Πήγε κατά τύχη γήπεδο και μια φωτοβολίδα του καρφώθηκε στην καρωτίδα – Οπαδοί και θυμάτα “ανεβάζουν” τον χουλιγκανισμό στο σανίδι

Όχι, δεν πρόκειται για μία παράσταση που αφορά τη μπάλα. Είναι μία παράσταση για την εξέδρα. Μία παράσταση που ανεβάζει στη σκηνή του Δημοτικού Θεάτρου Πειραιά ζωντανές μαρτυρίες φιλάθλων, οπαδών, θυμάτων, θυτών και παλαίμαχων ποδοσφαιριστών επιχειρώντας να ερμηνεύσει το φαινόμενο του χουλιγκανισμού.

Ο λόγος το ULTRAS – Μέρος Α, ένα έργο σε ιδέα, σύλληψη και σκηνοθεσία του Κωνσταντίνου Μωραΐτη και της Άλκηστης Νικολαΐδη και μία παράσταση για την καρδιά του γηπέδου που χτυπάει σαν μία και μεγαλώνει γενιές, δημιουργεί ανθρώπινες σχέσεις και ιεραρχίες.

Ο χουλιγκανισμός πρωτοεμφανίστηκε στην Ελλάδα τη δεκαετία του 1980 όταν «έπεσαν» και οι πρώτοι νεκροί και συνεχίζει να βρίσκεται μέχρι σήμερα σε έξαρση.

Ο Κωνσταντίνος Μωραϊτης εξηγεί στο NEWS 24/7 τι θα δούμε στο Δημοτικό Θέατρο Πειραιά, στις 6 και 7 Φεβρουαρίου: “Θα δείτε τα πρώτα βήματα μίας καινούργιας μεθόδου που τώρα γεννιέται, πάνω σε ένα θέμα που το ελληνικό θέατρο δεν έχει αγγίξει ποτέ. Πάντα οι καλλιτέχνες είχανε έναν σνομπισμό για το γήπεδο, για την εξέδρα, αυτό λέγανε τουλάχιστον. Μια παράσταση που δεν απευθύνεται στο συνάφι μας, αλλά στους οπαδούς. Θα δείτε, λοιπόν, ένα νέο πρωτότυπο ελληνικό θεατρικό έργο εμπνευσμένο από το υλικό που μαζέψαμε από συνεντεύξεις οπαδών, θυμάτων και απο συγγενείς θυμάτων. Από πέρσι τον Μάιο ξεκινήσαμε κάποιες επαφές ώστε να έχουμε πρόσβαση σε συνδέσμους και σε οπαδούς για να μας εμπιστευτούν και να μας δώσουν υλικό. Πήγαμε σε πολλούς συνδέσμους, συναντήσαμε πολλούς ενεργούς οπαδούς αλλά και παλαίμαχους. Μιλήσαμε με συγγενείς θυμάτων αλλά και με θύματα”.

Η Άλκηστις Νικολαϊδη προσθέτει: “Το να εμπιστευτούν μια γυναίκα στην πρώτη της συγγραφική απόπειρα και πόσο μάλλον για τον χουλιγκανισμό, ήταν για εμένα η μεγαλύτερη πρόκληση μέχρι τώρα. Ακόμα και τώρα όταν λέω πως είμαι η συγγραφέας του έργου με κοιτάνε περίεργα. Αυτή τη στιγμή έχω πιο καθαρή άποψη για το οπαδικό κίνημα από τον μέσο άντρα που βλέπει ποδόσφαιρο από τον καναπέ του. Οι αγώνες που μετράω μέχρι τώρα είναι 8. Έχω βρεθεί σε 8 ενεργές θύρες.
Το έργο είναι το απόσταγμα των ιστοριών 25 οπαδών και 19 θυμάτων. Είναι σημαντικό να αναφέρουμε ότι η θεματική δεν έχει πλήρως κυκλωθεί, θα υπάρξει και Μέρος Β”.

Το φαινόμενο του χουλιγκανισμού…

Ο Κωνσταντίνος Μωραϊτης εξηγεί τι είναι αυτό που τον έκανε να ασχοληθεί με τον χουλιγκανισμό στην παράσταση αυτή λέγοντας: “Τι ωθεί έναν άνθρωπο να σκοτώσει, να δείρει έναν άλλον άνθρωπο που απλώς φοράει άλλο χρώμα φανέλας;

Πολιτικά, είναι λογικό οι αριστεροί να παίξουν ξύλο με τους φασίστες, υπάρχει ιδεολογική διαφορά. Θα επηρεάσουν την χώρα αν οι φασίστες μπουν στην Βουλή, έχει βάση. Στο γήπεδο όμως; Παλιότερα οι κερκίδες ήταν ανάμεικτες, τι άλλαξε; Όταν επιτρεπόντουσαν οι μετακινήσεις, υπήρχε κάθε Κυριακή η Σάββατο κλίμα εμφυλίου.

Πώς έφτασε ο αθλητισμός να χωρίζει και όχι να ενώνει; Παιδικές ερωτήσεις, αλλά όταν στο όνομα των ομάδων μένουν άνθρωποι ανάπηροι, σκοτώνονται νέα παιδιά και πολλά αλλά και το κράτος σφυρίζει κλέφτικα χωρίς καμία ουσιαστική τιμωρία, εκεί καταλαβαίνουμε πολλά. Υπάρχει ένα σημείο στο έργο που λέει «δεν είμαστε άγιοι αλλά ούτε και τέρατα. θα υπάρξει κάθαρση σε εμάς, θα υπάρξει συγχώρεση από εσάς;»

Η Άλκηστις Νικολαϊδη αναφέρει χαρακτηριστικά πως “ο χουλιγκανισμός είναι μέρος της κοινωνίας μας. Αν νιώθεις ότι το σύστημα σε απογοητεύει συνεχώς και δεν μπορείς να το εμπιστευτείς, η μόνη σταθερά είναι η ομάδα σου. Είναι εκεί, πάντα. Και λάθη να κάνει και κατηγορία να πέσει, θα υπάρχει. Θα ξανασηκωθεί.

Μου κινεί πολύ το ενδιαφέρον ο άνθρωπος που βάζει πάνω απ’όλα μία ομάδα. Που είναι ικανός να πουλήσει την οικογένεια του, που τα παρατάει όλα χωρίς δισταγμό προκειμένου να υποστηρίξει τον σύνδεσμο. Μια άτυπη οικογένεια που επειδή ακριβώς την επιλέγεις εσύ, είσαι έτοιμος να πέσεις ή και να ρίξεις άλλους στη φωτιά. Ποια είναι ακριβώς αυτή η γραμμή που αν την ξεπεράσεις από φίλαθλος γίνεσαι οπαδός. Γιατί την ξεπερνάς; Και αν την ξεπεράσεις, μπορείς να επιστρέψεις μετά;”

Τι εννοείτε όταν λέτε πως αυτή είναι μία παράσταση για την εξέδρα;

Κωνσταντίνος Μωραϊτης: Η εξέδρα είναι μια μικρή κοινωνία, μια κοινωνία που για 90 λεπτά είναι έτοιμη για εξέγερση. Μια κοινωνία που είναι στα κόκκινα, που ένα λάθος σφύριγμα ή μια πρόκληση από κάποιον αρκεί για να τιναχτούν όλα στον αέρα. Κλείνουμε τα μάτια χρόνια στο φαινόμενο του χουλιγκανισμού, έχουμε βρει τις απαντήσεις που μας βολεύουν σαν κοινωνία και πάμε παρακάτω. “Είναι ζώα, είναι καφροι”.

Το να απαντήσουμε είναι το μόνο εύκολο σε όλα. Το ζητούμενο για εμάς είναι να βρούμε τα αίτια και τα αιτία δεν είναι πρώτου επιπέδου. Η εξέδρα δεν έχει μιλήσει ποτέ, η εξέδρα δεν έχει χρώμα, η εξέδρα έχει σκοτώσει και έχει σκοτωθεί. Οφείλουμε λοιπόν να την ακούσουμε, οφείλουμε να φύγουμε από τον Τσέχωφ και τις ωραίες σημύδες και να πάμε στον Χαράλαμπο που πήγε κατά τύχη γήπεδο και μια φωτοβολίδα του καρφώθηκε στην καρωτίδα.

Άλκηστις Νικολαϊδη: Η εξέδρα είναι η καρδιά του γηπέδου. Οι προπονητές αλλάζουν, οι παίκτες αλλάζουν, η διοίκηση αλλάζει, αλλά η εξέδρα μένει εκεί. Εκείνη στηρίζει τις λάθος αποφάσεις, εκείνη παρατάει τα πάντα για να στηρίξει την ομάδα, εκείνη μεγαλώνει με την αγάπη για την ομάδα. Η ομάδα για την εξέδρα είναι θρησκεία. Όπως υπάρχουν οι εξτρεμιστές μίας θρησκείας, έτσι είναι και οι οπαδοί. Υπάρχουν διαβαθμίσεις. Η αγάπη όμως είναι κοινή.

Αποφασίσαμε, λοιπόν, να στρέψουμε τα φώτα, αυτούς τους τεράστιους προβολείς, στην εξέδρα. Να μιλήσουν εκείνοι. Χωρίς συμφέροντα, με μόνο γνώμονα την τεράστια αγάπη τους για την ομάδα. Και ότι συνεπάγεται φυσικά αυτό. Δεν είναι τυχαίο ότι είναι μεγάλο πλήγμα όταν ένας αγώνας είναι κεκλεισμένων των θυρών. Και δεν αναφέρομαι, εννοείται, στο οικονομικό. Η εξέδρα αποθεώνει και δικάζει ανά πάσα στιγμή. Η εξέδρα πάλλεται και είναι ζωντανή.

Αλήθεια χουλιγκανισμός υπάρχει μόνο μέσα στα γήπεδα;

Κωνσταντίνος Μωραϊτης: Ο χουλιγκανισμός υπάρχει παντού και κάθε μέρα! Κάποιες φορές υπάρχει μέσα στα γήπεδα, αλλά κυρίως υπάρχει έξω από αυτά, σε ραντεβού θανάτου, ντου σε συνδέσμους, ενέδρες κοκ. Αλλά τον χουλιγκανισμό καλύτερα και από τους χουλιγκανς, τον γνωρίζουν τα θύματα του. Τα παιδιά που σκοτώθηκαν, οι μάνες που έμειναν πίσω, τα παιδιά που έμειναν παράλυτα ή τυφλώθηκαν ή έμειναν με μόνιμες εγκεφαλικές βλάβες. Το οπαδιλίκι το ξέρει καλύτερα από όλους το θύμα. Αυτός που δεν μπορεί να σβήσει τις πληγές, αυτός που το φυσάει και δεν κρυώνει. Εκεί λοιπόν δεν χρειάζεται σιωπή. Εκεί πρέπει να φωνάξουμε, να δώσουμε φωνή στα θύματα, να ακούσουμε τις φωνές τους.

Άλκηστις Νικολαϊδη: Ακριβώς αυτό προσπαθήσαμε να κάνουμε και μέσα από το κείμενο. Υπάρχουν ιστορίες θυμάτων, γιατί δεν γίνεται να μιλάμε για τον χουλιγκανισμό χωρίς να αναγνωρίζουμε τις τραγικές συνέπειες του. Κατά κύριο λόγο λοιπόν, ο χουλιγκανισμός υπάρχει εκτός γηπέδου. Εκεί που φοβάσαι να περπατήσεις γιατί κάποτε σε είχανε βαρέσει, εκεί που βλέπεις ένα graffiti και ξέρεις ότι εδώ είσαι μειονότητα και η φάτσα σου είναι γνωστή ή σε οποιαδήποτε ερώτηση αν πιαστείς αδιάβαστος θα τις φας. Εκεί που ξέρεις ότι κάποιες καφετέριες είναι απαγορευτικές για εσένα. Που φοβάσαι να πας μια εκδρομή να δεις την ομάδα σου γιατί είσαι αδύναμος, δεν ξέρεις να δέρνεις ούτε να τρέχεις γρήγορα. Ξέρεις ότι θα είσαι ο πρώτος που θα πέσει κάτω.

Και νέες υποκριτικές μέθοδοι

Για πρώτη φορά παγκοσμίως, θα δούμε επί σκηνής το συνδυασμό 2 τεχνικών – Ido Portal& Τεχνική Meisner – δουλεμένο από 2 πιστοποιημένους καθηγητές. Όταν το physical theatre και συγκεκριμένα η κινησιολογία των ζώων συναντά την Τεχνική Meisner το αποτέλεσμα είναι η γέννηση μίας καινούργιας μεθόδου.

“Από την αρχαιότητα μέχρι σήμερα η εξέλιξη της τέχνης του θεάτρου είναι φυσικά τεράστιας κλίμακας, ωστόσο, διαπιστώνουμε πως οι πρακτικές που αφορούν την σωματική έκφραση, ανακυκλώνονται και υπάρχει στο σύγχρονο μεταμοντέρνο θέατρο, μια ξεκάθαρη επιστροφή στις «ρίζες». Η έρευνα των σημαντικών δημιουργών, σκηνοθετών και μελετητών του θεάτρου οδηγεί στο συμπέρασμα πως το σώμα του ηθοποιού «κουβαλά» μνήμες, παραδόσεις και αρχέγονα ένστικτα, κοινά σε όλους τους ανθρώπους, ανεξάρτητα από την καταγωγή, τη φυλή ή το φύλο τους.

Επόμενο βήμα ήταν να ξεκλειδωθεί αυτή η αρχέγονη μνήμη, η καλά κρυμμένη στο σώμα του performer, ώστε να ανακαλύψουμε την αλήθεια και την ειλικρίνεια που ανέκαθεν έψαχνε το θέατρο.

Το Ido Portal και κατ’επέκταση το animal movement, είναι η βάση του physical theatre. Όταν ο μαθητής εκπαιδεύεται και αφομοιώνει τις κινήσεις των 52 επίσημων καταγεγραμμένων ζώων είναι σε θέση να προχωρήσει στο επόμενο βήμα το οποίο είναι η αποδόμηση τους. Το αποτέλεσμα είναι παράδοξες σωματικότητες και 100% ενεργά σώματα επί σκηνής. Αναπτύσσονται σχέσεις ενστικτώδεις και αυξάνεται ο έλεγχος και η ακρίβεια στις κινήσεις του ηθοποιού” αναφέρει ο Κωνσταντίνος Μωραϊτης .

Και η Άλκηστις Νικολαϊδη συμπληρώνει πως “εδώ και κάποια χρόνια, συζητούσαμε με τον Κωνσταντίνο ότι η σύζευξη των μεθόδων μας, μπορεί να έχει κάποιο ενδιαφέρον και να βοηθήσει τον ηθοποιό να πάει ένα βήμα παραπέρα την τέχνη του. Έτσι ξεκινήσαμε τα τελευταία 2 χρόνια να πειραματιζόμαστε μεταξύ μας, δημιουργώντας ασκήσεις και από τις δυο μεθόδους, διαβάζοντας πολύ θεωρία, ο ένας για την μέθοδο του άλλου και παίρνοντας feedback από άτομα που εμπιστευόμαστε φτάσαμε σε ένα σημείο που ήταν καιρός αυτό να βγει προς τα έξω. Είμαστε σε αρχική ακόμα φάση, μια μέθοδος θέλει χρόνια -υπολογίζουμε ότι στα επόμενα χρόνια θα έχει ολοκληρωθεί- αλλά η αρχή έγινε.

Η τεχνική Meisner είναι μία τεχνική που βασίζεται πολύ στην ανάπτυξη του ενστίκτου μας. Πρέπει να επαναπρογραμματίσουμε τον εγκέφαλο μας να πετάξει τις come il faut συμπεριφορές και να επιτρέψει στο ένστικτο να ηγηθεί. Αυτό είναι δύσκολο και εξαιρετικά χρονοβόρο. Γι’αυτό και είναι αστείο όταν διαβάζω για εργαστήρια που κάνουν την τεχνική μέσα σε 2 και 3 μήνες. Υποστηρίζουν ότι την ολοκληρώνουν κιόλας!

Εμείς δεν υποστηρίζουμε ότι οι συμμετέχοντες στο ερευνητικό έργο γνωρίζουν τις τεχνικές Meisner και Ido Portal. Απλώς έρχονται σε μία πρώτη επαφή μαζί τους. Εξάλλου έχουμε επιλέξει να επικεντρωθούμε σε συγκεκριμένα στοιχεία των τεχνικών, στα στοιχεία που αν τα ενώσουμε θα γεννηθεί η νέα τεχνική The ReActing Body.

Έχουμε την υποστήριξη και του Meisner Institute της Αμερικής καθώς πέραν ότι εγώ ανήκω στην οικογένεια του, πάγια φιλοσοφία του είναι να εφευρίσκουμε νέους τρόπους να υποστηρίζουμε τις παραστατικές τέχνες. Το Meisner Institute Athens ανήκει στη διεθνή οικογένεια του Meisner Institute και έχουμε ήδη λάβει προσκλήσεις από Αμερική, Πολωνία, Γερμανία, Τουρκία και Φιλιππίνες προκειμένου να ενημερωθούν για αυτή τη νέα τεχνική.

Στόχος μας είναι όταν ολοκληρωθεί η έρευνα μας και η τεχνική The ReActing Body πάρει τελική μορφή, να εκπαιδεύσουμε και να πιστοποιήσουμε κάποιους ηθοποιούς και να κάνουμε παγκόσμια περιοδεία”.

Συντελεστές

• Ιδέα-Σύλληψη-Σκηνοθεσία: Κωνσταντίνος Μωραΐτης – Άλκηστις Νικολαΐδη
• Σύμβουλος δραματουργίας: Έλενα Τριανταφυλλοπούλου
• Σκηνικά-Κοστούμια-Φώτα: 812 Coal Theatre Company
• Διδασκαλία Τεχνικής Ido Portal: Κωνσταντίνος Μωραΐτης
• Διδασκαλία Τεχνικής Meisner: Άλκηστις Νικολαΐδη

• Συμμετέχουν: Δέσποινα Γαλανάκη, Χριστιαλένα Γιάννου, Τάκης Ζαχαριάδης, Μαρίνα Θέου, Άρτεμις Κατωπόδη, Τάνια Κουταλά, Δέσποινα Λάβδα, Λίνα Λαζαρή, Αιλιάνα Μαρκάκη, Ζωγραφιά Μεντεσίδου, Σίλια Μπαξεβάνη, Τάσος Μπίμης, Δημήτρης Παπαδόπουλος, Δέσποινα Παυλίδη, Ελίνα Σταμοπούλου, Ιωάννης Τζιώνας, Ηλέκτρα Τσαγκανά, Ευριπίδης Φεζόπουλος, Νάσος Φρίγγης

Ιnfo

ΔΗΜΟΤΙΚΟ ΘΕΑΤΡΟ ΠΕΙΡΑΙΑ: Ηρώων Πολυτεχνείου 32, Πειραιάς/Τηλ. Ταμείου 2104143310/ΗΜΕΡΟΜΗΝΙΕΣ: Δευτέρα 6 Φεβρουαρίου 2023, Τρίτη 7 Φεβρουαρίου 2023/ΩΡΑ ΕΝΑΡΞΗΣ: 21.00

Ακολουθήστε το News247.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις