Γιατί όλοι οι τερματοφύλακες κουβαλάνε μια “ερημιά”;

Τι σχέση έχει ένα τσίταχ με έναν τερματοφύλακα και γιατί όλοι οι τερματοφύλακες κουβαλάνε μια «ερημιά»; Τα πάντα εξηγούνται στο καινούριο έργο του Βασίλη Κατσικονούρη «Τσιτάχ. Η ερημιά» που παρουσιάζεται στο Θέατρο Σταθμός με πρωταγωνιστή τον Γιώργο Νινιό σε σκηνοθεσία του ίδιου και της Ερμίνας Κυριαζή.

Ένας πολύπειρος βετεράνος τερματοφύλακας της Εθνικής Ελλάδος, με το ψευδώνυμο Τσίταχ, κάνει έναν ειλικρινή απολογισμό της μακροχρόνιας πορείας του, προσκεκλημένος από ένα σχολείο για να μιλήσει στα παιδιά για την αξία της άμιλλας και τα αθλητικά ιδεώδη.

Με αφορμή την Παγκόσμια Ημέρα Αθλητισμού, εξιστορεί γεγονότα και εμπειρίες από τη ζωή και την καριέρα του ξετυλίγοντας σιγά-σιγά το κουβάρι της ύπαρξης του, από τη δόξα, τα πλούτη και τα φώτα της δημοσιότητας μέχρι το μηδέν και το περιθώριο.

Η καταξιωμένη στην Κύπρο ερμηνεύτρια και σκηνοθέτρια Ερμίνα Κυριαζή και ο διακεκριμένος ηθοποιός Γιώργος Νινιός ενώνουν τις δυνάμεις τους για να αφηγηθούν μια ιστορία γεμάτη χιούμορ και συγκίνηση με κύρια θέματά της την ανδρική μοναξιά και τη ματαίωση, μαζί όμως με ένα βαθύ αίσθημα αξιοπρέπειας, ως πυξίδα και ως ύστατη νίκη σε πείσμα της ήττας και της φθοράς.

Η ερημιά του τερματοφύλακα

Η Ερμίνα Κυριαζή αναφέρει χαρακτηριστικά στο NEWS 24/7 τι την γοητεύει ιδιαίτερα στο μονόλογο του Β. Κατσικονούρη “Γενικώς με γοητεύει η γραφή του Κατσικονούρη και είναι η δεύτερη φορά που σκηνοθετώ έργο του (την περασμένη χρονιά σκηνοθέτησα στην Κύπρο το Καγκουρώ). Γραφή πολυδιάστατη. Είναι σαν να μην του ξεφεύγει τίποτα από την πορεία της ανθρώπινης ζωής και κατ επέκταση και των ηρώων του. Εμβαθύνει με καίριο τρόπο τόσο στον άνθρωπο και τις «ποιότητές» του όσο και στην κοινωνικοπολιτική κατάσταση. Μας διηγείται «ιστορίες» με χιούμορ, με σκληρότητα και αλήθεια, φτάνει να μπορούμε να ανακαλύψουμε γενναία τα επίπεδα του και να τα «μιλήσουμε», έτσι ώστε να μπορέσουμε τα κοινωνήσουμε!”.

Γιατί στον τίτλο συναντούμε το ΤΣΙΤΑΧ; Τι συμβολίζει και πως αυτό συνδυάζεται με την ερημιά του τερματοφύλακα;

Συναντάμε το «ΤΣΙΤΑΧ» το αιλουροειδές που ταυτίζεται με τη δυναμική του ήρωα του έργου που υπήρξε τερματοφύλακας και ελισσόταν στο γήπεδο και στις αποκρούσεις του ως αίλουρος. Αυτό ήταν το ψευδώνυμο του για τους φιλάθλους. Όπως λέει και ο Κατσικονούρης όλοι οι τερματοφύλακες κουβαλάνε μια «ερημιά».

«Όλοι οι τερματοφύλακες μαθημένοι είναι στη μοναξιά. Και από πιο πριν ίσως, άμα δεν ήτανε μοναχικοί, δε θα πηγαίνανε να γίνουν τερματοφύλακες, Κι αν ακόμα δε γίνονταν, κάτι άλλο με αυτή τη μοναξιά πάλι θα κάνανε. Φαροφύλακες! Ξέρω ’γω νυχτοφύλακες. Άντε και συγγραφείς…»Στην ερημιά ζει όπως όλοι οι άνθρωποι άλλωστε που επέλεξαν να είναι «διαφορετικοί»…Τώρα θα μου πείτε τι σημαίνει διαφορετικός; Ίσως αυτός με συνείδηση “outsider” που επέλεξε τη συναισθηματική ευφυΐα να την επενδύσει στην εντός του ανάπτυξη και όχι στην εικόνα του…

Πώς προσεγγίσατε σκηνοθετικά το έργο αυτό;

Εν αρχή ην ο λόγος! Πρώτο μου μέλημα είναι πάντα να ανακαλύψω, να διεισδύσω, να ταξιδέψω με το όχημα του ίδιου του συγγραφέα στο δικό του μέρος… Δεν πιστεύω στις σκηνοθεσίες που ο καθένας ανάλογα με τις εμπειρίες και τα βιώματα που έχει στη φαρέτρα του τοποθετείται απέναντι στα θεατρικά έργα. Αισθάνομαι ηθική υποχρέωση αν σκηνοθετώ Κατσικονούρη να μιλήσω τη γλώσσα του Κατσικονούρη, αν έχω Σαίξπηρ, Σαίξπηρ. Αυτό με ιντριγκάρει να πηγαίνω εγώ στο δοχείο και όχι να φέρνω το δοχείο σε μένα. Aυτή είναι η μαγεία, η μεταμόρφωση και στην υποκριτική τέχνη και στη σκηνοθετική. Δεν πιστεύω στις σκηνοθεσίες «τροχονομίες», όπως τις λέω. Εννοείται ότι στις παραστάσεις που δημιουργείς υπάρχει η «σφραγίδα» σου αλλά ποτέ αγνοώντας το λόγο…Γουστάρω τις χειροποίητες παραστάσεις με ό,τι αυτό συνεπάγεται…

Το θέμα είναι να βρεις όλα τα επίπεδα. Η κάθε ανάγνωση να είναι μια αποκάλυψη. Και τα έργα του Κατσικονούρη προσφέρονται για να ανάψεις ένα μικρό προβολέα και να δεις όλη την ελληνική κοινωνία μέσα από την κλειδαρότρυπα…

Γύρω από ποιους άξονες κινείται και ποιος ο στόχος σας;

Η διαμόρφωση της κοινωνίας προκύπτει από τον άνθρωπο, αλλά όχι απαραίτητα για τον άνθρωπο. Η «χρήση» της οποιασδήποτε μορφής εξουσίας όλο και γιγαντώνεται…

Είναι να μη βρεθείς «στην ανάγκη» , που λένε…Γιατί όταν βρεθείς εκεί, τότε βλέπεις το πραγματικό δημιούργημα της «εξουσιοκεντρικής» και καθόλου ανθρωποκεντρικής κοινωνίας που ζούμε. Και το μερίδιο ευθύνης βαραίνει όλους μας…Είτε γιατί σωπαίνουμε, είτε γιατί κουραστήκαμε, είτε γιατί όντως βρεθήκαμε στα δύσκολα, είτε γιατί μπορεί και εμείς, όποιες και αν ήταν οι προθέσεις, να φλερτάραμε για λίγη εξουσία…Αυτό δε συμβαίνει και τώρα;

Η εξουσία δεν έχει ένα πρόσωπο, όποτε δεν έχει να κάνει μόνο με τον ψηφοφόρο…Έχει να κάνει με την «εντός» μας ηθική. Στον Κατσικονούρη τίποτα δεν είναι τόσο πασιφανές που να «φωνάζει», τίποτα δεν είναι τόσο «διδακτικό» που να θυμίζει παλιατζούρα, εννοώ από πλευράς γραφής, τίποτα δεν είναι πασιφανές. Η αμφιθυμία που χαρακτηρίζει τα κείμενα του, καθώς και η «νίκη» μέσα από τη φαινομενική ήττα, καθορίζουν και ορίζουν τη «χαρμολύπη» που δεν είναι τυχαίο πως μόνο στην ελληνική γλώσσα υφίσταται ορισμός. Υπάρχουν οι «μορφωμένοι», οι «καλλιεργημένοι» , οι «ακαδημαϊκοί» , οι τιτλοφόροι παντός είδους. Και οι υπάρχουν και οι «θυμόσοφοι»…που τους συναντάς σε κάτι ξεχασμένα καφενεία και κρεμιέσαι από το στόμα τους… Και τότε θυμάσαι ποιος είσαι. Γιατί εκεί μιλάει η πραγματική εμπειρία, όχι η θεωρία…Ναι ένα Τσιτάχ, άμα το κλείσεις σε κλουβί το σκότωσες, έτσι γίνεται και με τη σκέψη… «Όσες κι αν χτίζουν φυλακές και ο κλοιός στενεύει, ο νους μας είναι αληταριό π’όλο θα δραπετεύει» δε λέει και ο Θανάσης Παπακωνσταντίνου; Στόχος μου ήταν στο ταξίδι αυτό με όλες τις συναισθηματικές εναλλαγές να είχα συμπαίχτες και συνταξιδιώτες τους θεατές.

Σκιαγραφήστε τον ήρωα του έργου…

Η περηφάνια του αιλουροειδούς ΤΣΙΤΑΧ, η άνοδος και η πτώση. Τι είναι για αυτόν η αξιοπρέπεια; Τι θα πει γενικότερα ΑΞΙΟΠΡΕΠΕΙΑ; Αυτό είναι το ερώτημα…Τώρα θα πρέπει να πω κοπιάστε να δείτε την παράσταση να μας πείτε…Οι θεατές δίνουν τις απαντήσεις…Τι να πούμε εμείς; Αν τα καταφέραμε ή όχι; Η απάντηση δεν υπάρχει, αυτή είναι πάντα και η αγωνία όταν ξεγεννάς μια παράσταση, αν κοινωνήσαμε αυτά που θέλαμε να πούμε…

Συντελεστές

Σκηνοθεσία: Ερμίνα Κυριαζή – Γιώργος Νινιός Ερμηνεία: Γιώργος Νινιός/Μουσική-Στίχοι: Γιώργος Νινιός/Σκηνογραφική ιδέα: Ερμίνα Κυριαζή/Κατασκευή μαριονέτας: Βασίλης Βασιλάκης/Σχεδιασμός φωτισμού: Βασίλης Πετεινάρης/Βοηθός σκηνοθέτη-Χειρίστρια κούκλας: Γεωργία Μανελίδου/Φωτογραφίες: Δημήτρης Βαττής/Περιγραφή αγώνα: Χρήστος Κυριαζής Παραγωγή: Πολιτισμός Σταθμός Θέατρο

Info

ΠΑΡΑΣΤΑΣΕΙΣ : Από τις 8 Οκτωβρίου, κάθε Σάββατο στις 18:15 και κάθε Κυριακή στις 21:15, για περιορισμένο αριθμό παραστάσεων/ΕΙΣΙΤΗΡΙΑ: Σάββατο & Κυριακή: 15 ευρώ και 13 ευρώ (μειωμένο)/ ΔΙΑΡΚΕΙΑ: 70 λεπτά/ ΠΡΟΠΩΛΗΣΗ: https://www.viva.gr/tickets/theater/tsitax-i-erimia-tou-termatofylaka/

Θέατρο Σταθμός: Βίκτωρος Ουγκώ 55, Μεταξουργείο Αθήνα (πλησίον του ΜΕΤΡΟ ΜΕΤΑΞΟΥΡΓΕΙΟ)/τηλ. 210 52 30 267

Ακολουθήστε το News247.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις