Το “ελληνικό Netflix” έκλεισε έναν χρόνο ζωής

Ας πούμε, λοιπόν, πως είστε λάτρης του σινεμά. Όχι τόσο του σινεμά των πολυσινεμά, όσο της ουσιαστικής έβδομης τέχνης, έτσι όπως αυτή ασκείται οπουδήποτε στον κόσμο μακριά από το αποχαυνωτικό χολιγουντιανό μάρκετινγκ. Με τις αίθουσες μήνες τώρα σφαλιστές –και τα κλειδιά χαμένα κάπου μεταξύ πανδημίας και παλινωδίας–, πού να προστρέξει κανείς για καμιά ταινία της προκοπής; Στο Cinobo, θα σας πω sans voir. Την ελληνική πλατφόρμα που στριμάρει αξιοσημείωτες ταινίες από την ντόπια και διεθνή ανεξάρτητη παραγωγή και που τον περασμένο μήνα έκλεισε έναν χρόνο λειτουργίας.

Είναι, αλήθεια, το Cinobo το ελληνικό Netflix; «Είναι χαρακτηρισμός που εμείς, προφανώς, δεν χρησιμοποιούμε,» λέει στο NEWS 24/7 η Δάφνη Μπεχτσή, η ιδρύτρια και διευθύντρια της πλατφόρμας. «Διαφέρουμε αρκετά ως προς την φιλοσοφία, αλλά η αλήθεια είναι πως για τον μέσο θεατή [αυτός ο χαρακτηρισμός] κάνει κάπως πιο κατανοητό τον τύπο της συνδρομής, ας πούμε». Όσον αφορά τα πρακτικά και συνδρομητικά, λοιπόν, η φάση είναι όντως πανομοιότυπη με την πασίγνωστη αμερικανική πλατφόρμα. Υπάρχει, μεταξύ άλλων, 14ήμερη δωρεάν δοκιμή, η μηνιαία συνδρομή ανέρχεται σε 7,99€, οι ταινίες «παίζουν» σε υπολογιστή, τάμπλετ, και κινητά, υπάρχει δυνατότητα μετάδοσης σε δυο οθόνες ταυτόχρονα, αλλά και επιλογή για κατέβασμα μιας ταινίας σε φορητή συσκευή και αναπαραγωγή της αργότερα ακόμη κι εκτός σύνδεσης.

Με το βλέμμα στο ελληνικό σινεμά

Κάπου εδώ, πάντως, τελειώνουν οι όποιες ομοιότητες με το Netflix και τα συναφή. Εκτός του ότι το Cinobo προς το παρόν δεν μεταδίδει τηλεσειρές, η μεγάλη διαφορά του έγκειται στο είδος και την προέλευση των προτεινόμενων ταινιών. Η συλλογή της ελληνικής πλατφόρμας, που ήδη αριθμεί κοντά 1.000 τίτλους, περιλαμβάνει ταινίες από 83 χώρες που καλύπτουν όλα σχεδόν τα σινεματικά είδη. «Είμαστε η μόνη ταινιοθήκη που έχει τόσο μεγάλο εύρος,» βεβαιώνει η κα. Μπεχτσή. Και για του λόγου το αληθές, στις επιλογές της πλατφόρμας βρίσκει κανείς από Τσάπλιν και Τριφό, έως Σπίλμπεργκ, Λόουτς, Κισλόφσκι, Μπάρι Τζένκινς, ή Μπονγκ Τζουν-χο. Κι από κατηγορίες, τα πάντα όλα: κοινωνικά, αστυνομικές, κωμωδίες, φεστιβαλικές, ντοκιμαντέρ, ΛΟΑΤΚΙ+, επιστημονική φαντασία…

Η καθοριστική, βέβαια, διαφορά του Cinobo (εκ του «Cinema No Borders» = σινεμά χωρίς σύνορα) απ’ ό,τι άλλο παρόμοιο κυκλοφορεί εκεί έξω αφορά το ελληνικό σινεμά. Διότι σχεδόν το 15% των ταινιών που μεταδίδει η πλατφόρμα είναι ταινίες ελληνικής παραγωγής.

«Το ελληνικό σινεμά», αποσαφηνίζει η κα. Μπεχτσή, «ήταν κι ένας από τους βασικούς λόγους που θέλαμε να δημιουργήσουμε το Cinobo. Αυτή την στιγμή φιλοξενούμε στην πλατφόρμα την μεγαλύτερη συλλογή ελληνικών ταινιών. Από Λάνθιμο και Κούτρα, έως Κουτσιαμπασάκο, Ψύκου, ή πιο παλιούς σαν τον Τσιώλη και τον Κακογιάννη.» Η εν λόγω συγκομιδή εγχώριων ταινιών εμπλουτίζεται κάθε μήνα, καθώς το Cinobo έχει «κλείσει συμφωνία με 50 ανεξάρτητους παραγωγούς» που προωθούν την δουλειά ελλήνων κινηματογραφιστών, αλλά και με την Ελληνική Ακαδημία Κινηματογράφου΄ https://hellenicfilmacademy.gr στριμάροντας τακτικά ταινίες που βραβεύτηκαν με Ίρις (τα ελληνικά Όσκαρ, έτσι;). Ενδεικτικό, άλλωστε, του πόση ζήτηση υπάρχει για ελληνικό σινεμά είναι ότι στην λίστα της πλατφόρμας με τις 20 πιο ιδωμένες ταινίες της περασμένης χρονιάς συγκαταλέγονται το εξαιρετικό φιλμ νουάρ του Αλέξη Αλεξίου «Τετάρτη 04:45», και το αντιπαριανό δράμα του Αργύρη Παπαδημητρόπουλου «Suntan».

Αριθμοί, τίτλοι κι επιτυχία

Σπουδαγμένη βιολόγος, η Δάφνη Μπεχτσή ετοιμαζόταν «για το διδακτορικό μου στην Γλασκώβη –ήταν για την ελονοσία–, όταν αποφάσισα να κάνω το Cinobo. Ένιωθα ότι δεν μπορεί κάτι τέτοιο να μην έχει γίνει στην Ελλάδα. Και ότι, αργά ή γρήγορα, θα ερχόταν κάποιος διεθνής παίκτης να καλύψει το κενό.» Πρόλαβαν, όμως. «Ξεκινήσαμε μια ομάδα τριών ατόμων, κι έχουμε πλέον φτάσει τα 12. Οπότε, κάπως φαίνεται ότι υπήρξε μια επιτυχία, αφού καταφέραμε και μεγαλώσαμε πολύ γρήγορα,» επισημαίνει η κα. Μπεχτσή.

Μια άλλη ένδειξη επιτυχίας είναι ο δημοσιοποιημένος τζίρος των 800.000€ που έκανε το Cinobo μέσα στον πρώτο χρόνο λειτουργίας του (από 12 Μαρτίου 2020, έως 12 Μαρτίου 2021). Έσοδα που προέρχονται αποκλειστικά από τις συνδρομές αφού, όπως υπογραμμίζει η κα. Μπεχτσή, «η διαφήμιση απουσιάζει από την πλατφόρμα. Εκεί, άλλωστε, διαφέρουμε από άλλες πλατφόρμες που υπάρχουν αυτή την στιγμή στην Ελλάδα, και χρηματοδοτούνται είτε από ομίλους τηλεφωνίας, είτε από υπηρεσίες που πληρώνει έμμεσα ο πολίτης σαν την Ertflix.»

Εν αναμονή, λοιπόν, του ανοίγματος των κινηματογράφων (λέμε τώρα…), το Cinobo –που προτίθεται να ανοιχτεί άμεσα και στην διανομή επιλεγμένων ταινιών στις αίθουσες– προτείνει για τον Απρίλη που διανύουμε ταινίες που πραγματικά αξίζει να δει κανείς, έστω και στο σπίτι του. Ανάμεσά τους, το συνταρακτικό τσεχικό ντοκιμαντέρ «Παγίδα στο διαδίκτυο» («V síti», 2020) με θέμα την σεξοκακοποίηση παιδιών μέσω ίντερνετ, το πυγμαχικό δράμα του Κλιντ Ίστγουντ και των τεσσάρων Όσκαρ «Million Dollar Baby» (2004), και το άπαιχτο, σκληρό και λυρικό δράμα του μάστορα Ματέο Γκαρονε «Dogman» (2018), που βασίζεται χαλαρά σε αληθινή ιστορία. Α, και υπάρχουν, βέβαια, και ταινίες τρόπον τινά «πασχαλινές», ταινίες που με κάποιον τρόπο ψαύουν το ζήτημα της θρησκευτικής πίστης. Λάβετε (αναπαυτικές) θέσεις…

Ακολουθήστε το News247.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις