Δημήτρης Δημόπουλος: “Η κωμωδία με βρήκε στις πιο ανάρμοστες στιγμές της ζωής μου”

Πόσες σελίδες Α4 απαιτούνται για να ξεδιπλωθούν τέσσερις ιστορίες βασισμένες σε πραγματικά βιώματα που δεν είναι πάντα απαραίτητα κωμικά; Ο πολυπράγμων κωμικός Δημήτρης Δημόπουλος, επιστρέφει μετά την ανατρεπτική “Καφρόκρεμα” και παρουσιάζει τον νέο σταντ-απ μονόλογό του “Α4″ με τα πιο ενδοσκοπικά κείμενα του ως τώρα.

Και όταν λέει “ενδοσκοπικά”, εννοεί “αυτοναφορικά”. Και όταν λέει “αυτοναφορικά”, εννοεί “εγωκεντρικά”. Και αναρωτιέται: Θα ήταν πιο γνωστός αν δεν είχε ένα τόσο κοινότοπο ονοματεπώνυμο; Αυτό το “ένα χαρτί να έχει το παιδί” που μόλις απέκτησε και ένα συνοδευτικό μεταπτυχιακό, θα βοηθήσει όντως σε κάτι; Πόση κωμωδία μπορεί να κρύβεται στη διαχείριση μιας απώλειας; Και πόσες δυσκολίες μπορεί να προκύπτουν από την ευτυχία της ζωής; 

Μετά από μια σειρά σολντ-άουτ παραστάσεων στον πρώτο κύκλο παρουσιάσεων στο Θέατρο Μικρός Κεραμεικός, ο Δημήτρης Δημόπουλος παρουσιάζει τον νέο σταντ-απ μονόλογό του με τα πιο εξομολογητικά κείμενα του ως τώρα για μόνο 3 παραστάσεις τον Ιανουάριο του 2024. Λίγο πριν μας δείξει πόσα αστεία χωρούν σε μια σελίδα Α4, μίλησε στο News24/7 για το πώς μπήκε στη ζωή του το stand up comedy. 

“Μάλλον από τύχη μπήκε το σταντ-απ στη ζωή μου, λόγω της ανάγκης που ένιωθα να βγω στη σκηνή! Το 1996 συμμετείχα στις ακροάσεις που γινόταν για τις Νύχτες Κωμωδίας, χωρίς να έχω δει ποτέ σταντ-απ ως τότε, και έγινα δεκτός. Βρέθηκα έτσι στο πρώτο κόμεντι-κλαμπ της χώρας, καθώς ήταν η χρονιά που οι Νύχτες Κωμωδίας απέκτησαν την πρώτη τους στέγη στα Εξάρχεια, σε ένα χώρο αποκλειστικά φτιαγμένο για σταντ-απ. Θα έλεγα μάλιστα πως έμαθα κωμωδία στις πλάτες του κοινού, δεν είχα την πρόσβαση που έχουν οι σημερινοί κωμικοί σε υλικό και σε βιβλιογραφία. Όταν, όμως, κατάλαβα ότι μπορώ να περνάω και εγώ καλά μέσα σε όλο αυτό και να μη με νοιάζει μόνο να κάνω τους άλλους να γελάνε και ότι μπορώ να μιλήσω για τα πάντα, απλά πρέπει να μάθω τον τρόπο να το κάνω, αυτό ήταν!”

Παρακολουθείς την ελληνική και παγκόσμια stand up comedy σκηνή; Ποιους θαυμάζεις;

Όχι τόσο όσο θα έπρεπε η αλήθεια είναι, όμως προσπαθώ να παρακολουθώ τι συμβαίνει ειδικά στην ελληνική σκηνή, καθώς τα ελληνικά αποτελούν τη γλώσσα εργασίας μου. Θαυμάζω αρκετούς συναδέλφους μου από την εγχώρια σκηνή και πάντα θαυμάζω λίγο παραπάνω όσους τολμούν να κάνουν ένα βήμα παραπέρα.

Τι σε εμπνέει γενικά;

Συνήθως ξεκινώ από κάτι για το οποίο θέλω να μιλήσω, μπορεί να είναι κάτι πολύ αφηρημένο, όπως – για να φέρω ένα παράδειγμα από το «Α4» – η γνώμη μου για τους ιδιώτες γιατρούς που δεν κόβουν αποδείξεις. Αυτό στη συνέχεια εμπλουτίζεται με ιστορίες και αστεία που ίσως και να μου έχουν συμβεί, σίγουρα όμως επεξεργασμένα ώστε να εξυπηρετήσουν την κωμωδία μου. Πάντως στο «Α4» περιέχονται πολλές στιγμές από τη ζωή μου όπου η κωμωδία με βρήκε στις πιο αναπάντεχες και ίσως ανάρμοστες στιγμές.

Τι συμβολίζει ο περίεργος τίτλος Α4; Τι μπορεί να χωρά σε αυτή τη σελίδα;

Ο τίτλος «Α4» σημαίνει κάμποσα πράγματα, τα οποία όμως αποκαλύπτονται στην παράσταση. Ας κρατήσουμε και κάτι για το κοινό που θα έρθει! Πολλά μπορούν να χωρούν σε μια σελίδα Α4, ειδικά αν κάποιος ζωγραφίσει σε αυτήν μιας και μια εικόνα αξίζει χίλιες λέξεις.

Πόσο αυτοαναφορική είναι αυτή η παράσταση;

Πάρα πολύ. Μήπως φταίει που είμαι Κριός;

Αντίδραση θεατή που θα θυμάσαι για χρόνια;

Σε πρόσφατη παράσταση του «Α4» καθόταν στην μπροστινή σειρά ένας πολύ νεαρός θεατής, νομίζω πήγαινε έκτη. Όταν αναφέρθηκα στο μεταπτυχιακό που έκανα στη θεατρολογία, γύρισε και ρώτησε τη μητέρα του «τι είναι αυτό;» και καθώς καθόταν τόσο μπροστά τον άκουσα και ανταλλάξαμε περίπου αυτές τις κουβέντες;

-Ρωτάς τη μητέρα σου τι είναι «μεταπτυχιακό»
-Όχι, τι είναι «θεατρολογία».
-Θα σου πω εγώ: «θεατρολογία» είναι η επιστήμη που μελετούν όσοι δεν μπορούν να κάνουν θέατρο οι ίδιοι! 

Μελλοντικά σχέδια;

Μετά τις παραστάσεις του Ιανουαρίου σε Αθήνα και Πειραιά, το «Α4» κάνει βαλίτσα για περιοδεία στην Κρήτη και στον Κύπρο. Τον Μάρτιο θα επαναληφθεί στην Εναλλακτική Σκηνή της Εθνικής Λυρικής Σκηνής το μιούζικαλ «The Last Five Years», όπου υπογράφω τη μετάφραση και τη σκηνοθεσία. Σύντομα ελπίζω να έχω και άλλα νέα, ξέρετε, από αυτά που «δεν είναι ακόμα ανακοινώσιμα».