Λούσι Φόλεϊ, μία σύγχρονη Αγκάθα Κρίστι
Η 35χρονη συγγραφέας που κατάφερε μέσα σε ελάχιστα χρόνια να γίνει ένα μεγάλο όνομα των whodunit μυθιστορημάτων ανοίγει τα χαρτιά της για τον τρόπο που δουλεύει, για το πώς νιώθει που τη συγκρίνουν με ιερά τέρατα του χώρου, αλλά και γιατί το νέο της βιβλίο με τίτλο «Η λίστα» διαδραματίζεται -και πάλι- σε ένα απομονωμένο, απειλητικό τοπίο.
- 15 Δεκεμβρίου 2021 10:39
Πόσο μακριά βρίσκεται η καριέρα στην επιμέλεια κειμένων από τη διεθνή αναγνώριση στον ανταγωνιστικό χώρο των μπεστ-σέλερ; Για τη Λούσι Φόλεϊ χρειάστηκε απλά μία στιγμή. Όταν το πήρε απόφαση να ξεκινήσει το γράψιμο, το μεγάλο βήμα είχε γίνει – η συνέχεια έμοιαζε στρωμένη με ροδοπέταλα.
Η 35χρονη Βρετανίδα αφοσιώθηκε αποκλειστικά στο γράψιμο ξεκινώντας από το είδος των ιστορικών μυθιστορημάτων. Όταν όμως αποφάσισε να μεταπηδήσει στα ψυχολογικά θρίλερ, το αστέρι της έλαμψε για τα καλά. Το Καταφύγιο (εκδ. Μίνωας) ήταν ένα καλογραμμένο μυστήριο τοποθετημένο στα χάιλαντς της Σκωτίας που λάτρεψαν οι αναγνώστες. Όλοι περίμεναν πώς και πώς το επόμενο βήμα της.
Τώρα, και ενώ στο μεταξύ τα έργα της έχουν μεταφραστεί σε περισσότερες από 20 γλώσσες, επανέρχεται με το Η λίστα (εκδ. Μίνωας) -όπου οι καλεσμένοι για τον γάμο της χρονιάς εγκλωβίζονται σε ένα νησάκι στα ανοιχτά των ιρλανδικών ακτών και έρχονται αντιμέτωποι με έναν μυστήριο φόνο. Τι έχει όμως να πει για το νέο της μυθιστόρημα; Πώς νιώθει που τη συγκρίνουν με την Αγκάθα Κρίστι; Και γιατί λατρεύει τόσο πολύ τα απομονωμένα, απειλητικά μέρη;
Ποιες είναι οι κύριες λογοτεχνικές επιρροές σας;
Είμαι βαθιά επηρεασμένη από τρεις σπουδαίες γυναίκες συγγραφείς: την Αγκάθα Κρίστι, την Πατρίσια Χάισμιθ και τη Δάφνη ντι Μωριέ.
Τι επιφυλάσσει το μέλλον για τις «whodunit» ιστορίες μυστηρίου;
Πιστεύω ότι θα δούμε την παραδοσιακή φόρμουλα των «whodunit» προσαρμοσμένη στο σήμερα, με αναφορές σε σύγχρονα ζητήματα και προβληματικές, αλλά χωρίς να χάνεται ποτέ αυτή η αίσθηση ψυχαγωγίας, η αίσθηση του παιχνιδιού, που άλλωστε τα χαρακτηρίζει.
Πολλοί αναγνώστες, συγγραφείς αλλά και κριτικοί υποστηρίζουν ότι τα τελευταία σας βιβλία θυμίζουν αρκετά τα κλασικά έργα της Αγκάθα Κρίστι. Πιστεύετε ότι κάτι τέτοιο αποτελεί φιλοφρόνηση;
Μα και βέβαια! Είναι απίστευτα κολακευτικό. Όπως είπα, είμαι μεγάλη θαυμάστριά της. Η πλοκή της δεν έχει τρωτά σημεία, είναι αριστοτεχνικά γραμμένη. Κάθε φορά που βρίσκομαι σε συγγραφικό αδιέξοδο, αναρωτιέμαι τι θα έκανε η Κρίστι στη θέση μου.
Ποια είναι η διαδικασία που ακολουθείτε όταν γράφετε;
Αρχίζω γράφοντας σε σημειωματάρια, προσπαθώντας απλώς να αποτυπώσω την ιστορία στο χαρτί. Μου αρέσει να δουλεύω σε μέρη με πολύ κόσμο, όπως σε καφετέριες και μπαρ, ενώ το καλοκαίρι δεν διστάζω να γράφω ακόμα και στην παραλία! Κάθε μέρα βάζω στόχο να γράψω έναν συγκεκριμένο αριθμό λέξεων (ή σελίδων!), μετά είμαι ελεύθερη να κάνω ό,τι μου αρέσει: να διαβάσω, να ερευνήσω, ακόμα και να δω μια ταινία!
Εκτός από την ανάγνωση και τη συγγραφή, υπάρχει κάτι άλλο που σας αρέσει να κάνετε στον ελεύθερο χρόνο σας;
Είμαι λάτρις του κινηματογράφου. Για την ακρίβεια, θα ήθελα πολύ να δοκιμάσω στο μέλλον να γράψω κάποιο σενάριο. Επίσης, λατρεύω τη μαγειρική, τους μεγάλους περιπάτους, τον χορό και τα ταξίδια σε μακρινές τοποθεσίες, τα οποία πάντα με εμπνέουν.
Ποια συμβουλή θα δίνατε στους νέους συγγραφείς που επιθυμούν να βελτιώσουν τις ικανότητές τους στη συγγραφή αστυνομικών μυθιστορημάτων;
Να διαβάζουν όσο το δυνατόν περισσότερα και διαφορετικού τύπου βιβλία. Νομίζω ότι αποτελεί την καλύτερη εξάσκηση για τη συγγραφή οποιουδήποτε είδους. Σίγουρα είναι η μόνη ουσιαστική εκπαίδευση που είχα ποτέ!
Πόσο σημαντικό είναι το στοιχείο της έκπληξης στα αστυνομικά μυθιστορήματα;
Μου αρέσει πολύ να εκπλήσσομαι ως αναγνώστρια, αυτή η υπέροχη αίσθηση, όταν έρχονται τα πάνω κάτω σε ό,τι είχες δεδομένο. Πιστεύω πως το κλειδί είναι η έκπληξη, η ανατροπή, η αποκάλυψη, να γίνεται όσο το δυνατόν ομαλότερα, να φαίνεται δηλαδή ως η προφανής λύση. Πρέπει μόνο να είσαι προσεκτικός! Ο αναγνώστης δεν πρέπει ποτέ να νιώθει ότι πρόκειται για κάποιου είδους τρικ, διότι μια έκπληξη η οποία έρχεται από το πουθενά μοιάζει απλοϊκή και τον απογοητεύει.
Πιστεύετε ότι η αστυνομική μυθοπλασία φέρνει στην επιφάνεια τα προβλήματα που αντιμετωπίζει η σημερινή κοινωνία;
Θεέ μου, δεν ξέρω! Μου αρέσει, σίγουρα, να προσεγγίζω τρέχοντα κοινωνικά ζητήματα στα γραπτά μου. Υπάρχουν πάρα πολλά ανοιχτά ερωτήματα σχετικά με τη σεξουαλικότητα, τις κοινωνικές τάξεις, τη δικαιοσύνη. Προσωπικά, όμως, προσπαθώ να προσφέρω επίσης ψυχαγωγία, εκεί έγκειται και το στοιχείο της σάτιρας. Δεν θέλω η ιστορία να γίνει βαριά, σαν κάποιο είδος πραγματείας.
Στο βιβλίο σας, Το καταφύγιο, επιλέξατε ως σκηνικό ένα απομακρυσμένο κυνηγετικό καταφύγιο, βαθιά στα Υψίπεδα της Σκοτίας. Η λίστα, το νέο σας βιβλίο, εκτυλίσσεται σε ένα μικρό νησί στις ακτές της Ιρλανδίας. Σας συναρπάζουν τα απομονωμένα (ή ακατοίκητα) μέρη; Και αν ναι, γιατί;
Η αλήθεια είναι πως ναι. Πιστεύω πως απομακρύνοντας τους ήρωές μου από τη ζώνη ασφαλείας τους και ωθώντας τους να διεκδικήσουν τα θέλω τους σε ένα άγριο και απομονωμένο μέρος, τους βάζω στο μικροσκόπιο. Αποκομμένοι από την κανονικότητα και τις ανέσεις τους, αναγκάζονται να δουν τον πραγματικό εαυτό των άλλων αλλά και τον δικό τους. Αρχίζουν να φέρονται διαφορετικά απ’ ό,τι συνήθιζαν και αυτό από μόνο του απογειώνει την πλοκή.
Ποια είναι τα επόμενα σχέδιά σας;
Το νέο μου βιβλίο, The Paris Apartment, κυκλοφορεί τον επόμενο χρόνο. Η ιστορία εκτυλίσσεται σε μια όμορφη παλιά πολυκατοικία, στην οποία τίποτα δεν είναι όπως φαίνεται. Η Τζες φτάνει στο Παρίσι με σκοπό να μείνει με τον αδερφό της, Μπεν, όμως γρήγορα ανακαλύπτει ότι εκείνος αγνοείται, αφήνοντας πίσω του ένα διαμέρισμα γεμάτο ύποπτα στοιχεία. Έτσι, αρχίζει να υποψιάζεται ότι κάποιος από τους μυστηριώδεις και εχθρικούς γείτονές του έχει κάποια σχέση με την εξαφάνισή του…