Ευσταθία και Βίκυ Βολιώτη στο NEWS 24/7: Τι σημαίνει να μεγαλώνεις στη σκιά μιας ιδιοφυΐας

Στις 10 Νοεμβρίου του 1891 πεθαίνει ο Αρθούρος Ρεμπώ στο νοσοκομείο της “Αμώμου Συλλήψεως” στη Μασσαλία. Ο “καταραμένος ποιητής” ήταν μόλις 37 ετών. Στο προσκέφαλό του η αδερφή του, Ιζαμπέλ Ρεμπώ στάθηκε πιστή στο πλάι του μέχρι την τελευταία του πνοή!

Μία φιγούρα που λίγοι εκτίμησαν, υπήρξε όμως ένας αφανής ήρωας με τον τρόπο της. Η Ιζαμπέλ είναι η ηρωίδα της παράστασης “Ιζαμπέλ Ρεμπώ, ο δικός μου Αρθούρος“, την οποία σκηνοθετεί και στην οποία πρωταγωνιστεί η Βίκυ Βολιώτη, σε κείμενο της Ευσταθίας.

Τον θεατρικό λόγο της Ιζαμπέλ πλαισιώνουν αποσπάσματα από την ποίηση του Ρεμπώ, από επιστολές καθώς και αποσπάσματα από το βιβλίο της Ιζαμπέλ “Ο Αδερφός μου ο Αρθούρος”, “Mon frère Arthur”.

Τι σημαίνει για κάποιον να μεγαλώνει στη σκιά μιας ιδιοφυΐας;

Η Ιζαμπέλ Ρεμπώ σκιαγραφείται σαν μια γυναίκα μεγαλωμένη μέσα σε ένα ασφυκτικό, αυστηρό καθολικό περιβάλλον και μάς διηγείται τη δική της ζωή, που όμως είναι απόλυτα συνυφασμένη με τη ζωή του αδερφού της.

Μια γυναίκα που ταλαιπωρήθηκε ψυχικά έχοντας γνωρίσει τον εκφοβισμό του κόσμου, εξαιτίας του κοινωνικά “απόβλητου” αδερφού της, κάνει την υπέρβασή της υπερασπίζοντάς τον με πάθος που συγκινεί.

Η αδελφή του Αρθούρου Ρεμπώ έζησε μια ζωή αφιερωμένη στην αγάπη για τον αδελφό της. Έμοιαζε πάντα μια μικρή πεταλούδα γύρω από το εκτυφλωτικό φως μιας λάμπας. Κι όμως, εκείνη ήταν τελικά αυτή που είχε την τεράστια δύναμη από τους δυο τους. Εκείνη τον στήριξε μέχρι το μαρτυρικό του τέλος αποδεικνύοντας ότι ο ισχυρός δεν είναι πάντα αυτός που φαίνεται…

Η Ιζαμπέλ δίνει μια σπαρακτική μάχη με τον εσωτερικό της κόσμο σε μια γυναικεία παράσταση που δεν απευθύνεται μόνο σε γυναίκες, αλλά σε όλους όσοι κάποια στιγμή έχουν έστω και για λίγο βρεθεί στα παπούτσια της ηρωίδας. Η Ευσταθία και η Βίκυ Βολιώτη μίλησαν στο NEWS 24/7 και σκιαγράφησαν την ηρωίδα. και τη δική τους ματιά πάνω την ιστορία της.

Ποια ήταν η πρώτη σκέψη σας για τον ρόλο και πώς προσεγγίσατε τον χαρακτήρα της Ιζαμπέλ ερμηνευτικά;

Β. Βολιώτη: “Η πρώτες σκέψεις μου είχαν να κάνουν ακόμα μια φορά για τη θέση της γυναίκας, τότε και σήμερα. Εάν και πόσο έχουν αλλάξει τα δεδομένα. Κι ενώ είναι σίγουρα καλύτερα τα πράγματα, υπάρχουν πλήθος ζητημάτων που επί της ουσίας δεν έχουν βελτιωθεί.

Όμως η Ιζαμπέλ είναι μια γυναίκα που δεν εγκατέλειψε τον εαυτό της στην παλίρροια της ζωής. Πάλεψε με τις προκαταλήψεις, με τα στερεότυπα, έκανε μία γενναία και δίκαιη κριτική στην μητέρα της, σκέφτηκε γύρω από την πίστη και τη θρησκεία, αναζήτησε ένα βαθύτερο νόημα στην ύπαρξή της. Και αυτή της την πλευρά θέλω να φωτίσω ερμηνευτικά.”

