Χάνουν το παρελθόν τους, τις οικογένειές τους και παλεύουν με τα θηρία για να καταφέρουν να ξεφύγουν. Τρομάζω όταν συνειδητοποιώ ότι το μέγεθος αυτού του κυκλώματος ξεπερνά κατά πολύ τη φαντασία μου, εξυπηρετώντας ακόμη και κρατικά συμφέροντα και θυμώνω που δεν υπάρχει απόδοση δικαιοσύνης. Οπότε είπα να διοχετεύσω τον θυμό μου σε κάτι που μου είναι γνώριμο και οικείο, την τέχνη. Και ίσως -ποιος ξέρει;- μ’ αυτό τον τρόπο να δώσουμε κι εμείς λίγη παραπάνω ορατότητα σε όλο αυτό».

Εμείς ρωτήσαμε τους 10 ηθοποιούς της παράστασης -που λειτουργούν σαν ένα σώμα, καταθέτουν ο καθένας από την σκοπιά του το δικό του κομμάτι, συνθέτουν σταδιακά το παζλ της ιστορίας, ενώ ταυτόχρονα ενισχύουν τη δράση με τη μουσική που παίζουν ζωντανά επί σκηνής- την ερώτηση:

Μπορούμε να γίνουμε εμείς οι ίδιοι θεοι και να φυτεύσουμε παράδεισο μέσα μας και δίπλα μας;

Αθηνά Αλεξοπούλου

Είμαστε ούτως η άλλως θεοί, που κουβαλάει μέσα του ο καθένας τους δικούς του δαίμονες. Μπορούμε να φυτέψουμε παράδεισο ή κόλαση. Κανένας παράδεισος όμως δεν είναι δεδομένος! Υπάρχει μέσα μας και έξω, αλλά ειδικά σήμερα είναι δεδομένο ότι πρέπει να αγωνιζόμαστε καθημερινά για αυτόν!

Παναγιώτης Γαβρέλας

Οφείλουμε να το κάνουμε. Οφείλουμε να δημιουργήσουμε ένα περιβάλλον για εμάς τους ίδιους όπως το οραματιζόμαστε και να φτιάξουμε τον δικό μας μικρόκοσμο και να ζήσουμε όσο μπορούμε καλύτερα μέσα σε αυτό το πλαίσιο. Παράλληλα όμως με το περιβάλλον μας, δηλαδή παράλληλα με την ματιά προς τα έξω οφείλουμε να κοιτάξουμε και με την ίδια ένταση προς τα μέσα και να δουλέψουμε όσο μπορούμε με τον εαυτό μας ώστε να βρούμε την δική μας ηρεμία. Αυτή η παράσταση είναι ένας τέτοιος μικρόκοσμος, ένας θίασος που έχει δέσει καθώς όλοι μας κοιταζόμαστε στα μάτια χωρίς δεύτερες σκέψεις, με ανοιχτωσιά και εμπιστοσύνη. Αυτός είναι ο δικός μου παράδεισος.

Κωνσταντίνος Κάππας

Μα νιώθουμε ήδη θεοί γι’ αυτό φυτεύουμε στάχτες. Το ζητούμενο είναι να ξαναγίνουμε άνθρωποι με την καλή έννοια αν αυτή υπάρχει. Αυτό οφείλουμε να ανακαλύψουμε στο μάταιο της ζωής. Τη χαρά, τη φύση, την καλοσύνη, την ομορφιά μέσα μας, στους άλλους, την αλληλεγγύη. Πρέπει να καταλάβουμε ότι οφείλουμε να ψάχνουμε, να αναρωτιόμαστε, να αμφισβητούμε, να παρατηρούμε, να ανακαλύπτουμε, να σεβόμαστε. Τότε ίσως καταφέρουμε να δημιουργήσουμε μια όσο το δυνατόν καλύτερη εκδοχή του εαυτού μας και στη συνέχεια της κοινωνίας μας. Όλα ξεκινάνε από μια πολύ μικρή αρχή, από ένα σπόρο. Έτσι μπορεί να δημιουργηθεί ένας ολάνθιστος κήπος χωρίς θεούς.

Μαρία Κατσανδρή

Υπάρχει ο Παράδεισος, Υπάρχει και η Κόλαση. Εντός μας και εκτός μας. Εμείς ήμαστε οι δημιουργοί και των δύο. Δεν έχουμε παρά να επιλέξουμε.

Χρύσα Κοτταράκου

Μπορούμε, ναι, αλλά όχι μόνοι μας. Δεν πιστεύω ότι ο άνθρωπος είναι υπεράνω συνθηκών. Χρειαζόμαστε ανθρώπους γύρω μας που να μας βοηθούν και να μας στηρίζουν, και συνθήκες που να το επιτρέπουν. Και φυσικά, πολύ πολύ υπομονή και δουλειά με τον εαυτό μας!

Νικόλας Παπαδομιχελάκης

Σίγουρα έχετε συναντήσει κάπου τη φράση του Καζαντζάκη «Έχεις τα πινέλα, έχεις τα χρώματα, ζωγράφισε τον Παράδεισο και μπες μέσα». Μας χρειάζεται αυτή η παρότρυνση, για να προσπαθούμε να αλλάξουμε τον κόσμο, καθένας με τις δικές του δυνάμεις, όχι περιμένοντας κάποια θεία παρέμβαση.

Ο κόσμος που ζούμε όμως είναι κόλαση για τη συντριπτική πλειοψηφία των ανθρώπων. Το 1% καταβροχθίζει τους πόρους που θα μπορούσαν να συντηρήσουν το 99%, καταστρέφει τη φύση και όλα δείχνουν ότι δεν υπάρχει επιστροφή. Δεν ξέρω λοιπόν πώς να φανταστώ τον εαυτό μου Θεό, και σε ποιον Παράδεισο μπορώ να ελπίζω, όταν συνηθίσαμε να λέμε πως «ζούμε κατά τύχη».

Μαρία Προϊστάκη

Θεοί ε; Ας πούμε ότι είναι ευθύνη μας ο κόσμος που ζούμε, το μαύρο και το λευκό που τον διέπει. Φυσικά είναι και τα δύο στη φύση μας αλλά πιστεύω ότι είμαστε εδώ για να διανύσουμε αυτή τη δύσκολη διαδρομή από την καταστροφή στην Αγάπη. Κι αν δεν είμαστε εδώ για αυτό, αλλά απλώς φυτρώσαμε κατά τύχη, τότε ακόμα περισσότερο αυτή η τυχαία ύπαρξη μας μόνο έτσι νοηματοδοτείται.

Δεν μπορώ να φανταστώ άλλο Παράδεισο από την Αγάπη, ούτε μεγαλύτερη δύναμη απ’ αυτήν. Κατακλύζει και φωτίζει τους πάντες και τα πάντα όταν είναι παρούσα. Και φυσικά είναι ένας δρόμος μονής κατεύθυνσης από μέσα προς τα έξω. Όποιος πάει ανάποδα οδηγείται σε σίγουρο αδιέξοδο.

Αθηνά Σακαλή

Δεν χρειάζεται να γίνουμε εμείς θεοί ούτε χρειάζεται να φυτέψουμε κάποιον Παράδεισο. Ο Παράδεισος είναι ήδη φυτεμένος μέσα μας και δίπλα μας. Δεν ξέρω από ποιον και πώς αλλά ήταν από πάντα υπαρκτός. Το μόνο που έχουμε εμείς να κάνουμε είναι να τον δούμε, να τον επιλέξουμε και να τον ποτίσουμε για να ανθίσει!

Θανάσης Χαλκιάς

Ο παράδεισος είναι μία ανθρώπινη επινόηση και ως εκ τούτου μόνον ο άνθρωπος μπορεί να «φυτεύσει παραδείσους». Άλλωστε τέτοιους παραδείσους –τις κοινωνίες του– ως προϊόντα ενός συλλογικού φαντασιακού, δεν σταμάτησε ποτέ να φτιάχνει. Μπορεί να «φυτεύσει τον παράδεισο» εδώ και τώρα, επειδή μπορεί να τον φανταστεί. Αν όμως τον περιφράξει με συρματοπλέγματα, τότε τον μετατρέπει σε φυλακή, σε κόλαση· και για τους έξω, και για τους μέσα. Ο παράδεισος είναι έννοια καθολική. Δεν υπάρχουν ατομικοί παράδεισοι. Ένας ατομικός παράδεισος για κάποιον, είναι μία συλλογική κόλαση για κάποιους άλλους. Παράδεισος λοιπόν είναι μόνον ο «παράδεισος-για-όλους-εδώ-και-τώρα». Όλα τα άλλα είναι φθηνές και απατηλές απομιμήσεις.

Σπύρος Χατζηαγγελάκης

Θεοί είναι βέβαιο πως δεν μπορούμε να γίνουμε. Ας γίνουμε η καλύτερη εκδοχή του εαυτού μας, να φυτεύσουμε μέσα μας μυρωδικά, λουλούδια, χρώματα, αισθήσεις για να έχουμε να θερίσουμε αρώματα, γεύσεις, συναισθήματα. Τα υλικά τέλος πάντων του δικού μας παραδείσου.

Συντελεστές παράστασης:

• Κείμενο – Σκηνοθεσία : Βαλέρια Δημητριάδου
• Σκηνικά – κοστούμια: Δήμητρα Λιάκουρα
• Επιμέλεια κίνησης: Ειρήνη Μακρή
• Σχεδιασμός φωτισμού: Μελίνα Μάσχα
• Μουσική: Βαλέρια Δημητριάδου
• Σχεδιασμός ήχου: Φοίβος Παπαγιάννης
• Βοηθός σκηνοθέτριας: Αντριάνα Ανδρέοβιτς
• Στίχοι τραγουδιών: Μαρία Ελισάβετ Κοτίνη
• Φωτογραφίες – τρέιλερ: Πάτροκλος Σκαφίδας
• Γραφιστική επιμέλεια: Indigo creative
• Οργάνωση παραγωγής: Πάνος Σκούρας
• Εκτέλεση παραγωγής: Παναγιώτης Γαβρέλας, Χρύσα Κοτταράκου
• Διεύθυνση παραγωγής: Ελντίνα Παπαναστασίου
• Παίζουν: Αθηνά Αλεξοπούλου, Βαγγέλης Αμπατζής, Παναγιώτης Γαβρέλας, Κωνσταντίνος Κάππας, Μαρία Κατσανδρή, Χρύσα Κοτταράκου, Νικόλας Παπαδομιχελάκης, Μαρία Προϊστάκη, Αθηνά Σακαλή, Θανάσης Χαλκιάς, Σπύρος Χατζηαγγελάκης
• Η παράσταση επιχορηγείται από το Υπουργείο Πολιτισμού και Αθλητισμού

Ιnfoi

Ημέρες/Ώρες: Δευτέρα & Τρίτη: 21:00

Τιμές εισιτηρίων: Κανονικό: 16€/Μειωμένο: 12€ (Άνεργοι – ΑμεΑ- Φοιτητές – Άνω των 65)/

Link προπώλησης: https://www.viva.gr/tickets/theater/efyteusen-o-theos-paradeiso/

Σύγχρονο Θέατρο: Διεύθυνση: Ευμολπιδών 45, 118 54/ Τηλέφωνο: 210 346 4380

Ακολουθήστε το News 24/7 στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις