Ο Γιώργος Γάλλος “είναι” ένας άντρας που πρέπει να αντιμετωπίσει τις συνέπειες των αποφάσεών του

Η φετινή θεατρική χρονιά είναι πολύ ενδιαφέρουσα για τον Γιώργο Γάλλο, καθώς πρόκειται να υποδυθεί τον Τζο Κέλλερ στην παράσταση του έργου “Ήταν όλοι τους παιδιά μου” του Άρθουρ Μίλερ που θα σκηνοθετήσει ο Γιώργος Νανούρης από την Παρασκευή 25 Οκτωβρίου, στο Θέατρο Αλκυονίς.
Η επιλογή του Γιώργου Γάλλου για τον ρόλο του Τζο Κέλλερ είναι πολύ ενδιαφέρουσα, καθώς ο εξαιρετικός αυτός ηθοποιός έχει δώσει τα καλύτερα διαπιστευτήρια ερμηνεύοντας με βάθος και πολυπλοκότητα απαιτητικούς δραματικούς χαρακτήρες.

Όπως τα περισσότερα έργα του Μίλλερ, έτσι και το «Ήταν όλοι τους παιδιά μου» βασίζεται σε αληθινή ιστορία. Ο εργοστασιάρχης Τζο Κέλλερ πουλάει ελαττωματικά εξαρτήματα πολεμικών αεροπλάνων στην Αμερικάνικη Αεροπορία. Κάποια αεροπλάνα πέφτουν και σκοτώνονται εικοσιένα άτομα. Ο Κέλλερ αθωώνεται. Ο ένας του γιος επιστρέφει σώος από τον πόλεμο, όμως ο άλλος είναι αγνοούμενος.

Το έργο έχει χαρακτηριστεί ως μια κοινωνική και ηθική κριτική του αμερικανικού ονείρου και της μεταπολεμικής αμερικανικής κοινωνίας. Στο τέλος, ο Μίλερ δείχνει πως η προσωπική ευθύνη και η σχέση του ατόμου με την κοινωνία είναι αναπόφευκτες, και οι πράξεις ενός ανθρώπου μπορούν να έχουν σοβαρές επιπτώσεις για πολλούς άλλους.

“Όλα τα μεγάλα κείμενα που έχουν δοκιμαστεί μέσα στον χρόνο για κάποιο λόγο εμπνέουν συνεχώς τους δημιουργούς να ασχοληθούν μαζί τους. Το “Ήταν όλοι τους παιδιά μου” του Μίλλερ, είναι σίγουρα ένα από αυτά. Είναι μια ιστορία που θα μπορούσε κάλλιστα να συμβαίνει σήμερα. Σε οποιοδήποτε μέρος του κόσμου. Βασικό του θέμα είναι το πως λειτουργεί ο άνθρωπος σε σχέση με την ατομική και την κοινωνική του ευθύνη” αναφέρει χαρακτηριστικά ο Γιώργος Γάλλος.

Και συνεχίζει μιλώντας μας για το σκηνοθετικό σύμπαν του Γιώργου Νανούρη “ο Γιώργος είναι ένας ακομπλεξάριστος άνθρωπος, με θετική διάθεση και ανοιχτός σε προτάσεις. Γνωρίζει πολύ καλά το σύμπαν του Μίλλερ και καθοδηγεί με πολύ ωραίο τρόπο τους συνεργάτες του, αφήνοντάς τους αρκετό χώρο να υπάρξουν, να δοκιμάσουν, να αποτύχουν, να ανακαλύψουν στοιχεία για το ρόλο τους, μέχρι να αποφασίσει τι τελικά θα κρατήσει και τι θα αφήσει εκτός παράστασης. Με αυτό λοιπόν ως τρόπο σκηνοθεσίας έχει φτιάξει ένα σύμπαν χωρίς διάθεση εντυπωσιασμού, βασισμένο στην επικοινωνία των ηθοποιών και στην ανάδειξη του κειμένου. Βασικό του μέλημα είναι να εμβαθύνει στις σχέσεις των ηρώων κι έτσι να αποτυπωθούν με καθαρότητα στην παράσταση όλα τα θέματα του έργου”.

Ο Γιώργος Γάλλος και τα επί σκηνής διλήμματα

Ο Τζο Κέλλερ είναι ένας ρόλος με μεγάλο συναισθηματικό βάθος και ηθικά διλήμματα. Είναι ένας άντρας που πρέπει να αντιμετωπίσει τις συνέπειες των αποφάσεών του, ειδικά τη σχέση του με την οικογένειά του και το παρελθόν του, καθώς το μυστικό της συμμετοχής του στην προμήθεια ελαττωματικών εξαρτημάτων αεροπλάνων κατά τη διάρκεια του πολέμου αρχίζει να έρχεται στην επιφάνεια. Πώς προσεγγίσατε τον Τζο Κέλλερ;
“Όλοι οι ήρωες σ´ αυτό το έργο είναι ιδιαίτερα πολύπλευροι. Είμαστε λίγες μέρες πριν την πρεμιέρα κι ακόμα μας αποκαλύπτονται νέα στοιχεία. Όλοι κάτι κρύβουν. Ο καθένας για τους δικούς του λόγους. Το ίδιο ισχύει και για τον ρόλο μου. Είναι αρκετά πολύπλοκος. Ένας ωραίος τύπος, επιτυχημένος, ευχάριστος που έχει καταφέρει πολλά στη ζωή του. Αγαπάει και νοιάζεται για την οικογένειά του και είναι έτοιμος να κάνει τα πάντα για να μη τους λείψει τίποτα. Για να το πετύχει όμως αυτό, έχει προβεί στο παρελθόν σε άδικες πράξεις. Δεν έχει φερθεί τίμια σε κάποιους ανθρώπους. Σήμερα, ο Τζο Κέλλερ έχει συνηθίσει, ως έναν βαθμό, να ζει με τις ενοχές του και κάνει κάποιες προσπάθειες να επανορθώσει τις πληγές που έχει δημιουργήσει στους άλλους. Η αποκάλυψη όμως της αλήθειας θα πέσει σαν βόμβα στο σπίτι του και τότε όλα τα αντικρουόμενα στοιχεία του χαρακτήρα του θα δημιουργήσουν μεγάλη σύγκρουση στον ψυχισμό του”.

Ποια στοιχεία του χαρακτήρα του Τζο βρίσκετε πιο γοητευτικά και ποια πιο απωθητικά; Πώς ισορροπείτε αυτές τις πλευρές στην ερμηνεία σας;
“Είναι καλός οικογενειάρχης. Αγαπάει τον γιο του και τη γυναίκα του και θέλει γι’ αυτούς τα καλύτερα. Έχει δουλέψει σκληρά στη ζωή του για να μην τους λείψει τίποτα. Ανησυχεί πραγματικά για την ψυχική υγεία της γυναίκας του μετά την απώλεια του ενός γιου τους, και προσπαθεί να τη στηρίξει. Ως αυτοδημιούργητος όμως, όταν οι καταστάσεις γίνονται οριακές μπορεί να γίνει έως και αλαζόνας, κατηγορώντας εύκολα τους άλλους για ανεπάρκεια. Παρόλα αυτά έχει συνείδηση των πράξεών του και όταν χρειαστεί θα αναλάβει να πληρώσει το τίμημα. Η ισορροπία ανάμεσα σε όλα αυτά τα στοιχεία είναι μεγάλη πρόκληση για όποιον ηθοποιό κληθεί να ερμηνεύσει αυτό τον ρόλο”.

Υπάρχουν συγκεκριμένες σκηνές που σας δυσκολεύουν περισσότερο συναισθηματικά;
“Ναι. Είναι εκείνες οι στιγμές που ο ήρωας βιώνει την απόρριψη. Που συνειδητοποιεί ότι η οικογένειά του, του γυρνά την πλάτη. Που ο γιος του τον αποκηρύσσει. Που η γυναίκα του τον πιέζει να αναλάβει τις ευθύνες του κι αυτός δειλιάζει. Κάποια στιγμή συνειδητοποιεί πως όλα αυτά που έχει πετύχει στη ζωή του δεν έχουν κανένα λόγο ύπαρξης και πως ο ίδιος έχει παίξει καθοριστικό ρόλο στην απώλεια του νεκρού γιού του. Αυτή είναι ψυχικά η πιο οριακή του στιγμή στο έργο”.

Το έργο θίγει εξαιρετικά επίκαιρα και νευραλγικά θέματα ηθικής, ευθύνης και κοινωνικής δικαιοσύνης. Πώς προσπαθείτε να αποδώσετε αυτές τις έννοιες μέσα από την ερμηνεία σας;
“Για τον Τζο η απόκρυψη της αλήθειας είναι δυσβάσταχτη. Φτάνει κοντά στο σημείο να ξεστομίσει μυστικά που τον βαραίνουν, που τον στοιχειώνουν θα έλεγα, αλλά δεν βρίσκει το ψυχικό σθένος να το κάνει. Οπότε, ως άμυνα, προσπαθεί να “ξεπλύνει” την ανήθικη συμπεριφορά του με το επιχείρημα ότι όλοι έχουν αδικήσει, όλοι έχουν πλουτίσει εις βάρος άλλων και ότι δεν έχει κάνει κάτι χειρότερο απ’ ό,τι έχουν κάνει όλοι οι υπόλοιποι. Οπότε η ηθική, η δικαιοσύνη και η κοινωνική ευθύνη συγκρούονται με την ατομική ανάγκη της επιβίωσης, της επικράτησης και της ευημερίας. Ένα προφίλ ανθρώπου που εύκολα μπορούμε να αναγνωρίσουμε στη σύγχρονη νεοφιλελεύθερη κοινωνία μας.”

Πώς είναι η συνεργασία σας με τους υπόλοιπους συντελεστές της παράστασης;
“Όπως και το καλοκαίρι έτσι και εδώ έχω την ευτυχία να δουλεύω με εξαιρετικούς συνεργάτες. Δεν είχα ξανασυνεργαστεί με κανέναν απ´ τους ηθοποιούς της τωρινής παράστασης. Καθώς πλησιάζει η πρεμιέρα μας μπορώ πια να πω με βεβαιότητα ότι είμαι πολύ τυχερός που είμαι μέλος αυτού του θιάσου. Δεν υπάρχει κάτι πολυτιμότερο από το να πηγαίνεις σε μια πρόβα με χαρά και ανυπομονησία.

Και μελλοντικά σχέδια;
Έρχομαι από μια πολύ ωραία καλοκαιρινή συνεργασία, τον “Ηρακλή μαινόμενο” σε σκηνοθεσία του Δ. Καραντζά και μέχρι το τέλος της σεζόν θα είμαι στο “Ήταν όλοι τους παιδιά μου” στο θέατρο Αλκυονίς. Υπάρχει η σκέψη να αρχίσουμε γυρίσματα για τη δεύτερη σεζόν της σειράς “Σέρρες” του Γ. Καπουτζίδη αλλά προς το παρόν όλος μου ο επαγγελματικός χρόνος είναι αφιερωμένος στο θέατρο.