Γιώργος Βαλαής: “Η ελληνική κοινωνία πάντα διαπόμπευε ανθρώπους που ήταν διαφορετικοί”

Ο Γιώργος Βαλαής σκηνοθετεί τον “Δράκο” μία performance Δράκος που αποτελεί ένα επί σκηνής μοντάζ ετερογενών υλικών που αφηγούνται, αυτήν την βιαιότητα που υπάρχει στην κοινωνία και στρέφεται κατά των γυναικών: τις επιθέσεις, τους βιασμούς, το φόβο που υπάρχει κάτω από απλές συναντήσεις, τη λεκτική βία στο δρόμο, τη σεξουαλικοποίηση των γυναικών μέσα από τα αντρικά βλέμματα, τον χαμένο πνευματικό κόσμο που δεν μπορεί να μας βοηθήσει, την γενικευμένη νοοτροπία μέσα στην οποία ζούμε και η οποία στρέφεται κατά του μισού πληθυσμού του πλανήτη, την εξιδανίκευση του υποκειμένου «γυναίκα» και την καταβαράθρωσή του.

Όλα όσα καλλιεργούν μια κοινωνία που βασίζεται στον διαχωρισμό, τον φόβο της ετερότητας που ξεκινάει από το άλλο φύλο και επεκτείνεται σε όλο τον κόσμο.

Η μεταγραφή αυτή χρησιμοποιεί τόσο πραγματικά όσο και fiction γεγονότα, αποσπάσματα του σεναρίου του Ιάκωβου Καμπανέλλη για την ταινία «Δράκος», μια μέχρι τώρα αμετάφραστη στα ελληνικά συνέντευξη του Andrei Tarkovsky, λογοτεχνικά αποσπάσματα και πρωτότυπα σκηνικά κείμενα για να μιλήσει για μια νοοτροπία τόσο παλιά όσο και ο κόσμος.

“Αυτό που θα δείτε είναι ένας σκηνικός συνειρμός, μια αλληλουχία συμβάντων που δημιούργησε η δραματουργία της πρόβας. Ο Δράκος είναι περισσότερο για μένα ένας τίτλος που μπορεί να συνενώσει κάποια πράγματα, την πρόθεση των προβών και των συνεργατών μου, ώστε όλη η σκηνική αλληλουχία των συμβάντων να μιλήσουν για μια νοοτροπία μέσα στην οποία ζούμε” αναφέρει ο Γιώργος Βαλαής στο NEWS 24/7 και συνεχίζει εξηγώντας γιατί την ανεβάζει τώρα “δεν αποφάσισα αυτήν την περίοδο να το κάνω, το σκεφτόμουν εδώ και τέσσερα χρόνια απλά η παράσταση λόγω πανδημίας συμβαίνει τώρα. Η παράσταση δεν είναι μια αναπαραγωγή της ταινίας Δράκος. Χρησιμοποιώ ελάχιστες σκηνές από την ταινία, τόσες όσες χρειάζομαι για την παράσταση. Αυτό που με ενδιέφερε ήταν να κάνω μια σκηνική σύνθεση με αποσπάσματα από τον Δράκο όπως και με άλλα κείμενα που δεν έχουν σχέση με την ταινία ώστε να μιλήσω για τον σημερινό κόσμο. Κάτι άλλο που με ενέπνευσε ήταν ότι ο ήρωας είναι αθώος, είναι κάποιος που οι υπόλοιποι νομίζουν ότι είναι ο Δράκος ενώ ο πραγματικός Δράκος κατά την προσωπική μου γνώμη, είμαστε όλοι εμείς”.

Πού πιστεύετε πως οφείλεται όλη αυτή η βιαιότητα κατά των γυναικών; Τι είναι αυτό που την “καλλιεργεί”;
Ο τρόπος με τον οποίο ζούμε καθώς και οι δοξασίες του παρελθόντος. Δεν ακούγαμε μέχρι πρόσφατα τις φωνές των θυμάτων. Δεν δίναμε σημασία στο ζήτημα. Το προσπερνάγαμε πιστεύοντας ότι αυτά συμβαίνουν. Όλη αυτή η βιαιότητα ονοματίζονταν σαν εγκλήματα πάθους. Ακόμη και ο τρόπος με τον οποίο βλέπουμε την αγάπη είναι διαστρεβλωμένος. Πρέπει να ξαναδούμε τον τρόπο με τον οποίο ζούμε όλοι μαζί.

Ο κόσμος αλλάζει από την θέληση των ανθρώπων, απλά τώρα οι αλλαγές πρέπει να είναι πιο στοχευμένες και πιο ριζοσπαστικές.

Μιλάμε για ένα σύγχρονο φαινόμενο ή απλώς σήμερα τα γεγονότα αυτά “ακούγονται” περισσότερο;
Όχι το φαινόμενο δεν είναι σύγχρονο, οι στατιστικές των κακοποιήσεων παραμένουν σχεδόν ίδιες στο χρόνο άρα το φαινόμενο δεν είναι σύγχρονο, υπήρχε πάντα. Αυτό φυσικά δεν σημαίνει ότι δεν μπορεί να αλλάξουν τα πράγματα ή ότι εμείς δεν πρέπει να κάνουμε τα πράγματα να αλλάξουν. Ο κόσμος αλλάζει από την θέληση των ανθρώπων, απλά τώρα οι αλλαγές πρέπει να είναι πιο στοχευμένες και πιο ριζοσπαστικές.

Πόσο πατριαρχική είναι η κοινωνία μας σήμερα; Πόσο ανεκτική απέναντι στο διαφορετικό;
Η ελληνική κοινωνία είναι απόλυτα πατριαρχική. Υπάρχει ελάχιστη ανοχή απέναντι στο διαφορετικό και αυτό ίσως μόνο σε κάποιους κύκλους στην Αθήνα. Στην επαρχία τα πράγματα είναι πολύ σκληρά και αυτό το ξέρουμε όλοι. Η ελληνική κοινωνία δεν συμπαθεί το διαφορετικό. Η ελληνική κοινωνία πάντα διαπόμπευε ανθρώπους που ήταν διαφορετικοί. Οι θεσμοί της ελληνικής κοινωνίας, να θυμίσω ότι οι θεσμοί προστατεύουν τους ανθρώπους, είναι εξαιρετικά αναχρονιστικοί. Το θετικό που υπάρχει αυτή τη στιγμή είναι ότι μεγαλώνει μια νέα γενιά ανθρώπων που δείχνει να ενδιαφέρεται περισσότερο για τα θέματα για τα οποία συζητάμε. Ελπίζω ότι αυτή η γενιά θα καταφέρει να αλλάξει κάποια πράγματα.

Στην επαρχία τα πράγματα είναι πολύ σκληρά και αυτό το ξέρουμε όλοι. Η ελληνική κοινωνία δεν συμπαθεί το διαφορετικό. Η ελληνική κοινωνία πάντα διαπόμπευε ανθρώπους που ήταν διαφορετικοί.

Τι θα αλλάζατε γύρω σας αν μπορούσατε;
Δεν έχω αυτή τη δύναμη, κανείς δεν μπορεί να αλλάξει μόνος του τίποτα, οπότε η απάντηση είναι θεωρητική. Θα ήθελα αν μπορούσα να άλλαζα τα πάντα. Η εκπαίδευση είναι το μόνο εργαλείο που μπορεί να αλλάξει τον άνθρωπο. Θα ήθελα να είχα αυτά τα εργαλεία από νωρίς ώστε να μη φοβάμαι το διαφορετικό. Δεν θα άλλαζα την μουσική.

Ιδέα, Σκηνοθεσία: Γιώργος Βαλαής/Δραματουργία: Γιώργος Βαλαής, Γεωργία Κανελλοπούλου/Κείμενα: Ιάκωβος Καμπανέλλης, Andrei Tarkovsky, Irena Brezna, Virginia Woolf, στοιχεία από το internet./Σκηνογραφία, Κοστούμια: Ελένη Στρούλια/Επιμέλεια μουσικής: Voltnoi Brege, Γιώργος Βαλαής/Φωτισμοί: Τάσος Παλαιορούτας/Χορογραφίες, επιμέλεια κίνησης: Γιάννης Νικολαΐδης/Βοηθός σκηνοθεσίας, χειρισμός προβολής: Γεωργία Κανελλοπούλου/Συνεργάτης ενδυματολόγος: Δημήτριος Παρασκευόπουλος/Βοηθοί σκηνογράφοι: Σοφία Θεοδωράκη, Τζάνος Μάζης/Κατασκευή σκηνικού: Κώστας Πλαστήρας/Φωτογραφίες: Αλεξάνδρα Δεληθέου/Εκτέλεση παραγωγής: One Plant Production/Ηθοποιοί: Γιώργος Βαλαής, Κατερίνα Ζησούδη, Μάγδα Καυκούλα, Θοδωρής Πεντίδης.

Παραστάσεις: 21 Μαρτίου-19 Απριλίου/Ημέρες και ώρες παραστάσεων: Κυριακή-Δευτέρα-Τρίτη: 9.15μμ/Διάρκεια: 80 λεπτά/Τιμές εισιτηρίων: 16 ευρώ, για φοιτητές, 65+, ανέργους μειωμένο 12 ευρώ, ατέλεια 3 ευρώ./Ηλεκτρονική προπώληση/ https://www.viva.gr/tickets/theater/drakos-performance-gia-mia-nootropia/

Ακολουθήστε το News247.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις