Κατερίνα Γιαννοπούλου: “Οι Δίκαιοι θυσιάζουν την ίδια τους τη ζωή στον βωμό της δικαιοσύνης. Αρκεί αυτό για να είναι αθώοι;”

Μπορεί ένας δίκαιος σκοπός να επιτευχθεί με άδικα μέσα; Μπορεί κανείς να αποφασίσει ποιος δικαιούται να ζήσει και ποιος όχι; Ο Αλμπέρ Καμύ αντιτάσσει στον μηδενισμό που καλύπτει την Ευρώπη, από την εποχή του μέχρι και σήμερα, την ευαισθησία των Δίκαιων.

Η Κατερίνα Γιαννοπούλου σκηνοθετεί στο Δημοτικό Θέατρο Πειραιά τους “Δίκαιους” το έργο αυτο του Καμύ η δράση του οποίου τοποθετείται στη Ρωσία του 1905. Τέσσερις επαναστάτες ετοιμάζονται να δολοφονήσουν με εκρηκτικό μηχανισμό τον Μεγάλο Δούκα Σεργκέι. Τη στιγμή όμως της απόπειρας, ο επιφορτισμένος με την εκτέλεση του σχεδίου Ιβάν Καλιάγιεφ υπαναχωρεί, μιας και στην άμαξα μαζί με τον Δούκα επιβαίνουν δύο παιδιά.

Με αφορμή τη ματαιωμένη δολοφονική επίθεση ξεσπά διαμάχη ανάμεσα στα μέλη της οργάνωσης γύρω από τα καίρια ζητήματα της βίας, της ηθικής και της ευθύνης. Οι επαναστάτες του Καμύ, εγκλωβισμένοι ανάμεσα στον θάνατο και τον έρωτα, ανάμεσα στη θέληση για ζωή και την απαίτηση για δικαιοσύνη, αναδεικνύουν τις συνέπειες του παραλόγου της κοινωνικής και πολιτικής ύπαρξης.

“Ο Καμύ είναι ένας από τους πιο γοητευτικούς συγγραφείς του 20ου αιώνα. Ο τρόπος που αντιλαμβάνεται και αποτυπώνει τον κόσμο είναι γεμάτος πάθος, δεν μπορεί να σε αφήσει αδιάφορο. Σε κάθε κείμενό του καταθέτει τα πιστεύω του με ορμή. Τόσο στους Δίκαιους, όσο και στον Επαναστατημένο άνθρωπο, έργα άκρως συγγενικά, ο Καμύ καταγράφει τον ακραίο ρομαντισμό της ανάγκης για επανάσταση και την χαμένη αθωότητα. Από την πρώτη κιόλας ανάγνωση των Δίκαιων αντιλαμβάνεται κανείς πως αυτό το έργο έχει κάτι το ξεχωριστό” λέει στο NEWS 24/7 η σκηνοθέτις Κατερίνα Γιαννοπούλου.

Και συμπληρώνει: “Το έργο του Καμύ διαπραγματεύεται την έννοια της δικαιοσύνης και της επανάστασης και κατά πόσο μπορούμε να εξακολουθούμε να μιλάμε για αυτές τις δύο έννοιες όταν επιβάλλονται με άδικα μέσα. Οι επαναστάτες στον Καμύ είναι απόλυτα δοσμένοι σε έναν σκοπό και δεν διστάζουν να θυσιάσουν την ίδια τους τη ζωή στον βωμό της δικαιοσύνης, όμως αρκεί αυτό για να είναι αθώοι;”

Ποιοι είναι αυτοί οι Δίκαιοι; Υπάρχουν σήμερα αντίστοιχοι Δίκαιοι και ποιοι είναι αυτοί;
Οι Δίκαιοι είναι εμπνευσμένοι από πραγματικά πρόσωπα, επαναστάτες που έζησαν στη Ρωσία στις αρχές του 20ου αιώνα. Ο Καμύ επιλέγει αυτά τα πρόσωπα για την αθωότητα και τον ρομαντισμό που τα χαρακτηρίζει. Δεν ξέρω αν μπορούμε να αντιληφθούμε με τέτοιο τρόπο τον κόσμο σήμερα. Δεν είμαστε πια αθώοι.

Πόσο εύκολα μπορεί ένας Δίκαιος να γίνει Άδικος; Και από τι εξαρτάται αυτο; Μπορούμε να κατακτήσουμε τη δικαιοσύνη με απόλυτα δίκαια μέσα;
Η δικαιοσύνη ως έννοια είναι απόλυτα γοητευτική, όμως ο καθένας και η καθεμία από εμάς την αντιλαμβάνεται με τελείως διαφορετικό τρόπο. Φυσικά υπάρχουν κοινοί παρονομαστές στους οποίους συμφωνούμε όλοι, όμως ο τρόπος με τον οποίο μπορούμε να διεκδικήσουμε το δίκαιο διαφέρει από άνθρωπο σε άνθρωπο. Έτσι, δεν μπορούμε να μιλήσουμε για απόλυτα δίκαια μέσα, καθώς σίγουρα για κάποιους θα είναι άδικα.

Πώς αισθάνεστε αλήθεια σαν καλλιτέχνης των ημερών μας; Πόσο “δίκαιο” είναι το πρόσφατο Προεδρικό Διάταγμα για τις καλλιτεχνικές σπουδές…
Το συγκεκριμένο διάταγμα είναι ο ορισμός της αδικίας, καθώς ακυρώνει τις σπουδές των καλλιτεχνών και υποβιβάζει το θέατρο για άλλη μια φορά, εμπαίζοντας μάλιστα τους καλλιτέχνες. Η συγκεκριμένη πρακτική είναι πραγματικά πρωτότυπη για τα δεδομένα της Ευρώπης, καθώς σε καμία άλλη χώρα δεν τίθεται ζήτημα αναγνώρισης των καλλιτεχνικών πτυχίων, πόσο μάλλον τέτοιας απαξίωσης των καλλιτεχνών. Ως χώρα πρέπει να αντιληφθούμε επιτέλους την αξία της τέχνης και να της αναγνωρίσουμε τον σεβασμό που της αρμόζει.

Τι σας θυμώνει ιδιαίτερα γύρω σας; Τι θα θέλατε να αλλάξετε;
Τα πάντα. Ζούμε σε έναν απόλυτα άδικο κόσμο και κινούμαστε με απολύτως εγωιστικά κίνητρα. Δεν ενδιαφερόμαστε για την καταστροφή δίπλα μας, θεωρούμε ότι αφού εμείς είμαστε ασφαλείς όλα πάνε καλά. Δεν είναι όμως έτσι. Υπάρχει πολλή βία και πολλή καταπίεση γύρω μας. Θα πρέπει να επαναδιαπραγματευτούμε συνολικά τον τρόπο δόμησης της κοινωνίας μας για να μπορούμε να μιλάμε για δικαιοσύνη.

Μετά τον Γιώργο Κουτλή που είναι τώρα καλλιτεχνικός υπεύθυνος της Πειραματικής του Εθνικού, παίρνετε εσείς τη σκυτάλη. Πώς αισθάνεστε με την ανάληψη αυτής της ευθύνης;
Η επανίδρυση της Πειραματικής είναι ένα πολύ ευχάριστο γεγονός για τη θεατρική σκηνή της Αθήνας και μια πολύ σημαντική κίνηση από το Εθνικό Θέατρο. Είναι ιδιαίτερη χαρά και τιμή για εμένα να είμαι η πρώτη γυναίκα σε αυτή τη θέση. Στόχος της σκηνής είναι να δώσει βήμα στη νέα δημιουργία από καλλιτέχνες της νεότερης γενιάς, προσφέροντάς τους τις κατάλληλες συνθήκες εργασίας και καλλιτεχνικής ελευθερίας.

ΣΥΝΤΕΛΕΣΤΕΣ

• Σκηνοθεσία: Κατερίνα Γιαννοπούλου
• Δραματουργία & Βίντεο: Γρηγόρης Λιακόπουλος
• Μετάφραση: Μιχάλης Πητίδης
• Σκηνικά & Κοστούμια: Νίκη Ψυχογιού
• Φωτισμοί: Χριστίνα Θανάσουλα
• Φωτογραφίες: Ελίνα Γιουνανλή
• Παίζουν: Γιώργος Κισσανδράκης, Γωγώ Παπαϊωάννου, Μιχάλης Πητίδης, Βασίλης Σαφός

ΙNFO

ΔΗΜΟΤΙΚΟ ΘΕΑΤΡΟ ΠΕΙΡΑΙΑ: ΣΚΗΝΗ ΩΜΕΓΑ/ Λεωφ. Ηρ. Πολυτεχνείου 32

ΠΑΡΑΣΤΑΣΕΙΣ: Από 18/01/23 έως 19/02/23/ Τετάρτη: 20.00, Πέμπτη: 20.30, Παρασκευή: 20.30, Σάββατο: 20.00, Κυριακή: 20.00/Σημείωση: η είσοδος στην αίθουσα μετά την έναρξη της παράστασης δεν είναι δυνατή/Διάρκεια παράστασης 90’/Η παράσταση επιχορηγείται από το ΥΠΠΟ

Ακολουθήστε το News247.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις