Μαλλιά κουβάρια στο ΔΗ.ΠΕ.ΘΕ Ρούμελης και όποιος αντέξει

Ο σκηνοθέτης Τάσος Πυργιέρης μιλά στο NEWS 24/7 με αφορμή το έργο «Μαλλιά Κουβάρια» του Νικολάου Λάσκαρη που παρουσιάζει το ΔΗ.ΠΕ.ΘΕ Ρούμελης.

ΓΕΩΡΓΙΑ ΟΙΚΟΝΟΜΟΥ
13 Ιουνίου 2023 06:21

Ο Τάσος Πυργιέρης ξαναζωντανεύει την Αθήνα του 1910 με μία παράσταση που αποπνέει όλη την αλλοτινή ατμόσφαιρα της τότε εποχής. Καταιγιστικοί διάλογοι, απανωτές παρεξηγήσεις, συζυγικές ζηλοτυπίες, σε ένα έργο αντάξιο με τα περίτεχνα μπουλβάρ της γαλλικής δραματουργίας.

Ο λόγος για το έργο «Μαλλιά Κουβάρια» του Νικολάου Λάσκαρη, που παρουσιάστηκε για πρώτη φορά στο Αθηναϊκό κοινό πριν 134 χρόνια και τώρα περιοδεύει με το ΔΗ.ΠΕ.ΘΕ. Ρούμελης σε δραματουργική επεξεργασία του Νίκου Ορφανού

Τι συμβαίνει όταν ένας ευυπόληπτος παντρεμένος, πρέπει να φύγει για μυστική επιχείρηση, κάτω από τα μάτια μιας ζηλόφθονης συζύγου; Τι ρόλο παίζει η μυστική μάντισσα που διαβάζει τις τρίχες και ανακαλύπτει τις ερωτικές επιθυμίες; Πώς μπλέκουν μαζί τρεις καλοί φίλοι και οι σύζυγοί τους; Και πως ξεδιαλύνεται ένα κουβάρι παρεξηγήσεων μέσα από μια σειρά ξεκαρδιστικών επεισοδίων;

Κωνσταντίνος Λέπουρης

Η γοητεία του κειμένου

Ο Τάσος Πυργιέρης αναφέρει στο NEWS 24/7 τι ήταν αυτό που τον γοήτευσε στο “Μαλλια κουβάρια
του Νικολάου Λάσκαρη και θέλησε να το σκηνοθετήσει:
“Πρώτα από όλα με γοήτευσε η πολυσχιδής προσωπικότητα του συγγραφέα. Δεν ξέρω αν το γνωρίζετε, υπήρξε ένας σπουδαίος δημιουργός. Αγάπησε το θέατρο όσο λίγοι, ήταν θεατρικός συγγραφέας, λιμπρετίστας, αρθρογράφος, μεταφραστής γαλλικών θεατρικών έργων, κριτικός θεάτρου και πατέρας της Ιστορίας του Νεοελληνικού θεάτρου. Τα «Μαλλιά Κουβάρια» (1897 – 1898) ήταν ένα από τα πιο επιτυχημένα του έργα εκείνη την εποχή. Έχει ένα πηγαίο χιούμορ, που ταιριάζει στην ιδιοσυγκρασία μου και αυτό ήταν για μένα ο βασικός λόγος που ήθελα να το σκηνοθετήσω. Επιθυμία μου στις παραστάσεις μου είναι το κοινό να διασκεδάζει χωρίς να τον απασχολούν τα προβλήματα τις καθημερινότητας. Βασικό κριτήριο της επιλογής ήταν η δημιουργία μιας παράστασης που θα επιβεβαιώνει ότι η δύσκολη περίοδος της πανδημίας ανήκει πλέον στο παρελθόν”.

Σπάνια πια βλέπουμε τέτοια έργα επί σκηνής. Δεν είναι της μόδας ή έχουν ξεπεραστεί από την αλλαγή που έχει επέλθει στην κοινωνία μας;
Το τελευταίο διάστημα μέσα από την αναζήτηση θεατρικών έργων γοητεύομαι όλο και περισσότερο από τους Έλληνες θεατρικούς συγγραφείς του 20ου αιώνα. Ίσως έχω ανάγκη να συνδεθώ ξανά με το παρελθόν μας, ίσως μου λείπει η αγνότητα εκείνης της παλιάς εποχής.

Ο Τάσος Πυργιέρης

Πώς επικοινωνεί το έργο αυτό με το σήμερα;
Οι ανθρώπινες σχέσεις με τις οποίες καταπιάνεται το έργο είναι διαχρονικές και πανανθρώπινες . Υπάρχει η ανάγκη των ηρώων να ελέγχουν καθετί γύρω του και κυρίως τους ανθρώπους, με τους οποίους συνδέονται ερωτικά. Όσο και να προοδεύει η κοινωνία, ο έρωτας έχει τους δικούς του κανόνες. Η ζήλια και η καχυποψία παραμένουν βασικά χαρακτηριστικά των σχέσεων σε όλες τις εποχές. Εξαιτίας αυτών, στα «Μαλλιά Κουβάρια» δημιουργείται μια σειρά καταστάσεων και αλλεπάλληλων παρεξηγήσεων, που είμαι σίγουρος πως θα ψυχαγωγήσουν τους θεατές.

Με τις κωμωδίες λέμε τα πιο σοβαρά πράγματα- Με αυτή την κωμωδία τι θέλετε να πείτε;
Θα συμφωνήσω μαζί σας, με την κωμωδία μπορούμε να θέσουμε πολύ σοβαρά ζητήματα. Αυτή την περίοδο όμως δεν έχω να πω κάτι ιδιαίτερα σοβαρό. Με έχει καλύψει η πραγματικότητα. Επιδίωξή μου και μένα και του ΔΗΠΕΘΕ Ρούμελης είναι να στήσουμε μια ευχάριστη και γουστόζικη παράσταση, ικανή να συνομιλήσει με τους θεατές όλης της ελληνικής περιφέρειας. Το έργο γράφτηκε το 1897, αλλά εμείς το μεταφέραμε στις αρχές του 20ου αιώνα. Επιθυμούμε να μεταφέρουμε στους θεατές την ομορφιά, την ευγένεια, την καλαισθησία εκείνης της ξεχωριστής εποχής.

Πάντα το πολιτικό σκηνικό μπορεί να γίνει «μαλλιά κουβάρια» και πάντα θα ψηφίζουμε μήπως και κάτι αλλάξει

Είστε ένας σκηνοθέτης που δουλεύει πολύ με την επαρχία. Τώρα συνεργάζεστε με το ΔΗΠΕΘΕ Ρούμελης; Μιλήστε μας λίγο για την επιλογή σας αυτή, αλλά και για τη νέα αυτή συνεργασία;
Ήταν μεγάλη τιμή για μένα να συνεργαστώ με το ΚΘΒΕ μετά από ανάθεση του Αστέρη Πελτέκη να σκηνοθετήσω στη σκηνή του Βασιλικού Θεάτρου ,τον «Γκάρη το Μιούζικαλ» της Τασούλας Επτακοίλη. Ήταν μια ξεχωριστή εμπειρία να συνεργάζεσαι με συναδέλφους και συντελεστές που ζουν σε διαφορετικούς ρυθμούς απο εκείνους της πρωτεύουσας και έχουν μεγάλη χαρά και επιθυμία για να δημιουργήσουν. Μετά ακολούθησε η συνεργασία μου με τον Γιάννη Μαργαρίτη και το ΔΗΠΕΘΕ Καλαμάτας. Εδώ ήταν μια διαφορετική συνθήκη, οι πρόβες ξεκίνησαν στην Αθήνα και ολοκληρώθηκαν στην Καλαμάτα. Και τώρα ήρθε η συνεργασία μου με τον Νίκο Ορφανό και το ΔΗΠΕΘΕ Ρούμελης.

Θέλω να επισημάνω πως οι καλλιτέχνες, οι τεχνικοί και οι εργαζόμενοι των ΔΗΠΕΘΕ έχουν μια απίστευτη λαχτάρα για τις παραστάσεις, είναι πάντα πρόθυμοι να σε βοηθήσουν και η δουλειά τους είναι ισάξια των εργαζομένων στα θέατρα της Αθήνας. Με βρίσκεται στην περίοδο των προβών , που είναι μια πολύ δημιουργική περίοδος και πραγματοποιείται για την ώρα στην Αθήνα. Ανυπομονώ να ταξιδέψουμε για τη Λαμία, να στήσουμε εκεί την παράσταση και να συνεργαστώ και πάλι με ανθρώπους του ΔΗΠΕΘΕ. Βέβαια αυτό που με γοητεύει περισσότερο σε αυτές τις συνεργασίες είναι το κοινό των ΔΗΠΕΘΕ, ένα κοινό που έχει ανάγκη την τέχνη, που δεν δέχεται πληθώρα πληροφοριών και θεαμάτων , όπως εμείς στην Αθήνα και κάποιες φορές μπορεί να εκτιμήσει περισσότερο ό,τι του προσφέρεται και αυτό ακριβώς το νιώθεις από τις αντιδράσεις του, που συνηθίζω να παρακολουθώ κατά τη διάρκεια μιας παράστασης.

Και επειδή ζούμε σε προεκλογική περίοδο, είναι ή όχι “μαλλιά κουβάρια” είναι η πολιτική κατάσταση που ζούμε; Μπορεί η ψήφος μας να αλλάξει το μέλλον μας άραγε;
Οι ήρωες του έργου μας Μαλλιά Κουβάρια , ο κύριος Κώστας Κουντουπής και ο κύριος Αγησίλαος Τρακαράς ανήκουν σε μια πατριωτική οργάνωση, τη λεγόμενη Εθνική Εταιρεία, για την οποία εργάζονται για το καλό της πατρίδας και αυτή είναι η αφορμή για να δημιουργηθούν όλες οι παρεξηγήσεις του έργου. Δεν ξέρω αν αυτό μπορεί να σας πει κάτι. Πάντως η πολιτική είναι αναπόσπαστο κομμάτι της ζωής του Έλληνα και δεν μπορεί να ζήσει χωρίς αυτήν, δεν μπορεί να υπάρξει χωρίς αυτήν, αφού άλλωστε εδώ γεννήθηκε η δημοκρατία , εδώ όλοι οι θεσμοί της… Πάντα το πολιτικό σκηνικό μπορεί να γίνει «μαλλιά κουβάρια» και πάντα θα ψηφίζουμε μήπως και κάτι αλλάξει.

Συντελεστές:

Συγγραφέας: Νικόλαος Λάσκαρης
Δραματουργική επεξεργασία: Νίκος Ορφανός
Σκηνοθεσία: Τάσος Πυργιέρης
Σκηνικά: Ελίνα Δράκου
Κοστούμια: Αλεξία Θεοδωράκη
Σχεδιασμός φωτισμών: Στέβη Κουτσοθανάση
Βοηθός σκηνοθέτη: Σοφία Καστρησίου
Βοηθός σκηνογράφου: Στέφανος Σιμιτσής
Make-up: Σοφία Καραθανάση
Περούκες: Ξένια Μουτέν
Φωτογραφίες: Κωνσταντίνος Λέπουρης
Επικοινωνία: Μαρίκα Αρβανιτοπούλου | Art Ensemble

Παίζουν με σειρά εμφάνισης: Κώστας Κουντουπής: Νίκος Ορφανός/Γιακουμής, υπηρέτης του: Χρήστος Σταθούσης/Αγησίλαος Τρακαράς, συνεργάτης του Κουντουπή: Φοίβος Μαρκιανός/Ευφροσύνη Κουντουπή, σύζυγός του: Σοφία Μανωλάκου/Ευγενία Χαρλούπη, πενθερά του: Τζίνη Παπαδοπούλου/Κώστας Φουρούσης, φίλος του: Γιάννης Δενδρινός/Μενέλαος Λουλάς, φίλος του: Δημήτρης Καλαντζής/Μάσιγκα Λουλά, σύζυγος Μενελάου: Λυδία Τζανουδάκη