Γιατί επιλέξατε να μεταφέρετε στο θεατρικό σανίδι την ιστορία της Ιζαμπέλ Ρεμπώ με αποσπάσματα από το βιβλίο “Ο Αδερφός μου ο Αρθούρος”; Τι σας “τράβηξε” σε αυτή την προσωπικότητα;

Ευσταθία: “To έργο αυτό είναι ένα δικό μου πρωτότυπο θεατρικό έργο πλαισιωμένο με κάποια αποσπάσματα από το βιβλίο της Ιζαμπέλ Ρεμπώ , “ο αδελφός μου ο Αρθούρος”, όπως και με κάποια αποσπάσματα ποιημάτων και επιστολών του Αρθούρου. Το βιβλίο της Ιζαμπέλ, το “ανακάλυψα” κάποια στιγμή στο διαδίκτυο. Έτσι, γνώρισα την μικρότερη αδερφή του Ρεμπώ, και ψάχνοντας και άλλες πληροφορίες, αισθάνθηκα την ανάγκη να γράψω κάτι γι αυτήν. Το πρώτο και ουσιαστικότερο κίνητρο για τη συγγραφή του έργου ήταν η συγκίνηση. Αυτή η ταπεινή γυναίκα φροντίζοντας τον αδερφό της στο νοσοκομείο, στις τελευταίες του στιγμές, με αυτοθυσία και απόλυτη αφοσίωση, με συγκινεί βαθύτατα δίνοντας έντονα την παρουσία της μέσω της αγάπης”.

Β. Βολιώτη: “Όταν μου έστειλε η Ευσταθία το έργο και το διάβασα συγκινήθηκα πολύ. Η Ιζαμπέλ Ρεμπώ έζησε σε μία εποχή κατά την οποία ήταν δεδομένο ότι οι γυναίκες απαγορεύεται να ονειρεύονται, να επιθυμούν, να διεκδικούν και οφείλουν να σκέφτονται και να συμπεριφέρονται όπως τους υποδεικνύει ο κοινωνικός τους περίγυρος. Κι όμως κατάφερε να ξεπεράσει τις στερεοτυπικές αντιλήψεις, να ανοίξει τον τρόπο σκέψης της, να σκύψει με κατανόηση πάνω στην τόσο διαφορετική ζωή του αδερφού της. Κι όλα αυτά εξαιτίας και μέσω της απέραντης αγάπης της για εκείνον.

Η Ιζαμπέλ της Ευσταθίας θέλει να διηγηθεί τη δική της ιστορία για τον αδελφό της και την πολυτάραχη ζωή του και μέσα απ’ αυτό να μιλήσει και για τον δύσκολο δρόμο που είχε να διανύσει εκείνη προκειμένου να συμβιβαστεί με μια ζωή “χωρίς αναγνώριση, χωρίς λάμψη” και να “σιγήσει τον εκκωφαντικό θόρυβο τους εγώ της.”

Ποιες είναι οι υπερβάσεις που κάνει η ηρωίδα της παράστασης; Όσα της συμβαίνουν τα έχει -με κάποιο τρόπο- επιλέξει;

Ευσταθία: “Η ηρωίδα μας έχει μεγαλώσει σε ένα αυστηρά ασφυκτικό καθολικό περιβάλλον, είναι μια καταπιεσμένη γυναίκα που δεν της δόθηκαν οι ευκαιρίες για εξέλιξη και πρόοδο εκτός σπιτιού όπως και στις περισσότερες γυναίκες της εποχής της. Θα έλεγα ότι ήταν και τυχερή που είχε μια στοιχειώδη παιδεία και δεν ήταν αναλφάβητη, φαινόμενο πολύ συνηθισμένο για εκείνη την εποχή. Μέσα σ’ αυτό το κοινωνικό περιβάλλον γνωρίζει στο πετσί της την κατακραυγή του κόσμου όταν γίνεται αντιληπτή η σχέση του αδερφού της με τον Βερλαίν. Θα πρέπει να το ξεπεράσει . Η Ιζαμπέλ έχει πολλά φαντάσματα να αντιμετωπίσει. Η ζωή της είναι ένας συνεχής αγώνας. Διέξοδός της, ο αδερφός της και οι επιστολές του”.

Η παράσταση μιλά για κάποιον που μεγαλώσει στη σκιά κάποιου άλλου. Για κάποιον που θυσιάζεται. Εσείς προσωπικά είχατε ποτέ κάποια τέτοια εμπειρία;

Ευσταθία: “Εγώ προσωπικά δεν είχα τέτοια εμπειρία , αλλά καταλαβαίνω πολύ καλά από άλλες περιπτώσεις πόσο δύσκολο πράγμα είναι να διαχειριστεί κάποιος μια τέτοια κατάσταση. Βέβαια όλες οι δυσκολίες έχουν το κέρδος τους. Για να βρει κάποιος την ισορροπία του μέσα από τέτοια συνθήκη πρέπει να διαχειριστεί το “εγώ” του, να το μαλακώσει και να εστιάσει στο αληθινό νόημα της ζωής”.

Β.Βολιώτη: “Δεν έχω αισθανθεί ποτέ ότι έχω βρεθεί στη σκιά κάποιου άλλου. Όμως είναι πολύ εύκολο για μένα να καταλάβω πώς μπορεί να είναι αυτό το συναίσθημα. Η δουλειά του ηθοποιού φλερτάρει καθημερινά με την απόρριψη κι επειδή εργαλείο μας είναι ο ίδιος μας ο εαυτός θέλει πολύ σκληρή δουλειά και ωριμότητα για να αντιληφθεί κανείς ότι η απόρριψη αυτή δεν είναι “προσωπική”. Ο ηθοποιός εκτίθεται στη σκηνή ή στην κάμερα και για λίγο αποτελεί το επίκεντρο του ενδιαφέροντος του θεατή. Έτσι όταν η προσοχή του μετατοπίζεται αλλού είναι εύκολο να γλιστρήσει κανείς στην μελαγχολία”.

Η Ιζαμπέλ βρίσκει τελικά τη σωτηρία;

Ευσταθία: “Η αγάπη σώζει, επομένως και η Ιζαμπέλ σώζεται. Είναι το μόνο σίγουρο”.

Β.Βολιώτη: “Η Ιζαμπέλ βιώνει όλη της τη ζωή την αίσθηση εκείνου που ζει στη σκιά κάποιου σπουδαίου ανθρώπου. Όχι μόνο ως αδερφή του Αρθούρου Ρεμπώ αλλά και ως γυναίκα. Σαν γυναίκα δεν είχε κανένα δικαίωμα. Ζούσε πάντα δια μέσου εκείνου, του άντρα. Είναι σπαρακτικό πως διηγείται τα νοερά ταξίδια που έκανε διαβάζοντας τα γράμματα του αδερφού της από τα μακρινά μέρη στα οποία βρισκόταν εκείνος. Όμως η Ιζαμπέλ “σώθηκε” γιατί επένδυσε στην αγάπη”.

Πόσο επίκαιρη είναι η ιστορία της πρωταγωνίστριας;

Ευσταθία: “Το έργο θα έλεγα είναι διαχρονικό γιατί πραγματεύεται αξίες και αρχές που διέπουν την ανθρώπινη ύπαρξη όπως η αγάπη, η αυτοθυσία, η αφοσίωση, η συγχώρεση”.

Β.Βολιώτη: “Απόλυτα επίκαιρο κατά τη γνώμη μου γιατί είναι τόσο στραμμένη η προσοχή μας στο “εγώ” μας και έχουμε μπει τόσο βαθιά μέσα μας, που έχουμε χαθεί. Πρέπει να στρέψουμε το βλέμμα μας στους άλλους, να τους αγαπήσουμε και να αγαπηθούμε κι έτσι θα ξαναβρούμε το δρόμο προς τη γαλήνη”.

Ταυτότητα παράστασης

• Κείμενο – Έρευνα: Ευσταθία
• Σκηνοθεσία: Βίκυ Βολιώτη
• Σκηνικός χώρος -Κοστούμι: Βίκυ Βολιώτη
• Φωτισμοί: Βίκυ Βολιώτη
• Μουσική: Ευσταθία
• Ενορχήστρωση, προγραμματισμός: Χρήστος Αβδελάς
• Κιθάρες: Χρήστος Αβδελάς
• Πιάνο: Χάρης Μπότσης
• Ηχοληψία, μίξη: Χρήστος Αβδελάς
• Φωτογραφίες: Μαρίτα Αμοργιανού
• Βοηθός Σκηνοθέτη: Δημήτρης Κολλιός

Στον ρόλο του Αρθούρου Ρεμπώ ακούγεται η φωνή του Οδυσσέα Παπασπηλιόπουλου και στο ρόλο του Αββά ακούγεται η φωνή του Μανώλη Γιούργου. Μετάφραση κειμένων του Αρθούρου και της Ιζαμπέλ Ρεμπώ:

Info: Χώρος Τέχνης Ιδιόμελο, Ελευθερίου Βενιζέλου 17, Μαρούσι, κοντά στον ΗΣΑΠ, Για περιορισμένο αριθμό παραστάσεων Κυριακές και Δευτέρες. Προπώληση: viva.gr.

Ακολουθήστε το News247.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις