Όταν η απλή ύπαρξή σου ως μη άνδρας είναι για την εξουσία το ασυγχώρητο έγκλημά σου
Διαβάζεται σε 7'Οι συντελεστές του φεμινιστικού υβριδικού show Ίχνη της Αντιγόνης (Traces of Antigone) που ενθουσίασε κοινό και κριτικούς σε ολόκληρη την Ευρώπη μιλούν στο NEWS 24/7.
- 17 Μαΐου 2022 06:56
Η διεθνής Ελληνίδα σκηνοθέτις Έλλη Παπακωνσταντίνου επιστρέφει στην Ελλάδα για να παρουσιάσει μόνο για 9 θέατρο του Νέου Κόσμου,το φεμινιστικό υβριδικό show Ίχνη της Αντιγόνης (Traces of Antigone) που ενθουσίασε κοινό και κριτικούς σε ολόκληρη την Ευρώπη.
Η παράσταση θα παρουσιαστεί για πρώτη φορά στη Ελλάδα, από τις 19 έως τις 29 Μάϊου στο θέατρο του Νέου Κόσμου, μετά την παρουσίασή της σε σημαντικούς σταθμούς της Ευρώπης και της Αμερικής όπως το Centre Pompidou/ IRCAM (Γαλλία), το Romaeuropa Festival (όπου και απέσπασε την υποψηφιότητα για το βραβείο των Ιταλών Κριτικών Θεάτρου), το O. Festival (Ολλανδία) και το Εθνικό Θέατρο της Γένοβα (Ιταλία).
Πρόκειται για ένα εξαιρετικό έργο της σύγχρονης Σουηδής Χριστίνας Ουζουνίδου, το οποίο αντλεί από τον αρχαιοελληνικό μύθο της Αντιγόνης και καταπιάνεται με την διαχρονική έμφυλη βία. υπό το φως του “metoo” κινήματος. Επί σκηνής οι μουσικοί Nalyssa Green και Κατερίνα Παπαχρήστου (Tango With Lions) ερμηνεύουν ζωντανά, ενώ οι έξι performers (Σεραφίτα Γρηγοριάδου, Βάλια Παπαχρήστου, Gemma Hansson Carbone, Σοφία Μανώλη, Χαρίκλεια Πετράκη, Έλλη Παπακωνσταντίνου) συνθέτουν “μία καθηλωτική διερεύνηση της γυναικείας ταυτότητας, ένα συναρπαστικό οπτικό καλειδοσκόπιο”, όπως σημειώνει ο Douglas Kennedy, τέως διευθυντής του Peacock Theatre του Λονδίνου, Συγγραφέας διεθνών bestseller όπως The Big Picture, The Pursuit of Happiness, Leaving the World
Εμείς θέσαμε στους συντελεστές της παράστασης την ερώτηση: “Υπάρχει άραγε μία σύγχρονη Αντιγόνη υπό τη σκιά τόσων γυναικοκτονιών και εγκλημάτων σύγχρονης βίας; Και ποιος παίζει τον ρόλο του Κρέοντα;”
Οι απαντήσεις τους έχουν ιδιαίτερο ενδιαφέρον…
ΕΛΛΗ ΠΑΠΑΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ
Εννοείται ότι υπάρχει. Η σύγχρονη Αντιγόνη είμαστε όλες οι θηλυκότητες που αγωνιζόμαστε με πίστη στην αμφισημία και στο δικαίωμα του κάθε ανθρώπου να ζει ελεύθερα το σώμα του. Ο Κρέων είναι πολλά, ο Νόμος/Κράτος που κάνει έμφυλες διακρίσεις, η έμφυλη βία, η πατρική- μητρική εντολή. Ο Κρέων είναι και οι δικές μας αναστολές, μηχανιστικές συμπεριφορές, το πώς σωματοποιούμε τους κοινωνικούς ρόλους, την έμφυλη ταυτότητα που είναι κατασκευή. Ακόμα και η ίδια μας η γλώσσα μας κάποιες φορές μας προδίδει.
ΣΕΡΑΦΙΤΑ ΓΡΗΓΟΡΙΑΔΟΥ
Κάθε άνθρωπος που θυσιάζεται για μια εσωτερική του αλήθεια ή για μια ταυτότητα που έχει το θάρρος να επιλέξει, στέκεται απέναντι σε ένα πλήθος, όπως η Αντιγόνη απέναντι στον Κρέοντα. Ο τελευταίος εκπροσωπεί αυτό που τώρα τελευταία ακούγεται παντού ως “κανονικότητα”. Το πώς πρέπει να είμαστε να σκεφτόμαστε και να δρούμε για να μην ενοχλούμε. Αυτό πιστεύω και θέλω να πιστεύω ότι σιγά σιγά αλλάζει.
ΣΟΦΙΑ ΜΑΝΩΛΗ
Σαφώς και υπάρχει. Βρίσκεται ανάμεσά μας και παλεύει καθημερινά για αυτά που θα έπρεπε να θεωρούνται αυτονόητα (π. χ. το να πληρώνεται το ίδιο με έναν άντρα σε μία αντίστοιχη θέση, το ότι η άμβλωση είναι δικαίωμά της, το ότι επειδή φόρεσε μια κοντή φούστα δεν συνεπάγεται ότι μπορεί να πέσει θύμα κακοποίησης και άλλα πολλά λιγότερο ή περισσότερο σημαντικά).
Αυτό που με προβληματίζει και με στεναχωρεί, είναι η συνειδητοποίηση ότι βλέπω όλο και περισσότερους Κρέοντες, άλλοτε εμφανείς και άλλοτε καλά κρυμμένους πίσω από την εικόνα μίας ευρέως αποδεκτής κοινωνικής περσόνας.
Τι μας διδάσκει ο αρχαίος μύθος της Αντιγόνης; Ότι όταν το άδικο γίνεται δίκαιο, γίνεται νόμος, τότε η αντίσταση είναι η μόνη επιλογή. Ζώντας σε ένα κοινωνικοοικονομικό σύστημα που έχει πλέον ξεπεράσει τους όρους του καπιταλισμού και μεταμορφώνεται σε μία τεχνοφασιστική απάνθρωπη μηχανή που μόνο με μικρούς και μεγάλους Κρέοντες μπορεί να επιβιώσει, η διατήρηση και η ενδυνάμωση της Αντιγόνης μέσα μας, ανεξαρτήτου φύλου, είναι πλέον επιτακτική.
ΒΑΛΙΑ ΠΑΠΑΧΡΗΣΤΟΥ
Αυτό το κύμα κακοποίησης γυναικών, που το ξέσπασμά της συμπίπτει με το ξέσπασμα της πανδημίας, μαρτυρά την τεράστια συσσώρευση βίας κάτω από την καλογυαλισμένη επιφάνεια του ‘δυτικού” πολιτισμού μας. Βία καθημερινή, νοητική, ψυχική, σωματική και κοινωνική.
Βία στην ίδια τη δομή της σκέψης και της γλώσσας, τόσο πολύ κεντημένη μέσα στη ζωή μας που η ίδια η βία έχει γίνει η κυρίαρχη γλώσσα. Τα απάνθρωπα δίπολα: δυνατός – αδύναμος, εύθραυστος – άθραυστος, πάνω – κάτω, όλο αυτό το ακατανόητο και ανυπόφορο για την ψυχή καθημερινό λεξιλόγιο στο οποίο βαπτιζόμαστε όλοι από μικροί, είναι ο σύγχρονος Κρέοντας. Δεν είναι πια μόνο η βία του ενός ή του άλλου ανθρώπου, αλλά η βία μιας ολόκληρης – κυρίαρχης- νοοτροπίας. Αντιγόνη είναι το κομμάτι της ψυχής του καθένα μας που αντιστέκεται σε αυτή τη βία και μας υπενθυμίζει δίκαια ανώτερα από αυτά που οι Νόμοι και οι νόρμες επιβάλλουν.
Το δίκαιο της αμφιβολίας, το δίκαιο της διερώτησης, της στοργής και της ευθραυστότητας, που δεν έχει ακόμα γραφτεί.
ΚΑΤΕΡΙΝΑ ΠΑΠΑΧΡΗΣΤΟΥ
Στη σύγχρονη εποχή, και πολύ έκδηλα στη χώρα μας, η πατριαρχία είναι ακόμα παρούσα και καταπιεστική και επικίνδυνη για το γυναικείο φύλο και για τα υπόλοιπα φύλα επίσης. Και μια εξίσου καταστροφική μορφή της: οι συγκαλυμμένες πατριαρχικές αντιλήψεις και πρακτικές.
Η σύγχρονη Αντιγόνη καλείται όχι μόνο να αμφισβητήσει αυτή την εξουσία και να επαναστατήσει εναντίον της, όχι μόνο να κατηγορηθεί/βιαστεί/κακοποιηθεί/δολοφονηθεί γι’ αυτό, αλλά και να έχει τον νου της στην υποκρισία που μπορεί να κρύβεται σε συμπεριφορές.
NALYSSA GREEN
Όλες είμαστε Αντιγόνες και θυσιαζόμαστε καθημερινά εδώ και χιλιετίες, σε διάφορες κλίμακες θυσίας, στα πέρατα του κόσμου. Θύματα ενός αέναου αρχέγονου πολέμου προς τη φύση μας. Η διαφορά των σύγχρονων θυμάτων, και όλων των θυμάτων με την πρώτη Αντιγόνη είναι ότι δε χρειάζεται απαραιτήτως να αμφισβητήσεις την εξουσία για να στραφεί αυτή εναντίον σου, η απλή ύπαρξή σου ως μη άνδρας, ως το άλλο, είναι για την κάθε μορφής εξουσία, το ασυγχώρητο έγκλημά σου.
Ταυτότητα Παράστασης: Σύλληψη/Art Direction: Έλλη Παπακωνσταντίνου /Συγγραφέας: Christina Ouzounidis /Μετάφραση στα ελληνικά: Margarita Mellberg /Μετάφραση στα αγγλικά: Gemma Hαnsson Carbone, Ειρήνη Δερμιτζάκη, Έλλη Παπακωνσταντίνου/Μουσική σύνθεση: Nalyssa Green, Κατερίνα Παπαχρήστου/Σκηνογραφία: Μυρτώ Λάμπρου/Κινησιολογία: Βάλια Παπαχρήστου/Technical Director: Χαρίκλεια Πετράκη/Technical assistant: Αφροδίτη Αναστοπούλου/Υπεύθυνη παραγωγής: Κορίνα Κοτσίρη/ ΕΡΜΗΝΕΥΟΥΝ:Nalyssa Green (φωνή/keyboards), Σεραφίτα Γρηγοριάδου, Βάλια Παπαχρήστου, Gemma Hansson Carbone, Κατερίνα Παπαχρήστου (φωνή/keyboards/μπάσο), Σοφία Μανώλη, Χαρίκλεια Πετράκη, Έλλη Παπακωνσταντίνου.
Info: ΧΩΡΟΣ: Κεντρική Σκηνή Νέου Κόσμου/Από 19 έως 29 Μαΐου 2022//Διάρκεια Παράστασης : 75 λεπτά/6974 76 78 90 | 210 76 27 966 | [email protected]