Solar: Η ομάδα Εν Δυνάμει δημιουργεί έναν νέο λαμπερό ήλιο που φωτίζει τα πάντα

Ένα πολύ ενδιαφέρον “αεικίνητο” φεστιβάλ θα πραγματοποιηθεί στη Στέγη του Ιδρύματος Ωνάση από 26 έως 29 Απριλίου από καλλιτέχνες, με και χωρίς αναπηρία, που δραστηριοποιούνται στο ευρύτερο πεδίο του σύγχρονου χορού, της περφόρμανς και της κίνησης και οι οποίοι δίνουν τον ιδανικό ορισμό στην έννοια της ενδυνάμωσης (empowerment).

Ο λόγος M-POWER (M, όπως Motivation (κίνητρο), όπως Movement (κίνηση). Power, όπως «δύναμη»), ένα φεστιβάλ-τετραήμερη γιορτή που μας καλεί να δούμε και να ακούσουμε, μέσα σε ένα πυκνό τετραήμερο, λόγους και έργα ρηξικέλευθα σε επίπεδο αισθητικής και ηθικής, με καυστικό χιούμορ και δυναμικές ερμηνείες. Παραστάσεις για την απόλαυση της ζωής και την αποδοχή του εαυτού και των άλλων, όπως το Solar από την ελληνική ομάδα «Εν Δυνάμει» που έχει πολυετή πορεία· για τη ρωγμή και την ευθραυστότητα, όπως το Ephemeral Body από τη Βαλασία Συμεωνίδου, χορεύτρια και χορογράφο από τη Θεσσαλονίκη· για τη φροντίδα, την οικειότητα και την ανθεκτικότητα, όπως το βαριετέ Dan Daw Creative Projects presents “The Dan Daw Show” από τον εγκατεστημένο στη Βρετανία Αυστραλό Dan Daw.

Επίσης, στο πλαίσιο του φεστιβάλ θα προβληθεί η διακεκριμένη ταινία “Shadow” από τους διεθνούς φήμης Αυστραλούς Back to Back Theatre, με θέμα τον ακτιβισμό και τη συλλογική ευθύνη, ενώ θα λάβει χώρα και ένα συνέδριο με διεθνείς προσκεκλημένους, που θα μιλήσουν για μια σειρά από πολιτικά και κοινωνικά ζητήματα που απασχολούν τους ανάπηρους καλλιτέχνες αλλά και όλους μας, ανεξαρτήτως αναπηρίας και ενασχόλησης με τις τέχνες. Καθ’ όλη τη διάρκεια του φεστιβάλ, θα πραγματοποιηθούν μια σειρά σεμιναρίων και εργαστηρίων, με ελεύθερη συμμετοχή, βάσει αίτησης.

Solar, ένας ήλιος που μπορεί να φωτίσει τα πάντα

Η ομάδα μικτής λειτουργικότητας «Εν Δυνάμει» είναι μία κολεκτίβα καλλιτεχνών με και χωρίς αναπηρία. Μέσα από τις δράσεις της προτείνει ένα νέο μοντέλο τέχνης και ζωής, όπου το “ανοίκειο”, το “περίεργο”, το “διαφορετικο” και το “ξένο” ενσωματώνονται στο σύνολο, ενδυναμώνοντάς το. Το κοινό αγκαλιάζει με ιδιαίτερη θέρμη τις δουλειές τους κάθε φορά (“Ερωτευμένα Άλογα”, “Ανθρώπινος Ανεμιστήρας”).

Τώρα, η ομάδα και η χορεύτρια και χορογράφος Βιτόρια Κωτσάλου προχωρούν στη δημιουργία ενός έργου χορού με έξι καλλιτέχνες με και χωρίς αναπηρία. Ένας στοχασμός για το τι μας κρατάει ζωντανούς, μέσα από το μεγαλείο που μπορεί να φανερώσει η «πραγματική» κίνηση διαφορετικών σωμάτων σε μια υπερβατική κατάσταση.

Το Solar είναι αέρας, είναι ένας ήλιος που μπορεί να φωτίσει τα πάντα. Είναι κάτι που κάνεις για πρώτη φορά. Η Βιτόρια Κωτσάλου την οποία ανήκει η σύλληψη και η χορογραφία της παράστασης αναφέρει στο NEWS 24/7 πως “στο SOLAR θα δείτε μια ομάδα 6 ατόμων να διεκδικούν το μαζί, την ένωση. Ο τίτλος συμβολίζει για εμάς, πολλά θέματα. Το κυρίαρχο θέμα της αναζήτησης μας ήταν η έννοια πως υπάρχει κάτι πολύ μεγαλύτερο από εμάς, που μας τρέφει, μας φωτίζει, μας δυναμώνει, κάτι ζωογόνο και πως μέσα από αυτό μπορούμε να αισθανθούμε ενωμένοι. Η ομάδα σχετικά με τον όρο SOLAR ανέπτυξε πολλές σκέψεις, το ερώτημα που θέσαμε εξ αρχής είναι πως μετουσιώνουμε αυτό που παίρνουμε, το πώς δηλαδή ο ήλιος εκπέμπει και με αυτό που εκπέμπει θρέφεται και μεγαλώνει η ζωή στην γη μας. Μπορούμε να λειτουργήσουμε κι εμείς σαν ήλιος; Μπορούμε να επιτρέψουμε το ζωογόνο φως να μας επηρεάσει; Και πολλά άλλα ερωτήματα που προέκυψαν κατά τη διάρκεια αυτής της αναζήτησης που ελπίζουμε πως θα δείτε και θα ακούσετε στην παράσταση”.

Άραγε, για να γιορτάσεις πρέπει ο κόσμος να είναι τέλειος; Πώς γιορτάζεις έναν κόσμο που διαλύεται, που χάνεται, που βυθίζεται;

Αντλώντας υλικό από τα 30 μέλη της ομάδας «Εν Δυνάμει», η ομάδα δημιουργεί μια παρτιτούρα κίνησης και λόγου. Μέσα από την ιδιαιτερότητα του κάθε συμμετέχοντα και την ποικιλόμορφη αντίληψή του, συνθέτει μια παράσταση αφιερωμένη στην ύπαρξη, ένα ξύπνημα της βαθύτερης ενόρμησης για ζωή.

Πώς είναι, όμως, να δουλεύουν μαζί καλλιτέχνες με και χωρίς αναπηρία; Η Βιτόρια Κωτσάλου απαντά πως “είναι μια καταπληκτική ευκαιρία για να μάθουμε (όλοι) άλλους τρόπους επικοινωνίας, αντίληψης και συνεργασίας. Το να δουλεύουν μαζί έχει από την μία ένα απαιτητικό στοιχείο, ότι χρειάζεται να δημιουργούνται τρόποι και κώδικες επικοινωνίας ώστε να δουλεύονται τα πράγματα με τέτοιο τρόπο ώστε όλοι να αντλούν από την διαδικασία και να προσφέρουν σε αυτή. Παρατηρώ ότι η ομάδα αποκτά μια άλλου είδους ευαισθησία, γιατί οι σχέσεις είναι πιο αναγκαίες- οένας χρειάζεται τον άλλο για να προχωρήσουνε μαζί.

Αυτό που παρατηρώ σταθερά να συμβαίνει όλα τα χρόνια που δουλεύω με το Εν Δυνάμει, είναι ότι επωφελούνται και εξελίσσονται όλοι -ανεξαιρέτως αναπηρίας ή μη- σε εύρος επικοινωνιακών και δημιουργικών ικανοτήτων με έναν πολύ ραγδαίο ρυθμό, και ταυτόχρονα μαθαίνουν πολλά παραπάνω για τον εαυτό τους, για τις ‘αναπηρίες’ τους -που θεωρώ πως όλοι μας έχουμε μικρότερες, μεγαλύτερες, πιο φανερές, πιο δυσ-λειτουργικές ή λιγότερο ως προς την κοινωνική συνθήκη, τον κοινό κώδικα συμπεριφοράς και επικοινωνίας. Μέσα από την προσπάθεια που γίνεται για την επικοινωνία, συν δημιουργία και επαφή ανάμεσα από τα μέλη, όλοι αποκτούν νέες δεξιότητες”.

Μπορείτε να μας απαντήσετε στο ερώτημα που θέτετε στην παράσταση; Άραγε, για να γιορτάσεις πρέπει ο κόσμος να είναι τέλειος; “Εάν απαντούσα με μία λέξη θα έλεγα ένα μεγάλο όχι” λέει η Βιτόρια Κωτσάλου και συνεχίζει “Θα ήθελα να έχουμε την ικανότητα; το χιούμορ; την σοφία (;) να βρίσκουμε τρόπους να γιορτάζουμε την κάθε στιγμή. Πολλές φορές έχω παρατηρήσει ότι με μια αλλαγή οπτικής του τι είναι αυτό που συμβαίνει αλλάζει και το πώς εξελίσσεται αυτό που συμβαίνει. Αυτή η ικανότητα αλλαγής οπτικής των πραγμάτων έρχεται από μια διάθεση ελαφράδας, φαντασίας και από μια αίσθηση εμπιστοσύνης προς τους άλλους. Έχουμε μια τάση προς την τελειότητα, τον απόλυτο έλεγχο, την αποφυγή της δυσκολίας, και αυτό μας απομακρύνει από την φύση. Η φύση εμπεριέχει τα πάντα, έχει το αλλόκοτο, το ακανόνιστο, το απρόβλεπτο αλλά έχει ρυθμό, και κατευθύνεται πάντα προς την περισσότερη ζωή δίχως να κρίνει το πώς μοιάζει. Ακόμα και οι ‘αρρώστιες’ της φύσης είναι προσπάθειες για περισσότερη ζωή-ε λοιπόν μέσα στην φύση μας, την ανθρώπινη έχουμε αυτή την ικανότητα, να δημιουργούμε ομορφιά, να επικοινωνούμε και να συνδεόμαστε και πολλές φορές βλέπω πως σε μια κατάσταση που μας δυσκολεύει, τείνουμε στο να δυσκολευτούμε μαζί της αντί να προσφέρουμε ομορφιά για να πάρει μια άλλη κατεύθυνση. Αυτή την ικανότητά μας προσκαλούμε με αυτή την ερώτηση και ανακαλούμε όλες μας τις δυνατότητες και επιλογές. Την ικανότητα να προσφέρουμε και να συνδεθούμε, να αρπάζουμε τις ευκαιρίες για να μοιραζόμαστε ομορφιά”.

Πόσο σημαντική είναι η έννοια της αποδοχής; Πώς βλέπετε την κοινωνία μας σήμερα και πόση σημασία δίνει στους ανθρώπους με αναπηρία;

Η Ελένη Δημοπούλου, που έχει αναλάβει την καλλιτεχνική διεύθυνση της ομάδας Εν Δυνάμει, αναφέρει πως “Δουλεύοντας πολλά χρόνια με την σκηνοθέτιδα της ομάδας την Ελένη Ευθυμίου, δημιουργώντας παραστάσεις υψηλών απαιτήσεων αντιλήφθηκα έμπρακτα ότι οι άνθρωποι με αναπηρίες δεν χρειάζονται διαρκώς “ειδικές συνθήκες”. Αντίθετα θα έλεγα πως δημιουργήθηκε αρκετά σύντομα μία ομάδα ανθρώπων που αλληλο-στηρίζονται και αλληλο-εμπνέονται και εργάζονται ακούραστα για να συμβαίνει ένα μικρό θαύμα. Για να συμβεί αυτό είδαμε, βρήκαμε, επινοήσαμε άπειρους δικούς μας τρόπους με τους οποίους τα μέλη της Ομάδας όσο διαφορετικά κι αν είναι μεταξύ τους, να βρίσκουν γέφυρες επικοινωνίας και γέφυρες συνεργασίας. Μια μεθοδολογία που βοήθησε στην προσωπική εξέλιξη και στις δεξιότητες αυτονομίας, επικοινωνίας, συνεργασίας μεταξύ των μελών της ομάδας.
Με άλλα λόγια πλάσαμε τη δική μας “ μικροκοινωνία”, μέσα σε ένα ασφαλές καλλιτεχνικό πλαίσιο, που δεν περισσεύει κανένας και καμία.

Και η Βιτόρια Κωτσάλου προσθέτει πως “η αποδοχή, για μένα είναι το πρώτο στάδιο για οποιαδήποτε αλλαγή-όταν ένα σύστημα αναγνωρίζει πως συμπεριφέρεται, με ποιό τρόπο λειτουργεί η ανταποκρίνεται τότε αρχίζει και έχει την επίγνωση που του δίνει την ικανότητα να μπορεί να αλλάξει- δηλαδή να σχετιστεί με άλλο τρόπο με την ζωή, τους άλλους, τον ίδιο του τον εαυτό. Για μένα, το να κατευθυνθώ από την ιδέα της αποδοχής, με φέρνει σε σχέση με την επίγνωση, από εκεί στην συνειδητότητα, και από εκεί σε μια διαφορετικού είδους ανταλλαγής και προσφοράς στην κατάσταση/ ζωής/σχέσης κτλ.

Υπάρχει μεγαλύτερη αποδοχή και προσπάθεια ένταξης ατόμων με αναπηρία. Ακόμα όμως υπάρχει ο διαχωρισμός. Σε κοινωνικό πλαίσιο θα μπορούσαμε να ζούμε, να λειτουργούμε και να μαθαίνουμε με τρόπους ώστε να ξεχνούσαμε αυτόν τον διαχωρισμό. Θεωρώ πως κοινωνικά δεν έχουμε καταλάβει ακόμα ότι οι κοινωνικοί κώδικες επικοινωνίας και λειτουργικότητας, που χαρτογραφούν το πώς κινούμαστε, το πως αντιλαμβανόμαστε το πώς ανταλλάσσουμε-είναι αυτοί που πολλές φορές τονίζουν αυτή την διαφορά ανάμεσα σε ένα άτομο με αναπηρία και σε ένα άτομο ‘χωρίς αναπηρία’. Το πώς οι τρόποι αντιμετώπισης της ‘αναπηρίας’ μπορούν πολύ συχνά να τροφοδοτούν την αναπηρία. Όταν κάτι/κάποιος δεν λειτουργεί αυτόνομα (να επιβιώσεις μόνος σου)-που για μένα αυτό είναι το κυριότερο χαρακτηριστικό μιας (έντονης) αναπηρίας, το ότι ένα άτομο με αναπηρία εξαρτάται από την σχέση με τους άλλους, τότε το πρόβλημα η η λύση της αναπηρίας είναι κοινωνικό θέμα. Παρατηρώ πως βρισκόμαστε σε μια παράξενη κατάσταση όπου έχουμε τα μέσα, λιγότερα κοινωνικά ταμπού, παραπάνω χώρο για το διαφορετικό και ταυτόχρονα δεν έχουμε χρόνο να διατηρήσουμε σχέσεις πιο ανθρώπινες πιο ουσιαστικές.

Η σχέση, συνεργασία με ένα άτομο με αναπηρία συχνά μας ‘ξεβολεύει’ από τον τρόπο που έχουμε μάθει να κάνουμε τα πράγματα, συχνά αλλάζει τον ρυθμό με τον οποίο θέλουμε να γίνονται τα πράγματα αλλά ταυτόχρονα μπορεί να μας αναγκάσει να γίνουμε πιο δημιουργικοί. Κοινωνικά έχουμε αποδοχή και μια τάση προς την συμπεριληπτικότητα αλλά ακόμα θεωρώ πως δεν έχουμε ακόμα καταφέρει να αντισταθούμε στους ορισμούς της αποδοτικότητας και της παραγωγικότητας που διέπουν τον ρυθμό της κοινωνίας αυτή την εποχή ώστε να έχουμε την πιθανότητα ένταξης σε πιο λειτουργικά κοινωνικά επίπεδα και ουσιαστικών σχέσεων με άτομα με διαφορετική αντίληψη. Βλέπω πως η θέληση των ιδρυμάτων, των εκπαιδευτικών συστημάτων και των ανθρώπων έχει ανοίξει προς αυτή την κατεύθυνση και αυτό είναι πάρα πολύ θετικό. Αλλά είμαστε ακόμα στο να καταφέρουμε να δώσουμε σημασία, θα ήθελα πολύ αυτό να είναι δεδομένο, ώστε να περάσουμε σε πιο δημιουργικές σχέσεις το οποίο σημαίνει επίσης ότι καλλιεργούμε άλλου είδους ευαισθησίας, επαφής και επικοινωνίας, γινόμαστε δηλαδή πιο πλούσιοι κοινωνικά. Θεωρώ πως η εμπλοκή και στήριξη της συμπεριληπτικότητας στο πεδίο της τέχνης είναι ένα καταπληκτικό παράδειγμα για το πώς η τέχνη μας είναι αναγκαία για να βρίσκουμε διαφορετικούς τρόπους συνύπαρξης. Για μένα, η στήριξη που είχαμε για να δημιουργήσουμε το έργο SOLAR, λειτούργησε σε πρώτο επίπεδο για την καλλιτεχνική διαδικασία και συνεργασία αλλά σε βαθύτερο επίπεδο, άλλαξε τις ζωές μας, γνωρίσαμε ο ένας τον άλλο πιο πολύ, αναμετρηθήκαμε με την δυσκολία πρόσληψης πληροφοριών που έχουμε όλοι μας, και σε τρίτο επίπεδο αναπτύξαμε μεθόδους συνδιαλλαγής και επικοινωνίας που θα ήταν πολύ χρήσιμες και σε άλλα πλαίσια (εκπαιδευτικά για παράδειγμα).

Info

• Πέμπτη 27 Απριλίου І 20:30 І Παρασκευή & Σάββατο 29 Απριλίου І 18:30 І Στο -1 της Στέγης
• Διάρκεια: 50 λεπτά

Συντελεστές

• Καλλιτεχνική διεύθυνση: Ελένη Δημόπουλου
• Σύλληψη – Χορογραφία: Βιτόρια Κωτσάλου
• Δημιουργία – Συγγραφή κειμένων: Ομάδα Εν δυνάμει
• Μουσική: Ανάργυρος Δενιόζος
• Σκηνογραφία: Ρίτσαρντ Άντονυ
• Σχεδιασμός φωτισμού: Νύσος Βασιλόπουλος
• Επεξεργασία κειμένων: Βιτόρια Κωτσάλου, Σοφία Μπλέτσου, Ελένη Δημόπουλου
• Βοηθός χορογράφου: Άρης Παπαδόπουλος
• Φωνητική επιμέλεια: Άννα Πάγκαλου
• Βοηθός παραγωγής: Σοφία Μπλέτσου
• Ηχοληψία και ηχητική επεξεργασία κειμένων: Tanya Jones
• Επί σκηνής: Αγάπη Θεοδωρίδου Κουνινη, Στέφανος Λέντζης, Λωξάνδρα Λούκας, Σοφία Μπλέτσου, Μιχάλης Ντολόπουλος, Χρήστος Σιούμης
• Στο ηχητικό υλικό ακούγονται οι φωνές των: Μαρία Δαχλύθρα, Ελένη Δημόπουλου, Μαργαρίτα Καϊναδά, Θεανώ Κόντα, Νίκος Κυπαρίσσης, Δημήτρης Λύρας, Θάνος Νανάσης, Πάνος Ματζίρης, Γιώργος-Ζήσης Μπιλιώνης, Θεανώ Παπαβασιλείου, Χάρις Σερδάρη

Πληροφορίες Προσβασιμότητας

• Η παράσταση παρουσιάζεται με ακουστική περιγραφή για άτομα με οπτική βλάβη και ελληνικούς και αγγλικούς υπέρτιτλους για Κ/κωφά και βαρήκοα άτομα.
• Οι υπηρεσίες προσβασιμότητας παρέχονται σε συνεργασία με τον πολιτιστικό οργανισμό liminal.
• Κρατήσεις θέσεων ΑμεΑ: 213 017 8036 & [email protected]

Ακολουθήστε το News247.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις