Δημήτρης Πιατάς και Κατερίνα Μισιχρόνη φέρνουν στο φως τα σκοτάδια του Υπογείου

Το διαχρονικό αριστούργημα της παγκόσμιας λογοτεχνίας, «Το Υπόγειο» του Φιόντορ Ντοστογιέφσκι, ζωντανεύει στη σκηνή του Θεάτρου Βρετάνια, μέσα από τη σκηνοθετική ματιά του Πάνου Αγγελόπουλου. Η παράσταση αναζητά τη γέφυρα ανάμεσα στη λογοτεχνική κληρονομιά και τη σύγχρονη θεατρική έκφραση.

Με πρωταγωνιστές τον Δημήτρη Πιατά και την Κατερίνα Μισιχρόνη, το έργο εμβαθύνει σε θεμελιώδη υπαρξιακά ζητήματα, όπως η ελευθερία, η οδύνη, η αγάπη και η ανθρώπινη υπέρβαση.

Υπόγειο: Μία διαρκής αναζήτηση για νόημα σε έναν κόσμο που φαίνεται να απομακρύνεται από τις παραδοσιακές αξίες

Ο σκηνοθέτης Πάνος Αγγελόπουλος αναφέρει στο NEWS 24/7 για το έργο: “Η προσαρμογή του λογοτεχνικού έργου “Το Υπόγειο” του Ντοστογιέφσκι σε θεατρικό έργο απαιτεί μια βαθιά κατανόηση των ψυχολογικών συγκρούσεων των ηρώων και της κοινωνικής τους απομόνωσης. Ο ήρωας του “Υπογείου” είναι μια εξαιρετικά πολύπλοκη φιγούρα που αναπαριστά την εσωτερική σύγκρουση και την αμφιθυμία. Είναι γεμάτος αντιφάσεις, παλεύοντας με την αυτοεκτίμηση, την απελπισία και την ανάγκη για έλεγχο του περιβάλλοντός του, ενώ ταυτόχρονα αποφεύγει την κοινωνική συναναστροφή.

Η αίσθηση της απομόνωσης και της παράνοιας, ενώ ταυτόχρονα να δείξει τις στιγμές του αυτοεκτιμητισμού και της συνειδητοποίησης των προσωπικών του αδυναμιών. Αυτή η αμφιθυμία και η ψυχική διαταραχή είναι το κλειδί για να επικοινωνηθεί το “υποκείμενο” του έργου, το οποίο αμφισβητεί τον εαυτό του και την κοινωνία γύρω του.

Η Λίζα, η πόρνη, είναι επίσης ένα πρόσωπο γεμάτο αντιφάσεις. Αν και στην επιφάνεια φαίνεται να είναι ένα θύμα της κοινωνίας και των συνθηκών της, η σύνθετη φύση της έγκειται στην ανάγκη της για αποδοχή και την πίστη σε μια πιθανή σωτηρία μέσω του ήρωα η αντιήρωα του υπογείου. Ο ρόλος της απαιτεί μια ιδιαίτερη προσοχή στην ευαλωτότητα και την ελπίδα που κρύβει κάτω από την επιφανειακή της εικόνα. Η σχέση τους έχει μια ένταση που να τονίζει τη διαρκή σύγκρουση ανάμεσα στην ανάγκη για αγάπη και την αδυναμία του ανθρώπου το υπογείου να προσφέρει αυτήν την αγάπη.

Αυτή η ψυχολογική ένταση και η αμφιθυμία των χαρακτήρων επικοινωνούν άμεσα με το σήμερα, καθώς τα ζητήματα της κοινωνικής απομόνωσης, της αναζήτησης ταυτότητας και της εξάρτησης από τις συνθήκες που μας περιβάλλουν παραμένουν διαρκώς επίκαιρα. Ο Ήρωας ή Αντιήρωας του Υπογείου με την αδυναμία του να κατανοήσει και να αποδεχτεί τον εαυτό του, και η Λίζα, με τη σύγκρουση ανάμεσα στην ανάγκη για επιβίωση και την ανάγκη για αγάπη, αποτελούν παραδείγματα των διαρκών ψυχολογικών αγώνων του σύγχρονου ανθρώπου.

Η διαρκής αναζήτηση για νόημα σε έναν κόσμο που φαίνεται να απομακρύνεται από τις παραδοσιακές αξίες, οι ενδείξεις ψυχικής ασθένειας και οι προσωπικές αμφιβολίες των χαρακτήρων του Ντοστογιέφσκι είναι τόσο ζωντανές και αυθεντικές που συνεχίζουν να επικοινωνούν με το σύγχρονο άνθρωπο”.

Και συνεχίζει μιλώντας για τη σχέση των χαρακτήρων του έργου που είναι γεμάτη αντιθέσεις, τρυφερότητα, αλλά και σύγκρουση. “Η σχέση του δράματος του κεντρικού ήρωα φέρει έντονα χαρακτηριστικά που παραπέμπουν στους πρωταγωνιστές της αρχαίας τραγωδίας. οπως οι ήρωες της αρχαιότητας.  Ο χαρακτήρας αυτός βιώνει εσωτερικές συγκρούσεις, διλήμματα και τραγικές επιλογές που τον οδηγούν σε μια αναπόφευκτη κάθαρση ή καταστροφή.

Ο χορός, αποτελούμενος από τρεις κοπέλες με μάσκες, λειτουργεί ως ένας σχολιαστής της δράσης, ενώ παράλληλα ενισχύει την αίσθηση της μοίρας και της δραματικής έντασης.
Η μουσική, από την άλλη, υπογραμμίζει τα συναισθήματα και τις έντονες στιγμές της πλοκής, προσφέροντας μια ηχητική διάσταση που τονίζει την εσωτερική και εξωτερική ένταση του δράματος.

Το σύνολο των στοιχείων αυτών συνθέτει μια καλλιτεχνική εμπειρία που γεφυρώνει το παρελθόν με το παρόν, αναδεικνύοντας την διαχρονικότητα των θεμάτων και των συναισθημάτων που πραγματεύεται και δίνει έναν σύγχρονο και πρωτότυπο χαρακτήρα στην παρουσίαση.

Τον πρωταγωνιστικό ρόλο του ήρωα του «Υπογείου» ενσαρκώνει ο Δημήτρης Πιατάς με την Κατερίνα Μισιχρόνη να εμφανίζεται στον ρόλο της πόρνης, ενώ συμμετέχουν ο Κωνσταντής Ζημιανίτης και ομάδα χορού, δημιουργώντας μια πολυδιάστατη θεατρική εμπειρία που συνδυάζει το λόγο, τη μουσική και την κίνηση.

Ο Δημήτρης Πιατάς σημειώνει για το έργο πως “η αναζήτηση της ελευθερίας, με άγγιξε πραγματικά. Ο άνθρωπος της δράσης είναι μέτριος, η δραστηριότητα του είναι περιορισμός της ελευθερίας… περιορισμός να κάνει ότι θέλει…να ζει χωρίς Όρια! Η αναφορά στη μετριότητα του δραστήριου ανθρώπου κατά τον Ντοστογιέφσκι ήταν μια αποκάλυψη για μένα…πρωτόγνωρη.

Η Κατερίνα Μισιχρόνη προσθέτει πως “η γραφή του Ντοστογιέφσκι είναι διαχρονική. «Το Υπόγειο» θεωρώ ότι είναι ένα βαθιά υπαρξιακό και φιλοσοφικό κείμενο, και νιώθω ότι με αφορά στο εδώ και στο τώρα. Ένα από τα ζητήματα που θίγονται μέσω των ηρώων του και με άγγιξε βαθιά είναι η ανθρώπινη μοναξιά και ο αυτοεγκλωβισμός. Η «ανημποριά» ουσιαστικά του ανθρώπου να σπάσει τα δεσμά που τον βασανίζουν και τον ταλαιπωρούν, και ακόμη και όταν του παρουσιαστεί η ευκαιρία, να μην επιτρέψει στον εαυτό του να ζήσει ή να αναζητήσει την ευτυχία. Όπως διατυπώνει χαρακτηριστικά και ο συγγραφέας σε κάποιο σημείο, πρόκειται για την «απόλαυση της απελπισίας!»

Οι χαρακτήρες του έργου καταφέρνουν τελικά να συνδεθούν πραγματικά;
Ο Δημήτρης Πιατάς απαντά πως “είναι πολύ δύσκολο να συνδεθούν πραγματικά. Φέρουν τόσες αντιθέσεις και αντιφάσεις συναισθημάτων και πράξεων μεταξύ τους και παραμένουν  στην πρόθεση! Πιθανώς, όμως όλα αυτά να συνθέτουν την Μοναδικότητα…του ΑΝΘΡΩΠΟΥ.
Η Κατερίνα Μισιχρόνη από την πλευρά της αναφέρει: “νομίζω ότι ίσως «αναγνωρίστηκαν» επειδή βρήκαν ένα κοινό έδαφος , μέσα στην απελπισία τους. Προσπάθησαν να βρουν σύνδεση φως.. αλλά … στην σκηνή θα αποκαλυφθούν όλα…”

Αν μπορούσατε να συναντήσετε τον Ντοστογιέφσκι, τι θα θέλατε να τον ρωτήσετε για το ΥΠΟΓΕΙΟ;
Δημήτρης Πιατάς: Αν συναντούσα τον Ντοστογιέφσκι θα ήθελα να τον ρωτήσω για το Υπόγειο.. αν όλος αυτός ο κόσμος και η ιδεολογία του ήρωα,ήταν αποτέλεσμα προβλέψεων αστρολογικών Νοστράδαμου … η μεταφυσική θρησκευτική ενόραση,σαν την Αποκάλυψη του Ιωάννη! Φωτογράφισε την Δαρβίνεια εξέλιξη του ανθρώπου στο… ΤΩΡΑ!!Κατερίνα Μισιχρόνη: Θα ρωτούσα τον Ντοστογιέφσκι εάν τελικά ο ήρωας του ερωτεύεται ή όχι τη Λιζα;

Ταυτότητα Παράστασης

“Το Υπόγειο” του Φιόντορ Ντοστογιέφσκι
Πρωταγωνιστούν: Δημήτρης Πιατάς & Κατερίνα Μισιχρόνη
Συμμετέχει ο Κωνσταντής Ζημιανίτης και ομάδα χορού.

Σκηνοθεσία – Θεατρική προσαρμογή: Πάνος Αγγελόπουλος
Μουσική: Δημήτρης Παπαδημητρίου
Χορογραφία: Άρτεμις Ιγνατίου
Κοστούμια: Ανδρομάχη Μοντζολή
Σκηνικά : Γιάννης Ζημιανίτης
Βοηθός Σκηνοθέτη: Kατερίνα Πανταζοπούλου
Video art: Τάσος Ψαλιδάκης & Νίκος Μυλωνάς
Φωτογραφίες: Κοσμάς Ινιωτάκης