Ο Σέρχιο Μπλάνκο εξηγεί στο NEWS 24/7 ποια είναι η χειρότερη μορφή πατριαρχίας

Ένα νέο θεατρικό έργο πήρε το ρίσκο να συστήσει στο ευρύ κοινό ο Βαγγέλης Θεοδωρόπουλος τη φετινή σεζόν, ένα έργο που έχει στον πυρήνα του ένα από τα πιο σοκαριστικά εγκλήματα στην ιστορία του ανθρώπου, την πατροκτονία. Ο λόγος για το “Μια άλλη Θήβα” του Γαλλο-ουρουγουανού συγγραφέα Σέρχιο Μπλάνκο που παρουσιάζεται στο θέατρο του Νέου Κόσμου με πρωταγωνιστές τον Θάνο Λέκκα και τον Δημήτρη Καπουράνη.

Πρόκειται για ένα έργο που ανοίγει συζητήσεις αυτή την τόσο δύσκολη εποχή, γύρω από την έννοια της ενδοοικογενειακής κακοποίησης, του εγκλήματος, της τιμωρίας, αλλά και της δικαιοσύνης.

Στην παράσταση,ένας θεατρικός συγγραφέας επιθυμεί διακαώς να γράψει ένα έργο με θέμα την πατροκτονία. Το καλλιτεχνικό του σχέδιο είναι να συγκεντρώσει υλικό μέσα από τις συζητήσεις του με έναν 21χρονο νέο φυλακισμένο, τον Μαρτίν, καταδικασμένο σε ισόβια για πατροκτονία. Έτσι αρχίζει να τον επισκέπτεται με ειδική άδεια στη φυλακή. Ο συγγραφέας έχει σκοπό, μέσα από τις συναντήσεις του με τον Μάρτιν, να γράψει ένα έργο με επίκεντρο την πατροκτονία, που θα παρουσιαστεί στο θέατρο με ερμηνευτές τον ίδιο τον πατροκτόνο και τον συγγραφέα. Παρά την αρχική άδεια όμως, το Υπουργείο Δικαιοσύνης απαγορεύει στον Μαρτίν να παίξει στην παράσταση. Έτσι ο συγγραφέας βρίσκει έναν νέο ηθοποιό, τον Φεδερίκο, που θα ερμηνεύσει το ρόλο του πατροκτόνου στο θέατρο.

Οι θεατές παρακολουθούν τις συναντήσεις του συγγραφέα με τον Μαρτίν, αλλά και με τον Φεδερίκο (που ο Σέρχιο Μπλάνκο επιλέγει να ερμηνεύονται από τον ίδιο ηθοποιό). Ταυτόχρονα γίνονται μάρτυρες της σχέσης που χτίζεται σταδιακά ανάμεσα στον πατροκτόνο και τον συγγραφέα, μία σχέση που σημαδεύει τις ζωές και των δύο και αποβαίνει καθοριστική για τη μετέπειτα πορεία τους.

Θα μπορούσαμε μάλιστα να πούμε ότι το κύριο θέμα του έργου αυτού είναι το ίδιο το θέατρο, εφόσον το ερώτημα που αδιάκοπα τίθεται είναι: πώς αναπαριστούμε μια πράξη

“Παράλληλα με τα ζητήματα ενδοοικογενειακής βίας, το Μια άλλη Θήβα θίγει το θέμα της καλλιτεχνικής δημιουργίας, καθώς, όσο το έργο εξελίσσεται, δεν αφηγείται απλώς μια ιστορία αλλά μιλάει και για τον τρόπο με τον οποίον γράφεται και οικοδομείται αυτή η ιστορία. Θα μπορούσαμε μάλιστα να πούμε ότι το κύριο θέμα του έργου αυτού είναι το ίδιο το θέατρο, εφόσον το ερώτημα που αδιάκοπα τίθεται είναι: πώς αναπαριστούμε μια πράξη” συνεχίζει.

Πώς μπορεί κανείς να φτάσει στο σημείο να σκοτώσει τον πατέρα του (έστω και σε συμβολικό επίπεδο); Τι μπορεί να το προκαλέσει; “Πιστεύω πως εμείς οι άνθρωποι μπορούμε όλοι να φτάσουμε στο σημείο να διαπράξουμε βίαιες πράξεις και απρόβλεπτες. Και ακριβώς, αποστολή της τέχνης, μεταξύ άλλων, είναι να διερωτάται πάνω σ’ αυτό, όχι μόνο επιχειρώντας να εξηγήσει τους λόγους αυτών των πράξεων αλλά φέρνοντάς μας αντιμέτωπους με τις πλέον σκοτεινές περιοχές της ανθρώπινης φύσης. Μέσα μας κρύβουμε ένα μεγάλο μυστήριο, και η τέχνη υπάρχει για να μας το υπενθυμίζει διαρκώς. Γι’ αυτό ακριβώς λέω πάντα ότι το θέατρο είναι ο σκοτεινός καθρέφτης μέσα στον οποίον αντανακλάται η ανθρωπότητα μ’ όλη τη συνθετότητά της” διευκρινίζει ο Σέρχιο Μπλάνκο.

Δεν ξέρω τι ακριβώς συμβολίζει η λέξη «πατέρας», ούτε ποιος πρέπει να είναι ο ρόλος του σύγχρονου πατέρα. Αλλά η πατρότητα είναι προφανώς μια κοινωνική κατασκευή και η τέχνη έχει ρόλο να παίξει στη δόμηση και τη διαρκή αποδόμηση αυτής της έννοιας

Τι συμβολίζει η έννοια του πατέρα για αυτόν; Και ποιος είναι ο ρόλος του σύγχρονου πατέρα;
“Κάθε τι που περιστρέφεται γύρω από τη μορφή του πατέρα, όπως και της μητέρας, ορίζει ένα πεδίο σύνθετο και συναρπαστικό και γι’ αυτό, απασχολούσε πάντα τη λογοτεχνία. Μ’ αυτές τις λέξεις «πατέρας» και «μητέρα» εισχωρούμε στην καρδιά της καταγωγής μας, της δημιουργίας και συνδεόμαστε με το μυστήριο της ύπαρξης. Δεν ξέρω τι ακριβώς συμβολίζει η λέξη «πατέρας», ούτε ποιος πρέπει να είναι ο ρόλος του σύγχρονου πατέρα. Αλλά η πατρότητα είναι προφανώς μια κοινωνική κατασκευή και η τέχνη έχει ρόλο να παίξει στη δόμηση και τη διαρκή αποδόμηση αυτής της έννοιας”.

Γιατί επέλεξε την αρχαία ελληνική πόλη-σύμβολο, Θήβα, στον τίτλο του έργου του; “Γιατί αυτό το έργο περιστρέφεται γύρω από τον μύθο του Οιδίποδα και ανασυστήνει αυτή την έννοια που όλοι έχουμε στην προσωπική μας διαδρομή: μια Θήβα εσωτερική και μυστική, δηλαδή έναν συμβολικό τόπο όπου τα θέματα της πατρότητας, των απογόνων και της καταγωγής διαπλέκονται με σύνθετο τρόπο, όπως συμβαίνει στην περίπτωση του Οιδίποδα”.

Πώς αισθάνεται που το έργο του παρουσιάζεται στην Ελλάδα; “Είναι πολύ συγκινητικό που το κείμενο ανεβαίνει εδώ στην Αθήνα, κοντά στον τόπο όπου γεννήθηκαν οι πρώτες τραγωδίες. Το να παιχθεί εδώ είναι κάτι πολύ ιδιαίτερο για κάθε θεατρικό συγγραφέα. Με το Μια άλλη Θήβα, η συγκίνηση είναι διπλή, γιατί το έργο αναφέρεται αδιάκοπα στον μύθο του Οιδίποδα που διαδραματίζεται ανάμεσα στη Θήβα, την Κόρινθο και τους Δελφούς, τρεις πόλεις που βρίσκονται κοντά στην Αθήνα. Είναι λοιπόν, βαθιά συγκινητικό για μένα”.

Ιnfo

«Μια άλλη Θήβα» στο Θέατρο του Νέου Κόσμου/Τιμές εισιτηρίων: Τετάρτη-Πέμπτη-Παρασκευή Κανονικό 17€, Μειωμένο 15€ Σάββατο-Κυριακή, Κανονικό 20€, Μειωμένο 17€

*(Μετάφραση συνέντευξης από τα γαλλικά: Δήμητρα Κονδυλάκη)

Ακολουθήστε το News247.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις