Γρηγόρη Καραντινάκη, τι θα γινόταν αν ο Τάσος και η Γκόλφω είχαν μια δεύτερη ευκαιρία;

Εν μέσω πολλών παρτίδων γκoλφ, δύο Λόρδοι περιηγητές προσπαθούν να καταλάβουν αν οι ψυχές συναντώνται για κάποιο λόγο και αν όντως υπάρχει η παντοτινή αγάπη.

Δημιουργώντας ένα μη προβλέψιμο εικαστικό και στυλιστικό περιβάλλον ο σκηνοθέτης Γρηγόρης Καραντινάκης προσγειώνει το κοινό, σε μία άχρονη ανάγνωση της ιστορίας αγάπης του Τάσου και της Γκόλφως στην παράσταση Golfώ, μία κωμική διασκευή στο έργο του Σπυρίδωνος Περεσιάδη.

Η κοινωνία θέλησε να τους εμποδίσει με υπαρκτούς οικονομικούς περισπασμούς και στερεοτυπικά διλήμματα. Το άδοξο φινάλε του έρωτα τους ανέδειξε την αγάπη τους ως απόλυτη έκφραση ρομαντισμού, οδηγώντας τους ήρωες στη μετά θάνατον συνύπαρξη.

Τι θα γινόταν όμως, αν ο Τάσος και η Γκόλφω είχαν μία δεύτερη ευκαιρία;

“Το έργο του Σπυρίδωνα Περεσιάδη είναι ένα από τα πιο αναφορικά έργα της ελληνικής δραματουργίας. Με γοήτευσε γιατί η διαχρονία του έρωτα της Γκόλφως και του Τάσου, κρατάει την ορμή της, ακόμα και σήμερα, στον έρωτα δεν έχουν αλλάξει τα πράγματα. Το πόσο καθοριστικός είναι ο περίγυρος και με ποιο τρόπο μπορεί να οδηγήσει στην καταστροφή ένα άδολο, αθώο έρωτα. Πόσο αποφασιστική επιρροή μπορεί να έχει το χρήμα και πως αλλάζει το «ισοζύγιο» των ανθρωπίνων σχέσεων. Ποιο είναι το όριο της εξαγοράς, της ανθρώπινης συνείδησης! Είναι μερικά από τα στοιχεία του έργου που με γοήτευσαν” αναφέρει ο Γρηγόρης Καραντινάκης εξγώντας τι ήταν αυτό που τον γοήτευσε στην ιστορία αγάπης του Τάσου και της Γκόλφως.

Τι θα δούμε στη δική σας διαφορετική ανάγνωση και γιατί μας αφορά;

Στη δική μας ανάγνωση -που βασίζεται στην κωμική διασκευή του έργου από την Ηρώ Κισανδράκη- τίθεται το ζήτημα της δεύτερης ευκαιρίας. Οι Άγγλοι λόρδοι περιηγητές, που σημειωτέων υπάρχουν στο πρωτότυπο κείμενο του Περεσιάδη, στην διασκευή γίνονται δυο Άγγλοι λόρδοι Golfer’s, που λειτουργούν από την μεταφυσική πλευρά της ζωής, ως «μοίρα», ως «άγγελοι», ως ένας «από μηχανής Θεός» και με τις παρεμβάσεις τους, οι οποίες έχουν πολλές φορές έχουν χιούμορ και κωμικά χαρακτηριστικά, ανατρέπουν, σχολιάζουν και με τον ένα ή άλλο τρόπο αλλάζουν την μέχρι τώρα γνωστή κατάσταση των πραγμάτων.

Τι θα γινόταν όμως, αν είχαν μία δεύτερη ευκαιρία όλοι οι χαμένοι ή ματαιωμένοι;

Ελπίζω οι χαμένοι ή ματαιωμένοι να βλέπουν σαν ευλογία την κάθε μέρα που ανατέλλει και σαν μια νέα ευκαιρία στη ζωή τους, για νέες αποφάσεις, ίσως για διαφορετικές επιλογές σ’ αυτό το μαγικό ταξίδι που λέγεται ζωή. Αν κατανοήσουμε πως οι δυσκολίες και η ματαίωση πολλές φορές, είναι μέρος της φυσικής ροής των πραγμάτων, τότε κάθε εμπόδιο θα σε κάνει σοφότερο και δυνατότερο, με νέους στόχους, με πίστη και εμπειρία για να μπεις σε τροχιά δημιουργίας.

Πόσο ο έρωτας και η αγάπη είναι νευραλγικά στοιχεία στον κόσμο μας σήμερα που μόνο από ρομαντισμό δε χαρακτηρίζεται;

Ο έρωτας και η αγάπη ήταν και είναι μέρος της ανθρώπινης φύσης χιλιάδες χρόνια τώρα. Στις πιο δύσκολες συνθήκες, σε πολέμους, σε απαγορεύσεις, σε εγκλωβισμούς, ο έρωτας και η αγάπη εύρισκαν χώρο να ανθίσουν. Όσο και από την εποχή μας να λείπει ο ρομαντισμός, η ρομαντική διάθεση από τον άνθρωπο δε θα εξαφανιστεί.

Όσο και αν δημιουργούνται διάφορα στερεότυπα που προβάλλονται από τον κόσμο του διαδικτύου, που δημιουργεί πρότυπα εκμετάλλευσης και βίας, τόσο ο άδολος έρωτας και η αγάπη θα συνεχίσουν να δημιουργούν ευτυχία και ζωή. Ο Σαίξπηρ το λέει όμορφα: «Η ζωή είναι μικρή, ζήσε για σένα και πριν μιλήσεις, άκου… πριν γράψεις, σκέψου…πριν ξοδέψεις, δούλεψε…πριν μισήσεις, αγάπα…”