Τι είναι το Iso; Ένα πουλί που ζούσε σε κλουβί;

Η Νεφέλη Σταματογιαννοπούλου μιλά στο NEWS 24/7 με αφορμή την παράσταση ‘Iso’ -αϊζο- που θα παρουσιαστεί στο Αltera pars στις 4 και 5 Απριλίου.

ΓΕΩΡΓΙΑ ΟΙΚΟΝΟΜΟΥ
30 Μαρτίου 2023 06:54

Η παράσταση ‘Iso’ -αϊζο- είναι μια σύνθεση της Νεφέλης Σταματογιαννοπούλου, στο πλαίσιο της διδακτορικής διατριβής της, όπου μελετάει την ηχητική σύνθεση σε σχέση με την κίνηση, εσωτερική ή εξωτερική, καθώς και διάφορες εφαρμογές που εμπλέκονται στην τελική μορφή της, την καταγραφή αυτού αλλά και την δραματουργία του ήχου.

Πολλές διαφορετικές οπτικές και προσεγγίσεις μέσα από δύο ηχοχρωματικά άκρα σε κάθε έναν από εμάς, όπου αναπτύσσονται με αποκαλυπτικές λεπτομέρειες σε κάθε κεφάλαιο.

Η Νεφέλη Σταµατογιαννοπούλου Iztok Zupan

Η Νεφέλη Σταµατογιαννοπούλου είναι συνθέτις, performer και έχει ως βάση την Αθήνα. Έχει συνθέσει προσωπικά της έργα και μουσική για πολλές παραστάσεις ανά τον κοσμό. Παίζει, έχοντας συµµάχους κοντραµπάσο, ηλ.µπάσο, ηλεκτρονικά στοιχεία, πιάνο αλλά και φωνή. Είναι συνθέτις και ιδρύτρια του µουσικού σχήµατος Spooky RedRum και της ερευνητικής καλλιτεχνικής οµάδας Ον Off(ενδεικτικά έργα: Quintet ’84, The Glass Between), καθώς και του Ον Off Στούντιο.

Παρακολουθεί και καταγράφει λεπτομέρειες για το ‘αϊζο’ από τον Ιανουάριο του 2020 και ανά περιόδους έχει την ικανότητα να το εμφανίζει στον κόσμο, μέσω υπόηχων και υπερήχων ενώ σύντομα θα εμφανιστεί, σε όλες τις υπάρξεις.

Η ίδια η Νεφέλη Σταµατογιαννοπούλου αναφέρει χαρακτηριστικά στο NEWS 24/7:

“Το Άιζο ξεκίνησε σαν ιδέα, περίπου το Γενάρη του 2020…

άϊζο, από το ίσο, από το iso-lated, από το Ι zone, …
Άιζο, ένα πουλί που πραγματικά ζούσε σε κλουβί .
8 περφόρμερ επί σκηνής, που όπως φαίνεται ήταν και τα μοναδικά άτομα που γνώρισαν, αναζήτησαν, άκουσαν τον Άιζο. 6 διαφορετικά σόλο, ταυτόχρονα.
Το Άιζο αντιπροσωπεύει μια μικρογραφία της κοινωνίας.
Έχει επεξεργαστεί με μουσικούς κανόνες και ηχοχρώματα.
Η καθεμιά ψυχή πηγαίνει μόνη της, όπως π.χ σε μια πολυκατοικία ή στο δρόμο ή στο χωριό ή
ακόμα πιο μεταφορικά στα βήματα της ύπαρξης, της μεταμέλειας.
Εκτός από τον Χρόνο και την κινούμενη Εικόνα.

Ένα απλό παράδειγμα, όπου και έλεγα πάντα στους ανθρώπους που δουλεύουμε μαζί είναι πως η συγκεκριμένη σύνθεση είναι πραγματικά σαν τη ζωή!

Εσύ για παράδειγμα μπορεί να χρειάζεται να βάλεις πλυντήριο ή και ο άλλος να μιλάει στο τηλέφωνο ή π χ μια συνύπαρξη με ανθρώπους σε ένα τρένο ή ένας άνθρωπος μπορεί να γελάει δυνατά και δίπλα κάποιος με γυαλιά ηλίου να κλαίει, μόνες και οι δύο.

Το κάθε άτομο κάνει αυτό που πρέπει και θέλει να κάνει. Πότε όμως σταματά να κάνει ο καθένας τη δουλειά του και τι σημαίνει αυτό σε μια μουσική παράσταση; Ο Αίζο βέβαια τους ενώνει και αυτό όσο εξελίσσεται κάπου θα οδηγηθεί. Ποιος είδε τον Αίζο τελευταία φορά και που είναι τώρα θα το μάθουμε μαζί. Εγώ κανονικά το γνωρίζω αυτό, θα έπρεπε να είμαι σίγουρη για όλα, αλλά η αλήθεια είναι ότι τελικά ποτέ δεν ξέρεις τι μπορεί να αλλάξει σε ένα τόσο ζωντανό, κινούμενο και δυναμικό γεγονός.

Το αστείο βέβαια είναι ότι πάνω από 15 χρόνια ασχολούμαι με την συνύπαρξη του συνόλου, με την έννοια του ensemble και της πραγματικής ακοής του συνόλου. Πώς βρέθηκα ξαφνικά να κάνω το αντίθετο, θα μπορούσε να αναρωτηθεί κανείς.

Πραγματικά δεν πιστεύω ότι κάνω το αντίθετο, αλλά πιστεύω βαθιά ότι στο συγκεκριμένο έργο δουλεύουμε την έννοια του συνόλου σε μια ρεαλιστική της μορφή και σε ένα άλλο επίπεδο.

Βέβαια αυτό δε θα μπορούσε να συμβεί αν μέσα σε αυτό δεν ήταν άνθρωποι που εμπιστεύομαι χρόνια και έχουμε παίξει μαζί είτε σε σύνολα αυτοσχεδιαζόμενης μουσικής-σύνολα ελεύθερου αυτοσχεδιασμού, είτε σε άλλα έργα και φυσικά με εμπνέουν καθώς μιλάμε με τις ώρες για δραματουργία του ήχου, όπου με απασχολεί ιδιαίτερα πάντα στην δουλειά μου, αλλά και τεχνικές των οργάνων. Είναι όλοι άνθρωποι που έχουν δουλέψει πραγματικά και είναι πανέτοιμοι για όλα, καθώς ακολουθούν τις παρτιτούρες και τις ιστορίες τους.

Το ηχητικό, μουσικό, κινησιολογικό υλικό της σύνθεσης προκύπτει κατά μεγάλο βαθμό από το πώς η κίνηση επηρεάζει τον ήχο και το αντίστροφο αλλά ποτέ δεν χρησιμοποιείται η κίνηση απλώς και μόνο για τη κίνηση, πάντα υπάρχει κάποιος λόγος. Τι σε κινεί πραγματικά με λίγα λόγια. Και η μουσική συνήθως, κατά τη γνώμη μου, σε κινεί.

Στο κάθε chapter επίσης, ο καθένας έχει άλλο σχήμα, πραγματικό σχήμα στο χώρο, όπου χρησιμοποιεί για να χτίσει τον ηχοχρωματικό, κινησιολογικό του κόσμο.

Το Άιζο προέκυψε μετά από αναζήτηση, δημιουργική διαδικασία και προσγείωση στην πραγματικότητα. Από τον Μάρτη περίπου του 2018, μέχρι και τον Οκτώβριο του 2019 μαζί με την ενδυματολόγο, δημιουργό και σταθερή συνεργάτιδα και φίλη φυσικά, Μαργαρίτα Δοσούλα είχαμε καταπιαστεί πολύ σοβαρά με τη δημιουργία μιας πολυθεματικής όπερας, πρωτότυπης και ιδιαίτερης θα έλεγα, που δεν είχε ουδεμία σχέση με το Άίζο.

Η διαδικασία είχε προχωρήσει αρκετά. ‘Go Big’ λέγαμε μεταξύ μας. Κάναμε προτάσεις. Σε κάποιους άρεσε και φυσικά μπορεί και να το κράτησαν για αλλού, αλλιώς, καταλαβαίνεται, σε άλλους όχι. Κάποια στιγμή έτσι ξαφνικά, με μια αστεία αφορμή, το σταματήσαμε. Δεν είναι εύκολη διαδικασία. Εκεί ήταν η στιγμή που συνειδητοποίησα ότι όλοι μου έλεγαν περίπου τα ίδια. ‘Έχεις βάλει πολλά άτομα, ξεκίνα την πρόταση με 2-3 άτομα. ΄Δείτε μήπως βγει κάποιο σόλο΄.΄Μειώστε το΄.

Όσο και αν φαίνεται παράξενο, εκείνη, ακριβώς εκείνη τη στιγμή που νιώθεις τόσο μόνη, μόνη μαζί με τη Μαργαρίτα που πίστεψε, μαζί με τη σοπράνο που της μίλησα και πίστεψε σε αυτό με όλη της τη καρδιά, μαζί με άλλες τόσες ψυχές αλλά η κάθε μία με τον δικό της τρόπο και κόσμο, με αγάπη και όχι με οποιοδήποτε κακό συναίσθημα. Εκεί, εκεί ακριβώς δημιουργήθηκε το Αίζο .

Εκεί αποφάσισα ότι ναι, τελικά θα κάνω σόλο άλλα όχι ένα , επτά σόλο και θα βγουν όλοι μαζί να μας δείξουν τον κόσμο τους και θα βρουν τα μονοπάτια τους, το δρόμο τους, την παρέα τους την ύπαρξη τους, τον ηχητικό κόσμο τους και θα είναι παρατηρητές και ακροατές στον κόσμο των άλλων μαζί με όλες τις άλλες υπάρξεις, μαζί δηλαδή με το κοινό.

Με αυτό το τρόπο είμαστε σε θέση επίσης να μελετάμε και την ψυχοακουστική του κάθε καλλιτέχνη. Έχοντας λοιπόν ξεκινήσει πρόβες το Μάρτη του 2020 , χωρίς βέβαια να πιστεύει κανείς τι θα ακολουθήσει και έχοντας δουλέψει μόνο με την Ειρήνη Σγουρίδου και την Julianna Bloodgood (όπου τελικά δεν θα είναι μαζί μας) μετά, ήρθε η καραντίνα.!

Ήξερα ποια άτομα θα είναι στο Αίζο από την αρχή. Κάποια τελικά δεν τα κατάφεραν για διάφορους λόγους κάποια άλλα προστέθηκαν, αλλά το Αίζο έτσι και αλλιώς δεν τελειώνει εδώ. Ίσα, ίσα. Το ανάποδο, τώρα αρχίζει. Είναι μια πολυμορφική σύνθεση που θα ταξιδέψει πολύ, σε διάφορες μορφές του.

Συντελεστές:

Μουσική|Σκηνική Σύνθεση, Σύλληψη: Νεφέλη Σταματογιαννοπούλου
Ενδυματολογική επιμέλεια: Μαργαρίτα Δοσούλα
Τρίτο Μάτι: Άγγελος Μαστραντώνης
Δημιουργία Αφίσας: Περικλής Αγιανόζογλου
Επί σκηνής : Χάρης Παζαρούλας +κοντραμπάσο (σκοτάδι|φώς)/Μιχάλης Καταχανάς +βιόλα(δράση|αδράνεια)/Δήμητρα Κουστερίδου +ηλεκτρονικά (βυθός|κορυφή)/Ειρήνη Σγουρίδου +φλάουτο (νύχτα|μέρα)/Rafal Habel + duduk (θόρυβος|ησυχία)/Justine Goussot + πλήκτρα(μέλλον|παρελθόν)/Ιάκωβος Παυλόπουλος + κρουστά (Χρόνος: η Καμπάνα)/Ναταλία Μαντά: visual artist