Η Γεωργία Μαυραγάνη αντιμέτωπη με τον “Εχθρό του λαού”

Η Γεωργία Μαυραγάνη μετά το εξαιρετικό “Ονειρόδραμα” του Στρίντμπεργκ που σκηνοθετεί στην Κεντρική Σκηνή του Εθνικού, καταπιάνεται με τον Ίψεν και θα σκηνοθετήσει τον “Εχθρό του Λαού”, έργο γραμμένο το 1882, που σοκάρει με την επικαιρότητά του.

Ένα έργο πολιτικό, που αποτυπώνει με ειλικρίνεια και αιχμηρότητα τα ηθικά́ διλήμματα και τις αποφάσεις που κάθε πολίτης και κοινωνία καλείται να αντιμετωπίσει και να πάρει.

Στην παράσταση της Γεωργίας Μαυραγάνη στη σκηνή του Ρεκτιφιέ θα παρακολουθήσουμε έξι ηθοποιούς που με τη βοήθεια οπτικοακουστικών μέσων θα αφηγηθούν και θα αναπαραστήσουν την ιστορία αυτής της πόλης σαν δραματοποιημένο ντοκουμέντο μιας συνέλευσης όπου όλο το παρασκήνιο και οι πολιτικοί και προσωπικοί χειρισμοί έρχονται σιγά-σιγά στην επιφάνεια.

Λίγα λόγια για την υπόθεση

Ο γιατρός μίας μικρής, πρόσφατα αναπτυσσόμενης εξαιτίας των θεραπευτικών λουτρών της, πόλης, ανακαλύπτει πως τα λουτρά είναι μολυσμένα. Προκειμένου να ενημερώσει τους συμπολίτες του για το πρόβλημα θα ζητήσει τη βοήθεια του τοπικού Τύπου και της πολιτικής ηγεσίας.

Ο Τύπος θα ενθουσιαστεί με το σκάνδαλο και θα τον αποκαλέσει ήρωα. Αντίθετα η πολιτική ηγεσία θα τον ενημερώσει πως μια ανακατασκευή των λουτρών σημαίνει μια επιπλέον φορολογία για τους πολίτες και ανακοπή της οικονομικής ανάπτυξης της πόλης. Στη συγκέντρωση θα βρεθεί μπροστά σε μια απρόθυμη για την αλήθεια κοινή γνώμη. Οι ισορροπίες αλλάζουν. Ο Τύπος και η ηγεσία θα συνταχθούν με τη γνώμη των πολλών.

Ο γιατρός θα αμφισβητήσει το δίκαιο και το ορθό της πλειοψηφίας και σύντομα, στην έκτακτη τοπική συνέλευση οι συμπολίτες του θα τον αποκηρύξει ως «εχθρό της κοινωνίας και του λαού». Το ηθικό δίλημμα του γιατρού θα ενταθεί ακόμα περισσότερο.

Αποσπάσματα από δυο επιστολές του Ερ. Ίψεν, στον Γκ. Μπραντές την περίοδο πριν την έκδοση του « Εχθρού του λαού»

17 Φεβρουαρίου 1881
«..Τάσσομαι με την επανάσταση που αξιώνει ως προϋπόθεση για την ένωση των πολίτων την ελεύθερη φρόνηση και την πνευματική́ συγγένεια…»

3 Ιανουαρίου 1882
«.. Πιστεύω πως το δίκιο το ‘χει αυτός που συνδέεται βαθύτατα με το μέλλον. Ένας εχθρός του λαού…»
* (εισαγωγή – μετάφραση – σχόλια Θ. Παπαδημητρόπουλος / πρόλογος-επιμέλεια -σχόλια Ήρκος Αποστολίδης εκδ. Gutenberg)