Ο Νίκος Καρδώνης μάς καλεί για καφέ με 3 γεροντοκόρες με καταπιεσμένα ένστικτα

Ο Νίκος Καρδώνης σκηνοθετεί στον Μικρό Κεραμεικό το έργο του Πιέρο Κιάρα «Ελάτε να πιούμε έναν καφέ…». Πρόκειται για μία διασκευή της νουβέλας «La spartizione», που δημοσιεύτηκε το 1964 και γρήγορα απέκτησε ευρεία φήμη. Γνώρισε ακόμη μεγαλύτερη επιτυχία με τη μεταφορά του στη μεγάλη οθόνη το 1971 από τον Αλμπέρτο Λατουάντα, με τον τίτλο «Ελάτε σ’ εμάς για έναν καφέ», με πρωταγωνιστή τον Ούγκο Τονιάτσι.

“Όπως σε πολλά έργα του οι ιστορίες των εμπλεκόμενων χαρακτήρων διαδραματίζονται σε ένα επαρχιακό σύμπαν στη περίοδο του αυξανόμενου κύματος του φασισμού στα τέλη του 20 και αρχές της δεκαετίας του ‘30. Καυτηριάζει με ελαφράδα και χιούμορ το μικροαστικό καθωσπρεπισμό της επαρχίας. Σκιαγραφεί χωρίς καμία κριτική διάθεση την ίδια τη ζωή με τις αντιθέσεις και τα αιώνια λάθη της κάτω από την επιδερμίδα της κοινωνίας. Το έργο θα μπορούσε να γραφτεί πάνω σε πεντάγραμμο. Κρύβει μια απίστευτη μουσικότητα και διακατέχεται από ένα φρενήρη ρυθμό που είναι δώρο για κάθε ηθοποιό” αναφέρει ο Νίκος Καρδώνης στο NEWS 24/7.

Και συνεχίζει σκιαγραφώντας τους χαρακτήρες του έργου: “οι χαρακτήρες ξεπηδούν από τα κοινωνικά επίκαιρα που βλέπουμε στα ψιλά γράμματα της εφημερίδας. Οι τρεις γεροντοκόρες, η ραχοκοκαλιά του έργου, παραπέμπουν στις τρεις αδερφές του Τσέχωφ. Τα καταπιεσμένα ένστικτα τους βράζουν υπόγεια κάτω από τις κοινωνικές συμβάσεις. Ο Εμερενζιανο Παρονζίνι, ο κεντρικός ήρωας ακριβής με χειρουργικό νυστέρι είναι μεθοδικός και συνεπής με τους στόχους του”.

Γιατί μας αφορά σήμερα αυτό το έργο;

Ο κεντρικός ήρωας λέει κάποια στιγμή σε ένα μονόλογο “Ξέρω καλά τι ζητάω. Μια γυναίκα άπειρη από τον κόσμο, αλλά γεμάτη δυνατότητες. Να μη θέλει παιδιά, ακόμα καλύτερα να μην είναι σε θέση να αποκτήσει. Από καλή και πλούσια οικογένεια. Πρέπει να είναι μια γυναίκα να την κάνεις ότι θες, να την υποτάσσεις με τη Βία. Μόνο έτσι στραγγίζεις τα πιο δυνατά αρώματα.” Είναι θλιβερό ότι αυτές οι πεποιθήσεις αντιπροσωπεύουν ακόμα και στη δήθεν εκσυγχρονισμένη εποχή με το προσωπείο της πολιτικής ορθότητας μεγάλο ποσοστό του πληθυσμού. Βαθύτατη ειρωνεία: η πρωθυπουργός της Ιταλίας Meloni προέρχεται από το Μέτωπο της Νεολαίας ένα νεοφασιστικό πολιτικό κόμμα που προέρχεται από πρώην οπαδούς του δικτάτορα Μουσολίνι.

Και πώς σχολιάζετε την άνοδο της ακροδεξιάς σήμερα;
Η απόλυτη εξαθλίωση του πληθυσμού, η απογοήτευση και ο φόβος, η μείωση των μισθών, η γραφειοκρατία, η παράνομη μετανάστευση, η οικονομική κρίση, η ανεργία, η τρομοκρατία του Ισλάμ, η ξενοφοβία είναι κάποιες από τις αιτίες που οι ακροδεξιές αντιλήψεις εξαπλώνονται ραγδαία στην Ευρώπη.