Εδώ, ο Τσε επέστρεψε στην Επανάσταση, δε θα επέστρεφαν αυτοί οι Ήρωες;

Υπάρχουν παραστάσεις που δεν ξεχνάς, ακόμα κι αν περάσουν χρόνια. Οι Ήρωες της Ελένης Γκασούκα είναι μία από αυτές. Όσοι είχαμε την τύχη να τους δούμε το 2006 στο Μικρό Παλλάς, θυμόμαστε ακόμα την ένταση, το συναίσθημα και το ανατρεπτικό χιούμορ που γέμιζαν τη σκηνή. Και φυσικά, δεν γίνεται να ξεχάσουμε τον Θανάση Αλευρά στον ρόλο της Ναταλίας — μια ερμηνεία που τον καθιέρωσε και του χάρισε το Βραβείο Χορν.

Τώρα, 18 χρόνια μετά, οι Ήρωες επιστρέφουν στη θεατρική σκηνή – στο ολοκαίνουριο Θέατρο Ψυρρή- πιο ώριμοι και πιο επίκαιροι από ποτέ, για να μας θυμίσουν τι σημαίνει να ζεις και να παλεύεις με τις μικρές και μεγάλες τραγωδίες της καθημερινότητας. Πριγκίπισσες από την Μόσχα, σαδομαζοχιστές φύλακες και πολιτικοί κρατούμενοι, ιερόδουλες, gay ηπειρώτες, ακολουθούν τα βήματα του tango, χορεύοντας τσάμικο και τραγουδούν βαριά ποπ και ελαφριά ζεϊμπέκικα. Ένα ταξίδι ανάμεσα στο γέλιο και τη συγκίνηση που αναμένεται να ξαναγράψει τις δικές του θεατρικές στιγμές.

Ήρωες best off- Γιατί οι αληθινοί ήρωες επιστρέφουν πάντα

Οι “Ήρωες best off” της Ελένης Γκασούκα επιστρέφουν με μια μουσικοθεατρική παράσταση που ενσωματώνει στοιχεία επιθεώρησης, σάτιρας και μουσικής.

Πώς προέκυψε η επιστροφή αυτή; “Οι αληθινοί ήρωες επιστρέφουν πάντα. Ο Τσε δεν άντεξε να κάνει τον υπουργό εργασίας στην κυβέρνηση του Φιντέλ …κι επέστρεψε στην επανάσταση. Πήγε στην Βολιβία να πολεμήσει. Ο Χριστός θα επανέλθει στη Δεύτερη παρουσία, οι Ήρωες μου δεν θα επέστρεφαν;” αναφέρει στο NEWS 24/7 η Ελένη Γκασούκα.

Οι Ήρωες δεν είναι οι κλασικοί πρωταγωνιστές που συναντάμε στις μεγάλες σκηνές. Είναι οι άνθρωποι της διπλανής πόρτας, αυτοί που ζουν ανάμεσά μας, με τις χαρές, τις αγωνίες και τα μικρά τους θαύματα. Καθημερινοί, αληθινοί, άλλοτε γελαστοί, άλλοτε συγκινητικοί, κουβαλούν την ουσία της ζωής. Αλλά ποιες “προδιαγραφές” πρέπει να έχει ένας ηθοποιός για να γίνει… Ήρωας;
“Ταλέντο, διαθεσιμότητα, αυτοσαρκασμό, να τραγουδάει, να χορεύει και να είναι καλός άνθρωπος. Αυτό μάλλον πρώτο…” λέει η Ελένη Γκασούκα, η σκηνοθέτις και δημιουργός τους. Και ίσως αυτή η τελευταία προϋπόθεση να είναι το μυστικό της μαγείας τους: η αλήθεια και η ανθρωπιά που φέρνουν στη σκηνή.

Η παράσταση Ήρωες αγκαλιάζει την ανθρώπινη ατέλεια και, μέσα από αυτή, καταφέρνει να γίνει βαθιά οικεία και συγκινητική. Τα σατιρικά της κείμενα αντλούν έμπνευση από την ανθρώπινη αντίφαση, το κιτς, τον έρωτα, τη φθορά και τον θάνατο, αναζητώντας πάντα το γελοίο μέσα στο δράμα. Ποια ήταν η αρχική έμπνευση πίσω από το έργο και πώς έχει εξελιχθεί από την πρώτη του παρουσίαση;
“Η έννοια της έμπνευσης είναι παρεξηγημένη. Ο κόσμος νομίζει ότι ένα καλλιτεχνικό έργο γεννιέται από κάποια επιφοίτηση. Στην πραγματικότητα, είναι «λάντζα». Στρώνεσαι και παλεύεις με τις λέξεις, τα αστεία, τις ιδέες, και βλέπεις πού θα σε οδηγήσουν. Οι Ήρωες είναι μια επινοημένη, σπονδυλωτή παρουσίαση χαρακτήρων: αστεία στην επιφάνεια, δραματική στο βάθος. Περιφέρονται μέσα στον χρόνο, όπως όλοι μας,” εξηγεί η συγγραφέας και σκηνοθέτιδα Ελένη Γκασούκα.

Και συνεχίζει μιλώντας για το “μήνυμα” του έργου και τον αγαπημένο της χαρακτήρα επί σκηνής: “Θέλω, δε θέλω, το μήνυμα είναι αυτό που στο τελος εκλαμβάνει κάθε θεατής. Πάντα έτσι γινόταν και έτσι γίνεται. Η Νατάλια είναι η αγαπημένη μου δημιουργία. Με αυτήν πήρε κι ένας νέος ηθοποιος τότε βραβείο Χορν, πρώτη φορά για επιθεώρηση”.

Με μοναδική ικανότητα να παντρεύει το χιούμορ με τη βαθιά κοινωνική παρατήρηση, η Ελένη Γκασούκα δημιούργησε τους Ήρωες ως ένα μωσαϊκό χαρακτήρων που αντανακλούν κάθε πτυχή της ανθρώπινης εμπειρίας. Μέσα από τραγούδια, ευφυείς διαλόγους και σκηνές γεμάτες ζωντάνια, οι Ήρωες εξερευνούν με τρυφερότητα και χιούμορ τις αδυναμίες, τις ιδιαιτερότητες και τις αντιφάσεις μας.
“Η κοινωνικοπολιτική κατάσταση είναι πάντα σχετικός όρος,” λέει η ίδια. “Ο καπιταλισμός, η Δύση, η φτώχεια, η μοναξιά, οι αποκλεισμοί και οι ματαιώσεις είναι διαχρονικές «αξίες» που αποτέλεσαν τη βάση για το κείμενο των Ηρώων.” Έτσι, το έργο ισορροπεί ανάμεσα στο γέλιο και τη συγκίνηση, προσφέροντας μια θεατρική εμπειρία που παραμένει ανατρεπτική και επίκαιρη.

Υπάρχει κάτι που θα ήθελε να αναδείξει περισσότερο στη φετινή εκδοχή της παράστασης, είτε στη σκηνοθεσία, είτε στους χαρακτήρες; Η ίδια απαντά πως “κάθε φορά που αλλάζει ο θίασος προκύπτει άλλο χαρμάνι… είναι εξαιρετικά τα «πειράματα» στο θέατρο με θεάρεστα αποτελέσματα”.

Ήρωας στη ζωή και στην παράσταση

Εμείς μιλήσαμε και τους Ήρωες- πρωταγωνιστές της παράστασης αυτής και τους θέσαμε την ερώτηση: “Ποιος είναι ο δικός τους Ήρωας στην αληθινή ζωή και ποιος στην παράσταση”.

Πάνος Αποστολόπουλος: Ήρωες είναι αυτοί οου μπορούν ακόμα να ονειρεύονται

Ο Πάνος Αποστολόπουλος αναφέρει πως “στη φετινή εκδοχή της παράστασης των Ηρώων, η Ελένη Γκασούκα μου εμπιστεύτηκε έναν μονόλογο με τον τίτλο “Ο Πατέρας”. Ο “Ήρωας” αυτού του μονολόγου, είναι ένας άντρας που θα μπορούσε να είναι στην ηλικία μου, έχει φτιάξει πια τη δική του οικογένεια και η συνθήκη του μονολόγου τον βρίσκει να μιλάει για κάποια βιώματά του, που όλα αφορούν τη σχέση που είχε με τον πατέρα του.

Κρατώντας μια πολύ μεγάλη φωτογραφία του πατέρα του, τον οποίο πολύ αγαπούσε, ο ρόλος μου ξετυλίγει μπροστά στο κοινό μια σειρά από αναμνήσεις του, που όλες σχετίζονται με τον πατέρα του. Τελικά, παρατηρούμε πως όλα αυτά τον διαμόρφωσαν και τον έκαναν αυτό που είναι σήμερα – και πως, ακόμα, ίσως, μερικές φορές, προσπαθεί να αφήσει πίσω κάποια φαντάσματα του παρελθόντος.

Για μένα, ήρωες στην αληθινή ζωή, είναι αυτοί που προσφέρουν χωρίς δεύτερη σκέψη βοήθεια και φροντίδα σε όποιον την έχει ανάγκη. Που μπορούν ακόμα να ονειρεύονται. Και που, παρά τις αντιφάσεις και τις δυσκολίες της καθημερινότητας, δε χάνουν τον εαυτό και το χαμόγελό τους”.

Xρήστος Γεωργαλής: Ήρωας είναι αυτός που αγαπάει τον εαυτό του

Ο Xρήστος Γεωργαλής περιγράφει τον δικό του ρόλο στην παράσταση λέγοντας “Στους ήρωες υποδύομαι κυρίως τον ρόλο της Νατάλιας Μπρατούσκα Σεϊτανΐδη Αλεξέγιεβνα. Αυτής της ρομαντικής- αλαφροΐσκιωτης και αλλοπαρμένης- χτυπημένης από τη μοίρα Ρωσίδας πριγκίπισσας ,που μέσα από ένα κουπέ του υπερσιβηρικού περνάει από διάφορες χώρες ψάχνοντας τον έρωτά της τον Ιβάν, γράφοντας του γράμματα, διηγούμενη τις ιστορίες της.

Ήρωας μου στην αληθινή ζωή είναι κάθε άνθρωπος που φροντίζει και αγαπάει τον εαυτό του, δουλεύει μαζί του προς την εξέλιξή του, γνωρίζει τα “θέματά του” και είναι ευγενής με τους γύρω του ανεξαρτήτως προκλήσεων.

Ιωάννα Καλλιτσάντση: “Ήρωας” μου είναι ο χρόνος που μένω μόνη μου

Η Ιωάννα Καλλιτσάντση παίρνει τον λόγο και περιγράφει τον ρόλο της: “στην παράσταση υποδύομαι αρχικά μία ηθοποιό του «ορθοπεδικού θεάτρου» που αγνοεί εντελώς το σκοπό της ύπαρξής της επί σκηνής, αλλά αυτό δεν τη σταματά από το να απολαμβάνει ό,τι κάνει. Οι εκδοχές της ποικίλλουν, πότε αλληλεπιδρά με το κοινό τραγουδώντας του για την αξία της ανθρωπιάς και της ενότητας, πότε μετουσιώνεται σε μια δοσμένη performer της mainstream pop ελληνικής σκηνής, πότε καταλαμβάνει λίγο μοναχικό χρόνο στη σκηνή για μια σύντομη αφήγηση μέσα από ένα εξίσου μοναχικό τραγούδι. Στις υπόλοιπες εμφανίσεις της, μουσικές και μη, τη βρίσκουμε να συμμετέχει σε αξιομνημόνευτα σποτάκια διαφημίσεων, να καθησυχάζει τρομαγμένους επιβάτες ως αεροσυνοδός και τέλος όταν οι ρυθμοί ηρεμούν, να εξανθρωπίζεται, να ξαναγίνεται κομμάτι του συνόλου και να αφουγκράζεται τη θέση της σε αυτό.

Ο ήρωάς μου στην αληθινή ζωή αυτή την περίοδο είναι ο χρόνος που μένω μόνη μου, εκεί ξεκουράζομαι, ανασυγκροτούμαι και συνδέομαι με ό,τι αγαπώ”.

Ντένια Στασινοπούλου: Ήρωες είναι οι άνθρωποι που συνεχίζουν να χαμογελάνε

Η ηθοποιός Ντένια Στασινοπούλου παίρνει τη σκυτάλη λέγοντας: “Ο ρόλος μου είναι η Ρούζιτσα, μια συνοδός πολυτελείας από τη Σερβία. Την βλέπουμε να περνάει ακρόαση για να πάρει έναν ρόλο σε μια παράσταση και είναι διατεθειμένη να κάνει ό,τι της ζητήσει ο σκηνοθέτης, με όλο της το πάθος. Είναι μια κοπέλα που όσο και να μας κάνει να γελάμε με το πόσο χαριτωμένη είναι, μας βάζει παράλληλα στον δικό της κόσμο, που κάθε άλλο παρά φωτεινός δεν είναι.

Στην αληθινή ζωή ήρωες είναι οι άνθρωποι που παρά τις σημαντικές δυσκολίες που μπορεί να αντιμετωπίζουν συνεχίζουν να χαμογελάνε και να αντιμετωπίζουν τη ζωή σαν ένα δώρο”.

Γιώργος Φασουλάς: Ο δικός μου ήρωας αλλάζει συνεχώς πρόσωπα

Ο ηθοποιός Γιώργος Φασουλάς αναφέρει πως: “Ο δικός μου ήρωας στην πραγματική ζωή αλλάζει συνεχώς πρόσωπα. Άλλοτε βρίσκεται σε κοντινούς μου ανθρώπους και άλλοτε σε ανθρώπους που με τις πράξεις τους αντιστέκονται στις δυσκολίες των καιρών, παίρνουν ρίσκα και δρούν σκεπτόμενοι το κοινό καλο.

Στην παράσταση συμμετέχω σε διάφορα δρώμενα. Ο βασικός μου ρόλος είναι ο Νεκτάριος ένα παιδί που έχει ανάγκη να μας μιλήσει και να μας πει την ιστορία του μέσα από την δύσκολη πραγματικότητα του βιώνει”

Συντελεστές

Ιδέα – Κείμενα- Σκηνοθεσία: Ελένη Γκασούκα
Ήρωες: Δημήτρης Φιλιππίδης, Χρήστος Γεωργαλής, Γιώργος Φασουλάς, Κωνσταντίνος Γεωργαλής, Πάνος Αποστολοπουλος, Ντένια Στασινοπούλου, Ιωάννα Καλλιτσάντση
Τα τραγούδια διαλέγει ο Πάνος Σουρούνης
Ήρωες μουσικοί: Eυριπίδης Ζεμενίδης, Θοδωρής Κοντάκος, Σταύρος Τσαντές, Λευτέρης Πορτοκάλογλου
Ενορχήστρωση: Ευριπίδης Ζεμενίδης
Σκηνογράφος – Ενδυματολόγος: Ανθή Πετρουλάκη
Φωτιστικός σχεδιασμός: Κατερίνα Μαραγκουδάκη
Κίνηση: Ελένη Γκασούκα
Χορογραφία: Πάνος Χαλκιάς
Φωτογραφίες: Παύλος Μαυρίδης