Βασίλης Καλφάκης: Όταν γίνεται θέμα η σωματεμπορία παιδιών, αναρωτιέσαι ποιος είναι “το τέρας” και ποιος το φτιάχνει

Βασίλης Καλφάκης: Όταν γίνεται θέμα  η σωματεμπορία παιδιών, αναρωτιέσαι ποιος είναι “το τέρας” και ποιος το φτιάχνει
Ο Βασίλης Καλφάκης Πάτροκλος Σκαφίδας

Ο σκηνοθέτης Βασίλης Καλφάκης μιλά στο NEWS 24/7 με αφορμή τη δική του εκδοχή της Φαύστας.

Το Ριτσάκι, ένα τετραετές κορίτσι, χάνεται από προσώπου γης μέρα-μεσημέρι ενώ έχει ξεκινήσει το ψάρεμα με τον πατέρα της. Κάπου εδώ ξεκινάει και το έργο. Ή και όχι. Μέσα στο σαλόνι μιας αστικής οικογένειας του 19ου αιώνα, ο Μποστ προσκαλεί τον θεατή να δει τις επιπτώσεις του «πολιτισμού» στον βίο και τα έργα του ανθρώπου.

Ο Βασίλης Καλφάκης σκηνοθετεί τη «Φαύστα», Τραγούδια για την Οικογένεια, μία παράσταση σε μουσική του Henri Kergomard βασισμένη στο ομότιτλο έργο του Μποστ από τις 4 Νοεμβρίου στα Πρώην Πλεκτήρια-Υφαντήρια Αθηνών (ΠΛΥΦΑ).

Patroklos_Skafidas


Μετά από μία αποτυχημένη προσπάθεια να βρουν το κοριτσάκι τους ο Γιάννης και η Φαύστα, οι γονείς του, επιστρέφουν σπίτι. Στέκουν ένας σύζυγος-πατέρας, φύλακας των αξιών και τροφοδότης του σπιτιού και μια σύζυγος-μητέρα, συμπαραστάτης και πάντα σε ετοιμότητα προς αναπαραγωγή. Άνθρωποι που επιστρέφουν πάντα στο νοικοκυριό τους. Αυτό το νοικοκυριό θα ταράξει και ο συγγραφέας συθέμελα προσγειώνοντας μέσα του ένα τεράστιο ψάρι. Μέσα από αυτό θα ξεπηδήσει και η απολεσθείσα κόρη. Η φύση εισβάλει μέσα στον πολιτισμό. Εισβάλει άγρια και μαζί της φέρει τα θηρία της. Επιστρέφοντας στους ζωικούς νόμους, γάτες πεινασμένες θα κατασπαράξουν το νέο-αφιχθέν μέλος της οικογένειας, που μυρίζει ψαρίλα και ωκεανό. Η οικογένεια θα βυθιστεί εκ νέου σε πένθος. Φτιάχνοντας ένα πλεκτό φωνών πάνω στους ομοιοκατάληκτους στίχους της «Φαύστας» σας προσκαλούμε σε ένα μουσικό αφιέρωμα για την «Οικογένεια» αλλά και σε ένα θέαμα μιας «τραγωδίας τρομεράς», γεμάτο δάκρυα και γέλια.

“Στην προετοιμασία αυτής της παράστασης ηθοποιοί και συντελεστές –για να θυμίσουμε λίγο και τον Πλάτωνα-ερχόμασταν ήδη «τρίτοι από της αλήθειας». Ανάμεσα σε εμάς και τον κόσμο του Μποστ υπήρχε ένας άλλος κόσμος από 38 πολυφωνικά τραγούδια (από τα οποία κρατήθηκαν τα 17). Αυτός ήταν ο τρόπος που επέλεξε ο μουσικός Ανρί Κεργκομάρ να ερμηνεύσει τον ομοιοκατάληκτο στίχο της «Φαύστας». Και ήταν συγκινητικό να τον ακούς πως ερχόμενος στην Ελλάδα, μελοποιώντας λίγο λίγο τον Μποστ μάθαινε την γλώσσα. Δημιουργώντας λοιπόν ένα «πλεκτό» φωνών έδωσε την ευκαιρία σε ένα σύνολο θεατρίνων να τραγουδήσει από κοινού για την οικογένεια και τα πάθη της. Η οικογένεια ως μικρογραφία κάθε κοινωνίας συναντάται σε όλη την παγκόσμια δραματουργία από τον Αισχύλο μέχρι τον Φόσε και έτσι και εμείς λοιπόν το ρίξαμε στο τραγούδι για πάρτη της», αναφέρει στο NEWS 24/7 ο σκηνοθέτης της παράστασης Βασίλης Καλφάκης.

Πάτροκλος Σκαφίδας

Και συνεχίζει μιλώντας για το τι τον γοήτευσε στο έργο αυτό του Μποστ: “Η διττή του φύση. Εξηγούμαι: Η «Φαύστα» έχει πια τον μύθο της. Σχεδόν κάθε χρόνο θα ανέβει τουλάχιστον μία φορά από έναν επαγγελματικό ή ερασιτεχνικό θίασο. Αποδεικνύει περίτρανα-σε αντίθεση με άλλα «δημόσια έργα»- ότι ως έργο στάθηκε ενάντιο στην φθορά του χρόνου. Σίγουρα σημαντικό ρόλο σ’αυτό παίζει ο παραληρηματικός της λόγος, που σε στέλνει αδιάβαστο με την κομψότητά του. Αλλά αρκεί αυτό; Εκεί έρχεται το διττό της φύσεως του. Ιλαροτραγωδία υποτιτλίζεται το έργο στην πρώτη του έκδοση. Έρχεται να συνεχίσει λοιπόν μια παράδοση που κρατάει από τον Ευριπίδη με την «Άλκηστη» και τον «Ίωνα». Μέσα σε ένα παραμύθι αποκαλύψεων ο βίος των ανθρώπων φωτίζεται λοξά και έτσι το ιλαρό έρχεται να συναντήσει το τραγικό. Το δάκρυ ..το γέλιο. Και το αντίστροφο. Ένα έργο εν ολίγοις πέραν του καλού και του κακού. Ένα έργο βαθιά ανθρώπινο».

Ποιες πτυχές του έργου θέλετε να τονίσετε ιδιαίτερα και αυτό πώς επικοινωνεί με το σήμερα;

Το έργο λειτουργεί σαν μια χοάνη όπου ιδέες σμίγουν και αλληλεπιδρούν με τρόπο καυστικό, σαρκαστικό. Μέσα σε ένα τυπικό αστικό σαλόνι του 1860 γίνονται τα πιο γενναία άλματα στον χωροχρόνο και τα πρόσωπα μεταπηδούν σε άλλες χώρες (γνωστές και άγνωστες) και σε άλλες εποχές (προηγούμενες και επόμενες). Εκεί μέσα, ένα κορίτσι που μόλις έχει βγει από την κοιλιά ενός τεμαχισμένου ψαριού θα επιδοθεί σε μια διάλεξη περί διαιώνισης του «κράτους αδικίας» με την άνιση φορολογία, την οποία θα ζήλευε κάθε θεωρητικός του μαρξισμού, μη σας πω ..και του φιλελευθερισμού. Να το διττό πάλι. Ξεπροβάλλει. Καταλαβαίνετε πως σε ένα παρόν όπου το «κράτος δικαίου» έχει επιβληθεί με ένα τρόπο πιραντελικό : «ότι έτσι είναι αν κάποιοι έτσι το νομίζουν», «ότι εδώ είναι απλά εσείς δεν το βλέπετε» .. ε, καταλαβαίνετε τώρα, κάποια σημεία όπως οι στίχοι :

Η μόνη σίγουρη οδός παραγωγής ευπόρων
Είν’ να τρελλάνουν τους φτωχούς με δυσβαστάκτων φόρων

αξίζουν εκ νέου μία προσοχή. Ένα ακόμη σημείο που εξάπτει τελευταία την περιέργεια είναι οι εκφράσεις «τέρας», «κτήνος», «κατηραμένα ζώα». Ο κίνδυνος στο έργο έρχεται πάντα από τον κόσμο των θηρίων, που ακολουθούν απλά την ενστικτώδη φύση τους. Μυρίζουν ψάρι, τρώνε ψάρι. Αλλά είναι πραγματικά αυτά ο κίνδυνος, όταν διακρίνεις μια εθελούσια τύφλωση στα πρόσωπα; Ξέρετε όταν γίνεται θέμα εν έτει 2022 η σωματεμπορία παιδιών , αναρωτιέσαι πραγματικά ποιος είναι «το τέρας» και ποιος το φτιάχνει.

Ποια η λειτουργία της μουσικής στο έργο;

Στην παράσταση έχει καθοριστική σημασία από την αρχή ως το τέλος. Ο Ανρί έφτιαξε ένα «λαϊκό μπαρόκ» το οποίο ενεργοποιεί όλη την κίνηση των ηθοποιών από το «έμπα» μέχρι το «έβγα». Οι ρυθμοί εναλλάσσονται και όλα οδηγούν στην ματαίωση του όποιου σχεδίου. Την ίδια μουσική λειτουργία πιστεύω πως φέρει και το έργο αυτό του Μποστ έξω από την όποια δικιά μας ερμηνεία. Και αυτή την λειτουργία την φέρει μόνο ένα σπουδαίο έργο. Και τέτοιο είναι η «Φαύστα». Πάνω στην μουσική του σε προκαλεί να εργαστείς. Ο ίδιος ο Μποστ έλεγε: «Στη Φαύστα θέσις δεν υπάρχει». Ως σπουδαίος συγγραφέας σε προκαλεί να βρεις..

Συντελεστές

Διασκευή-σκηνοθεσία: Βασίλης Καλφάκης/Κίνηση: Σάντρα Λειβαδάρα/Σκηνικά-κοστούμια: Ερμίνα Αποστολάκη/Φωτογραφίες-trailer: Πάτροκλος Σκαφίδας/Οργάνωση παραγωγής: Τζένη Χρυσίδη/Παραγωγή: Ομάδα Θεάτρου Ça Va/Παίζουν – τραγουδούν (αλφαβητικά): Θεοδώρα Γεωργακοπούλου, Πέλια Γιαννουλάτου, Ελένη Ζουρελίδου, Γιάννης Ιωάννου, Άρης Καλλέργης, Χριστιάνα Λαδοπούλου, Σάντρα Λειβαδάρα, Ιωάννα Τρικενέ.

Ιnfo:

Ημέρες και ώρες παραστάσεων: Παρασκευή: 21:30, Σάββατο: 21:00, Κυριακή: 20:00,/Τιμές εισιτηρίων: 12 ευρώ,10 ευρώ (φοιτητικό-ανέργων), 8 ευρώ (ατέλεια, σπουδαστές καλλιτεχνικών σχολών), Προπώληση εισιτηρίων: http://www.viva.gr/tickets/theater/fausta-tragoudia-gia-tin-oikogeneia/ Πληροφορίες: 6936966724

Ακολουθήστε το News247.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις

Ροή Ειδήσεων

Περισσότερα