Η Ζέτη Φίτσιου ανακατεύει στο Μίξερ καταστάσεις της ελληνικής πραγματικότητας

Η βραβευμένη με το Κρατικό Βραβείο Συγγραφής Θεατρικού Έργου για το 2022, Ζέτη Φίτσιου, παρουσιάζει – από τις 24 Νοεμβρίου στο Θέατρο Μικρό Γκλόρια– το νέο της έργο, το εκρηκτικό ολοκαίνουριο «Μίξερ», ένα λαϊκό μιούζικαλ τσέπης σε πρωτότυπη μουσική σύνθεση του Θοδωρή Οικονόμου. Ο Κώστας Σιλβέστρος αναλαμβάνει τη σκηνοθεσία, ο Αλέξανδρος Σιάτρας και η Έλενα Χαραλαμπούδη (γνωστή και ως 5 minute mum) ερμηνεύουν τους δύο βασικούς πρωταγωνιστικούς ρόλους του έργου, με τον Κωνσταντίνο Τσιμπούκη να τους συνοδεύει μουσικά επί σκηνής.

Το έργο περιστρέφεται γύρω από έναν νέο φέρελπι καλλιτέχνη που θέλει διακαώς να ανεβάσει τον Άμλετ. Όμως, λόγω εξαιρετικά χαμηλού μπάτζετ, τελικά αλλάζει το όραμά του και αντί για τον Άμλετ παίζει τον Βαγγέλη, που αντί για τη Δανία, ζει κάπου στην Κυψέλη. Θα κάνει ό,τι περνάει από το χέρι του για να καταφέρει να ανεβάσει την παράστασή του. Μαζί με μια ακόμη ηθοποιό πρόκειται να παίξουν όλους τους ρόλους του έργου.
Η παράσταση ξεκινά και μπροστά μας ξετυλίγεται η ιστορία του Βαγγέλη που από άσημος πορτιέρης, καταλήγει μέσα από μια σειρά παράδοξων γεγονότων να γίνει αρχηγός του κράτους. Ενός κράτους εντελώς διαλυμένου και ανοργάνωτου στο οποίο κυριαρχεί η διαφθορά, η λαμογιά και η τσαπατσουλιά. Σ’ αυτή την ξέφρενη πορεία «ανέλιξής» του, ο ήρωας θα συναντήσει στον δρόμο του χαρακτήρες που είτε θα του βάλουν εμπόδια είτε θα του αλλάξουν εντελώς τον τρόπο που βλέπει τα πράγματα.

Η Ζέτη Φίτσιου μάς ξεναγεί στο Μίξερ λέγοντας “το Μίξερ ανακατεύει με τρόπο κωμικό καταστάσεις της ελληνικής πραγματικότητας. Βασίζεται στα βαθιά χαρακτηριστικά της κοινωνίας και όχι σε στοιχεία της επικαιρότητας. Γεγονότα και συμβάντα που επαναλαμβάνονται μέσα στα χρόνια. Στην παράσταση θα περάσουν από μπροστά μας όλα εκείνα τα στοιχεία που συντελούν σε αυτό το μοναδικό φαινόμενο που λέγεται ελληνική κοινωνία”.

Και συνεχίζει σκιαγραφώντας “οι βασικοί χαρακτήρες είναι δυο, ο Βαγγέλης (Αλέξανδρος Σιάτρας) που από ένα λαϊκό παιδί καταλήγει να γίνει πρωθυπουργός της χώρας, και η Αλέκα (Έλενα Χαραλαμπούδη) μια αναρχική επαναστάτρια που καθόλου δεν της αρέσουν οι άντρες που έχουν εξουσία. Στο έργο παρακολουθούμε την πορεία του Βαγγέλη να βρει την Αλέκα. Στη διαδρομή αυτή θα πέσει πάνω σε πολλούς ενδιαφέροντες χαρακτήρες, τους οποίους υποδύεται όλους η Έλενα. Αλλάζει περίπου 35 ρόλους!”

Το έργο το χαρακτηρίζετε ως λαϊκό μιούζικαλ τσέπης. Μας το εξηγείτε;
Την παράσταση τη χαρακτηρίζει ένα όργανο. Το Μπουζούκι. Τι πιο λαϊκό από αυτό; Φτιάξαμε το μίξερ γεμάτο με μουσική. Όση αντίθεση μπορεί να έχει η λέξη λαϊκό με τη λέξη μιούζικαλ, άλλες τόσες αντιθέσεις και αντιφάσεις κρύβει μέσα της και η ζωή σε αυτή τη χώρα.

Πώς αποφασίσατε να χρησιμοποιήσετε δεκαπεντασύλλαβο και πόσο δύσκολο ήταν αυτό;
Μια μέρα έγραψα δυο στίχους για τα παιδιά μου και τους άρεσε. Έγραψα περισσότερους και άρχισε να αρέσει και σε μένα. Και ξεκίνησα για ευχαρίστηση να γράφω έτσι. Ο δεκαπεντασύλλαβος έχει από τη φύση του κάτι το παιδικό. Κι αυτό είναι το ενδιαφέρον. Ότι μπορείς μέσα από αυτή τη φόρμα να πεις τα πιο σκληρά πράγματα κρατώντας πάντοτε μια αθωότητα. Να ακόμη μια αντίφαση. Επίσης, ένα άλλο χαρακτηριστικό είναι ότι ο δεκαπεντασύλλαβος δεν ξέρεις που θα σε οδηγήσει. Μια λέξη που θα γράψεις μπορεί να αλλάξει όλη την ιστορία και να βρεθείς σε κάτι άλλο. Όταν έγραφα ένιωθα σαν τους μουσικούς που αυτοσχεδιάζουν. Ήταν απελευθερωτικό. Ταυτόχρονα όμως ο δεκαπεντασύλλαβος έχει αυστηρούς κανόνες, βασίζεται στο ρυθμό, έχει αρχιτεκτονική δομή, και η φόρμα του μοιάζει με παρτιτούρα. Ο συνδυασμός παιδικότητας και πειθαρχίας είναι που με τράβηξε σε αυτόν τον τρόπο γραφής.

Πόσο η ιστορία τους και οι ευτράπελες καταστάσεις που βιώνουν θυμίζουν το σήμερα;
Θυμίζουν το σήμερα, το χθες και πιθανώς το αύριο. Φαίνεται πως κάποια πράγματα είναι παγιωμένα γύρω μας. Όμως ο Βαγγέλης, που έχει αρχικά το ρόλο του κατεστημένου στο έργο, κάνει την αλλαγή. Ψάχνοντας την Αλέκα, βρίσκει μάλλον τον εαυτό του.

Μιλήστε μας για τη συμβολή της μουσικής του Θοδωρή Οικονόμου…
Αρχικά να πω ότι ο Θοδωρής Οικονόμου ήταν δάσκαλος μου αλλά και του Κώστα (Σιλβέστρου) στη σχολή του Θεάτρου Τέχνης κι ήταν μεγάλη τιμή για εμένα να συνεργαστώ μαζί του. Είναι σπουδαίος καλλιτέχνης! Ο Θοδωρής, ήρθε τη μέρα που ξεκινήσαμε τις πρόβες με ένα μεγάλο μέρος της μουσικής έτοιμο και μαζί με τον Κώστα, ανοίξανε κατευθείαν έναν δρόμο ως προς το ύφος της παράστασης. Άλλωστε οι δυο τους είναι στενοί συνεργάτες τα τελευταία χρόνια και έχουν έναν μαγικό τρόπο επικοινωνίας. Όπως θα δείτε και στην παράσταση, ο ρόλος της μουσικής -και γενικότερα του ρυθμού- είναι πρωταγωνιστικός!